Wat we deden (voltooid)

niet jij!

Heey,  *SEKS*  goed... nu ik jullie aandacht heb...1st en vooral, dankje om mijn verhaal te lezen, het is een van de eerste die ik schreef & was eerst niet zo zeker of ik het wel ging online zetten of niet...achja :D ! Maar voor nu wil ik even de aandacht op iemand anders vestigen ;

Er zijn natuurlijk vele getallenteerde schrijvers hier op Wattpad - duh - en Mereltje is hier één van, ze heeft een verhaal dat echt wel de moeite waard is om te lezen. & Ze is ook de eerste om me aan te moedigen met dit verhaal dus daarvoor DANKJE.

anyways..Het verhaal noemt "Een vreemdeling."

Dus allen daarheen, or bad things will happen... Grapje (; maar kijk toch maar ! 

$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$

Enjoy !

Nina

Nina schreeuwde heel de weg naar beneden. Alsof ze haar nog nooit hebben laten vallen, maar naar beneden gaan van een volledige pyramide met niemand om je op te vangen is niet haar idee van lol. Haar ogen sluiten zich automatisch en haar handen zwaaien wild om haar heen. Te snel voelt ze het contact met iets hard, iets wat samen met haar verder naar beneden valt. Armen krullen zich rond haar. Ze voelt nog steeds de bons van het vallen maar degene die haar opving heeft de meeste schade zelf opzich genomen.

Ze hoort een diepe grom, en herkent het meteen als mannelijk. Haar ogen vliegen open. Het eerste wat ze ziet is een basketbal op de grond naast haar, dan een schouder met daarboven lichtkrullende gouden lokken.

'Shit,' zegt de persoon onder haar. 'Moet mij weer gebeuren.' Zijn stem klonk hees en zacht.

Maar hij klinkt bekend.

Een rilling gaat door haar heen. Langzaam duwt ze zichzelf op, haar ogen vallen op de grote nummer zeven op zijn shirt en gaan dan naar zijn gezicht. Iets tintelt in haar gedachten. Zijn ogen zijn gesloten.

'Gaat het?' vraagt hij.

Zijn ogen gaan lichtjes open. Nina kan gewoon niet weg kijken.

Blauw.

Zijn ogen zijn blauw, met een spatje bruin in beide ogen. Zo'n speciale ogen zag ze nog nooit, of toch. Één keer.

Terwijl ze staart naar de jongen die op de grond onder haar ligt, begint de mist in haar hoofd weg te trekken. Blauwe ogen, een sexy lach, woorden en ademhalingen die haar helemaal warm maken. Ze probeert zich van hem weg te duwen, maar zijn vingers haken vast rond haar rug. Hij staart haar net zo aan als zij hem, alsof hij ook iets herinnert wat hij vergeten was.

Zijn ogen worden groter.

Nina hoeft niets te zeggen. Een hand neemt haar arm vast en trekt haar omhoog, weg van hem.

'Oh my god, lieverd! Alles ok?' vraagt Charlynn, haar handen fladderen rond Nina om te kijken of alles ok is, om er zeker van te zijn dat ze niet gewond is. Maar Nina kan haar ogen iet van de zijne wegtrekken.

'I-ik heb niet, alles is goed,' is haar antwoord.

Charlynn knuffelt haar en draait zich naar de jongen. 'Jij idioot! Ze had wel dood kunnen zijn!'

De jongen begint zich van de grond te hijsen, wanneer Nina een andere aanwezigheid achter zich voelt.

'Nina, ben je gewond?' vraagt haar vader.

'Nee, alles ok. Hij brak mijn val.'

Wanneer ze zich terug omdraait, ziet ze dat de jongen zijn handen door zijn haar haalt. Zijn haren waren nat en plakken tegen zijn voorhoofd. Haar hart bonst steeds harder, als alle puzzelstukjes bijeen beginnen te vallen. Die ogen. Het haar. Haar blik gaat naar zijn handen. Groot maar toch fijn, ze kan bijna voelen hoe ze lang haar huid gaan.

Hij is het. Haar mysterieuze jongen.

En hij staat voor haar, met een blik alsof hij haar ook verloren was en nu terugvind.

'Het spijt me,' zegt hij. 'Ik verloor mijn evenwicht helemaal toen ze me duwden.'

'Ja, dat zal het wel zijn, Doorns' sist Nina's vader.

Doorns? Doorns! Haar blik valt op de nummer 7 van zijn shirt. Zeven. De aanvoerder van Noord, nummer zeven, Aaron Doorns. Oh, shit, deze jongen was Aaron Doorns. Ze had seks met Aaron Doorns.

'Wat is hier aan de hand?' Een andere stem voegt zich bij het gesprek.

De jongen, Aaron, gromt. Een man gaat naast hem staan en zijn ogen staan achterdochtig.

'Dus zo wil je spelen? Echt waar Doorns?' Nina's vader staart de man vol walging aan. 'Is het niet genoeg om vuil te spelen op het plein, nu ga je onze cheerleaders er bij betrekken? Hij liet mij dochter te pletter vallen verdomme!'

Aarons ogen flitsen naar Nina en zijn ogen worden nog groter dan ze al waren.

'Dat is het belachelijkste wat ik ooit hoorde, Beecks! Mijn zoon speelde basketbal, iets wat jou team ook zou moeten proberen!' zegt coach Doorns.

De twee mannen blijven beledigingen naar elkaar gooien, maar Aaron en Nina staan er maar stil bij, elkaar vol ongeloof aan te kijken. Nina is verrast om ook verbazing op zijn gezicht te zien, hij weet er ook niets meer van, hij opent zijn mond alsof hij iets wilt zeggen en wordt dan onderbroken door zijn vader.

'Komaan, Aaron, we hebben een wedstrijd te winnen.' zegt coach Doorns, die man heeft echt problemen.

Als Aaron niet meteen beweegt duwt de man hem gewoon voort.

Nina heeft een stekende pijn in haar rug. Terwijl Charly haar uniform in de juiste plooi legt en iets zegt over het feit dat het een puinhoop is, maar Nina schenkt haar geen aandacht. Na een tijdje voelt ze een hand op haar schouder.

'Lieverd,' zegt Charlynn zacht. 'Ben je echt ok? Ik bedoel, hoe is het met de ...' ze wijst subtiel naar Nina's buik.

Nina sluit haar ogen en schud haar hoofd. Ze voelt zich niet goed, duizelig, in de war.

'Kom, je moet gaan zit-'

'Nee. Dat hoeft niet.' ze opent haar ogen en kijkt haar beste vriendin aan. 'Charly...' Haar stem klinkt kwetsbaar, alsof ze op het punt staat te huilen.

'Wat?' Charlynn  fronst. 'Wat is er?'

'Hij...' Nina wijst in de richting die Aaron wegliep. Ze kon hem niet zien, hij stond ergens aan de andere kant van het plein. 'Hij...'

'Ja, ik weet het, de oen had je bijna vermoord!'

'Nee, Charly.' Ze haalt diep adem en staart diep in de ogen van Charlynn. 'Hij is het.'

'Hij is wat?' Weer verschijnt er een frons op Charly's gezicht.

Nina brengt haar blik op het plein. 'Hij is het,' herhaalt ze. 'Van het feestje... Hij is het.'

___________________________________________________________________

Dankje ! (: