**************************
Aviery Louisse Cortez
Nagpa kita na kaagad saakin ang tatlong itlog, nag aya lang naman silang kumain sandali kaya isinama ko na rin si Cece para pati siya maka kain na rin. Nasa Villa Amore daw silang tatlo ngayon, kanina lang sila dumating pero natulog pa kase sila kaya kani-kanina lang din sila naka punta. Hindi na ako nag pahatid pabalik sa dorm, baka kase maging chismis lang kapag may naka kita pa sa kanilang tatlo.
Trip lang daw nila akong puntuhan, hindi na daw kase sila makapag hintay sa kinabukasan. Mabuti nalang, wala pa ring pasok ngayon. Hindi ako nag papasalamat sa baha, maraming taong nahihirapang umuwi ngayon kaya hindi yon nakaka tuwa at mas lalo ng hindi nararapat ipag pasalamat. Maaga silang byumahe para maiiwasan ang traffic pati para hindi mag bago ang isip ni Ryuu, kakaiba pa naman siya kapag sinapian ng katamaran sa katawan.
Hindi naman masyadong nakakapagod ang araw na to, kaylangan ko lang namang kausapin si Jared para maiwasan ang misunderstanding habang maaga pa. Nag pasya ako na ipakilala na siya sa tatlo bukas, ayos lang naman daw pero hindi na sasama yung mga pasaway. Si Jared lang ang sasama saakin at wala ng iba pa, mas maganda na rin yon para iwas gulo?
Kinabukasan, maaga akong nagising dahil sa alarm ko. Hindi ko maintindihan kung bakit ako nag set ng alarm eh wala namang pasok dahil Sabado, si Cece kakauwi niya lang ata kaya sleeping beauty pa ang lola mo. Naka uniporme pa siya, uniform ng hotel na pinapasukan niya at hindi sa school. Siguradong mamaya pa siya magigising kaya hindi dapat ako gumawa ng kahit na anong ingay para hindi ako maka istorbo, dahan dahan ako sa lahat ng gawain lalo na sa pag bubukas ng pintuan para maka labas.
Ako na ang mag hahanda ng makakain namin ngayong umaga tutal siya naman ang nag luluto sa tanghali o gabi, depende kung anong oras siya matatapat. Minsan naman kase hindi na kami parehas kumakain, minsan naman sa labas kami kumakain kase may malapit na karenderya dito. Mura lang ang mga pag kain doon atsaka masasarap, lutong nanay kase kaya siguro ganon. Naniniwala ako na ang mga nanay ang pinaka magagaling na Chefs sa buong mundo, hanga ako sa kanila!
"Oh? Maganda umaga! Ang aga mo ata ngayon AL? walang pasok ngayon ah?". Masayang bati ng isa sa mga kasama namin dito sa dorm. Nasa 3rd floor ang kwarto niya, mag isa palang siya doon kase wala pang ibang umuupa. Matatapos na siya sa kursong Architecture, at matagal na rin siyang naka tira sa dorm na to.
"Sayo rin, magandang umaga! May lakad po kase ako mamaya kaya kaylangan kong maipag luto si Cece. Baka kase hindi nanaman siya kumain mamaya lalo na't wala ako para bantayan siya". Paliwanag ko sa kaniya. Napaka pasaway na bata netong si Cece kahit kailan, hindi siya kumakain kapag wala ako kase katwiran niya ay mag isa lang naman siya.
Siyempre concern ako bilang roommate, classmate at kaibigan niya, sa loob ng dalawang taon na mag kasama kami sa iisang kwarto at eskwelahan? Hindi ko maiiwasan ang pag aalala sa kaniya kase una sa lahat, siya lang ang nandito sa San Nicolas. Wala na siyang ibang kamag anak o kapatid, sinong mag aalala sa kaniya? It's not like West is always around to take care of her nor look after her.
They may be in a relationship but it's not that simple, both of them have their own lives and responsibilities. Isa pa hindi naman palaging pasko o bagong taon, ang ibig kong sabihin ay hindi naman palaging bakasyon na maaari silang mag liwaliw sa labas. Gumala o mag punta sa kung saan, si West may ari ng isang hotel habang si Cece naman nag tatrabaho sa hotel.
