Beş yıl sonra...
"Kumsal dursana!İttir me!"
Kumsal'a bağırırken o beni dinlemeyip "Hadi...Bak sadece sana güvenebilirim.Git aşağıda eksik birşey var mı kontrol et."dedi.
"Zaten herşey tamam .Endişelen me."
"Napayım?Elimde değil.Ama içinde kötü bir his var.Hadi sen aşağ8da herşey yolundamı diye bir bak.Lütfeeenn..."
"İyi tamam.Ama birazdan ayakkabının altına isim yazmaya gelirler."
Ben Kumsal'a göz kırparken İlayda ve Betül ellerinde kalemle içeriye girip "İsim yazmaya geldik."dediler.
"İyi o halde...Ben eksik bir şey varmı diye kontrol edeyim."diyerek odadan çıktım.Sekiz aylık hamile olduğum için merdivenlerden teker teker inerek sonunda salona gelebildim.Davetliler yavaş yavaş salona geliyor annemler ve Melek teyzelerde onları karşılıyorlardı.Burada görünürde bir eksik yok.Düğün pastasını kontrol edeyim bari.
Yavaş hateketlerle mutfağa girip masanın üzerinde duran muhteşem pastaya baktım.Burada da bir sorun yok gibi duruyor.Ah Kumsal ah!Bu hamile halimle beni dört döndürdün.Alacağın olsun.
Mutfaktan çıkacağım sırada Kumsal'ın düğün pastası tekrar görüş alanıma girdi.Gerçekten çok güzel ve beni ye diye adeta bağırıyor.Etraftada kimse olmadığına göre azıcık tadına baksam bir şey olmaz.Hem tat kontrolüde önemli bir şey sonuçta.Kimse kenarından tadına baktığımı anlamaz. Etrafta birisinin olup olmadığını tekrar kontrol ettikten sonra parmağımı pastanın kremasına hafiften sürüp tadına baktım.Tadıda görünüşü kadar muhteşem.
Karnımda hissettiğim kıpırtıyla elimi karnıma koyup "Beğendin mi kızım?"diye sordum.
Tadı damağımda kalan pastadan kendimi tutamayıp birazdaha yedim.Ve birazdaha...
Pastanın tadı o kadar güzel ki kendimi tutamadım.En sonunda çatal alıp pastayı yemeye başladım.Tatlı krızine girmiş gibi hiçbir şeyi gözüm görmüyordu.Pasta tabağında pastanın krıntıları kaldığında gözlerimi kocaman açıp etrafa bakındım.Koskoca düğün pastasını hiç farkında olmadan yemişim.Ben ne yapacağımı düşünürken mutfak kapısından gelen sesle oturduğum sandalyeden dikkatlice kalkıp boş pasta tabağını sakladım.
Görevliler içeriye girdiklerinde "Buyurun?Birşey mi istemiştiniz?"diye sordular.
"Şey...Davetli masalarından birisine bir çocuk meyve suyu dökmüşte onun temizlenmesi gerek.Onu diyecektim."
Ben yalan uyduruken yüzüm kırk şekle girmiş olsada adam "Tamam efendim.Biz hallederiz."diyerek dışarıya çıktılar.Bende arkalarından gittiklerini kontrol edip bakışlarımı tekrar sakladığım pasta tabağına çevirdim.Ben ne yaptım ya!Kumsal'ın en güzel gününü mahvedeceğim.Oysa o bana güvenmişti.Ama ben ne yaptım?Gittim düğün pastasını yedim.Hemen bunun yerine başka bir pasta koyulması gerek.
Hamile olduğum ve az önce koca bir düğün pastasını tek başıma yediğim için hızlı yürüyemesemde olabildiğince seri adımlarla Mutfaktan çıkıp gözlerimle Ömer'i aradım.
Ömer ve Can duvara yaslanmış Enes'e heyecandan ayakta ritim tutuyordu.Can'ı Enes ve Kumsal'ın düğününe gelmesi için çok ısrar etmiştik ama o Berfin'i kaybettiği sehre gelmeyeceğini söyleyip kestirip atmıştı.Ama şimdi fikrini drğiştirip gelmiş.
Beş yıl boyunca gelmediği bu şehre bizim iknalarımıza bile aldırmadan gelmeyi reddederken şimdi kendi isteğiyle gelmiş.Bu fikir değişikliğinin nedenini sonra öğrenirim ama şimdi benim Kumsal sayesinde tahtalı köye gitmemi engellemem lazım.
Ömer'in yanına gelip "Ömer bir dakika gelsene."dedim.
"Ne oldu?"
Bizimkilere hafiften tebessüm ederek "Ya gel işte."dedim.
"Can sende hoşgeldin.Biz birazdan geliriz."diyerek Ömer'in elinden tutup onların yanından uzaklaştırdım.Enes'in yanında düğün pastasını yediğimi söyleyemem.Hele Can'ın yanında hiç söyleyemem.Ortalığı velveleye verir.Onun yüzünden düğün iptal olur.
Ömer'i kimsenin göremeyeceği bir yere çekip önünde durdum.
"Ne oluyor Gözde?Sorun ne?"
Yüzümü düşürüp dudaklarımı ısırarak "Şey...Ben çok kötü birşey yaptım."dedim.
Ömer karnıma bakıp "Siz iyimisiniz?"diye sordu.
Elimi havada sallayıp "He yok.Yanı kızımda bende iyiyim.Hemde bir pastayı yiyecek kadar..."dedim.
"Nasıl yanı?"
"Ömer ya of!Ben Kumsal'ın düğün pastasını yedim."
"Naptın naptın?"
Ömer gülerken suçu karnımdaki henüz doğmamış kızıma attım.
"O istedi.Bende annesi olarak dayanamayıp yedim."
Ömer bir elini karnıma koyup "Oy benim kızımın canı pastamı çekmiş..."diyerek dalga geçince "Ömer dalga geçme!Bak bu duyulursa Kumsal beni hamile olmama bakmadan öldürür."dedim.
"Ee yemeseydin pastayı ben ne yapayım."
Aa!Dediği şeye bakın ne yapacak mış?Bu adam benim kocam değil mi ya!Resmen zor durumda kalmama izin verecek.
"Ömer vallahi doğururum burada görürsün.Düğünde iptal olur.Pastayıda kimse düşünmez zaten."diyerek elimin işaret parmağını Ömer'e salladım.
Ömer parmağımı tutup öpüp geriye çekildi.
"Emir'i on gün geç doğurdun bunuda bir ay erken mi doğuracaksın?Neyse tamam ben yeni bir pasta alır kimseye farkettirmeden yerine koyarım."Ömer yanımdan uzaklaşırken arkasına dönüp "Bu arada parmağında hâlâ pasta tadı var."dedi.
Ben susması için Ömer'e işaret yapınca Ömer gülüp yola devam etti.Bende rahat bir nefes alıp davetlileri karşılamaya salona geçtim.Enes ortalarda yoktu.Can'da bir masaya oturmiş arkası dönük esmer bir kızla sohbet ediyordu.Can ve esmer bir kız.Hemde sohbet ediyorlar.
Kızın yüzü bana dönük olmadığı için siyah,düz uzun saçlarını görebiliyordum.Belkide Can'ın bir akrabasıdır.Ama ben Ömer'le beş yıldır evliyim ve Can'ın böyle bir akrabası olduğundan hiç bahsetmedi.
Hem Can'a selam vermek hemde kızın kim olduğunu öğrenmek için yanlarına gelip Can'ın önünde durdum.Kız Berfin'e o kadar çok benziyorduki bu benzerliğe inanamayan gözlerim yuvalarından fırlayacakmış gibi kocaman açıldı.
Can ayağa kalkıp "Gözde..."diyerek beni kıza tanıttı.Ama ben halâ kızın kim olduğunu öğrenme merakındaydım.
Can'a fırsat vermeden kıza "Kimsin sen?" diye soğuk bir tavırla sordum.
Kız gülerek ayağa kalkıp elini uzattı.
"Arzu ben...Can'ın..."
Kız cümlesini yarıda kesip tekrar sevecen bir tebessümle yüzüme baktı.
"Can'ın eski sevgilisi Berfin'e çok benzediğimi biliyorum.Şaşkınlığında bundan olsa gerek.Can sizden çok bahsetti."
Arzu denen kız kaküllerini sağa sola ittirip "Kumsal'ıda görmek isterdim .Ama gelin olduğu için pek müsait değil sanırım."dedi.Beni bakışların Can ve Arzu arasında gidip gelirken Kumsal ve Enesin anonsu yapıldı.Gelin ve damat içeriye girerlerken bende bakışlarımı adını bildiğim fakat Can'a alakasını hâlâ öğrenemediğim kızdan çekip alkış tutarak Enes ve Kumsal'a baktım.
Kumsal ve Enes dans ettikten sonra nikah masasına oturdular.Bende ayakta durmamak için Can'ın yanındaki sandalyeyi çekip oturdum.Ömer'de nefes nefese gelip yanıma oturdu.
"Hallettin mi?"
"Hersey tamam."
"Emir'i gördün mü?Düğün başladı ama ortalarda yok.Kumsal'ın duvağını o tutacaktı."
"Bilmiyorum...Özgür'ledir."
Biz Ömer'le sessiz konuşurken Gözüm salona Emir ve Özgür'ü aradı.Nikah memurunin sesiyle bakışlarım oraya yönelsede aklım hâlâ Emir'deydi.Bu çocuk nereye gitmiş olabilir ki?
Nikah memuru Kumsal'a "Enes Karaman'la evlenmeyi kabul ediyormusunuz?"diye sorduğunda "Durun!"diye çocuk sesi salonda yankılandı.Herkez bakışlarını kapıdaki Emir'e yöneltince bende istemsiz olarak ayağa kalkıp "Emir!"diye bağırdım.
Emir bana aldırmayıp elindeki kumbarayla nikah masasının önüne gelip Kumsal'ın yanında durdu.Herkez onlara bakarken Emir yüzündeki mutlu ifadeyle elindeki Kumbaradaki bozuk paraları çıkarıp masanın üzerine koydu.
"Kumsal Enes'le evlenme.Benimle evlen...Bak benim çok payam vay.Seni mutlu edeyim."
Emir düğünü basıp Kumsal'a onunla evlenmesini söylerken Can'dan komik bir replik söylemesini bekledim ama o herkez gibi sadece tebessüm ederek durumu geçiştirdi.
"Ömer bu çocuk ne yapıyo?"diye telaşla sorduğumda Ömer durumdan memnun gibi gülerek "Sevdiği kadını bırakmıyor işte.Babasına çekmiş."dedi.Emir çocukluğunu hep Kumsal'la geçirdiği için onu çok seviyor.Birkaç defada büyüyünce onunla evleneceğini felan söylemişti ama gelip düğün basması beş yaşındaki bir çocuk için çok fazla.
Ben Emir'i almak için masaya doğru yönelirken Ömer kolumdan tutup beni durdurdu.
"Bekle..."
"Ömer görmüyormusun küçücük çocuk düğünü bastı."
"Görüyorum...Ama şimdi onu oradan alırsan hep Kumsal'ı kaybettiğini ona sahip çıkamadığını düşünecek.Bekle Kumsal onu ikna etsin."
Ömer'in baskısıyla sandalyeye geri oturduğumda Arzu "Emir oğlunuz değil mi?"diye sordu.Sadece başımı sallayıp onu onayladıktan sonra bakışlarımı tekrar Emir'e yönelttim.
Emir masadaki paraların bazılarını ayırıp "Bu ev kiyası,bu fatuyalar,bunlayda senin..."diyerek Kumsal'a baktı.Sonrafa Enes'e bakıp "Bununla evlenme.Bu sana bakamaz.Ven sana bakayım.Bak payamda vay... "dedi.
Kumsal masadaki paralarî toplayıp kumbaraya geri koyup Emir'e birseyler söyledi.Emir'in yüzü düşerken Enes'e benim çocuğuma pişmiş kelle gibi sırıtıyordu.
Emir yüzünü asıp"Banane ya!Ben başka bir kız istemiyorum.Ben seninle evlenmek istiyorum. "diye bağırîp kollarını göğsünün altında birleştirdi.
Kumsal sessiz konuştuğu için sadece Emir'in bağırma sesini duyabiliyordum.
"Enes'i gerçekten seviyoymusun?"
Kumsal başını olumlu anlamda salladığında Emir elindeki paraları tekrar masaya koyup "O zaman hep mutlu olun."deyip Kumsal'ı öpüp koşarak yanıma geldi ve bana sarıldı.
"Anne Kumsal evleniyor..."
Ömer Enes'in siyah saçlarını okşayıp "Biz sana daha güzeli buluruz.Hem o sen büyüyene kadar yaşlanır.Burua buruş olur."dedi.
Emir gòzlerini parıltıyla açıp "Buluymuyuz baba?"diye sordu.Hepimiz şaşkın gözlerle Emir'e bakarken Can gayet soğuk bir tavırla "Büyüyünce bulursun kendine göre birisini. "dedi.
Can'ın şu anda Emir'le dalga geçiyor olması gerekirken çok ciddi davranıyir.Düğün başladığından beride hiç gevşek espiriler yapmamıştı.Amerika bu çocuğa yaramamış.Yada kaybettiği şeyler onu değiştirmiş.Zaten Can Berfin öldükten sonra çok değişti.Telefonla konuşmalarımızda bile çok ciddi duruyor.Berfin'in ölümü onu çok yıprattı ama şimdi burada.Berfin olmadan yaşayamam dediği şehirde...
Emir Ömer'in kucağına otururken nikahta tamamlanmıştı.Oyunlar başladığında neredeyse oturan kimse kalmamıştı.Ben hariç tabi...Hamile olduğum için Ömer'in itirazıyla oyunlara katılamadım.Sadece dansta müziğin yarısına kadar dans edip Ömer beni geri oturttu.Can'a kim olduğunu hala öğrenemediğim Arzu denen kızla dans ederken Kumsal'a Arzu'yü görmüştü.Ama Enes'le düğün dansı yaptıkları için bırakıpta Can'la konuşamadı.Ama Can'ı burada görmeyi beklemediği için yasadığı heyecan ve şok belli oluyordu.
Dans bitip herkez yerlerine oturduğunda Kumsal'da kabarık gelinliğini tutarak yanımıza geldi.Can'a sarılıp "Ah be solucan!Özlettin kendini."dedi.
Can "Kumsal seni özlemedim demek isterdim ama sanırım özledim."diyerek kumsal'ın sarılmasına karşılık verdi.
Kumsal Arzu'ya şaşkımca bakîp "Bu..."deyip sustu.
Can Arzu'ya bakıp "Arzu...Sevgilim..."dedi.Kumsal ve ben kocaman gòzlerle onlara bakarken Kumsal "Berfin'den sonra birisini buldun yani.Hemde ona benzeyen..."dedi.
"Berfin hâlâ benim kalbimde.Ama Arzu'yla Berfin'le tanıştığım gibi tanıştım.Sanki...Sanki ona bana Berfin yolladı.Bu kadar açık konuşuyorum çünkü Arzu bunları biliyor.Berfin'e ne kadar çok benzediğini,Berfin'le yaşadıklarımı..."
Can'ın sesi çatallaşırken Arzu bir elini Can'ın omzuna koyup ona destek oldu.
Kumsal "Mutlu olmak seninde hakkın tabi ama...Bana Kumsal dedin.Köstebeğe ne oldu?"diye sordu.
"Sen Berfin'le bizi Enes'e ispiyonlayacağın için san a köstebek diyordum.Berfin yok ,köstebekte yok."
Can'ın kurduğu cümleler içimi acıtıp beni eskiye götürsede mutlu olmak,Berfin olmasada sevdiği başka birisiyle olmak onunda hakkı.Ömrünün sonuna kadar yalnız kalamaz.
kumsal "O zaman ...Bundan sonra burdasın.Atlattın yani ..."dedi.
Can ciddi bir tavırla "Alıştım diyelim.Ama bundan sonra burdayım.Arzu'yla birlikte.Bana kızabilirsiniz belki-"derken "Saçmalama Can!aBerfin'i hepimiz seviyoruz.Ama seninde mutlu olman lazım.Eminim oda senin mutlu olmanı isterdi."diyerek sözünü kestim.
Kumsal "Aan neyse ne!Olan oldu.Can yeniden beş yıl sonra aşık olmuş.Eminim Berfin'de' bizi izleyip bizim mutluluğumuzdan mutlu oluyordur.Berfin yok ama Arzu var...Hayırlısını istemekten başka da bir şey gelmez elimizden.Ama şimdi benim düğünümdesiniz ve oynamanız lazım."diyerek ben ve Ömer hariç herkezi ayağa kaldırdı.Emir'de oynamaya başlayınca Kumsal olayını atlattığı için sevindim.Özgür'de Hatice'nin kızı Bukre'yle karşılîklı oynuyordu.Emir'de Hatice'nin oğluyla oynuyordu.Tabi Hatice'de onların peşlerinden koşturup duruyordu.
Nihayet düğün bittiğinde Kumsal ve Enes kendi evlerine giderken bizde kendi evimize geldik.
Kumsal ve Enes eve gireli yarım saat olmuştu.Unuttuğumu sanmayın.Enes'in benim düğünümde neler yaptığını unutmadım.Hepsinin intikamı alınacak.
Emir uyuduğunda Ömer'le birlikte sessizce evden çıktık.
"Gòzde ne oluyor?"
"Görürsün birazdan.Întikam soğuk yenen bir yemektir."
"He...Bugünki pastanın üzerine birde intikam mı yiyeceksin?"
"Òmer ya!Dalga geçme."
Enes'in villası Ömer'in villasının yan tarafında olduğu için yürüyerek kolayca geldik.
Evin önünda durup "İmdat!Yangın var!"diye bağırmaya başladım.
Òmer bana şaşkın gözlerle bakarken "İmdat!"diye tekrardan bağırdım.
"Gözde!"
"Ömer sende bağır.Yoksa burada fazla bağırmaktan doğururum bak."
"İmdat!Yagın varmış. "
Ömer'de benim gibi bağırınca Kumsal daha çıkartmadığı gelinliğini dizlerine kadar cekip koşarak yanımıza geldi.
"Ne oldu?Ne yangını?Kim yanıyor?"diye telaşla sordu.
Enes'te peşinden küfrederek çıkınca "Ben sizi yaktım ,yetmez mi?"diyerek güldüm.
Kumsal yüzünü buruşturup "Ha?"diye bir ses çıkardı.
"İntikam canım...Benim düğünümde yaptıklarınızı unutmadım."
"Gözde!"
Kumsal üzerime yürürken bende Ömer'in arkasına geçip saklandım.
Enes "O halde ödeşildi.şimdi bizi rahat bırakın!"diyerek Kumsal'la birlikte eve doğru yürümeye başladılar.Kumsal bana dil çıkarırken Bende Ömer'le birlikte eve geldim.
Kumsal ve Enes'te kavuştular.Can'da Berfin'i unutup kendisine yeni bir sayfa açtı.Arzu'nun Berfin'in adı geçince Can'a destek olup onu anlamasından ona iyi geleceği ve onu mutlu edeceği belli.Belkide can'ın dediği gibi onu Berfin yollamıştır.Bizim 'Aşkın her hali 'grubumuz bozulmasın diye...
Ama Can baya değişmiş.Eski cıvık halleri yok.Gayet makul davranıyor.Hayat insanı nasılda değiştiriyor....Ama değişmeyen tek şey sevgi...
çünkü tanışmamızın üzerinden uzun zaman geçmiş olmasına rağmen sevgimiz hiç değişmedi,değişmeyecekBiz hep birbirimize destek olarak mutlu olmanın yollarını arayacağîz.Bundan asla vazgeçmeyeceğiz.Ve bulduğumuz zamanda bırakmayacağız.Mutluluk tek başına yaşanmaz.Yanında sevdiklerin varsa mutlusundur.Bizim yanımızda hep sevdiklerimiz olacak.Yanımızda olmasalarda kalbimizde olacaklar.Herzaman...