The Blind Lost Her Trace (Brilliantes Series #5) (COMPLETED)

CHAPTER 43

Chapter 43: Anklets

NASA balkonahe kami ng mansion namin ni Miko at kasama ko dalawang pamangkin niya na sina Markiana at Mayeese. Tinutulungan nila ako para ihiwalay ang mga letra na gusto kong gawin na baby anklet para sa triplets namin ng fiancé ko.
Tapos naman na at para sa kanila na lamang ang ginagawa namin. Anklet ang para kay Markiana, dahil may bracelet na rin siya na bigay sa kanya ng daddy niya. Ganoon din ang kay Yeye ay may anklet na siyang suot, ang daddy niya rin ang nagbigay nito sa kanya. So, bracelet naman ang para sa kanya. God knows na sobrang mahal ng presyo ng mga ito.

Para sa aking mga anak ay isang simpleng anklet muna ang maibibigay ko sa kanila. Dahil ang perang iniipon ko ay hindi na tinanggihan pa ng daddy nila.

“Aunt Donna, You’re so talented po,” komento ni Mayeese na tinawanan ko.

“Madali lamang ito, Yeye,” sabi ko at iyon ang kanyang palayaw. Ang cute lang.

“Tapos na,” nakangiting anunsyo ko at naglahad agad ako ng kamay kay Markiana.

“Yey, super pretty naman po nito, Aunt Donna!” masiglang sigaw niya. Hinaplos ko ang buhok niya.

“Of course, pretty rin ang may-ari, eh,” komento ko at sunod naman ay kay Mayeese.

Nasa ganoong eksena kami nang dumating si Tita Jina at nagdala siya ng meryenda para sa amin. Siyam na buwan na ang dinadala kong mga sanggol at ceasarean ang nai-suggest nina Grandma pero gusto ko iyong normal na delivery. Gusto kong maranasan iyon sa unang beses kahit na tatlong baby pa ang iluluwal ko.

Nakipagtalo pa sa akin si Miko dahil mas gusto niya ang hindi ako mahirapan nang husto. Pero hindi ako pumayag. Kakayanin ko naman siguro dahil malakas naman ang loob ko.

“Banana cake!”

“Chocolate cake is mine!” sigaw ni Mayeese.

“Kumain muna tayo ng meryenda, Jean hija.”

“Opo, Tita,” nakangiting sambit ko.

“Dapat masanay ka nang tawagin mo akong Mommy, Jean. Alam ko after kong manganak ay may plano na si Miko na pakasalan ka,” sabi niya para lang bumilis ang heartbeat ko.

“Wala pong problema sa akin, Mommy Jina. Pero marami pa hong problemang kinakaharap ngayon si Miko,” malungkot na saad ko.

Sa lahat ng magkakapatid ay higit na si Miko ang nahirapan sa trabaho niya. Naibalik man ang kompanya niya ay sunod-sunod pa rin ang pagsubok na dumating sa kanya. Minsan ay parang gusto na niyang sumuko bigla kasi nahihiya raw siya kay Grandpa.

Kilalang pinakamahusay na engineer ang Brilliantes clan at nasa dugo na talaga nila iyon pero siya lang daw ang bukod tanging naiiba at palpak palagi. Hindi naman ako napagod na intindihin siya at dinadamayan ko siya palagi kapag pakiramdam niya ay inutil na siya.

Walang katotohanan ang mga iyon at alam ko na darating ang panahon ay magiging matagumpay na engineer din siya at pupurihin pa siya ng kanyang lolo.

“Tama ka riyan, Jean. Pero malaking tulong na ang ibinibigay sa kanya ng mga kuya at pinsan niya. Panatag na ako sa ganoon, basta huwag siyang panghinaan ng loob.” Ikinatango ko ang sinabi ni Tita—Mommy Jina.

“Lola, I want milk too,” ani Markiana.

“Oh, may milk ka naman, my dear. Here, Markiana.”

“Thanks po, Lola.”

“Heto naman sa ’yo, Jean. Kumain ka na.” Nagbigay ng kutsara si Mommy Jina sa aking kamay at kinapa-kapa ng kaliwang kamay ko ang pinggan na pinaglalagyan ng meryenda namin. “Vanilla flavor ang para sa ’yo, hija. Tapos may gatas ka rin diyan.”