Kaunti nalang makaka tapos na kami, kaunting tiis pa at matutupad na rin ang mga pangarap naming maka tapos sa pag aaaral pati magkaroon ng magandang trabaho. Ako, maliban doon? Gusto kong mahanap ang tunay kong mga magulang, kapamilya o kahit na sino man lang. Gusto kong malaman ang lahat tungkol sa nakaraan ko kahit na alam ko na masasaktan ako at ang damdamin ko.
Ganon naman talaga ang mga tao diba? Minsan mas gusto nila ang katotohanang nakaka sakit kaysa sa kasinungalingan. Kung ang iba ay ayos lang na mabuhay na hindi nalalaman ang totoo tungkol sa mga sarili nila, pwes ako hindi okay doon. Sigurado naman akong may malalim na dahilan kung bakit ako napunta kina mama at papa, ano? Nawala ba ako? Dinukot? Naaksidente?
Wala naman sigurong masama kung mag hahangad ako na makilala ang mga tunay kong pinag mulan, pinahahalagahan ko sina mama, papa, ate Azalea at kuya Allard pero hindi rin naman nila maiiaalis saakin ang katotohanan. Ampon lang nila ako at iyon ang totoo, kahit magbali baliktad o mag palit ng hugis ang mundo ay hindi na mababago ang bagay na matagal ng naka ukit.
Habang iniisip ko ang bagay na yon, bahagya akong natulala at napag tanto ko nalang na medyo nangangamoy sunog na pala ang mantika para sa piprituhin kong ham atsaka itlog. Hininaan ko nalang ang apoy bago ko isinalang ang iluluto ko, baka kase tumalsik nanaman ang mainit na mantika saakin at siguradong mag mamarka nanaman yon.
Hindi naman masyadong matagal iluto yung ham atsaka itlog kase prito lang naman sila, kumain na ako ng kaunti para hindi rin ako magutom kung sakaling babyahe kami. Isa pa, nasaan na kaya si Jared? Kausap ko na siya kanina eh. Oh baka naman naka tulog siya ulit, kanina kase para siyang lasing na hindi mo maintindihan. Tinatanong ko siya kung bakit ganon ang boses niya pero hindi naman din siya sumasagot ng maayos.
"AL? May mga manliligaw ka ata sa baba, kanina pa sila pasilip-silip sa gate natin eh. Mabuti nalang nag pakilala sila saakin kung hindi tatawag na sana ako ng pulis, baka kase mga masasamang loob sila eh". Paalala ni ate Hera saakin. Tutal tapos na rin naman na akong kumain, sumilip ako sa bintana at nakita doon ang tatlong itlog na pasaway. Lahat sila naka ligo na samantalang ako? Eto, naka pajama pa.
"Ate Hera? Paki sabi sa sala po muna sila mag hintay, nakaka hiya pong lumabas na mukha akong pulubi". Natatawa kong pakiusap sa kaniya. Tumango saakin kaya agad akong pumasok pabalik sa kwarto namin para makapag simula na akong mag ayos ng sarili ko, since sila Mino lang naman yon edi hindi ko na kaylangang mag suot ng bonggang damit.
Nag pasya nalang akong gamitin ang panibagong vintage pencil skirt na binili ni Cece para saaming dalawa, naalala niya daw kase ako atsaka bagay daw saakin ang mga kulay kaya naisipan niya rin akong regaluhan. Parehas lamang iyon ng disenyo ngunit magka iba ang kulay atsaka sukat, medyo mahaba ang sa kaniya dahil matangkad din siya.
Hindi ako nag lagay ng make up, ayaw ko at hindi bagay saakin lalo na kapag sobra ang kapal. Nag mumukha akong clown na gagala tapos may kasama pa akong mga payaso rin, double kill yon para saakin pero kung sabagay, gwapo yung tatlo kaya hindi sila mapag kakamalang mga clown katulad ko. Gusto ko rin namang maging maganda pero ewan ko ba, walang talab saakin yung mga nilalagay sa mukha.
Matagal na akong sumuko sa pag papaganda, basta wala akong pimples o whiteheads sa mukha ay sapat na yon para saakin. At least hindi ako dinadalaw ng mga pesteng katulad non lalo na kapag red days ko, siguro wala sa genes namin ang pagiging lapitin ng mga tigyawat. Maigi yon kase isipin niyo, hindi na nga ako maganda tapos tadtad pa ng ganon? Baka burahin ko nalang ang sarili ko.
