Chapter 4:
Jack and Daisies
JACQUIN and Blair were the closest friends in a span of two weeks!
Tuwing lunch sa school ay lagi silang magkasama at sa tuwing hatinggabi ay lagi itong nakaabang sa pagtawag niya.
Kapag weekends (at walang pasok), inaabot sila ng apat na oras sa pag-uusap lang sa phone!
Hindi sila naubusan nang pag-uusapan. At mas napapansin ni Blair na iba ang saya niya sa tuwing nakikipag-usap sa kaibigan.
Jacquin is always kind and understanding of her. Mas komportable na ito sa pakikipag-usap sa kanya sa telepono. Pero sa personal, lagi pa ring nakayuko o nakatingin sa ibang direksyon.
Nevertheless, Blair enjoys Jacquin's presence and attention so much.
"Umamin ka nga, Blair," corner sa kanya ni Faye nang nasa changing room sila dahil katatapos lang ng P.E. class.
"Anong aaminin ko?" tanong niya habang kinakabit ang butones ng uniform blouse.
"Dalawang linggo na kayong nakikitang magkasama 'nung taga-star section. Lagi kayong sabay mag-lunch at naghahawakan daw kayo ng kamay!"
Napangisi siya. The instances na nahawakan niya ang kamay ni Jacquin ay sa tuwing pinipigil niya itong umalis agad o di kaya 'yung time na muntik na ito matapilok at pinigilan lang niyang bumagsak ito.
Holding hands na agad iyon?
"Gosh, Blair! Kaya pala ayaw mong sumabay sa'min tuwing lunch break," Chanel reacted. "You have a boyfriend na!!!"
"We're good friends. Mas masarap kasama si Jacquin kaysa sa inyo. He's not a gossip."
Sabay-sabay na napasinghap ang tatlo.
"How could you say that to us, Blair? We're friends!" parang nasasaktang sabi ni Summer.
"Kung ayaw mo naman sa'min, bakit naman ipinagpalit mo kami sa pangit—"
Napahinto si Faye nang tignan niya ito nang masama.
"He's not ugly!" she defended Jacquin. "He's a smart and nice guy. Sobrang matulungin din! He has a very good heart!"
Napansin ni Blair na laging handang tumulong si Jacquin kahit kanino. Last week, she saw him help two old ladies cross the street. He also gave the school's security guard a snack and drink sometime when they noticed the guard hadn't took a lunch break yet because of a school event.
At ang palagi niyang nakikita, halos araw-araw—Jacquin tutors his classmates during afternoon breaks instead of eating his snacks.
Humingi man ng tulong dito o hindi, Jacquin is always ready to lend a hand!
"Can you name other boys here in school na kasing pure ni Jacquin?" Nameywang siya. "Kaya walang puwedeng mang-insulto sa kanya."
"Girl, magpaka-totoo lang tayo. You can't even categorize him as 'guwapo'. Sure, he's super smart and super nice. Walang aangal diyan. Pero, pangit pa rin," prankang sabi ni Chanel. "Sa dami ng nanligaw sa'yo na boys dito sa school, siya talaga ang gusto mo?"
"Well, I'm not like you kasi." Tinaasan niya ito ng kilay. "I don't get attracted with guwapo na walang substance."
"What do you mean by that?" Napahukipkip si Chanel at napataas na rin ng kilay.
"Girls, huwag tayong mag-away," sabi ni Summer. "Okay, mali na tawaging pangit ang bagong friend mo, Blair. But everyone in this school thinks that you're weird."
"Weird kung weird." She zipped the skirt of her uniform. "Kung malaking issue sa iba na malapit kami ni Jacquin, sila na may problema niyon. Dahil lang sa physical looks, weird nang magkasama kami? I bet if I go out with Tyrone or Raul, no one would question why I'm dating assholes. Kasi guwapo sila? But they call me weird for being close with a nice and smart guy?"
"Actually, 'yung iba feeling nila, sobrang maawain ka lang. Like, balita sa buong school na siya 'yung na-bully nina Tyrone at Raul, right? Baka daw naaawa ka lang kay Jacquin kaya mo sinasamahan."
Naikot niya ang mga mata. People love spreading their opinions as facts, huh?
"Nag-aalala lang naman kami sa'yo, Blair," sabi ni Summer. "Kasi pinag-uusapan na kaya siguro wala kang sinagot kahit isa sa mga varsities at club presidents na nanligaw sa'yo dahil low standards ka lang daw pala."
"Kayo ang low kung naniniwala kayo sa mga sinasabi ng iba."
"Nasasaktan nga kami for you," naiinis na dagdag ni Chanel. "Kasi may iba ding nagsasabi na kaya ka siguro dumidikit kay Valleroso para may taga-gawa ka ng assignments at projects mo. Para tumaas ang grades mo!"
Naikot niya lang ang mga mata. "I don't care an ounce what others think of me. Kung ayaw na nila sa'kin dahil sa sarili nilang judgment, so be it. Basta sasama ako sa taong gusto kong kasama. Jacquin knows the truth. I don't have to prove anything to others," she said with conviction.
"At kayo," sabay turo niya sa tatlo. "Huwag niyong tatawaging pangit si Jacquin sa harap ko at talagang hindi ko na kayo friends."
"Blair naman, eh." Napalabi si Summer. "Totoong kaibigan naman kami. Kaso nga, usap-usapan na kasi kayong dalawa."
"The way you defend him makes us think that he is really your boyfriend. You're not just close friends," sapantaha ni Faye.
"Friends defend friends. Lalo na kung walang ginagawang mali 'yung tao pero kung pintasan niyo parang ang laki ng kasalanan sa inyo." Tumayo siya ng tuwid at itinaas ang noo. "Ngayon, kung hindi kayo maka-relate, maybe because you never defended me from those judgmental people. Therefore, you're not real friends."
"We're sorry, Blair," Summer sincerely said. "Hindi naman ganoon iyon. Hindi ka lang namin laging kasama at hindi ka na masyado nakikipag-kuwentuhan sa'min, kaya hindi rin namin alam ang totoo."
"I'm not sorry," mataray na sabi ni Chanel. "Baka ikaw ang hindi real friend sa'min, Blair? Kasi kung sino lang nakaka-serve sa'yo ng convenience, iyon lang ang kaibigan mo? You dare turn the table against us when we're just concern for you?"
Tumalikod na ito. Sinundan ito ni Faye para daw pakalmahin. Summer stayed with her.
"It's okay if you'll follow Chanel, too. I'm okay," aniya rito. Hindi naman siya ganoon ka-apektado sa sinabi ng mga ito.
"I'll stay with you, Blair," nakangiting sabi nito.
Pero napaisip din si Blair. Baka nga siya ang hindi totoong friend? She'll ask Jacquin's opinion later.
"Ikaw pa din ang kaibigan ko. Kahit mas favorite mo na si Jacquin," dugtong pa ni Summer.
Blair giggled. "Yeah, I think he's my favorite person now."
Lumabas na sila ng changing room at naglakad pabalik sa classroom.
"Pero hindi mo talaga siya boyfriend?"
"Best friend!"
"Best friend? Two weeks mo pa lang kasama?"
Napahagikgik ulit siya. "Nag-click kami agad, eh! Jacquin is really nice and understanding. Good listener! Saka hindi self-centered."
"Parang kulang siya sa confidence."
"Iyon lang." But that can be improved. "Nevertheless, he's really intelligent!"
"Nakita ko nga sa bulletin board na nag-top siya sa buong batch natin for the summative test."
And she felt so proud!
"Pero, Blair, ingat lang kayo ni Jacquin, ha?" paalala ni Summer. "Hindi ba alam mo naman na type na type ka nina Tyrone? Baka mapag-initan na naman si Jacquin kasi lagi kang kasama."
"Subukan lang talaga nila!" Nangako si Blair sa sarili na kapag may nambully na naman kay Jacquin, siya talaga ang makakaharap!
She's Christeena Blair Delos Santos, after all.
Tumingin sa labas ng hallway si Blair. Nandoon ang outdoor basketball court ng school nila. Natanaw niya si Jacquin na naka-P.E. uniform habang nasa pila ng mga kaklase nitong lalaki.
