အခန်း(၃၈)

Start from the beginning
                                    

"မင္းတို႔က ဘာလိုငါ့ကိုအဲ့လိုၾကည့္ေနၾကတာတုန္း?"

ဟယ့္ေက်ာင္းသည္ေနရာတြင္ထိုင္လိုက္ရင္း projector ကိုၾကည့္ကာ တဖန္ထံုေက်ာကိုပါၾကည့္လိုက္ျပန္သည္။

"မင္းေရာဘယ္လိုထင္လဲ ၊ အဲ့ဒီတစ္ထည္မေကာင္းဘူးလား?"

လွ်ိဳခၽြိင္ေဟာက္တို႔တစ္ေတြခမ်ာ လံုးဝကို ဒီအန္ခ်င္စရာေကာင္းလွသည့္ဂါဝန္ႀကီးႏွင့္ ဟယ့္ေက်ာင္း၏စာႏွင့္ပတ္သက္လွ်င္လည္း လန္႔စရာေကာင္းလွေအာင္ အလွရသအျပည့္သေဘာေတြ႕မႈမ်ားေၾကာင့္ ထိတ္လန္႔ဆြံ့အလ်က္ျဖင့္ ေျပာခ်င္သည့္စကားလံုးေထာင္ေသာင္းတို႔ပင္ လည္ေခ်ာင္းဝ၌တစ္ဆို႔ကာေနေတာ့သည္။

ရွဲ႕ယြီကေျပာလို႔လာသည္။

"မင္းစိတ္ထဲမွာက ဘယ္လိုမ်ားထင္သတုန္း?"

ဟယ့္ေက်ာင္း : "ငါ့အထင္ကေတာ့ အဆင္ေျပသလားလို႔ ၊ ဒါကဂိမ္းထဲမွာသာဆို ေသခ်ာေပါက္အမွတ္ျပည့္ကိုရမွာ။"

"ပိုက္ဆံနဲ႔ဝယ္ကစားတဲ့ေကာင္ကမ်ား ေျပာပိုင္ခြင့္ရွိမေနဘူး။"

"မင္းငါ့ကိုယံုလိုက္စမ္းပါ။"

"ပါးစပ္ပိတ္။"

"မင္း ဒီအေရာင္အဆင္းကိုၾကည့္စမ္း ၊ ရႊန္းစိုေနခ်က္က. . . . . ."

"ရႊန္းစိုတယ္?"

ရွဲ႕ယြီသည္ တစ္ခ်က္တည္းျဖင့္ ေသြးထြက္ေအာင္မွန္လွစြာ သေရာပစ္လိုက္ပါသည္။

"ရင္ျပင္မွာသီခ်င္းဖြင့္ကၾကတဲ့ အန္တီႀကီးေတြရဲ႕အႀကိဳက္ေတာင္ မင္းထက္ဆိုးမွာမဟုတ္ဘူးကြ။"

ရွဲ႕ယြီေျပာအၿပီးမွာေတာ့ ဝမ့္သာကတစ္ေျဖာင္းေျဖာင္းျဖင့္လက္ခုပ္တီးလာ၏။

"ေျပာတာေကာင္းတယ္ ၊ လက္ရာေျမာက္ခ်က္ဗ်ာ။"

လွ်ိဳခၽြိင္ေဟာက္ : "အစ္ကိုယြီအတြက္ လက္မေထာင္တယ္။"

ဟယ့္ေက်ာင္း : ". . . . . ."

ဟယ့္ေက်ာင္းရဲ႕ဗရြတ္ရႊတ္တလုပ္မႈမ်ားေၾကာင့္ ေလာ္ဝိန္ခ်န္၏စိတ္အေျခအေနမွလည္း ႐ိုလာကိုစတာစီးေနရသလို တက္လိုက္က်လိုက္ျဖင့္ရွိရ၏ ၊ နႈိင္းယွဥ္လို႔ၾကည့္မည္ဆိုပါက သူသည္ ေရွ႕က႐ိုဆန္လွသည့္Princessဝတ္စံု ႏွင့္ Maidဝတ္စံုတို႔ကမွ ပိုၿပီးလက္ခံဖို႔ရာသိပ္မခက္ဟု႐ုတ္တရက္ခံစားလာရသည္။

ဝေကျွမ်းရွှယ်ကျား (ဘာသာပြန်)Where stories live. Discover now