The Royal Vampires Academy ✔

By yeshrheyy

1.9M 68.6K 16.7K

A school where different kinds of vampires such as pure bloods, noble vampires and hybrids study and train to... More

Prologue
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 33
Chapter 34
Chapter 35
Chapter 36
Chapter 37
Chapter 38
Chapter 39
Chapter 40
Chapter 42
Chapter 43
Chapter 44
Chapter 45
Chapter 46
Chapter 47
Epilogue
WEBTOON
WEBTOON TEASER

Chapter 41

25.2K 1K 387
By yeshrheyy

Kira's POV

Lahat sila ay natigilan dahil sa aking nasabi. Yes, I love him but it doesn't mean I would let him to hurt my friends.

Wala siyang pinapakitang emosyon sa akin kaya ganon na din ako. Hindi ko maintidihan kung bakit niya ito ginagawa. Ang totoong Ace na kilala ko hindi ako kayang saktan ng ganito.

"A-ace, my back hurts..." Sabi ni Alex at naiiyak na. Nag buntong hininga si Ace at tinulungan ito. Sumikip ang dibdib ko at naluluha nanaman.

"Pwede bang tigilan mo yang arte mo?!" Sigaw ni Bea sa kaniya kaya mabilis ako pumunta sa tabi niya kaya nagulat siya.

"That's enough..." Sabi ko at ngumiti ng pilit. Pero sumeryoso lang siya siguro dahil nahahalataan niya na ang totoong nararamdaman ko.

Balak ko na umalis kasama ang mga kaibigan ko pero may gusto muna ako siguraduhin. Kahit nahihirapan ay nagawa ko pa rin tumayo sa kaiyang harapan kasama ng babae na pinalit niya saakin.

"Minahal mo ba talaga ako?" Nanginginig ang aking boses nang sinabi iyon.

Natigilan siya at lumambot ang kaniyang mukha dahil sa aking sinabi.

"Hindi! You're just one of his flings who easily fell for him!" Sigaw ni Alex. Kanina ko pa pinipigilan ang galit ko sa kaniya kung hindi ko lang inaalala na importante siya kay Ace siguro sinakal ko na rin ito.

Nagbuntong hininga ako at pekeng ngumiti kay Alex.

"I'm not talking to you so please shut your damn mouth before I sew it ruthlessly. Hmm?" Sabi ko kaya nahulog ang panga niya.

"Gusto ko lang ng sagot, Ace." Mahinahong ko sabi.

"I do, I do love you..." Sabi niya kaya kahit papano naalis ang bigat sa aking dibdib.

May parte sa akin na hinihintay siya bumalik sa akin dahil handa ako tanggapin siya ulit at intindihin sa kahit anong bagay.

Ganon ko siya kamahal.

"B-but not the way I love Alex." At tuluyan na ako bumigay. Bumagsak ang tingin ko sa ibaba at ngayon ko lang na-realize ang mga nangyayari.

I knew this would happen but I ignored it. I had a vision about this but my love for Ace blinded me.

Natawa ako ng pagak dahil sa narinig. Ang sakit pala. Sigurado ako na ang pagmamahal na pinakita sa akin ni Ace ay totoo pero bakit naging ganon siya bigla? Bakit kailangan niya lokohin ang sarili niya at saktan ako?

"Y-yung mga pangako mo na hindi ako iiwan... Totoo ba iyon?" nanginig ang aking boses. Nahahalataan ko siya na nahihirapang sumagot sa mga tanong ko.

"I don't have any plans to keep that promise in the first place..." Nahihirapan niyang sabi kaya mas lalo ako nanghina.

Gusto ko takpan ang tenga ko at isipin na binabangungot lang ako. Gusto ko isipin na pag gising ko ay katabi ko lang siya at masaya kami nag kukulitan sa kama.

"Is that so?" Mahina kong sabi at natawa pa ng mahina. Hindi ko inaakala na mangyayari ito sa amin.

"Yes! So get your ass out of here!" Sigaw saakin ni Alex pero hindi ko siya pinatulan. Tinignan ko si Bea, tumango na lang siya at alalang alala ang mukha nito.

Lumapit sa akin si Tyler na madilim ang mukha at sinamaan ng tingin si Ace.

"Let's go..." Mahinang sabi ko at pumiyok pa dahil sa nakabara sa aking lalamunan.

"Kira..." Lahat kami ay nagulat sa paglapit ni Ace. Susugod sana si Tyler pero pinigilan na siya ni Bea.

Hinigit niya ang braso ko. Hindi ko siya kayang harapin dahil natatakot ako, natatakot ako na magmaka-awa ako sa kaniya na bumalik sa akin.

"Wait please..." Sabi niya at hinihila ako. Napatingala ako at tumulo ang aking luha.

