Wat we deden (voltooid)

Toestemming...

ER komt een redelijk volwassenstuk aan maar dat is aangeduid...dus lees op eigen risico PG-15. 

Nina

Nina schrikt op en ziet Aaron vallen. En terwijl de rest van haar team energiek verder viert en danst, kan zij haar ogen niet van hem afhouden. Verschillende mensen verzamelen zich rond zijn lichaam. Ze proberen zijn aandacht te trekken maar er komt geen reactie.

Nina houdt afwachtend haar adem in. Het publiek is stil geworden. Wanneer weer iemand hem port is er een kleine beweging van zijn been te zien. Een van de mannen bij Aaron doet teken naar de medische ploeg, die meteen het plein oprent.

“Shit,shit,shit.” mompelt Nina met haar hand over haar mond geslagen.

Charlynn is vrijwel meteen bij haar zijde en slaagt haar arm om Nina's schouders.

Ze zien hoe Aaron converseert met de mannen en probeert recht te staan, wat niet blijkt te lukken, zijn vader staat er met een geïrriteerde en kwade blik op te kijken terwijl hij wat tegen de medische staff gromt. Wat hij daarna doet is nog het ergste van al: hij wrijft even over zijn achterhoofd en neemt de pet van zijn hoofd, gooit die wild tegen de grond en stormt de zaal uit. Aaron, die de fut niet heeft om er zich al te veel zorgen over te maken probeert nog eens recht te staan...weer zonder resultaat.

Hij wordt op de brancard gehesen en van het veld gedragen. De andere spelers gaan weer op hun plaats staan, de wedstrijd hervattend.

Nina voelt zichzelf misselijk worden. Aaron zou nooit vrijwillig het plein worden afgedragen als het niet ernstig was. Ze volgt zijn figuur tot hij uit het zicht verdwijnt, ze heeft er geen idee van, waar ze hem precies heen brengen. En om de kwelling af te maken kan ze dat ook niet vragen zonder nieuwsgierigheid uit te lokken.

Charlynn knijpt even in haar hand en kijkt haar aandachtig aan. “Gaat het wel?”

Nina twijfelt en knikt.

“Het gaat wel met hem, Nien.” fluistert ze. “Hij is nu in de handen van goede dokters. Het komt goed.”

Weer kan Nina niets anders doen dan knikken, maar de blik in Charly's ogen vertelt haar dat ze weet dat er nog twijfel is, ze houd haar vinger op als teken dat Nina moet wachten en rent weg. Ze rent richting Cody, die een klein papiertje van haar aanneemt. Waar is ze mee bezig?

Cody fronst en zijn blik schiet even naar Nina alvorens te knikken en weg te wandelen.

“Wat heb je gedaan?” vraagt Nina, wanneer Charly weer naast haar staat.

Haar beste vriendin grijnst alwetend, en negeert de vraag. Een tijdje later staat Cody weer op zijn oude plaats tussen het publiek en Nina wandelt op hem af. “Wat heeft ze je laten doen?” vraagt ze recht op de man af.

Hij kijkt even naar Charly en duikt met zijn hand in zijn broekzak om er een papiertje uit te halen. Helemaal boven stond in Charly's handschrift: Kan je even een teken van leven geven zodat je meisje weer rustig kan ademhalen? -Charly

En net daaronder was het antwoord. Nina bijt ongemakkelijk op haar onderlip.

Geef dit aan mijn meisje: geen paniek, ik ben niet dood, lieverd. Niet flauwvallen en tover een lach op dat knappe snoetje voor me x Aaron

Nina's adem stokt. Holy moses..lieverd? Hij noemt haar lieverd. En hij noemt haar zijn meisje, alsof het een echt feit was. Rustig ademen Nina, kom op..

Ze vouwt het briefje weer dubbel en ademt eindelijk opgelucht weer adem. Zodra ze opkijkt krijgen haar ogen contact met zijn prachtige blauwe kijkers. Hij doet een kleine onhandige vorm van zwaaien en lacht. Lachend schudt Nina haar hoofd en knikt om te laten weten dat ze zijn boodschap heeft ontvangen. Hij knikt terug en verdwijnt weer in de kleedkamers.