ကြင်ယာတော်မင်းသမီးကံဆိုးပြန်ပြီ

Chapter 24

Chapter : 24 (အမည်မသိ  အလောင်း)

သခင်မလုသည် သူမ၏ သမီးအား အမြန်ဆွဲကိုင် လိုက်ပြီး လျှောက်သွားခဲ့သည်။

"ဒါဆို…အမေတို့ အဲ့ဒါကို ဖွင့် ကြည့်ကြ မလား?" သခင်မလု၏ ရင်ဘတ် ထဲရှိ နှလုံးမှာတဒုန်းဒုန်း ခုန်နေ၏။

သူမထို့သို့ ပြော၍ ပြီးပြီးချင်း သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်မှာ အေးစိမ့် သွားသည်။ သူမ ဘာမှ မတတ်နိုင်ပဲ တခိုက်ခိုက် တုန်နေလေသည်။

ဖေဝမ်ယွဲ့သည်လည်း တူညီစွာပင် ဖြစ်နေ၏။
"ရှဲ့ချောင် ဒီအခန်းထဲမှာ ရေခဲတွေ သိုလှောင် ထားတာများလား? သမီးတို့ နေတဲ့အခန်းထက်တောင် ပို အေး နေသလိုပဲ။ ဒီ စောင့် ပေးနေတဲ့ အစောင့်ကရော ဘာတွေလဲ? သမီးတို့ အခန်းတွေအတွက်ကို အတူတူပေးချေ ခဲ့တာပဲလေ၊ ဘာလို့ ဒီလို မမျှတတဲ့ ဝန်ဆောင်မှုတွေ ပေးတာလဲ?"

"တကယ်လို့ သမီးပူတယ်လို့ ခံစားရရင် အမေတို့အခန်း မှာလည်း ရေခဲထပ်ထည့်ဖို့ အစောင့်တွေ ခေါ်လိုက်မယ်။" သခင်မလုသည် အလွန် သဘောထားကြီးပေသည်။

"အမေသမီးကို အလိုလိုက် နေတာပဲ။" ဖေဝမ်ယွဲ့သည် ရဲတင်းစွာ ပြုံးလိုက်သည်။

မကောင်းဆိုးဝါးဝိဥာဥ်သည် ဒေါသစိတ်များဖြင့် ပေါက်ကွဲ နေလေသည်။

မှောင်မိုက် ထုံထိုင်း နေသော မျက်လုံးများသည် ထို လူနှစ်ယောက်အပေါ် တောက်လျှောက် စိုက်ကြည့် နေခဲ့ပြီး သူ၏ အသွင်သဏ္ဍာန်မှ လေအေးများပင် စိမ့်ထွက်နေသကဲ့သို့ ဖြစ်နေ၏။

သူ၏ ဦးခေါင်းမှာ ဖေဝမ်ယွဲ့၏ လည်ပင်း တစ်လျှောက်ဆီသို့ ဆန့်ထွက်လာလေသည်။ သူသည် ထိုလည်ပင်းကို ထက်ဝက် ပိုင်းကာ ဝါးစား ချင်နေသည့် ပုံ‌ပင်။

ကံမကောင်းစွာဖြင့် ဖေဝမ်ယွဲ့မှာ ဘာတစ်ခုကိုမှ သတိ မထား မိပေ။

သူမသည် ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်လိုက်ပြီး အထုပ်အား ဖြည်းဖြည်းချင်း  ဖွင့်လိုက်လေသည်။

အဝတ်ထုပ်၏ တစ်ဖက်မှာ ပွင့်သွားခဲ့ပြီး..

ထို့နောက် တစ်‌ခြားတစ်ဖက်…

"အားးးးး..."

သူမ၏ နားများ ကွဲထွက် မတတ်ပင် အသံကျယ်လောင်စွာ အော်မိသွားလေသည်။