"Ano pa ba ang kailangan mo?" Inis na tanong ko nang humarap ako sa kaniya. Nakikita ko ang lungkot sa kaniyang mga mata kaya mas umusbong galit ko dahil doon.

He should be happy right?

"I... Let's have a talk please..." Namamakaawa niyang sabi. Tinaasan ko siya ng kilay.

"Talk? Tapos na ang pag uusap natin. Nalaman ko na ang kailangan kong malaman. You love Alex more than me, I get it. Siguro dahil hindi mo matanggap na isa ako sa mga kalaban ninyo diba?" Natigilan siya sa aking sinabi.

Hindi siya nakapag salita sa halip ay napayuko na lang.

"It's not like that." Galit na sabi niya. Parang may gusto siya sabihin na hindi niya lang masabi.

"Whatever it is, I'm done. I just want to know one thing, do you know anything about my parents? Alam mo bang buhay sila?" Nanginginig na ang aking boses.

"Yes..." Napapikit ako dahil sa kaniyang sinabi. Alam niya ang pag uulila ko sa mga magulang ko, alam niya kung gaano ko ka-gusto makilala ang mga magulang ko pero tinago niya lang?

Pinahid ko ang luha sa aking pisngi. Inalis ko ang kamay niya na nakahawak sa braso ko at sinamaan siya ng tingin.

"You are a selfish bastard. You hid the truth from me. Hindi ko inaasahan na ganito ang magagawa mo sa akin..." Hindi ko na nakayanan at tumulo nanaman ang luha ko.

"Sinubukan kong intindihin ang pagtatago mo tungkol sa pagkatao ko pero tungkol sa mga magulang ko? Hindi ko na kaya..." Sabi ko. Tinalikuran ko na siya. Nahihirapan na ako dahil sa sakit na nararamdaman ko ngayon.

Hinabol niya ulit ako at hinigit ang kama ko.

"Please... Just stay with me," kumunot ang noo ko dahil sa sinabi niya.

"Stay with you? Are you crazy? Pagkatapos mong ipamukha sa akin na mas mahal mo si Alex ito ang sasabihin mo?" Hindi ako makapaniwala sa sinasabi niya.

"I can't believe you..." Sabi ko at tumalikod na ako. Ginagawa niya ako parang isang laruan! Hindi na ako magpapa-ikot sa kaniya.

"Kira please..." Nairita na ako dahil sa pag sunod niya sa akin.

"Stay away from me!" Sigaw ko at tinulak na siya. There's energy force escaped from my body. Muntik na siya matumba dahil doon at napaatras mula sa akin.

Nang nakita ko na nasaktan siya parang may humihila sa akin na lumapit sa kaniya pero pinigilan ko na ang sarili ko. Iniwas ko ang tingin ko at hingal na hingal.

"How dare you to hurt my son?! You're here in our territory and you have guts to do that?!" Bigla dumating ang tatay ni Ace kasama ang asawa nito.

Ang nanay nito ay nagulat sa nangyari. Lumipat ang tingin niya saakin at hinawakan ang bibig nito dahil sa gulat.

"Hindi lang po si Ace ang sinaktan niya ganon na din po ako, Tito! Hindi niya lang kasi matanggap na wala na sila ni Ace!" Sigaw ni Alex at tinulungan si Ace.

"Enough..." Mahinang sabi ni Ace pero hindi pa rin sila tumigil.

"He's a Prince forsake! Nirerespeto siya ng lahat at tinitingala dahil sa kaniyang puwesto tapos sasaktan mo lang siya ng ganon?!" Sabi sa akin ng Hari at galit na galit ito.

"But this girl is a Princess too, Andy." Lahat kami at nagulat sa pag sulpot ng magandang babae sa aming harapan.

Agad naalarma ang mga prinsipe at pumunta sa puwesto ng Hari.

"Mommy..." Tawag ni Shane. Ngayon ko lang napagtanto na ina ito ni Shane. Siya si Tita Wendy.

Kumunot ang noo ko dahil sa sinabi niya. Ako ba ang tinutukoy niya?

"Wendy..." Nagulat ang nanay ni Ace sa pag sulpot ni Tita Wendy sa kanilang harapan. Hindi nagpakita ng emosyon si Tita Wendy.

"She's the lost Princess of the Moon Warrior. Maski ikaw alam mo dapat ang posisyon mo na wala ka karapatan para pag sigawan ang babaeng 'to." Sabi nito at tinuro ako.

Me? I'm the Princess? Parang mas lalo gumulo ang utak ko dahil sa sinabi niya. Sa dami na nalaman ko parang ang hirap isa-isahin at tanggapin.

Tumingin ako kay Ace na nakatingin lang sa akin at hindi man lang nagulat sa sinabi ni Tita Wendy. Alam niya? Alam niya ang buong pagkatao ko...

"No matter what your position is, I'm still the King! You are just a filthy creature who must keel before me!" Hindi ako makapaniwala sa sinabi niya at dahil dun nag bago ang tingin ko sa kaniya.

Ang mga sinabi niya ay tumatak sa aking isipan at umusbong ang matinding galit ko dahil sa pag iinsulto niya tungkol sa lahi ko.

"You are talking to the Princess who must kneel before you? I don't think so..." Lahat sila ay nagulat sa aking sinabi.

"Kira..." Pigil sa akin nila Andrew pero hindi ko sila pinansin. I don't give a damn if he's a king. He don't have rights to say that.

Nahulog ang panga ng hari sa aking sinabi at si Alex naman ay nanlaki ang mga mata.

"If you are true King you must respect the other creatures. You are nothing but a greedy and disrespectful King that I know." Mariin na sabi ko.

"Oh my gosh..." Gulat na sabi ng Reyna pero ngumisi lang ako.

"W-what?! You don't have any respect to me!" Sigaw niya sa akin. Ngumiwi ako at nag kibit balikat.

"I respect those who deserve to be respected. And I think you are not one of them. Insulting my Breed In front of me? Face the concequences, King." I said and emphasize the word 'king'.

"From now on, you are banished from stepping here in our School! Hindi ka na nahiya sa ugali mo!" Sigaw niya.

"You are the one who should be ashamed because of your attitude!" Sigaw ko kaya kinabahan sila Andrew.

"Sa susunod na insultuhin mo ang pakatao ko, hindi lang ang mga masasamang salita ko ang aabutin mo." Sabi ko at sinamaan siya ng tingin.

"Tyler, Bea, Let's go..." Sabi ni Tita Wendy kaya tumango sila at lumapit sa kaniya ganon na din ako.

Sa huling sandali ay sinulyap ko si Ace at punong puno ng mga emosyon ang kaniyang mga mata.

"Bea!" Tawag ni Blake pero umiwas lang ng tingin si Bea. Lumapit kami kay Tita Wendy at sinamaan ng tingin sila lahat.

Inangat ko ang tingin ko sa buong gusali ng eskuwela.

Ang Academy kung saan ako napadpad, naging alipin nila, nagkaroon ng mga kaibigan, nagmahal ng isang prinsipe, at Kung saan nalaman ang buong pagkatao ko.

This school made me independent and strong. It gave me courage to do what I want. Ngayon na aalis ako, hindi ko kakalimutan ang mga masasayang alaala kasama sila.

"But Andy you can't do this to that girl..." Narinig ko sabi ng Reyna.

"This is my school! My school my rules!" Galit na sabi ng Hari kaya umirap ako.

"You still can't change the fact that you cheated, Andy." Malamig na sabi ni Tita Wendy kaya mas lalo nagalit ang Hari at marami suminghap dahil sa gulat.

Kahit ako ay hindi naitindihan ang sinabi ni Tita Wendy.

"You---"

"Let's go." Maiksing sabi ni Tita Wendy at hinawakan niya kami. Nagulat kami na bigla kami nawala sa harapan ng school at napadpad sa lugar na maraming puno.

"Did we just teleport?" Namamangha na sabi ni Tyler. Tumango si Tita Wendy at pumasok sa isang simpleng bahay na gawa sa kahoy.

"Are you okay?" Agad punta saakin ni Bea nang nakapasok kami sa loob. Ngumiti ako ng pilit sa kaniya at tumango.

Ang mukha ni Ace ang laging naaalala ko. Parang magiging mahirap ang buhay ko kapag wala siya. Siguro dahil nasanay na ako na lagi nasa tabi niya.

Nilibot ang tingin ko sa buong bahay. Mas lalo maganda ang itsura ng bahay sa loob ay open window siya kaya makakatanggap ka ng sariwang hangin mula sa labas.

"Maupo kayo," mahinahon na sabi ni Tita Wendy saamin. Tumango kami at naupo.

Sinundan ko ng tingin si Shane na pumunta sa kusina nila at bumalik siya na may dalang-dala na tatlong baso.

"Uminom muna kayo." Nahihiyang sabi saamin ni Shane.

"Salamat!" Sabi naman ni Bea. Tumango na lang si Shane at binigay saakin ang baso. Wala akong gana para mag salita kaya nginitian ko nalang siya.

Hot chocolate ang laman nito. Agad ako uminom at kumalma ang sistema ko pagkatapos ko mainom ito.

"I can't believe he did this to you..." sabi ni Bea. Nanatili akong tahimik at umiwas ng tingin.