Matapos kong naligo ay isinuot ko na ang mga damit na hinanda ko para sa sarili ko, maya maya pa ay naka tanggap naman ako ng mensahe mula kay Jared. Nasa Sala na daw siya kausap ang mga itlog, nag kakatuwaan daw sila kaya dapat mag take time ako sa pag aayos ng sarili ko. Sa paraan palang ng pagte text niya ay hindi na maganda, nakaka takot, at nakakahindik balahibo ang ibig niyang sabihin.
Nag madali akong mag patuyo ng aking buhok upang mapabilis na ang pag labas ko, ayokong maging referee ngayon araw. Baka matadyakan ko lang silang lahat atsaka hindi naman nag punta dito yung tatlong itlog para makipag basag ulo, sinong may sabi sa kanila na pwede yon lalo na't nandito ako ha? Maski si Jared pinapaiwas ko rin sa gulo, minsan nakikita kong may galos o sugat siya sa iba't ibang parte ng katawan niya at partikular doon ang braso.
Hindi naman siya nakikipag away, wala naman akong nababalitaan atsaka magka klase kami sa ibang subject kaya malabo ring makatakas siya mula sa mga mata ko. Most of the time, mag kasama kami maliban nalang tuwing break time. Sina West at Thor ang kasama niya habang ako naman ay si Cece lang o hindi kaya yung iba naming classmate.
Sumasabay din saamin si President Avi pati si Cheerleading captain ate Riane, mas matanda kase siya saamin kaya mas sanay din ako na ate ang itawag sa kaniya. Sa totoo lang, noong nakaraang buwan ko lang nalaman na mag kapatid pala siya atsaka si Jared. How can I possibly be rude towards someone who's older than me and then she's Jared's older sister? I wouldn't dare to do so.
Agad akong lumabas matapos kong mag ayos ng buhok, naabutan kong nagkakaroon ng staring contest sa sala ng dorm namin at nandoon pa man din ang ibang mga kapwa namin babae na abalang nakiki nood. Yung iba naman ginagawang live show o reality show, hindi na ako magugulat kung makikita ko yan sa bulletin board ng school.
"Eh, Prinsepe? Tsk". I swear, I just heard Jared's voice. Bakit ba hindi niya matanggap na talagang prinsipe si Mino? Yon ang katotohanan eh! Anong magagawa ng tao? Isa pa, bakit parang may tensyon sa pagitan nila? Nararamdaman kong may maitim na aura doon eh, hindi na yon maganda!
"Gaano niyo pa katagal gagawin yan ha? Tutusukin ko yang mga mata niyo, hindi kayo titigil?". Seryoso kong tanong. Nagulat silang lahat maliban kay Arc, tawa lang siya nang tawa sa hindi malamang dahilan. Nabaliw na ba to o talagang matagal na siyang baliw kaso hindi lang halata?
"Wala akong kinalaman sa ginagawa nila kaya huwag mong tusukin ang mga kumikinang kong mata, hindi na ako makakapang akit ng babae kapag nawala ang mga ito". Natutuwang aniya ni Arc. Idadamay ko na rin siya para matigil ang kalokohan niya sa katawan, Tsk.. Kung hindi lang kami mag kaibigan? Nako, tinamaan na siya saakin!
"Kalma ka lang, hindi ko naman sasakmalin tong kaibigan mo. Mukha ba akong kumakain ng hayop? Animal lover kaya ako!". Pag dadahilan ni Jared. Hindi ko alam kung nang iinsulto ba siya o kung ano pero hindi magandang pakinggan ang sinabi niya just now, halatang pinariringgan niya tong isa eh! Hindi ko naman kinakampihan si Mino pero ganon din ako sa kaniya.
"Isa pa masama ang manakit ng mga hayop, ayokong makulong". Dagdag niya pa. Mukhang lalong napikon si Mino sa kaniya kaya nag pasya na akong pumagitna, wala kaming mapupuntahan kung magiging referee lang nila akong dalawa buong mag hapon. Maigi pang bumalik nalang ako sa pag papahinga kaysa umawat sa mga isip bata na nandito sa harapan ko ngayon.