Huminto siya sa paglalakad. "Jacquin!" tawag niya sa pansin nito.
Pero hindi lang si Jacquin ang napatingin sa kanya kundi ang buong lalaki sa klase nito.
"Blair!" kaway ni Walter—isa rin sa makulit niyang manliligaw since last year. But she already rejected him.
Matalino at guwapo, sure. Pero sobrang yabang.
Napaatras siya ng lumapit si Walter. "Na-busy ako sa off-campus competitions, hindi kita masyado nakikita. Kumusta ka na?"
"Maganda pa din," mataray niyang sagot at saka nilagpasan ito.
"Jacquin!" tawag niya ulit sa kaibigan. Kumaway pa siya dito.
"Tawag ka ng girlfriend mo, Valleroso!" kantiyaw ng isang classmate nito.
Napayuko ito at hindi siya tinignan.
"Blair." Si Walter na naman. "School fair na next week. I-invite sana kitang maging muse ng org namin."
"I'm busy, eh." After the school fair is the final exam week. Her mother would hire a private tutor starting next week, para ma-umpisa na siyang i-review sa lahat ng subjects. From cover to cover.
"Si Summer na lang," sabay hila niya sa kaibigan. "She's pretty din naman. And she's good in Science." Alam niya ay Science Club president si Walter.
"Pero, Blair, ikaw sana ang gusto ng mga members."
"Pero hindi ko kayo gusto," she unapologetically said.
"Ang hina mo pala, Walter!"
"Basted na naman!"
Kantiyaw ng mga kaklase nito na nakarinig sa kanila.
Nagtagis bagang ito at pagkuwa'y napangisi. Walter intensely looked at her. "I'll get you someday, Blair. At hinding hindi ka na makakatanggi sa'kin."
Naikot niya lang ang mga mata. Napakayabang talaga. Paano naman siya magkakagusto sa ganoong lalaki?
They heard a whistle from the P.E. teacher. Lumayo sa kanya si Walter habang nakangisi. Pagkabaling ni Blair kay Jacquin ay nakapila na ito ng maayos at nakikinig sa sinasabi ng teacher.
"We'll do five lapses around the court today. You can jog, run, or sprint. But please, no pushing each other."
Mas lumapit si Blair hanggang sa labas lang ng court line.
"Jacquin!" mahinang tawag niya pa rin dito.
Lumingon naman ito sa kanya.
She smiled sweetly. "Good luck! I'm cheering for you!" she whispered. Then she blew him a kiss.
Ayaw na ayaw kasi ni Jacquin ng PE subject. Aminado kasi itong hindi well-coordinated ang katawan nito. At hindi talaga ito interesado sa kahit anong physical activities.
Nahihiyang ngumiti ito at saka tumango. "Thank you," he mouthed.
"Best friend lang ba talaga?" natatawang tukso ni Summer nang pabalik na ulit sila ng classroom. "You know what? Tinitigan ko si Jacquin kanina. Cute pala siya?"
"I know, right?" Napangiti si Blair. "Basta he's my favorite guy friend now. And since you saw what I see in him, ikaw naman ang favorite girl pal ko."
Natawa ang kaibigan. "Is he really nice?"
Agad siyang tumango. Ayaw niyang sabihin na lagi silang magkausap ni Jacquin tuwing hatinggabi sa phone. Para kay Blair, para sa kanila lang ni Jacquin ang moment na 'yon.
"Pero parang may gusto siya sa'yo. Are you aware of the way he looks at you when you're not looking at him?
Blair just smiled and grab Summer's arm. "We need to hurry! Baka mapagalitan tayo."
"Oh, right! The next class starts in three minutes!" natatarantang bulalas nito nang mapatingin sa wristwatch.
Tumakbo sila sa hallway, paakyat ng hagdan hanggang sa makarating sila sa classroom. Nandoon na sina Chanel at Faye pero hindi namamansin ang una.
Nagkibit-balikat lang si Blair. Kung may mali siyang nagawa o nasabi, magso-sorry naman siya. Pero hihingin niya muna ang opinyon ni Jacquin mamaya.
