Kira's POV
Nandito kami sa clinic ng school at hindi parin ako makapaniwala na nangyari kanina. Nagbuntong hininga ako at tinignan ang pasa ko na katatapos lang gamutin. Alam ko na hindi niya sinasadya na saktan ako. His vampire strength is indeed uncontrollable especially when he gets mad.
But the pain in my chest doesn't vanish at all. Gusto ko nakalimutan ang pag-iwan niya sa akin sa gitna ng kalsada na yon at paano ako hawak-hawakan ng mga lalaki na yon. It's really traumatic experience for me.
"Kira, are you okay?" Tanong ni Rachel. Ngumiti ako ng pilit.
"Yeah..." sabi ko. Lahat sila nandito, ang sabi ni Rachel na may unting dugo na nakita siguro dahil sa kuko ni Ace na bumaon sa aking braso. Lahat sila ay naamoy yon kaya hindi na nila natiis kundi sumugod sa usapan namin kanina. Kahit si Kevin ay galit na galit at ngayon pormal na nakaupo habang nakasalubong ang mga kilay.
"Rachel, nasan sila Ace?" Tanong ko. Lahat sila napatingin sa akin. Hindi naman makapaniwala na tumingin sa akin si Bea at tila handa na ako hampasin.
"Bess, may injured ka tapos siya pa rin ang hanap mo? Alalahanin mo muna ang sarili mo. " Sabi ni Bea tumango naman si Rachel. Ngumuso na lang ako dahil sa lungkot. I just want to see him ano ba masama doon?
Maya maya may nag bukas ng pinto, sina Andrew at Dylan ang pumasok. Tila nanggaling ata kay Ace.
"Kira, okay ka na ba? Pasensya sa ginawa ni Ace. Ganyan talaga siya mag selos kaya intindihin mo muna." sabi ni Dylan at napakamot sa batok.
"Nasaan siya?" Tanong ko pa rin kaya tinignan ako ulit na masama nung dalawa hindi ko na lang sila pinansin.
"Nandun siya sa mansion kausap nila James." sabi ni Andrew na busy sa phone. Sumulyap siya sa akin bago bumalik ang atensyon sa kanyang phone. Bakas sa mga mukha nila ang pag-alalala kaya napangiti ako.
"Pwede ba natin siya puntahan?" Sabi ko. At hindi na natiis ni Bea hinampas na ako sa binti at sinamaan ako ng tingin. Nagbuntong hininga si Rachel.
"Kira! He hurt you and you need to rest forsake! Hayaan mo muna siya malaki na 'yon." sabi ni Bea.
"He didn't mean to hurt me, Bea. At gusto ko siya kausapin." sabi ko.
"Nag aalala lang kami sayo baka ano ba gawin niya sa'yo--" sabi ni Rachel.
"Hindi niya na ako sasaktan." Sabi ko.
"Oh sige na nga, pero sigurado ka ba?" Tanong ni Bea. Tumango ako.
Pagkatapos na aking maikling pagpapahinga naghanda na ako para puntahan si Ace. Inalalayan ako ni Rachel sa labas may nakita ako isang malaking sasakyan na idadala daw ako sa mansion nila Ace. Minsan naisip ko na napakayaman talaga nila. Meron silang Kaharian na pinamumunuan ng magulang niya, pag-aari nila ang school na pinapasukan ko at may mga Mansion pa sila.
Pinasakay na nila ako sa kotse at sinamahan ako ni Andrew at Dylan nag-alalala sila baka dahil saktan ako ulit ni Ace pero alam ko na hindi niya ako kaya saktan, kilala ko siya hindi niya sinasadya kanina. Masyado ata over acting ang mga ito.
"Dy, malayo ba yung mansion na pupuntahan natin?" Tanong ko kay Dylan habang inaayos ang aking sarili. Bakit ba kasi ako kinakabahan? Si Ace lang naman ang pupuntahan ko.
"Wow, bagong tawagan! Sige itatawag ko sayo ay My." sabi niya at ngumisi pa. Tinignan ko siya ng nandidiring tingin. Gwapo silang lahat pero never ako na-attract sa kanila. Narinig ko ang tawanan nila.
