Wat we deden (voltooid)

discussies & pijnlijke voorvallen.

Nina

Nina zit op de grond, Aarons meisje..wat? Enkele dagen geleden wou ze nog gewoon vrienden zijn. En nu...Aaron Doorns meisje. Het klinkt vreemd, maar ze kan er zeker wel aan wennen.

Wat ze voor hem voelt, hoe ze maar geen genoeg kan krijgen van zijn aanrakingen of zijn kussen. Zo was ze vroeger nooit, de manier waarop ze kussen is haast onbeschrijfelijk.

Aarons mond op de hare is alsof ze net thuiskomt van een lange en zeer vermoeiende reis.

Ze onderbreekt haar gedachtengang wanneer ze merkt dat er iemand voor haar is komen staan, haar blik glijdt omhoog en kijkt op naar Cody. Een vreemd gevoel nestelt zich in Nina's lichaam, het is lang geleden dat ze nog zo alleen met hem was, na de manier waarop het tussen hen is geëindigd zagen ze elkaar enkel op zeldzame momenten, en ze moet toegeven dat ze hem mist. De vriendschap die ze hadden voor ze ook maar dachten aan daten.

“Cody.” knikt Nina stil.

Cody kijkt haar even aandachtig aan en zucht dan. “Je broer zoekt je. Ik heb geprobeerd hem rustig te houden maar jij weet net zo goed als ik hoe hij wordt wanneer hij ongerust is.”

“Oh, juist. Bedankt. E-en je hoeft dit niet te doen weet je...boodschapper spelen.”

Hij vang haar blik op. “Jawel, je had dit nog van me tegoed.”

“Hoezo?” Nina's wenkbrauwen gaan in een vraag omhoog.

“Omdat ik me zo rot heb gedragen tegen over je, na de breuk.”

Nina blijft een poos in stilte staan, geschokt door zijn woorden. Dit had ze niet zien aankomen.

“Al die tijd, geloofde ik dat jij degene was die in fout zat. Dat je ons niet eens een echte kans gunde, en ik weet dat als je je iets meer als ik voelde dat het had kunnen lukken...maar dat was nu eenmaal niet zo. En dan daarnet me-”

“Cody, alsjeblieft..niet doen...”

maar hij negeert haar en gaat verder. “Nina, zo'n kus...zo heb jij mij nooit gekust. Nooit. Ergens besefte ik waarschijnlijk wel dat er iets mis was, maar ik was gewoon te koppig...hopend dat je nog van me hield..terwijl dat al lang niet meer zo was.” gaat hij verslagen verder.

“Maar, zo was het niet. Ik hield wel van je, nog steeds!”

Hij lacht even en schudt zijn hoofd. “Niet op de juiste manier, niet het soort liefde dat ik voor jou had.” hij streelt haar wang. “Niet zoals de liefde die je hebt voor Doorns.”

“I-ik uh, ik ken hem nog helemaal niet goed genoeg om te zeggen dat ik van hem houd.”

“Misschien niet, maar hoe goed je iemand kent heeft vaak niets te maken met hoe je je bij die persoon voelt.”

Nina's ogen prikken. “Ik heb je echt, echt nooit willen kwetsen, als we terug zouden kunnen had ik dingen a-”

“niet anders doen..Nina...ik wil niet dat dingen anders zouden gaan. Volgens mij was het uiteindelijk echt wel het beste voor me om die realitycheck te krijgen.”

“Cody, het spijt me echt.”

“Ja mij ook.” lacht hij even droevig.

“Ik ben je echt gaan missen.” geeft ze toe.

Cody verschuift even ongemakkelijk. “Uhu, ik ken het gevoel..maar ik ben hier. Altijd geweest, ik moest gewoon alles even uitzoeken.”

“Dus wil dat zeg-”

“Dat wil zeggen dat, als je deze eikel nog als vriend wilt, dat hij heel graag die rol vervult. Ik bedoel we zijn zolang vrienden geweest, maar zoveel is veranderd. Ik bedoel maar..Aaron Doorns? Meen je dat nu.” hij grijnst.