Pagkadating ng uwian ay wala pa ang sundo ni Blair. Kaya pumunta muna siya sa library dahil doon dumidiretso si Jacquin tuwing uwian. Four PM ang uwian pero five PM pa ito sinusundo ng kapatid nito.
Ginagawa na ni Jacquin ang homeworks na kaya nitong gawin habang hinihintay ang kapatid. Matalino na, masipag pa! Sana ganoon din si Blair, but nah!
Dumaan muna siya sa locker room bago pumuntang library. Wrong decision though! Dahil nakasalubong niya sina Tyrone at Raul. May dalang mga bulaklak at chocolates.
"Hindi ba na-basted ko na kayo?"
"Well, there's no rule saying we can't try again," nakangisi pa ang mga ito.
Nilagpasan niya ang dalawa. "Walang rule pero makaramdam naman kayo. I don't like any of you. And you're friends, right? Okay lang sa inyo to pursue the same girl?"
Tyrone and Raul chuckled.
"We can share," magkasabay na sabi pa ng mga ito. Nagbibiro o seryoso, hindi niya matukoy.
Tumayo ang balahibo sa batok ni Blair. Masama niyang tinignan ang dalawa. "Assholes."
Hindi na lang siya tumuloy sa locker room at mabilis na lumayo sa dalawa.
"Wait, Blair!"
Nakihalo sa maraming tao si Blair. Those two and Walter are too full of themselves! Kaya siguro magkakaibigan ang mga ito. They are all assholes and bullies.
At kinikilig pa ang mga babae sa mga ito? Bad boys are only attractive in novels. Pero sa totoong buhay, they are disgusting.
Good boy pa rin ang gusto ni Blair.
Hanggang sa makarating siya sa library ay nakasimangot siya.
Nakita niya si Jacquin na abala na sa pagsusulat sa isang workbook. Umupo siya sa harapan nito.
"I hate boys."
Napaangat ito ng tingin sa kanya. Inayos ang suot ng salamin sa may bandang ilong. "W-Why do you h-hate us?" he asked softly.
"No. Hindi ka pala kasama. I hate boys who can't accept that I don't like them. Saan sila nakakakuha ng kapal ng mukha na ligawan ako ng paulit-ulit kahit tinanggihan ko na?"
"T-There's a study that proved there's a huge percentage of girls that fall in love with persistent guys. K-Kahit ayaw sa u-umpisa pero p-pursigido ang lalaki, n-nagugustuhan na rin ng girl e-eventually."
Napangiwi si Blair. "I'm not one of those girls. Kapag gusto ko, gusto ko. Hindi mo 'ko kailangan kulitin o pilitin. Pero kapag ayaw ko, ayaw ko talaga. Period."
Napatango-tango ito at saka binalik ang tingin sa ginagawa. "Good for you."
Tinukod niya ang dalawang siko sa lamesa at sinapo ng dalawang kamay ang baba. "Jacquin."
"Hmm?" He's still answering his workbook.
"I don't like bad boys."
"Me, too."
"I like good boys like you."
Napahinto ito sa pagsusulat saglit. Inilipat nito ang page ng workbook at nagsulat na ulit doon. "Kaya tayo m-magkaibigan..."
Napangiti siya. "Do you have a nickname, Jacquin?"
"JJ."
Natawa siya. "JJ?" Ah, Jasiel Jacquin? "Who calls you that?"
"My parents and siblings. Relatives..."
"Hmm... I'll call you 'Jack' from now on." Gusto ni Blair ay may sarili siyang tawag dito. Para naman... special.
Napaangat ito ng tingin sa kanya. "Jack?"
Tumango siya. "Whenever someone calls you 'Jack', you'll know right away that it's me calling."
"O-Okay... I don't h-have a n-nickname for you..."
"No need." There's something about the way Jack calls her name. Lahat ng tao, 'Blair' ang tawag sa kanya. Pero kapag si Jack na ang tumawag sa kanya, parang... iba. She can easily identify it was him who's calling her.
She can't explain it. She can just feel it.
"Anong gagawin mo sa school fair next week?" pag-iiba niya na ng topic.
Sinara nito ang libro. Tapos na agad ito sumagot ng homework?