Binatukan naman siya ni Andrew na tumatawa rin naman. Umirap nalang ako.
"I'm sure that you won't like to say that in front of Ace bro," Sabi ni Andrew Kaya mas lalo natawa si Dylan. Loko talaga.
"I was just kidding, yes babe malapit na tayo." Sabi niya at inakbayan ako. Marahas ko inalis ang braso niya sa leeg ko at sinamaan siya ng tingin. Mga lalaki talaga.
"My name is Kira not babe, jerk." Sabi ko kaya natawa nalang siya.
---
Nang bumaba kami sa kotse namangha ako sa laki ng mansion. Sinamahan na ako ng dalawa pumasok sa loob at pansin ko rin ang pagka-seryoso nila ngayon.
Pagpasok namin sumalubong ang mga maids na naka-halera. Nakayuko silang lahat.
"Welcome back, master Dylan and Andrew."
"Welcome, young lady Kira."
Ngumiti ako sa kanilang kahat habang tong dalawa na tuloy tuloy sa paglalakad. Napairap na lang ako. Masarap sa pakiramdam na malaman na kilala pala ako dito.
Nang huminto kami sa sala tsaka ako nakaramdam ng kaba. Paano kung galit pa rin siya hanggang ngayon? Nanlamig ang pareho kong kamay.
"What's wrong?" Sabi ni Andrew na nahalataan ang pagiging balisa ko.
"Kinakabahan ako..." sabi ko.
"I told you, hindi ka dapat muna nagyaya dahil sigurado ako na galit na galit si Ace." Sabi ni Dylan habang nakaupo sa sofa.
"Stop scaring me hindi yan nakakatulong!" sabi ko at naiiyak na. Nagsitawanan silang dalawa.
"Don't mind him, Kira, nahawaan siya ata ni Blake sa pagiging duwag." sabi ni Andrew. Pinunasan ko ang namumuong pawis sa aking noo.
Ano na Kira? Ikaw ang nagyaya tapos ang tapang mo na sabihin hindi ka masasaktan ni Ace. Naiiyak na ako dahil sa mga iniisip ko.
Tumabi ako kay Dylan sa sofa at pinapakalma anh sarili nang makita namin si James na problemado.
"Ano ginagawa niya dito?" Tanong ni James sa dalawa. Bawal ba ako dito? Ayaw na ba ako makita ni Ace? Naiiyak na talaga ako hindi ko pa nakakausap si Ace nagiging ganito na ako.
"Gusto niya makita si Ace." sabi ni Andrew na nakapamulsa.
"Dapat hindi ngayon, nag wala siya kanina. Akala ko hindi iyon titigil, mahirap pakalmahin ang isang 'yon." Biglang sulpot ni Jacob.
"N-nasaan s-siya?" Sabi ko at nauutal na.
"Dun sa kwarto niya mag suot ka ng jacket malamig doon." sabi ni James hindi ko batid kung nagbibiro siya o ano.
"Good luck," nakangisi na sabi ni Andrew at mas lalo ako tinakot.
Tinuro nila ang daanan sa kwarto ni Ace. Nang nakarating ako sa harap ng pinto ng kaniyang kwarto nanginginig na ang aking kamay. Akma akong kakatok pala sa pinto niya na may nagsalita mula sa loob.
"Once you knock the door again, I'll kill you." malamig na sabi ni Ace. Nanigas ako sa kinatatayuan ko. Huminga ako ng malalim. Kalma Kira, mahal ka non hindi ka niya sasaktan, tiwala lang.
Pinihit ko yung doorknob at binuksan iyon. Dahan-dahan ako pumasok at binabalewala ang mga sinabi niya kanina. Pangalawang hakbang ko pa lang sumalubong na ang matutulis na yelo. It's ice spikes at sigurado ko kapag tumama sa aking balat dudugo agad ito dahil sa tulis.