"Let's make a deal, shall we? Alam kong medyo hindi niyo gusto ang nang yayari ngayon pero gawin niyo nalang to hindi para sa sarili ninyo kung hindi para saakin, it's not like I'm asking too much. Am I? Now, introduce yourselves to each other in a nice way. Just like how normal human act". Sambit ko sa lahat. Arc and Ryuu seemed to understand what I meant so they immediately did what I asked, they introduced themselves to Jared.
"Now Mino, Jared? Alam niyo na, I won't ask one more time". Masaya kong paalala sa kanila. Labag sa loob nilang dalawa ang mag shake hands kaya hindi ko na pinilit, tawa nang tawa si Ryuu atsaka Arc kase ang epic ng mga reaksyon nila. Kahit ako hindi ko maiwasang matawa eh, teka? Nasaan na pala si Rylan? I knew he's coming with us but I doubt na makiki gulo din siya.
"Madali naman pala kayong kausap, kaylangan ba talagang magiging impakta muna ako bago kayo susunod hm? Teka, nasaan na si Rylan? Sasama yon diba?". I randomly asked. Napataas ng balikat si Arc habang si Ryuu naman sinusubukan ata siyang tawagan pero hindi naman sumasagot, naka off daw ang telepono. Sabi naman ni Mino, sasama daw yon para kumpleto silang lahat.
"AL? Bakit ba siya nandito? Dorm ng mga babae to diba?". Medyo iritadong tanong ni Mino saakin. Oops, Hindi ko pa pala nasasabi sa kanila. I don't want to ruin our moods later so I'd rather explain myself now than later, at least if they walk away? Agad nilang gagawin yon.
"Ayokong mag tago ng sekreto sainyong lahat kase alam kong hindi ko kaya yon, Jared is my boyfriend. Don't get me wrong dahil isang linggo palang kami and I hoped you guys won't spill that secret out specially in front of my parents and my siblings". Diretsahan kong paliwanag. Mino can't seem to process what I just said, all of it. I can't blame them kung sakaling magugulat sila.
"I'm happy for you AL, you're no longer afraid of you know what I mean. Congratulations and don't worry, you can trust me". Masayang sagot ni Arc saakin. I never expected that answer from him, sana ganon din si Mino atsaka Ryuu para mamaya ay si Rylan na lamang ang iintindihin ko.
"Me too AL, I'm glad that you finally became a real strong woman. Don't worry about everything else, just be happy and you? Take care of our suprema or face the consequences". Masayang tugon at seryosong babala ni Ryuu. I'm both happy and terrified, I guess having mixed emotions are the new trend nowadays. Jared gladly nodded to him, of course why would he waste his two year?
I can still remember every single challenges that I gave him and I'm surprised that he never gave up, no matter how hard or frustrating my challenges are. Talagang ginawa niya ang lahat ng makakaya niya para pang ipakita na sincere siya, that he won't hurt me nor lie to me. Naalala ko, nag ipon ako ng sapat na pera para bilihin lahat ng red velvet cake sa school tapos pinag hanap ko siya non.
He doesn't know na nasa akin na pala yon lahat, he was running here and there para lang maka hanap non at maibigay saakin. His best friends knew what I did and yet they didn't say anything to him, natutuwa rin daw kase silang panoorin si Jared na nag papakahirap o effort para sa babae. Katwiran ni Eros, nag hirap daw siya noon kaya dapat sila ring mga kaibigan niya ay makaranas.
Jared went out para bumili, siguro lumayo pa siya ng todo para lang maka hanap ng red velvet cake. Pag dating niya, tapos na yung fourth subject atsaka puro siya galos sa buong katawan niya lalo na sa braso. Naaksidente at naka aksidente siya dahil sa bilis niyang mag maneho, nag mamadali siyang maka hanap kaya yon nang yari. Grupo pa man din ng mga tambay ang naka banggan niya, medyo nabugbog siya pero naka takas din naman daw siya ng mabilis kase may dumaang patrol.
Siyempre sobra akong naguilty, I told him the truth but it turns out alam niya rin pala yon. He went out on his own accord and he told me that I don't have to feel guilty about getting his ass beaten by some ITs ( as in International Tambays) though kasalanan ko pa rin. If I didn't insisted then hindi siya lalabas at kung hindi siya umalis ng campus? Hindi rin siya makaka bangga o makaka aksidente.