"Nagpapatulong ang c-class a-adviser n-namin for the concert night."
"Sa last day pa ng fair 'yon, right?"
Tumango ito. "K-Kailangan lang ng a-assistant nina Sir sa pag-organize. I-Ikaw?"
"Papasok lang ako to sign attendance." Wala kasi talagang formal class tuwing school fair. "Tapos uuwi na din ako kasi may magtu-tutor pa sakin for the final exams."
Tumango ito. "H-Hindi ka mag-iikot sa mga booths?"
Umiling siya. "Ang corny naman ng mga booths, eh. Scare booths, game booths, marriage booths." Blair acted like puking.
Jack laughed. "Hindi din ako f-fan ng school f-fairs. I usually spend the free time inside the library."
"Sasama na lang ako sa'yo. Pagka-pirma ko ng attendance, let's meet here. Or sa garden! Did you see the newly bloomed oxeye daisies?" she excitedly said.
Gustong-gusto niyang pumitas pero masyadong maganda iyon para pitasin lang.
Tumango ito. "T-They're beautiful..."
"Like me!"
He smiled. "Like you."
Blair smiled back. "Do you like flowers, too, Jack?"
"N-Not really, but they are pleasant to look at."
"I like flowers." Tumanaw siya sa labas ng bintana ng library. "That's why I love going to the garden. Lalo na may oxeye daisies! Since I was a kid, there's something about the daisies. Favorite ko na ang daisy bago ko pa malaman ang name at spelling."
"Oxeye daisies are wildflowers, Blair," pa-trivia nito.
"Really?" Napabaling siya rito.
Marahan itong tumango. Nakatingin ng diretso ang magaganda nitong mata sa kanya. "The flower daisy symbolizes innocence, purity, beauty, true love, and new beginnings."
She gasped in amazement. "I didn't know that! I just like daisies lang talaga. It symbolizes many good things pala. That's amazing, Jack!!!"
He shyly smiled. "N-Naninibago ako sa t-tawag mo sa'kin. P-Parang hindi ako masasanay."
"Ako lang ang tatawag sa'yo niyon, ha?"
"S-Sige..." Nag-iwas na ulit ito ng tingin.
"Jack." Hinawakan niya ang kamay nito.
Napatingin ito sa kamay nila, pagkatapos ay sa kanya. "B-B-Bakit...?"
Mas tumamis ang ngiti ni Blair. "Are you free this Saturday? Labas tayo. Samahan mo 'ko."
"H-Hindi kasi ako lumalabas kapag weekend, n-nasabi ko na sa'yo d-dati..."
"I know. But... one Saturday lang naman, eh." She pouted. "Samahan mo 'ko bumili ng bagong books na maganda basahin. Mama bought me a huge bookshelf from Germany, hindi ba? Gusto kong punuin iyon ng mga books agad."
Wide reader din si Jack katulad niya. He's inclined more in sci-fi and history fiction genres. Gusto din ni Blair na subukang magbasa niyon dahil gusto ni Jack ang mga iyon.
"B-Baka kasi may makakita sa'tin n-na magkasama o-outside school," mahinang wika nito.
"Ano naman?" Dalawang kamay na nito ang hawak niya. "Hindi ba lumalabas ang magkaibigan na magkasama? Sina Summer nga, kasama ko lagi sa mall."
Napabuga ito ng hangin. "Sa b-bookstore lang tayo p-pupunta, ha?"
"We should have merienda. May Give Grace na branch na malapit sa bookstore na pupuntahan natin sa Manila.
"B-Bibili ng libro at k-kakain lang tayo."
"Wait, we can watch a movie, too!" she suggested.
Binawi ni Jack ang mga kamay nito. Namula din ang magkabilang tainga. "T-That's too much, B-Blair... Mauubos ang a-allowance ko."
"I'll treat you!"
Napakamot ito sa batok. "Pag-iisipan ko ang sine. P-Pero s-sasamahan kitang mamili ng l-libro."
"Yes!" masayang bulalas niya.
"D-Dito na lang tayo sa school magkita."
"Okay!"
Nilagay na ni Jack ang mga gamit nito sa loob ng bagpack nito. Napatingin si Blair sa relos niya.