Nanigas ako sa kinatatayuan at walang balak gumalaw dahil sa yelo na nakatutok sa aking leeg. Hinabol ko ang aking hininga dahil sa halo halo na nararamdaman.
"A-ace! A-ako ito.." Sabi ko at nanginginig as in. Bigla nawala ang mga yelo sa aking harapan. Nakahinga ako nang maluwag pero nandun pa rin ang takot at kaba.
Nakita ko si Ace nasa sulok ng kama niya at naka-sabunot sa kanyang buhok.
Naawa ako sa kanya at hindi ko na napigilan na umiyak at tumakbo sa kanyang pwesto. Yinakap ko siya ng mahigpit at ramdam ko ang malamig na hininga niya sa aking leeg.
"I'm sorry my love..." sabi niya. Yinakap ko siya at marahan hinaplos ang kaniyang buhok. Bumuhos ang aking luha nang hinalikan niya ang ulo ko.
"I'm sorry too." sabi ko at naiyak na sa dibdib niya.
"I didn't mean to hurt you and leave you. I was a jerk. I shouldn't have left you, baby." sabi niya at nilagay sa kaniyang lap at yinakap ng mahigpit na parang bata.
"Akala ko, i-iniwan mo na a-ako sa mga oras na yon, Ace." sabi ko at bumuhos ang mga luha. He was kissing my neck and he wiped my tears.
"I'm sorry... I love you." Malambing na sabi niya at siniil ako ng halik sa labi.
I bit my lip and took a deep breath.
"M-mahal mo pa b-ba si Alex?" Tanong ko.
"There's no woman can replace you, love. Its only you and no one." He said while kissing my neck. His words are powerful enough to make me feel I'm already enough for him.
I closed my eyes and rest on his chest while he's stroking my hair and making me comfortable in his arms. This is the place where I can rest peacefully. He let me take a nap because of tiredness.
Nagising ako dahil sa ingay mula sa labas at randam ko ang yakap ni Ace sa buong katawan ko. I smiled when I saw him watching me, he smiled too and kissed my head.
Balak na naming lumabas. Nang pagbukas ko ng pinto parang mga itlog ang kanilang ulo na nakasilip sa pintuan. Halos mahulog sila isa't isa ng nabuksan ko ang pinto. Pa simple sila umakto na para walang ginawa at sumisipol pa. Umiling na lang ako.
"Ano ginagawa niyo?" Tanong ko at hindi ko pa sabihin hindi mapapansin sila ni Ace dahil ang kaniyang atensyon ay nasa akin kanina pa. Tinaasan sila ng kilay ni Ace at masama tinignan.
"Hehehehe!" sabay sabay tawa nila tsaka alis gamit ng Kapangyarihan nilang vampire speed.
"This guys tss..." galit na sabi ni Ace habang nakahawak sa bewang ko.
Natawa nalang ako at nag simula ng naglakad. Nilingon ko siya.
"Takot na takot ako kanina akala ko masasaktan mo ako. Dylan and Andrew were scaring me! Hindi ko nga alam kung saan ako nakakuha ng tapang kanina eh." Sabi ko at ngumuso. I heard him chuckled.
"I would never do that. Let me get rid of them later..." Sabi niya at yinakap ako sa likod. Napaigtad ako na nabunggo niya ang aking pasa, his expression changed. I can't explain it but his expression is dark.
"U-uh, it was just a bruise don't worry..." Sabi ko. Tila nakalimutan niya kanina kaya mas nilapit niya ang braso ko sa kaniya. He groaned because of frustration. Hinaplos ko ang braso niya para pakalmahin.
"I'm sorry about this, damn it." Sabi niya. I smiled to him.
"Ginamot na ito kanina don't worry. And it's not your fault so don't blame yourself." I said and I tip toed to kiss him. His expression suddenly changed.
"You really know me, hmm?" Sabi niya at nilagay ang mukha sa aking leeg. I giggled.
"And please, stay away from that bastard..." sabi niya a kinuyom ang kaniyang palad.
"Si Kevin?" Tanong ko. Umirap naman ito. Ang gwapo gwapo tapos umiirap? Tsk tsk.
"Payakap yakap pa kayo nalalaman." inis na sabi niya at tila nagtatampo. Hindi ko mapigilan matawa dahil sa inaakto niya.
"He was just trying to comfort me, tumigil ka nga." Natatawang sabi ko hindi sumagot sa halip sumimangot pa lalo.
"Or perhaps you want more of his lovely hugs, huh?" He said in sarcastic way. Tinaasan ko siya ng kilay.
"Stop it, Ace. Para kang bata na uhaw sa paglalambing." Natatawa na sabi ko at umirap nalang ulit siya pero kahit ganon ka sungit hindi niya pa rin binibitawan ang aking bewang.
Nakita ko naman yung iba nag uusap sa labas. Umayos sila ng makita kami at gulat na gulat pa akala mo nakakita ng multo.
"Seryoso tayo diyan ha! Ano pinapag usapan niyo? Pinapagusapan niyo siguro si Ace noh?" Tanong ko. Mas lalo sila kinabahan at kunyari naubo.
"Ha? Ano--hindi ah." Sabay sabay Nilang sabi natawa nalang ako.
"Pero salamat pa rin sa pag-iin-courage niyo sa akin kanina, malaki tulong iyon sobra." Sabi ko at ngumiti ng plastik sa kanila. Napalunok yung tatlo habang si James ay tumawa ng malakas.
"W-wala yon parang k-kapatid na turing namin sa iyo." Nauubo na sabi ni Dylan. Natawa nalang ako.
-----
Nagkausap usap na ang lahat kaso lang si Bea tila mainit pa rin ang ulo kay Ace kaya pinilit ko pa ito. I even warned her to stop hurting my Ace or else I will hurt her Blake. Natawa ang lahat dahil doon.
Mamayang na ang Grand Ball kaya malaking preparation na dapat naming gawin. I even talked to Kevin kanina and he was glad na nagkabati na kami ni Ace but Ace is still mad at him.
We're here at the mall right now buying our gowns for the Grand Ball. Hindi ako makapili ng maayos dahil itong katabi ko ang likot. Hawak sa bewang, yakap dito at yakap doon. Si Rachel ay natawa na lang sa aking naiirita na reaction.
"Guys! Maganda ba? Need your opinions please!" Lahat Kami napalingon kay Bea na nakasuot na ngayon yung gown na binili niya. The gown is v neck and spaghetti strap with slit on the side. It's perfect to show her fierce and hotness.
Lahat napasinghap dahil sa kaniyang suot. Bea has a fierce and beautiful face. She can even make our boys in school fall in love with her with just one smirk.
"You are indeed beautiful, Bea! Taray ang sexy natin ah!" Sabi ko. She giggled and looked herself in the mirror. She has sexy curves and she just doesn't want to show it but now she has confidence.
"Maganda ka pala eh noh?"
"Beautiful and sexy."
Sabi ng iba at sigurado ako na nangiinis sila kay Blake. Natawa rin ako dahil sa madilim na mukha niya at hindi na natiis pumunta agad siya kay Bea at pinalupot ang kaniyang braso sa bewang ni Bea. So possessive.
"I know that you are sexy babe, but you don't have to show it to them." Sabi ni Blake sinamaan naman siya ng tingin ni Rachel at binato ng sapatos agad naman nasalo ni Blake yon kahit ang kaniyang atensyon ay na kay Bea.
"Ngayon lang siya nakaroon ng confidence para mag suot ng ganyan! Kaya tumigil ka!" Inis na sabi ni Rachel. Napailing na lang ako. Sumimangot nanlang si Blake at inalalayan si Bea para pumunta sa fitting room.
"Takot na takot maagawan, Blake?" Tukso ko sinamaan niya naman ako ng tingin.
"Shut it, Kira!" Pikon na sabi niya kaya mas lalo ako natawa.
Nag palit na si Bea ng damit at iyon na ang binili niya. Nakakahawa ang kaniyang kasiyahan pangarap niya rin kasi makabili ng magagandang damit kwento niya saakin dati, ngayon natupad na at spoiled na siya ni Blake, binibili lahat ni Blake kung ano magustuhan ni Bea. Napa iling na lang ako.
Hanggang ngayon wala pa rin ako napipili. Hinhintay naman namin si Rachel magpalit. Habang naghahanap ng gown may naramdaman ako na may nakatitig saakin parang nagmamasid. Tinignan ko si Ace sa sofa hinihintay ako makapili. Nagbuntong hininga na lang ako, masyado na ako paranoid.
"What can you say, gentleman?" Biglang sabi ni Rachel. Lahat kami napatingin sa kaniya. Rachel is truly has exotic beauty. The woman with grace and elegance, I'm impressed with the thought that she is a true princess.
The gown was perfectly designed especially the belt. It has a slit on the side that made her more attractive like Bea.
"Tsk, Ace hahayaan mo mag suot ng ganyan yan?"
"You are gorgeus, Rachel."
"Bessy ang ganda mo! Nasa lahi niyo talaga eh no? Lahian mo ako hehehe." Napailing nalang ako kay Bea.
"Thank you! Napansin ko rin na bagay ito sa akin--"
"Panget." Lahat kami napalingon sa nagsalita. Nagulat ako na makita si Tyler nakasandal sa pinto ng fitting room, how come na nandito siya? Hindi man lang namin napansin!
"W-what? This is perfect for me--"
"Panget pa rin para sa akin." Masungit na sabi ni Tyler. Ngumisi ang lahat dahil sa kaniyang sinabi kahit ako ay napangisi rin at lumapit kay Tyler ay sinuntok sa braso kaya sinamaan ako ng tingin.
"Don't mind him, Rachel. Maganda at bagay sayo yan ayaw lang aminin ni pula dahil na-star struck sayo." Tukso ko kaya namula si Rachel at tahimik na lang tumingin sa salamin. Nag tawanan kaming lahat.
"Psh, gawa gawa kwento ka ah." Sabi ni Tyler umirap nalang ako sa kaniya at bumalik sa mga gown. Hindi na ako magtataka kung bakit lagi siya sumusulpot sa kung saan saan, may kapangyarihan rin ata ito kaya lagi lumilitaw kung saan saan at hindi napapansin.
Binili na rin ni Rachel ang gown at pasimpleng kinakausap si Tyler. Hanggang ngayon wala pa rin ako mahanap!
Lumayo ako ng kaunti sa pwesto nila dahil may umagaw sa atensyon ko, isang magandang gown! This is it!
Nang nahawakan ko na may humabol na humawak rin sa hanger. Napatingala ako at nakita ko ang nagagalit niyang mga mata. Sinalubong ako nito ng malditang mukha.
"Hey! Its mine, back off." Maarteng sabi niya. Tinaasan ko siya ng kilay.
"Huh? Ako yung nauna. I touched it first." sabi ko at humarap sa kaniya.
"Lahat nalang inaagaw mo eh no? Kahit sa gown hindi ka makikipag talo?" Sabi niya. Hindi ko maintindihan ang kaniyang punto, inagaw? Wala naman ako naalala na may inagaw ako sa kaniya.
Iba ang pakiramdam ko sa babae'ng to. Parang siya yung nagmamasid sa akin kanina. Pareho ang kaniyang aura sa iba kong kasama, hindi kaya...
"I'm sorry, do I know you?" Paniniguro ko. She exhaled in disbelief and glared at me.
Nakita ko nagiging pula yung mga mata niya. I knew it! She's a freaking vampire.
"You really have guts to say that to me?" Sabi niya. Kumabog ang dibdib ko at napa atras. Malayo sina Rachel dito kaya hindi ko alam kung paano ako lalaban.
"Hindi nga kita kilala so paano mo nasabi na inagawan kita?" Sabi ko.
"Damn you filthy human! Inagaw mo sa akin ang lahat!" She said hysterically.
"Hindi ko alam kung ano sinasabi mo pero kung ang gown lang ang inaarte mo diyan, edi sayo na." Sabi ko. Mas nangalaiti siya sa galit.
~~••~~