Wat we deden (voltooid)

over and out.

Aaron

“Man...” Luca's ogen verwijden zich als hij samen met Aaron door de langs de gymzaal wandelt.

“Ben ik dood?”

“Huh?” Aaron geeft zijn beste vriend een vreemde blik, en haalt zijn wenkbrauwen op.

“Ben ik dood?” vraagt Luca opnieuw maar duidelijker. “Die slag, die je me daarnet hebt gegeven is me fataal geworden. Dat is de enige verklaring.”

“De enige verklaring voor wat?” merkt Aaron op.

“Dat” Luca wijst naar een plaats voor hen. “Die engelen, volgens mij ben ik in de hemel.”

Aaron schudt eerst zijn hoofd betwijfelend of Luca wel in de hemel zal raken met alles wat hij op z'n kerfstok heeft, daarna laat hij z'n ogen ook naar de plaats glijden. Allemaal meisjes, cheerleaders op precies te zijn, in korte rokjes met korte shirtjes en strakke broekjes eronder.

Maar het was niet de kleding die Luca zo deed kwijlen. Het was het feit dat ze stonden te stretchen, Aaron kan zich inbeelden dat Luca's gedachten nu op een verre plek zitten, waar hij helemaal niets van wilt weten.

Normaal gezien, zou Aaron precies hetzelfde doen als zijn vriend, lenige meisjes...zijn,uh, bijzonder sexy. Maar niet vandaag, ze krijgen nog niet eens een hint van zijn aandacht. Hij was maar op zoek naar een cheerleader, maar die vond hij niet, een cheerleader met wie hij voorzichtig moest zijn, een foute zet en hij is haar kwijt. Dus hij maakt geen avances, hij wacht tot ze hem een kans wilt geven.

Hij zucht en trekt Luca me naar de fitnessruimte rechts van hun.

“kom op,” zegt hij. “Laten we eerst wat oefenen, daarna mag je van mij heel de gang onderkwijlen als je wil.”

“Ma-maar” probeert Luca nog te protesteren.

Aaron negeert hem en wandelt naar de fitnessruimte, zodra hij binnen is wordt hij begroet met de de bekende geur: zweet, stof en andere dingen die hij niet precies kan plaatsen. In de kleedkamer doet hij zijn uniform uit zodat hij enkel nog een zwarte jogging aanheeft. Hij neemt een flesje water en loopt samen met zijn beste vriend naar de gewichten.

Naast de gewichten staat een grote spiegel.

“Kijk nu naar ons.” grijns Luca terwijl hij om de beurt een arm omhoog duwt met de gewichten in. “Het is maar goed dat je ons uit die gymzaal hebt gehaald, zoveel mannelijke sexyheid kunnen ze waarschijnlijk niet aan.”

Aaron stoot een lach uit. “Alsof jij daar bezwaar tegen zou hebben.” hij draait zich om en wandelt naar een gewichtsbank.

“Waarschijnlijk niet, ik heb er helemaal geen bezwaar tegen om de bodem van de cheerleader piramide te zijn.” Luca tuit zijn lippen en lijkt erover na te denken.

Aaron zet de juiste gewichten erop en gaat op de bank liggen. “Niet dat het me aangaat of veel kan schelen maar, ging jij niet met die Charlynn meid?” hij neemt het gewicht van de houder en duwt het omhoog en weer terug naar zich toe.

Luca legt zijn gewichten neer en komt bij Aaron staan in het geval dat er iets misloopt met de gewichten. “Uh, ja maar we zijn niet officieel...”

“En weet zij dat?” vraagt Aaron.

Zijn vriend knikt. “Tuurlijk weet ze dat, uh, dat denk ik toch...”

Aaron duwt het gewicht weer omhoog. “Zoek dat eerst even uit, voor je gaat tongworstelen met iemand anders...ze is het type dat je niet wilt kwaad maken man, en ik ga je niet helpen als ze dat wordt, dat wordt m'n dood.”