"It's not yet five. Aalis ka na?"
"S-Sa gate ko na lang aabangan si Kuya. M-Malapit na siguro siya." Tumayo na ito at isinuot ang bagpack.
Tumayo din si Blair. "Ako din, sa gate na lang maghihintay."
Napabuga na naman ito ng hangin.
"May problema ka ba, Jack? Saka bakit ba namumula ang ears mo?" Tinignan niya kung nakabukas ang aircon ng library. "Hindi naman mainit."
"Aalis n-na 'ko."
Agad siyang humabol sa likod nito. Sumabay siya sa paglalakad ni Jack. Sa hallway ay madami pa ring estudyante at pinagtitinginan sila.
Blair didn't mind the critical eyes silently judging them. Ipinakita niya lang kay Jack ang perfect score na nakuha niya sa quiz kanina sa Filipino.
Nang makauwi na si Blair sa bahay, binati niya lang ang Mama niya at pagkatapos ay nagkulong na siya sa kuwarto.
By midnight, she's silently laughing while talking with Jacquin.
Kahit napuyat, maagang nagising si Blair para pumasok sa school kinabukasan. Sabi ni Jack kagabi ay may ibibigay daw ito sa kanya.
"Are you awake until midnight, Blair?" her mother asked. Malumanay lang naman ang tono nito pero matalim ang tingin.
"No, Mama," she lied. "Tulog na 'ko."
"Hmm. I thought I heard you laughing and talking when I passed by your room."
Lihim siyang napangiwi. Inisang subo niya ang malaking french toast para mapuno ang bibig niya. Pagkatapos ay uminom siya ng orange juice.
"Mama, I'm going out this Saturday. I'm going to shop for books."
"What time are you going home?"
"Six PM?"
Tumango ito at inubos ang iniinom na tsa. "Make sure you'll get home by six," she strictly said. "Bring Jaime with you," tukoy nito sa personal bodyguard-slash-driver nito. And... secret lover nito.
Parang masusuka si Blair nang maalala niyang umuwi siya isang araw at narinig niya ang Mama niya na umuungol sa kuwarto nito. Akala niya nasasaktan ito kaya nag-alala siya. When she peaked in, Jaime was on top of her.
Eeew.
Pero ano bang magagawa niya?
Her mother is single, beautiful, and desirable in her forties. Bridgette Salamanca doesn't do boyfriends. But Blair knows her mother is sexually active.
And she hates that. She hates the fact that her mother just does sex with different men. Walang commitment sa isang lalaki lang. Just sex?
How about love?
Sabagay, ano bang alam ng Mama niya sa love? Blair is Bridgette's daughter but the love was already uncertain.
"I talked with Mang Tony na," tukoy niya sa driver talaga na nakalaan sa kanya. "Siya ang magse-service sa'kin. I think, Jaime wants to serve you more than me."
Tumaas ang kilay ng Mama niya ngunit hindi ito nagsalita.
Blair smiled. "I'm going to school na." Tumayo siya at humalik sa pisngi nito. "Bye, Ma."
Maaga pa at wala pa masyadong estudyante pagdating ni Blair sa school. Iniwan niya ang ilang gamit sa locker at saka dumiretso sa special garden ng school nila.
Napangiti siya nang makita ang mga daisies. Lahat ay namukadkad na ulit. Maraming-marami. Yumuko siya at sinamyo ang amoy ng paborito niyang bulaklak.
"Good morning."
Napatingala siya. "Jack!" Smile automatically formed on her lips. "Ang aga mo, ah!" Sabay napatingin siya sa bagong leather shoes nito. "Nice shoes! So shiny!"
"N-Napansin mo a-agad? T-Thank you."
Napahagikgik siya. "Nang kinuwento mo sa phone kagabi na may bagong shoes na binili sa'yo, inabangan ko na. Kaya ba ang aga mo today kasi new shoes?" biro niya.
"H-Hindi..." Ngumiti ito. "M-Magkasunod lang tayong d-dumating kanina. Nakita ko ang pagbaba mo ng kotse. I-I felt that you're going here, so I went here, too."
