အခန်း(၄၀)

Comenzar desde el principio
                                    

ဤသို႔ျဖင့္ဝမ့္သာသည္ ေခါင္းကိုျပန္လွည့္လိုက္ၿပီး နားမၾကားသလိုသာဟန္ေဆာင္လိုက္ရေတာ့သည္။

"အိုင္းယား ၊ ဘယ္လိုျဖစ္လို႔မေရြ႕ၾကေသးတာတုန္း ၊ ဘယ္အခ်ိန္ထိမ်ားပိတ္ေနမွာပါလိမ့္။"

ရွဲ႕ယြီ : ". . . . . ."

ဟယ့္ေက်ာင္းသည္ ဝမ့္သာ၏ကူညီေထာက္ပံ့မႈအား စိတ္ထဲမွတ္ထားလိုက္ပါ၏ ၊ ၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ထိုင္ခံုအားျပန္ဆြဲတြန္းလာခဲ့ၿပီး တြယ္ခ်ိတ္ႏွင့္နံပါတ္ျပားအား စားပြဲထက္တင္လို႔ေပးလိုက္ပါသည္။

"ကေလးေလး ၊ မင္းကိုပဲအလုပ္ပိုေစၿပီ။"

ရွဲ႕ယြီသည္ တြယ္ခ်ိတ္အားေကာက္ယူလိုက္ရင္းမွ အလြန္မွလည္းထိုသူ႔အားအပ္နဲ႔အေသကိုထိုးပစ္ခ်င္သြားရသည္။

ဟယ့္ေက်ာင္းသည္ ရွဲ႕ယြီအားေက်ာေပးလို႔ထားလ်က္ ထိုင္ခံုထက္တြင္ေနာက္ျပန္ထိုင္ေန၏ ၊ ဝမ့္သာသည္ကား အေပါက္ဝကေနၿပီးရႈပ္ေထြးေနဟန္ျဖင့္ သူ႔ထံတစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္လာရာ ဟယ့္ေက်ာင္းသည္ျပံဳးလိုက္ရင္းမွ မထီဟန္ျဖင့္ 'yeah' ဟုလက္ဟန္လုပ္ျပလိုက္ပါသည္။

ဝမ့္သာသည္ေခါင္းကိုခါးယမ္းလိုက္မိရင္း မျမင္သလိုသာေနလိုက္ေတာ့သည္။

ရွဲ႕ယြီသည္ တြယ္ခ်ိတ္တို႔ျဖင့္ ထိုသူ႔အကၤ်ီထက္ကနံပါတ္ျပား၏ေထာင့္ေလးဘက္စီအားခ်ိတ္လို႔ေပးလိုက္ပါ၏ ၊ ခ်ိတ္အၿပီးတြင္ေတာ့ မညႇာမတာပင္ ဟယ့္ေက်ာင္း၏ထိုင္ခံုအားတစ္ခ်က္ပိတ္ကန္ပစ္ကာ ထိုသူ႔အားျမန္ျမန္ထြက္သြားခိုင္းလိုက္ေတာ့သည္ ၊ ေလသံမွာလည္း ဝတ္ေက်တမ္းေက်သာ။

"ရၿပီ။"

ဟယ့္ေက်ာင္းသည္ လက္ေနာက္ျပန္၍စမ္းၾကည့္ရာ ေသေသခ်ာခ်ာကိုခ်ိတ္လို႔ေပးထားမွန္းေတြ႕လိုက္ရတာနဲ႔ သူ႔အားခ်ီးက်ဴးမည္ျပင္ခိုက္မွာပင္ ရွဲ႕ယြီကတစ္ခ်က္ပိတ္ကန္လို႔လာျပန္သည္။






အခန္း(3)မွာ ကံမေကာင္းလွေခ် ၊ ပြဲၾကည့္စင္၏မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္တြင္ရွိသည့္ ေထာင့္ေနရာကေလးတြင္က်ၿပီး ေနပူႀကီးေအာက္၌ျဖစ္သည္။

ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ အတန္းအသီးသီးကြင္းထဲထြက္လာၾကေတာ့သည္ ၊ ေလာ္ဝိန္ခ်န္မွာ အားကစားကြင္းကအိမ္သာမွာပင္အဝတ္လဲကာ အတန္းဆိုင္းဘုတ္ကိုေျမႇာက္ကိုင္လ်က္ ေရွ႕ဆံုးမွေလွ်ာက္ထြက္လို႔လာသည္ ၊ ဘယ္နဲ႔ညာတြင္ကား ဟယ့္ေက်ာင္းႏွင့္ရွဲ႕ယြီတို႔ႏွစ္ေယာက္ျဖင့္ အတန္းထဲကလူမ်ားကိုေရွ႕ဆံုးမွဦးေဆာင္၍ ထြက္လို႔လာသည္။

ဝေကျွမ်းရွှယ်ကျား (ဘာသာပြန်)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora