Ateş

Bölüm 25: Yumruk

Resim Efe.

Kendime yediremesem de kabul etmek zorunda olduğum şeyler vardı.

Bu çocuk gördüklerimin en yakışıklılarındandı. Ve o ana kadar ona karşı bir şeyler hissettiğimi kabul etmiyordum.

O ana kadar.

Boynuma o öpücüğü koyup kulağıma fısıldadığında onu itemediğim ana kadar.

Efe'nin nefesi kulağımı gıdıklarken, hala taş gibi tuttuğu kolum morarmış olmalıydı.

'' Bir tepki ver Bade. '' dedi tekrar kulağıma. '' Hadi, it beni. ''

Kalbim göğüs kafesimi parçalayıp dışarı çıkacak gibiydi. Dudaklarım hafif aralıktı ve titriyordu. Burnu, kulağıma değiyordu.

Ellerim benden bağımsız gibiydi sanki. İki elimi de kaldırdım ve onun omuzlarına koydum.

Gülümsediğini, ağzından bir anda dışarıya bıraktığı nefesinden anlamıştım.

Kollarımdaki ellerini belimin iki yanına koydu ve benim dizine yan bir şekilde oturmamı sağladı. Çok güçlüydü.

Ellerim hala onun omzundaydı.

Bir elini omzuma koyup beni hafifçe kendine çekti ve kafasını yakınlaştırdı.

Vücudumdaki bütün kan yanaklarıma pompalanıyordu.

Birkaç saniye gözlerime baktıktan sonra gözlerini dudaklarıma dikti. Ve daha fazla yaklaştı.

Yavaşça gözlerimi kapattım ve burunlarımız birbirine deyince dudaklarımı araladım. Nefesini hissedebiliyordum.

Dudaklarının artık bir santimetreden daha yakın olduğunu hissedebiliyordum.

Bir anda duyduğumuz sesle gözlerimizi açtık ve Efe beni kucağından indirip hızla koltuğa attı ve etrafına bakmaya başladı.

Onu ikimiz de aynı anda gördük.

Salonun perdeleri açıktı ve yerden tavana kadar olan camın önünde Ateş, kaşlarını çatmış bize bakıyordu. Tekrar tıkladı cama sertçe.

Efe üstünü düzeltti ve camı açmak için ayağa kalktı.

Ben de ağzım açık öylece Efe'nin yürüyüşünü ve Ateş'in sakin görünen bakışlarını izliyordum.

Pencereyi açıp Ateş içeri girerken Efe hafifçe gülümsedi.

'' Hoş geldin kardeşim. '' dedi Efe. Ateş ise o ana kadar bana bakıyordu. Sonra bir anda Efe'nin yüzüne o kadar sert bir yumruk geçirdi ki çocuk yere düştü.

Kısa bir çığlık atarak Efe'nin yanına gittim ve dizlerimin üstüne çöktüm. Elimle kafasını hafifçe kaldırdım. Dudağı patlamıştı.

'' Gerizekalı! '' diye bağırdım oturduğum yerden kafamı Ateş'e doğru kaldırarak.

'' Sana yaptığı her şeyi gördüm Bade. '' dedi ruhsuz sesiyle.

'' Beni hiçbir şeye zorlamadı. '' dedim ve Efe'nin ayağa kalkmasına yardım ettim. Elinin tersiyle dudağına dokundu ve eline bulaşan kana baktı.

Ateş ise şaşkınlığa uğramıştı, öylece ikimize bakıyordu.

'' Ateş, abi gitsen iyi olacak. '' dedi Efe. Ateş'e öfkeyle bakıyordu ama hala ona bu kadar nazik davranması beni hayrete düşürmüştü.

Ateş, yanıma geldi ve kolumun üst tarafını sımsıkı kavradı. '' Gidiyoruz. '' dedi Efe'ye doğru sert bir bakış atarak.

Dişlerimi birbirine bastırıyordum. Zorla yutkundum. Beni peşinden bir adım sürüklemişken Efe, Ateş'in göğsüne sertçe vurdu ve Ateş geriye doğru sendeleyerek kolumu bıraktı.