"And you know why. Look at the oxeye daisies! They are all white!" Ang ibang regular daisies ay red, yellow, at orange ang colors.
May hinugot si Jack mula sa bulsa ng pantalon nito. "I-I saw this on my way home yesterday..." Pagkuwa'y nilabas nito ang kamay at binuksan ang mga palad.
Yumuko siya at tinignan iyon. Blair's eyes twinkled. "A daisy hairclip!" At kulay white din iyon. Madaming petals pero design yata talaga na parang may isang missing petal. Still, the daisy clip looked lovely!
"N-Nagustuhan mo?"
"I love it, Jack!" natutuwang sabi niya. "Thank you! Can you clip it for me?"
Napakurap ito. "A-Ako?"
Tumango siya at inilapit ang buhok niya dito. "My hair's smooth. Hindi ka mahihirapan ikabit ang clip."
Nakuwento na sa kanya ni Jack na iniipitan nito ang buhok ng younger sister nito kapag papasok sa school ang bunso. Kaya alam niyang makakabit nito sa kanya ang hairclip.
"Go ahead, Jack. Kabit mo na sa'kin."
Narinig niyang humugot ng hininga si Jack at saka marahang pinakawalan iyon. Pagkuwa'y inangat nito ang kamay sa buhok niya.
His gentle hand and fingers softly stroked her stubborn hair to the back.
Kumabog ang puso ni Blair. Napatingala siya rito. But Jack's too focused on clipping her hair.
Pagkalagay nito ng daisy hairclip sa buhok niya ay ngumiti ito. "B-Bagay sa'yo..."
Kusang umangat ang kamay ni Blair at tinanggal ang eyeglasses nito. Napapikit si Jack at saka dumilat din agad.
Blair sweetly smiled at him. "Bagay din sa'yo ang mga mata mo, Jack."
Lumayo ito sa kanya. "P-Pupunta na 'ko sa classroom, Blair."
Napalabi siya. "Iiwan mo 'ko agad dito?"
"Kasama kasi ako sa morning cleaners ngayon. Iyon ang rason kaya m-maaga akong p-pumasok..."
"Ah." She lightly touched the daisy hairclip on her hair. "Sige. Thank you ulit sa hairclip. Lagi ko 'tong gagamitin."
Tumango si Jack at ngumiti. Pagkuwa'y tumalikod ito at tila nagmamadaling lumabas ng garden. Natapilok pa ito nang bahagya.
Nakaalis na ng tuluyan ang kaibigan, pero nanatili ang malakas napagkabog ng puso ni Blair at mumunting kiliti na nararamdaman niya sa tiyan.
***
"That's a pretty hairclip!" puri ni Faye pagkakita sa kanya.
"Where did you get it, Blair? Gusto ko din," sabi naman ni Summer.
"Secret," kindat niya sa mga ito. "I'll just give you both different designs na lang if I see one." Luminga-linga siya. "Where's Chanel?"
Magso-sorry sana siya sa kaibigan dahil ang payo ni Jack sa kanya, baka concern naman talaga sa kanya ang mga kaibigan. Mali lang siguro nang pagkakasabi. Pero mag-sorry na lang din daw siya. Because humility keeps relationships—like friendships, survive.
"Baka late lang si Chanel," sabi ni Faye. "Magku-kulot daw siya ng buhok ngayon. Baka natagalan."
"Miss Delos Santos," tawag sa kanya ng homeroom teacher nila.
Tumayo siya. "Yes, Miss?"
"I forgot today's handouts in the library. Can you pick it up for me? Bring Miss Millares with you," tukoy nito kay Summer.
"Yes, Miss."
Sabay silang tumayo ni Summer at lumabas ng classroom. Eksakto namang pumasok si Chanel na nakakulot nga ang buhok.
Well, mamaya na lang niya ito kakausapin.
Wala nang tao sa hallway dahil lahat ay nasa classrooms na. Habang naglalakad sila ni Summer papunta sa library ay bigla silang natigilan nang makitang may isang sapatos na nasa gitna ng hallway.
"Bakit naman may nakakalat dito niyan?" natatawang sabi nito.
