Under The Twilight Sky (KOV #3)

End Game: Your Always And Forever

**************************

Laurenna Phoebe Valiente

Pag dating namin sa mansyon, I immediately fell asleep habang siya naman ay agad na dumiretso sa study room niya para tapusin ang mga bagay na kailangan niyang tapusin. Bago niya ako hinayaang matulog, kumain muna kami ng tanghalian. He prepared a lunch for the two of us because he felt like it, ewan ko rin kung ano ang pumasok sa isip niya.

I slept for four hours, but I suddenly woke up because it felt so cold today. Perhaps, the bed is too big for a small lady like me atsaka isa pa ay mas sanay ako na katabi ko si Jared sa higaan. Nanaginip ako ngayon pero hindi ko na maalala kung tungkol ito saan, basta ang alam ko lang ay nag sasayaw kami ni Jared sa sala.

Pagka mulat ko ng aking mga mata, wala si Jared sa tabi ko kaya paulit-ulit kong tinawag ang pangalan niya. He didn't answer no matter how much I screamed, nasaan kaya siya? Hindi niya ba ako naririnig??

To make sure na hindi ako nananaginip, I slapped myself and I felt pain so this is not a dream. Talagang nang yayari ito ngayon pero nasaan si Jared? Why isn't he answering me? Naka tulog din ba siya???

I stood up and went to his study room, pag dating ko sa tapat ng pintuan niya ay kumatok ako bago ko binuksan ang pintuan at naabutan kong nakatungo siya doon. He's also asleep, nasa natulog na lang din siya sa tabi ko kaysa nandito siya.

Pinag mamasdan ko siyang matulog habang tumutulo ang laway niya na para bang waterfalls, nalalagyan na ang kung ano mang isinusulat niya at siguradong maiinis nanaman siya mamaya kapag napagtanto niya ang ginawa niya sa sarili niya.

I softly caressed his hair, mukha lang matigas at mala-alambre ang buhok niya pero malambot ito. Nakakatuwang pag laruan pati hawakan, nawala sa isip ko na natutulog nga pala siya at dahil sa ginawa kong iyon ay bigla siyang nagising. Agad niyang napag tanto na naliligo na siya sa sarili niyang laway, I smiled at him and fixed his hair a bit.

"Anong oras na?". He asked.

I shrugged my shoulders. "Hindi ko rin alam kung anong oras na pero sigurado akong hapon na rin". I replied nonchalantly.

"Bakit ka pala nandito? May problema ba?". He asked again.

"Wala naman, nanaginip lang ako kaya bigla akong nagising tapos nawala sa isip ko na wala ka tabi ko". Paliwanag ko sa kaniya.

"Hindi ko na nga namalayan na naka tulog din pala ako, ang alam ko lang kanina? Nag susulat ako". Natatawa niyang sambit habang kumakamot siya sa likod ng ulo niya.

Tipid akong tumawa. "Ang sarap nga ng tulog mo eh, tingnan mo yang ginagawa mo ngayon". Paalala ko sa kaniya.

Nakita niyang naliligo sa laway yung papel kung nasaan ang mga sinusulat niya, he immediately took out some tissues and carefully wiped the saliva away. Dahan-dahan niya talagang inaalis ang sarili niyang kalat dahil kung hindi ay uulit nanaman siya sa pag susulat non, malapit na siyang matapos kaso naka tulog siya at aksidente niya pa pang nalawayan ang mga papel.

"Yan, patutuyuin na lang to". Ani niyang natutuwa habang nakangiti ng malawak dahil nailigtas na niya ang mga papel na mahalaga pala pero binasa niya lang ng laway.

"What do you want for dinner?". Malambing niyang tanong sa'kin. Nag isip ako kung ano ang masarap kainin kaso walang pumapasok sa utak ko, it's like my thoughts were all blocked after having that dream.