Wat we deden (voltooid)

Dichter bij de waarheid dan je denkt.

Aaron

“Doe verder Nien, ik denk dat hij er bijna is,” zegt Aaron gehaast terwijl Nina de kamer door zoeft opzoek naar haar spullen. Zijn vader heeft zo'n 10 minuten geleden gebeld om te zeggen dat hij er over 10 minuten zou zijn, en met de vraag of Aaron nog wat wou hebben van de bakker. Hij heeft maar snel toegestemd met een 2 pistolets om wat tijd te rekken maar dat zou hen niet veel voorsprong geven. En al zeker niet aangezien Nina en hij nog naakt waren toen hij belde.

Nina negeert hem, wat haar een lach oplevert, hij heeft geen idee waar ze naar opzoek is maar het is erg amusant om haar rond te zien huppelen. Ze had niets bij buiten haar zak en gsm, en die had ze allemaal al. Nina legt haar hand tegen haar voorhoofd en pruilt zuchtend.

“Wat is er?” vraagt hij.

“Ik h-heb het gevoel dat ik iets vergeet,” ze draait zich naar hem om en kijkt ongerust naar hem op. “Ben ik iets vergeten?”

Aaron schudt zijn hoofd en rolt zijn ogen, hij neemt haar elleboog vast en trekt haar naar zich toe. “Dit ben je vergeten.” hij zakt zijn voorhoofd tegen dat van Nina en raakt met zijn mond die van haar aan, en bam. Vuurwerk.

Het was niet zozeer lust maar zacht en speels. Niet dat dat nou zo'n groot verschil maakt, zijn lichaam reageert net zoals bij elke andere kus. Hij denkt aan de momenten die ze niet lang geleden hebben gedeeld in zijn bed en schudt dan zijn hoofd om de beelden er uit te krijgen. Shit, ze moeten snel weg, dit is niet de manier waarop ze het hun ouders willen laten weten.

“Je moet gaan.” Aaron, zweeft met zijn vinger boven de huid van haar gezicht en streelt dan zacht met zijn duimen langs haar wangen.

“Ik weet het,”

Aaron begrijpt waarom het zo moeilijk is, ze zijn niet het soort koppel dat gewoon snel afscheid kan nemen en dan zegt: “tot morgen.”

Ze moeten elk moment dat ze kunnen krijgen vastgrijpen en gebruiken want wie weet wanneer ze weer samen zijn.

“We vinden er wel wat op, oké?” sust hij.

Nina knikt en leunt tegen Aaron's arm op weg naar de voordeur. Hij zucht opgelucht wanneer er nog geen auto te bekennen is en richt zich tot Nina. “Ga nu maar, ik bel je nog.”

Nina doet enkele stappen uit de deur en draait zich snel om en rent in zijn armen, ze klampt zich aan hem vast en kust hem.

“Of we kunnen mijn vader ons laten vinden en blijven kussen. Heb ik geen probleem mee.” merkt hij humoristisch op, niet dat hij dat echt zou doen. Hij wil in geen gevan Nina in de buurt wanneer hij zijn vader over haar verteld.

“Ik ga al, ik ga al.”

Een kleine opel staat voor de poort te claxoneren, Nina's vervoer is dus aangekomen. Voor een groot deel wil hij gewoon dat ze blijft en de mening van zijn vader onder ogen komen om daarna op te komen voor hun relatie maar dat kan niet... nog niet.

“Dag kleine.” grijnst hij wanneer ze zich nog een keer omdraait om naar hem te lachen.

“Dag” ze stapt de auto in en rijdt weg. Aaron's torso verkrampt lichtjes, hij heeft geen idee wanneer hij haar weer zal zien. Ze hadden geluk dat zijn vader belde om hem te waarschuwen, waarschijnlijk omdat hij wist dat ondanks zijn regels Aaron nog wel eens meisjes het huis inliet. Patrick Doorns is geen oen, hij weet hoe jongens van 18 denken. Maar zolang hij die niet onder ogen hoefde te komen was hij er blijkbaar toch nog akkoord mee.

Dan gaat hij snel naar zijn kamer en trekt een fris gewassen hemd aan, alvorens naar zijn bed te wandelen om al het bewijs van vorige nacht weg te wissen. Nieuwe lakens.. iets wat hij altijd doet nadat hij een meisje in zijn bed laat maar nu, bij Nina is het anders. Dit kan wel eens zijn lievelings dekbed worden. Alles met Nina betekend gewoon zoveel meer dan bij iemand anders.