Yumuko siya dahil parang pamilyar ang leather shoe na panlalaki. Bigla siyang kinutuban.
"Hindi ba sinabi namin sa'yo na layuan mo si Blair?" narinig nilang sabi ng isang pamilyar na boses sabay tunog nang parang natumbang timba ng tubig.
Pagkatapos ay malakas na kalabog.
Nagkatinginan sila ni Summer.
"I'll call the guard!" anito at saka tumakbo palayo.
"Akala mo kung sino ka kung makalapit sa kanya. Ano? Ang lakas na ng loob mo?"
"Umaasa ka bang magugustahan ka niyon? Porke't ikaw lagi kasama, aangasan mo na kami?"
"Amin lang si Blair, 'tol! Huwag ka nang umasa na makakatikim ka. Tangina!"
"You're ugly as fuck, man! Sinong babae ang magkakagusto sa'yo?"
Napatakbo si Blair sa CR ng mga lalaki nang masigurong doon galing ang mga boses.
Napasinghap siya nang makita sina Walter, Tyrone, at Raul na binuhusan si Jack ng puting pintura!
Nanigas siya sa nasaksihan.
Pagkuwa'y tinulak nang malakas ni Walter si Jack at tumama ang likod ng huli sa tiled wall.
Napadaing si Jack sa sakit.
Kumirot ang puso ni Blair.
In just one blink, binusan naman ito ng pulang likido na sa amoy ay parang tomato sauce na naman. Napaubo-ubo si Jack, parang nalunod.
She saw his eyeglasses were covered with paint and sauce, he can't see anything! He stepped backward but slipped!
"Pangit na, lampa pa!"
"Inangkin mo lahat, gago!" tawanan pa ng tatlo.
Tumumba si Jack padapa sa sahig! Pagkatapos ay sinipa-sipa nang malakas sa tagiliran!
"No! Stay away from him!" malakas na sigaw niya. Blair finally pushed herself to move. Nanginginig ang buong katawan niya.
"Jack!" she cried and rushed close to him.
Natigilan ang tatlong lalaki. "Blair!"
"Ang sama niyo! Ang sama-sama niyo!" sigaw niya sa mga ito.
Lumuhod siya at inalalayan si Jack.
"B-Blair...?" bulong nito. There's pain in Jacquin's voice.
Tinanggal niya ang salamin nito sa mata. "S-Sorry, Jack..." Biglang tumulo ang luha sa mga mata ni Blair at saka hinarap sina Walter.
"Walang kahit sinong puwedeng umangkin sa'kin. I'm a person. Not a thing! I'm a girl. Not a boy's toy!" sigaw niya.
"You don't own me! Nobody can own me! Never you, you, and you! No one fucking owns me but me!" duro niya sa mga ito.
Sa lakas ng sigaw ni Blair ay narinig siguro siya ni Summer. Humahangos na pumasok ito ng banyo kasama ang isang guard at ang discipline officer na si Mr. Medina.
"Ano na naman ba 'to?!" bulalas ng guard nang makita ang kalat na ginawa ng tatlo.
Nabato na sina Walter, Raul, at Tyrone sa kinatatayuan. Siguro gulat na gulat na may nakahuli sa mga ito.
"You, three! Discipline's office. Now!" Mr. Medina authoritatively said. "Miss Delos Santos, bring Mr. Valleroso to the clinic."
Naiiyak na tinulungan ni Blair si Jack na makatayo na ng tuluyan. Tinulungan din sila ni Summer at ng security guard.
"D-Don't cry..." bulong ni Jack sa kanya. Nakangiwi ito habang ang kamay ay nasa tagiliran na malakas na sinipa kanina.
Lalong naiyak si Blair. She hardly cries. She actually, never cried. Kahit gaano kalungkot sa bahay, kaya niyang labanan ang mga luha.
Pero nasaktan siya dahil nasaktan si Jack!
Her heart can't take it!
"I'm o-okay, wild flower..." Jack whispered last before he passed out.
***
Let's get connected!
Official FB Pages: FGirlWriter and C.D. De Guzman
~~~
Join our family!
FB Group: CDisciples
Twitter: CDisciplesHome
Instagram: fgwstories