"Congratulations A-AL, masaya ako para sainyo". Tipid na sagot ni Mino. I knew his smiles were fake cause it's pretty much obvious and I have two eyes that's why I can definitely see it on my own, I'm worried about him. I don't understand his expressions, alam kong nagulat siya sa nalaman niya pero parang bakit hindi talaga siya masaya?
"Wassup! Rylan the great is ready to rock and roll!!". Kapwa kami napalingon sa bandang pintuan dahil sa malakas na ingay mula kay Rylan. Hindi pa siya nakaka akyat papunta dito, ang boses niya tila mas malakas pa sa micro phone o speaker. I smiled awkwardly, I'm trying my best para hindi ipakita na kinakabahan ako sa mga oras na to.
"Eh? Anong meron? Bakit parang araw ng patay ngayon? Matagal pa ang November". Natatawa niyang tanong saaming lahat matapos niya kaming makita. Una niyang inakbayan ang naka senti mode na si Mino, mukhang magka kilala na sila ni Jared kaya hindi na siya masyadong nagulat. Nag tataka siya sa nang yayari.
"Huli ka na sa balita gago, may boyfriend na si AL". Masayang anunsyo ni Arc sa kaniya. Nalaglag ang panga niya dahil doon pero masaya siya habang pumapalakpak pa na akala mo seal sa zoo, kulang nalang ata ang pool atsaka kaunting mga bato para perfect na ang setting niya. Nakipag shake hands siya kay Jared at katulad ni Arc pati Ryuu, wala rin siyang problema tungkol saamin.
"Edi tama pala na lalabas tayo? Tara na! Nandito na rin yung tatlong mang kukulam, susunod nalang daw sila saatin mamaya". Pag anyaya ni Rylan saamin. I gladly nodded, unang siyang lumabas ulit kaya sumunod na si Mino sa kaniya.
Hinayaan naming mauna ang dalawa pang impakto and then I held Jared's hand para sabay kaming lumakad palabas, holding hands with someone is not a crime unless these people and their brain cells are not normal. Kung puro malisya ang iniisip nila then wala na akong magagawa doon, it's not like we're having sex in the middle of the road or what. Since nasa hulihan kaming dalawa, nag bubulungan kami tungkol sa nararamdaman namin ngayon.
"Gutom na ako AL, saan ba tayo kakain?". Pabulong niyang tanong saakin. Natawa naman ako dahil sa katanungan niya pero teka lang, hindi rin ba siya kumain?! Ano? Siya ba si Cece?! Mukha na akong 2in1 na kape ha?!!! Bakit ba lahat ng mga tao sa paligid ko parang mga robot na walang kusa pati sa pag kain?! Tapos kapag nagutom at nag kasakit, ako ang mahihirapang mag alaga pati mag bantay!! Hmp!!
"Hindi ka rin kumain no? Gusto mo?". Tanong ko sa kaniya. Nag panggap akong may kinukuha sa bag kaya tumango kaagad siya saakin, mukha siyang asong masunurin sa amo pero isa ring pasaway at hindi maka intindi!
"Gusto mong sumabog ang mukha mo ha? Hindi ka kumain tapos mag rereklamo ka saakin ngayon? Eh kung mag laro pa yan? Sige nga? Makaka tiis ka ba eh ang takaw mo". Tanong kong may bahid ng pag aalala. He chuckled, nag mumukha siyang bata kapag ginagawa niya ang ekspresyong iyon. Ang hirap niyang tiisin lalo na kapag nakikita ko siyang malungkot o hindi maganda yung araw niya.
"Kakayanin ko yon, ako pa ba? Rawr!". Masaya niyang tugon saakin. Hindi na ako nakapag pigil ng tawa dahil sa ginawa niyang panibagong nakakatawang ekspresyon, napatigil kami sa pag lalakad dahil lang tumigil din ako. Grabe! Sumasakit na yung tiyan ko sa kakatawa, pakiramdam ko mapupunit na yung labi at pisngi ko.
"Bakit ka natatawa? Dinosaur language kaya yon! Panis ka!". He still continued to argue with me. Lalo akong natatawa lalo na sa itsura ng mukha niya kapag naalala ko yung ginawa niya kani-kanina lang, alien language o jejemon language ata yon eh! Idinamay niya pa ang mga dinosaur na nananahimik.
"Kakain na kaagad tayo hm? Itikom mo na yang bibig mo". Yon na lamang ang isinagot ko sa kaniya. Natatawa pa rin ako habang nag papatuloy na sa pag lalakad, siyempre sa sasakyan ako ni Jared papasok. Si Mino ang may dalang sasakyan sa kanilang apat, nag lakad lang si Rylan papunta sa dorm namin kase nasa bar pala siya kanina. As usual, pinag buksan ako ni Jared ng pintuan kaya agad akong pumasok sa loob.
"Sa dinosaur language, 'I love you' ang ibig sabihin ng 'Rawr' okay? Siguro karne ka sa past life mo kaya hindi mo alam ang meaning non". Pag papaliwanag niya saakin. Ngayon hindi ko na alam kung matatawa pa ba ako o maiinis na hindi mo maintindihan, ano? Karne?!
"Jared, mukha ba akong dinosaur ha? Paano ko malalaman ang ibig sabihin ng 'rawr' eh tao kaya ako. Kung ako karne sa past life ko tapos dinosaur ka, hindi na ako mag tataka kung bakit minsan ang weird mong mag isip". Sagot ko naman sa kaniya. He mouthed 'I love you' this time, I instantly blushed after that. I mean wouldn't you? I'm dating one of the most popular guys in the whole world.
"Mahal din kita Jared kaya iistart mo na yung makina kase hinihintay nila tayo doon, kaylangan nating magpakabait kung ayaw nating maging kaldereta o menudo". Paalala ko sa kaniya. He knew what I mean by that, obviously I'm referring about my parents. Not to mention my older brother and older sister who's also savages, just like their real parents. I wonder kung magiging ganon din ang ugali ng totoong Aviery Louisse kung nandito siya.
"Opo opo, eto na po madam". Huli niyang sagot. Binuhay niya na rin ang makina katulad ng sasakyan ni Mino, nauna kami dahil naka parada sa harapan ang kotse ni Jared. Kumain naman ako kanina pero nagugutom na kaagad ako, hindi naman sobra pero medyo lang.
Hindi naman matagal ang byahe kase sa mall lang naman ang diretso namin, may malapit na mga pwedeng pag aliwan doon kaya ayos na daw yon para sa lahat at tulad ng napag kasunduan, sandali muna kaming mag lalaro at ang napili nila? Bowling. Hindi ako marunong non kaya mananahimik nalang ako sa isang tabi kasama si Ry-? Teka? Nasaan na ang baliw na yon?! Anak ng?! Akala ko ba sasamahan niya ako??? Iiwan niya rin pala ako dito mag isa sa upuan para mag bantay ng mga gamit nila.
"Jared? Kung sakali-". I didn't get a chance to finish what I'm about to say because he suddenly stole a kiss from my lips. Sa lahat ng mag nanakaw, siya lang ang kilala kong adik sa halik. I can't tell kung ilang halik na ang nakuha niya saakin, pati ata daliri ko hindi na kakayanin ang pag bibilang.
Kasalukuyan kaming nandito sa parang waiting area, nauna na sina Mino, Ryuu, Rylan atsaka Arc doon habang nandito pa si Jared kasama ko. Nag susuot siya ng parang harang sa sapatos or what, hindi ko alam kung anong tawag doon. Sa halip na mag madali ay nakuha niya pang mag nakaw ng halik mula saakin, umiinit ang mga pisngi ko dahil sa ginawa niya. Pakiramdam ko tuloy ay nilalagnat ako na hindi maintindihan.
"AL, you knew that I'm too good at anything so beating his jealous ass won't be a problem but I can give way since this is just a game. I won't cause any trouble cause you're here with me, I don't want you to see me acting like a wolf". He whispered. He smiled genuinely and as much as I wanted to talk, I couldn't reply anything to him. I was to speechless, sometimes he can be a kid and a man at the same time.
Hobby niya siguro ang mag multi tasking, sumunod na siya doon sa apat. One of them has to sit down for a while at mukhang nagkasundo na sila, si Ryuu ang hindi muna mag lalaro. Ngayon hindi na ako mag isa dito sa upuan namin, mabuti naman at siya ang kasama ko. At least may tiyansa na matino ang pag uusapan namin at hindi kalokohan.
