Chapter 46

2.5K 299 56
                                    

Жулиа-ын талаас: 

"Та үнэхээр бүдүүлэг байна, Daddy." Би хаалга харсан чигээр зөөлхөн хэллээ. 

Тэр хариу хэлээгүй ч бага зэрэг хүржигнэх мэт дуу гаргах нь намайг тавгүйтүүлж орхив. Гэхдээ л тэр надад хэтэрхий их нөлөөлдөг гэдгийг нойт оргих хатагтай минь хэлж чадахаар байна. 

"Наашаа ир. Нүүрэн дээр минь суу. Би зүгээр л чамайг амталмаар байна, охин минь. Миний шархдсан байх энэнд ямар ч хамаагүй." 

Тэр намайг амтлах...? Би одоо ч энэ талаар бодоход хацар минь халуу дүүгэж байна. Бас тэр үргэлж л тушааж, тулгадаг...

Намайг явах гэхэд тэр гараас минь атган өөр лүүгээ ойртуулаад "Уучлаарай, babygirl... бүх зүйлд" гэж хэлэхэд түүний амьсгал мдрэгдэж байв. Тэр өмнө нь уучлаарай гэдэг үг хэлж байсан ч хэзээ ч энэ удаагийнх шиг жинхэнэ гэмшил болон өвдөлт мэдрэгдсэн байгаагүй. Гэхдээ л тэр дахин дахин уучлал гуйж, дахин дахин үйлдлээ давтаж, би ч түүнийг тэнэг юм шиг уучилсаар ирсэн. Энэ удаа би хүлээж авахгүй байх ёстой юу...?

Би бодолдоо бухимдсандаа түүнээс холдохоор бага зэрэг түлхтэл түүний шархыг хөндөж орхив. Сандран түүний шархыг шалгаад үйлчлэгч дуудахаар гарахад тэр намайг дуудсаар байсан ч эргэж харсангүй. Одоо хамгийн чухал нь түүний эрүүл мэнд. Бас тэр амрах ёстой. 

Би доош буун түүнд үйлчлэгч дуудаад өрөө рүүгээ явлаа. Үйлчлэгч тэрний шархыг цэвэрлээд боолтыг нь солино. Тэгэхээр тэр daddy-ын биеийг харна... бурхан минь би юу л бодоод байна даа. 

"Бид тийшээ буцаж явах ёстой, Лорензо. Бидний алсан залуусаас зарим нь амьд үлдсэн байж магадгүй..."

Алах...? Тэд сая хүн алсан гэсэн үү? Daddy-гийн ажлын өрөөнд Лорензо, Розалина 2 ярилцах бөгөөд сая миний сонссон хүн Розалина байж. 

"Чи юу хийж байгаа юм?" 

Бас тэр яг одоо ард минь байна. Түүн рүү эргэн харвал тэр гараа энгэртээ зөрүүлэн, хөмсөгөө зангидан над руу харж байв. Тэгэхээр тэд үнэхээр хэсэг залуусыг алсан талаараа ярьж байсан уу? эсвэл миний энэ жижигхэн чих буруу сонсчихов уу? 

Түүнийг хоолойгоо засахад л түүний асуултанд хариулахгүй элдвийн юм бодон зогсоогоо анзаарлаа. 

"Би зүгээр л... явж байсан юм. Лорензо дотор байна уу?" Би түүнийг дахин юм асуухаас зайлсхийн ийн асуув. 

Тэр толгойгоо дохин хөмсөгөө атиралдуулсаар намайг дээрээс минь доош харна. Би дээрээ наран цэцгийн хатгамалтай цайвар цэнхэр өнгийн даашинз өмссөн байсан юм. Учир нь daddy намайг энийг өмссөн байхад дуртай байдаг тухайгаа хэлж байсан юм л даа. Би өөрийгөө царай муутай биш гэдгийг мэднэ ээ, учир нь Рейма үргэлж л намайг ямар хөөрхөн харагдаж байгаа талаар ярьдаг. 

My babygirl [Mongolian]Where stories live. Discover now