Good Riddance (DS #2)

Chapter 30

Chapter 30:

The Apology

He must admit that ten years ago, Jack was too young to understand the difference between attraction and love...

"Huh? G-Gusto mo 'ko?"

Yukong-yuko si Jacquin at nanginginig ang mga kamay. He just confessed to Athena—his classmate, the first girl who didn't look down at him...

Hindi ito nahihiyang madikit sa kanya. Lagi ring hinihingi ang tulong niya sa paggawa ng assignments at projects... Lagi siyang nginingitian at kinakausap. Athena's the most beautiful girl in their school. Everyone likes her. Boys and girls were her fans...

Kasama na siya siguro doon. His a fan, an admirer... Dahil mula pagkabata, pulos pambu-bully lang ang nakukuha ni Jacquin sa mga kaklase niya. Lalaki at babae parehas.

Pero, hindi naman siya galit. Nagsasabi lang ng totoo ang mga ito. Pangit at lampa naman talaga siya. Nagtataka lang siya kung bakit siya sinasaktan? Kapag pangit ba, talagang sinusuntok? Tinatapunan ng tubig, juice, o sabaw? Kapag lampa ba, puwedeng pagtawanan sa tuwing natatapilok, nahuhulog, at nadadapa?

Halos every year ay kailangang lumipat ng school ni Jacquin para maiwasan ang mga bullies. Ngunit ganoon din naman. Kada bagong school, bagong bullies. Masuwerte na kung magtatagal siya ng isang school year. Minsan, kalagitnaan na ng school year, saka pa siya ililipat.

Ang konsolasyon na lang sa kapangitan niya ay matalino naman siya. Kaya kahit ilang school ang lipatan niya ay agad siyang tinatanggap dahil laging perfect scores ang nakukuha niya sa entrance exams...

"A-Ahm... Y-You're b-b-beautiful. You're a-a-always k-k-kind to me..." kinakabahan at mahinang dagdag niya.

Gusto niya si Athena. Para itong Mommy niya. He's one of her many fans. He's an admirer. Kinakabahan siya sa tuwing nasa malapit ito. Nakakaramdam siya ng panghihina sa tuwing ngingitian siya nito...

Sa usap-usapan na naririnig niya, sa kanya lang daw ganoon si Athena. Hindi daw ito ganoon sa ibang classmates nilang lalaki o sa kahit sinong lalaki sa school nila...

Kaya sa dibdib ni Jacquin, may pumapadyak. Sa utak niya, may nagpupumilit, umaasa...

So, he gathered up all the courage he can get to confess today. Kuya Izaak even cheered him on before he left for school. Bago mag-Christmas break, nagba-baka sakali si Jacquin na sana...

"Y-Y-You're v-very... ahm... s-s-special to m-me, A-Athena... I... I like you..." Napalunok siya. Inayos niya ang salamin sa mata dahil dumudulas na 'yon sa namamawis niyang ilong. Nagpapawis na rin ang mga kamay niya... Ang mga tuhod niya nagsisimula na ring manlambot dahil sa labis na kaba.

"C-Can I-I d-date... you?" he finally asked.

For the first time in his fifteen-years of existence, Jacquin was hoping so bad that Athena likes him, too. And although his Dad advised to better not date in high school, he can't just let this pass by.

"Jacquin..."

Nag-angat siya ng tingin dito. Si Athena na ang nakayuko.

"Sorry," she said. Matigas at malamig. "Wala akong gusto sa'yo."

Bago pa makaramdam si Jacquin ng sakit mula sa mga sinabi na nito ay may narinig siyang malalakas na tawanan ng mga lalaki.

Napalingon siya at nakita ang isang pamilyar na grupo na palapit. Lima ang mga ito. Ang isa ay may hawak na video camera, nakatututok sa kanya. Ang tatlo ay hindi mahinto sa kakatawa habang tinuturo siya.