"I thought you still like Mino? What happened? I mean how exactly?". Pag sisimula niyang tanong saakin. I sighed heavily though I don't have any problems nor worries about anything, I don't mind explaining everything from the beginning but I'll just make it short.
"Naalala mo ba noong una akong nag punta sa St. Valentine? Nag kita na kami noon, we accidentally bump into one another". Sagot ko sa kaniya. Siya ang tinutukoy kong 'asshole' o 'Jerk' na ginawa akong patibong para sa mga babaeng humahabol sa kaniya. Mabuti nalang, hindi pa ako estudyante ng St. Valentine noong mga panahon na iyon.
"Nung nag simula akong mag aral dito sa San Nicolas, palagi akong hindi nakaka tulog lalo na sa gabi pero nasanay din naman ako. Mas lalo naming nakilala ni Jared ang isa't isa kase first day palang ay nagkita nanaman kami ulit". I continued. Hindi ako magaling mag elaborate ng mga story though totoo naman ang mga sinabi ko, kaya nga ako umuwi kahit kinabukasan ay unang araw na ng klase.
"Ever since that day came, hindi na siya umalis sa tabi ko. Palagi na niya akong sinusundan, sinasagip atsaka tinutulungan sa mga bagay bagay. Dumating na sa punto na muntik na siyang mamatay dahil sa kalokohan ko pero hindi siya nagalit, wala rin akong narinig na sumbat mula sa kaniya". I'm referring to the incident. Naguguilty pa rin ako kapag naalala ko ang bagay na yon, I can't imagine na kaya niyang gawin yon para lang maka bili ng red velvet na cake.
"Nanatili siyang tapat hanggang sa ayun, unti unti na rin pala akong nahuhulog kasama niya". Huli kong paliwanag. Mukhang nag eenjoy siya sa pakikinig ng kwento ko, naka tingin lamang siya saakin habang nag sasalita ako. I wonder why, infairness ang tagal ko ring hindi nakasama si Ryuu ng ganito. Flashbacks of us popped out, I missed those days.
"I can tell that he's a good person, I'm relieved because finally, someone can make you smile twice as we can. Now, we won't see you with sad tears but happy tears rather. I'm really glad that you met him AL". He replied to my story. Automatiko akong napangiti dahil sa positibong sagot niya saakin, at least alam kong ayos lang talaga siya.
"Ako rin Ryuu, hindi ko inaasahang dito ko pala mahahanap ang kasiyahang matagal ko ring hinanap kay Mino. Matagal ko nang tinanggap na hindi kami para sa isa't isa at ngayon naiintindihan ko na kung bakit". Masaya kong sambit. Kase hindi siya ang para saakin, hindi kami ang para sa isa't isa pero masaya ako kase pinag tagpo at naging mag kaibigan kami.
"Be happy AL, you deserve to be happy". Maiksi niyang tugon. I smiled and I can't explain why I want to burst into tears right at this very moment, bakit ako naiiyak? I should be glad dahil wala na akong problema pag dating kay Ryuu. In Mino's case, it might take time for him because he's too over protective towards me at all times. Rylan and Arc won't have any problems about this either.
"I will be so all of you should be happy too". Paalala ko sa kaniya. Ngumiti rin siya saakin. Pinapanood namin ang mga impaktong mukhang maayos namang nag kakasundo, mag ka-team sina Mino at Jared habang si Arc at Rylan naman ang mag kasama. Mabuti pumayag yung dalawa na mag kasama sila, hindi inaakalang magiging maayos sila pero masaya ako.
Siguro gusto kong umiyak dahil sa sobrang saya na nararamdaman ko sa mga oras na to, these guys? I can't believe that they are willing to swallow their pride para lang mapag bigyan ang kagustuhan ko. Siyempre may kaunti pa ring pag aalala pero malaki ang tiwala ko sa mga salitang binitawan ni Jared kanina bago siya umalis at mag laro, he won't cause trouble because he promised.
I hoped my star would continue to shine brighter, I love you Jared. Mamahalin kita katulad ng walang sawa mong ginagawa saakin sa bawat segundo, minuto, oras, araw, buwan hanggang sa umabot na ng taon o magpakailanman.
**************************