"You have to stay away from him from now on, Kira. He's no good for you." sabi ni Tyler na nangigil pa. Nag buntong hininga na lang ako.

"The representatives of the Moon Warrior and Royal Vampires had discussed about this issue." Lahat kami at napatingin kay Tita Wendy.

"Marami kayo nilabag na batas dahil sa relasyon niyo. Ace tried to fight but it didn't end well. Ang pag punta mo sa kaharian nila ay maling desisyon, Kira..." Napayuko ako at hinigpitan ang hawak sa baso.

"Nakarating ito sa mga magulang mo. It became a threat to anyone in your kingdom. Ngayon ang itinakdang araw para pag hiwalayin kayo." May bumara nanaman sa lalamunan ko at tumulo ang aking luha.

Nakarating ito sa mga magulang ko? At mas inuna pa nilang bigyan ng pansin ang sinasabi nilang mali naming relasyon kaysa kausapin o magpakilala sa anak nila na matagal na sila hinahanap?

Bakit parang unfair naman ang pinapakita nila? Kahit wala pa si Ace sa buhay ko, hinahangad ko na makaroon ng kumpletong pamilya. At ang masakit dito, hindi sila nagparamdam o nag pakita man lang saakin.

Ace was the only one who took care of me, the only one who made me feel that I'm not alone, made me as one of his family and the only person who loved me more than anything.

"And you are the Princess of the Moon Warrior, Kira. Ang mga magulang mo ay sina Razzle at Kaeden. I know it's hard to believe." Pinalalaruan ko lang ang laman ng baso ko at nilabas sa kabilang tenga ang mga sinabi niya.

Pagod na ako sa pag-iitindi palagi. Can I take a break? I am mentally and emotionally tired. Parang gusto na bumigay ng katawan at utak ko dahil sa mga nangyayari.

Nagulat ako na bigla hinawakan ni Tita Wendy ang kamay ko kaya napatingin ako sa kaniya.

"I know you're tired. Give yourself a break. Kung hindi mo na kaya, sabihin mo lang sa amin at kami ang haharap sa mga problema mo." Tumulo bigla ang luha ko dahil sa sinabi niya.

Mas lalo ako nagulat nang yakapin niya ako. It's warm and I suddenly feel safe in her arms. She is like a mother who hugging her child to feel comfortable. Tears are streaming down to my face. I hugged her back.

Somehow, I experienced the comfort of a mother. I wish my mother would be like this whenever I'm hurt and tired.

"At kayo rin," sabi rin ni Tita Wendy kina Bea at Tyler. Humagulhol si Bea at niyakap ng mahigpit si Tita Wendy. Pareho kami ni Shane na napangiti.

Aakmang yayakapin ni Tita Wendy si Tyler nang umiwas ito sa yakap at tinapat ang dalawang kamay nito sa kaniya.

"I'm fine, thanks." Sabi ni Tyler kaya natawa kaming lahat.

"Expected from Trivston's son." Nakangising sabi ni Tita Wendy kaya napangiwi kami habang si Tyler ay ngumuso na lang.

"Inaasahan kayo ng mga magulang niyo na makita kayo. Nasa inyo ang desisyon kung pupunta kayo o hindi." Sabi ni Tita Wendy. Tumango na lang kami.

"Ano ba ang pinag-awayan ng dalawang lahi, Tita Wendy?" Natigilan kami sa tanong ni Bea. Matagal ko na rin iyon gusto malaman. Karapatan ko rin naman malaman lalo na ang lahi ko ang pinapag usapan dito.

Nag buntong hininga si Tita Wendy at seryoso kami tinignan.

"I already told you. Only from the Royal Family or Moon Warrior family can answer that." Sabi niya. Tumaas ang kilay ni Bea.

"Pero ang sinabi mo na ang Royal Family lang ang nakakaalam?"

"Kira's Family knows the truth as well. The Royal family has been hiding the truth for decades." Sabi nito at tumitig sa akin.

~~••~~
Bigla ako nataranta dahil sa mga comments niyo, susmaryosep. But anyways, I hope you enjoy!

Continue Reading

You'll Also Like

14.3M 621K 56
Para kay Hezira ay isang kathang-isip lamang ang mga bampira. Hindi siya kailanman naging interesado sa mga ito. Pero lahat ay nagbago matapos ang is...
16.2K 526 26
The Second Series of the DisCreaMeNators. Ano na nga ba ang mangyayari sa retreat that was meant to fix everything but reversedly turned everything a...
809K 32.7K 39
When your nightmare turns out as your reality is the most terrifying event that you will imagine in your whole life. Can you survive when you know t...
23.2M 623K 65
Hoping for a fresh start, Adrianna Walter reluctantly enrolls at Sinclaire Academy-an elite school for humans and vampires. But upon her arrival, she...