Wat we deden (voltooid)

geef maar toe, je wilt seks

Nina

De weken die volgen lijken te bestaan uit verhuiswagens, dozen en afscheid. Afscheid van haar moeder maar ook van haar oude leventje. Herinneringen uit Nina's kindertijd, herinneringen aan hoe haar moeder dagen verdween in haar schilderatelier. Verschillende mannen, sleurden met Elisa's spullen. Cody en Charly staan aan de andere kant van de kamer, als een soort van steun maar Nina negeert hen beide. Ze haalt diep adem kijkt door de raam naar buiten, naar de verhuiswagens.

Aangezien er zoveel moest worden ingepakt was haar moeder blijven slapen, gisterenavond hebben ze zelfs nog samen gegeten, niet dat dat zo leuk was, eerder bijzonder ongemakkelijk. Niemand zei iets. Het enige goede aan de laatste dagen is dat er geen ochtenmisselijkheid bij te pas kwam. Het was bijna abnormaal om zonder angst voor een braakaanval te kunnen ontbijten;

“Heb je vandaag plannen met jeweetwelwie?” fluistert Charlynn, alsof er niets mis is met de situatie.

Cody balt zijn vuisten bij de gedachte aan Nina met Aaron. Hij weet dat ze met Aaron is maar dat wilt nog niet zeggen dat hij het oké vindt.

Ze schudt haar hoofd. “Hij is met zijn vader ergens naartoe. Een of ander familiefeest denk ik.” ze plukt aan de losse draadjes van haar topje. Nina kijkt naar beneden en zucht bij het zien van haar kleding, maar het is het enige wat ze nog aan kan, een jeans is haast onmogelijk geworden.

Mensen op school begonnen haar verandering in kledingstijl op te merken, maar ze had momenteel wel belangrijkere dingen aan het hoofd.

“Dat suckt,” merkt Charly droogjes op. “Aan je gespannen gezicht te zien kan je wel wat...afleiding gebruiken, als je begrijpt wat ik bedoel.” ze grijnst en knipoogt naar Nina.

“oké...dit is het moment waarop ik het pand verlaat.” merkt Cody met een opgehaalde neus op.

“Cody, je hoeft ni-” maar hij onderbreekt Nina met een opgestoken hand.

“Ik heb aan Stef beloofd dat we vandaag zouden gaan skaten.” hij laat zijn ogen tussen de 2 meiden gaan. “Ik moet gaan voor hij me begint te bellen.”

Nina knikt en stuurt een vuile blik richting Charlynn wanneer hij weg is. “Dat was gemeen van je, Charly.”

“Wat nu weer?” merkt die op.

“Zoiets zeggen in zijn bijzijn. Je weet dat onze vriendschap al aan een zijden draadje hangt, je hoeft heel dit gedoe niet aan hem op te dringen.”

Haar vriendin zucht en rolt met haar ogen. “Hoezo? Hij moet er ooit toch eens overheen raken, Nina. Hij weet al dat je een nieuwe man in je leven hebt, volgens mij heeft hij ook wel door dat jij en Aaron in dat stadium van een relatie zijn. Hij heeft jullie al zien zoenen weet je.”

Nina maakt een geluid in het onderste van haar keel. “Zo seksueel zijn we niet.”

Charlynn lacht en schudt haar hoofd. “Oh echt wel, kom op Nien. Iedereen kan het zien”

“Echt niet!”

De meiden staren elkaar een poos aan vooraleer Charly begint te spreken. “Nina, ga het nou niet ontkennen, ik bedoel maar kijk hoe jullie elkaar hebben ontmoet. Hij had je praktisch tegen die deur gepind het moment dat hij zijn ogen op je liet vallen. En je denkt dat hij dat niet nog eens wil doen? En jij dan, je kan je er niet eens iets van herinneren. Wil je dan niet weten hoe het was?”

Nina geeft haar een blik en haalt haar schouders op maar de hitte in haar wangen verteld haar dat ze Charly niet eeuwig kan voorliegen. Want om eerlijk te zijn dacht ze er de laatste tijd bijzonder vaak aan, vaker dan ze zou willen. Ze was nooit een persoon om vaak aan seks en relaties te denken maar de laatste tijd is er haast geen stop bij. Ze wil graag weten hoe het was, hoe zijn lichaam tegen het hare voelde en ze weet dat ze er maar om moet vragen, dat Aaron haar daar dolgraag bij wil helpen maar ze weet niet precies waar ze om vraagt. Ze weet alleen dat ze hem wil, en dat het rot irritant is.