Wat we deden (voltooid)

Dat heb ik niet echt gezegd, hé?

Ik denkt niet dat iedereen de opdracht had begrepen in de "note" hiervoor, maar ik hoop dat er toch enkelen naar het profiel van m'n vriendin zijn gaan kijken en leuke boeken hebben ontdekt ;D haha 

Ook wil ik even zeggen, dat mijn verhaal "I love exchange students" binnekort terug weer meer wordt geupload aangezien ik erg veel inspiratie heb voor dat verhaal nu (: dus voor degenen die het al kenden over die het nu misschien willen gaan lezen ( Stay tuned)

** LET OP, VOOR DEGENE DIE NIET GOED TEGEN UH PERSOONLIJKE GESPREKKEN KUNNEN (seks) ER STAAN STERRETJES WAAR DAT BEGINT EN EINDIGD.

opgedragen aan : Mereltje

Nina

Nina vind het nu nog erger dan de eerste keer dat ze in deze kamer zat.
Alles lijkt zo stil. Ze voelt de koude onderzoekstafel onder zich, wanneer ze zich een beetje verplaats kraakt het papier dat over de tafel ligt.
Shit, zo zenuwachtig is ze nog nooit geweest.
Nadat ze enkele vragen mocht stellen aan de dokter over, familieziekten, hoe de band met haar ouders was en nog anderen, voelde ze aan haar buik en liet Nina in een potje plassen. Deze keer mocht ze gelukkig wel haar kleren aanhouden, daarna kwam er een verpleegster binnen die bloed van Nina kwam afnemen, het leek wel alsof ze haar helemaal gingen laten leegdruppelen, waarna de dokter even de kamer verliet.

De dokter legt de uitslagen van de bloedtesten die ze eerder hadden gedaan voor Nina's neus, waaruit blijkt dat ze wel degelijk zwanger was...100% No shit sherlock.
“Je bent tussen de 6 – 7 weken ver.” legt de vrouw uit.

“Bij een vrouw moet je het bekijken als een soort cirkel, die cirkel begint de laatste dag van je menstruatie tot de eerste dag van je volgende menstruatie. Zo tel je...maar bij een zwangerschap begin je al te tellen vanaf de eerste dag van je menstruatie, een beetje ingewikkeld ik weet het. Ik geef je nog wel een schema mee.

“Bedankt.” knikt Nina, het lijkt wel alsof haar mond gevuld is met speeksel maar ze kan niet slikken. “Ik bedoel, ik wist al dat ik zwanger was..door die test enzo maar, wat is er met me aan de hand én van waar komen die pijnlijke steken?”

“Ik heb zo m”n ideeën, maar voor ik je dat vertel zou ik graag nog een test doen.”

“Uh, oke,” zucht Nina zenuwachtig. “En welke test is dat?”
“Ik zou graag een foto maken van de baby, een ultrasound.”
Nina knikt verdwaasd.
“Daardoor kan ik alles daarbeneden eens alles bestuderen, je baarmoeder, de ligging van het kind. Normaal gezien doen we die test anders, bij vrouwen die nog in een vroeg stadium van hun zwangerschap zitten, maar onze apparatuur heeft onverwacht de geest gegeven, dus dat doen we later wel.”
Nina knikt weer.
De dokter lacht vriendelijk en geeft haar een flesje water..water, kan het nu geen fanta of cola zijn? Dat zou pas smaken.
“W-waarom is dit?” fronst Nina.
“De test gaat gemakkelijker bij een volle blaas.” verklaard de dokter.
“Oh.” zegt Nina en ze drinkt het flesje snel leeg.
Ze wachten even in stilte terwijl de dokter alles klaar legt.

“Oh, Nina nog één ding.” de dokter klinkt op haar hoede, wat is er aan de hand?

“Ja?”

“Ik wil het even hebben over de vader...de jongen in de wachtkamer, die is het, toch?”

Een blos kruipt over haar wangen. “Ja, Aaron.”
De vrouw lacht en knijpt even in Nina's schouder, het is vreemd maar het kalmeert haar echt.

“Zou je het goed vinden als hij bij er nu bij zou zijn?” gaat de dokter uiteindelijk verder.
Nina zat net in het midden van haar laatste slok van het flesje en proest haast alles uit.
“Wat, uh waarom?”