Kız Kulesi, hakkında çeşitli rivayetler anlatılan, efsanelere konu olan, İstanbul Boğazı'nın Marmara Denizi'ne yakın kısmında, Salacak açıklarında yer alan, küçük adacık üzerinde inşa edilmiş yapıdır. Üsküdar'ın sembolü haline gelen kule, Üsküdar'da Bizans devrinden kalan tek eserdir.
M.Ö. 24 yıllarına kadar uzanan tarihi bir geçmişe sahip olan kule, Karadeniz'in Marmara ile birleştiği yerde küçük bir ada üzerinde kurulmuştur.
Dünyanın en farklı ve en değişik yapılarından bir tanesidir. Çağlar boyunca deniz feneri, hapishane, gümrük istasyonu gibi pek çok farklı amaçlarla kullanılmıştır.
Bazı Avrupalı tarihçiler buraya Leander Kulesi derler. Kule hakkında pek çok rivayetler bulunmaktadır. Evliya Çelebi kuleyi şöyle tarif eder;
Deniz içinde karadan bir ok atımı uzak, dört köşe, sanatkarane yapılmış bir yüksek kuledir. Yüksekliği tam 80 arşındır. Sathı mesehası iki yüz adımdır. İki taraftan yerde kapısı vardır.
Bugün görülen kulenin temelleri ve alt katın önemli kısımları II. Mehmed (Fatih Sultan Mehmet) devri yapısıdır.
Kulenin etrafındaki sahanlık geniş kaplanmıştır. Üstündeki madalyon halindeki bir mermer levhada, kuleye şimdiki şeklini veren Sultan II. Mahmud'un, Hattat Rasim'in kaleminden çıkmış 1832 tarihli bir tuğrası vardır. Kulenin Eminönü tarafı daha genişçe olup burada bir de sarnıç bulunmaktadır.
Asli görevi olan ve yüzyıllardan beri varlığı ile insanlara, geceleri ise geçen gemilere göz kırpan feneri ile yol gösterme işlevini hiç kaybetmemiştir. Geçmişten geleceğe en çok da düşlere yol göstermektedir Kız Kulesi.
Kız Kulesi 2000 yılında restore edilerek, artık çatal bıçak seslerinin duyulduğu bir mekân haline dönüştürülmüştür. Kız kulesine ulaşım Salacak ve Ortaköy'den sandallarla yapılmaktadır.
Bir süre sonra Kule, zinciri taşıyamamış ve Avrupa Yakasına doğru yıkılmıştır. Kuleden suyun içine bakıldığında yıkıntıları görülmektedir.
Antik Çağ'da Arkla ve Damialis adları ile anılan kule, bir ara da (Leandros'un kulesi) ismi ile ün yapmıştır. Şimdi ise Kız Kulesi ismi ile bütünleşmiş ve bu ismi ile anılmaktadır.
Kız Kulesinin klasik hikayesi
Kendisine, çok sevdiği kızının on sekiz yaşına geldiğinde bir yılan tarafından sokularak öleceği söylenen kral; çareyi yılanlardan uzak, denizin ortasında ki adaya, kuleyi yapmakta bulur ve kızını da oraya kapatır. Ama kehanete engel olunmaz.
Kuleye gönderilen üzüm sepetinden çıkan yılan prensesi zehirler. Prensese demirden bir tabut yaptırılır. Ayasofya'nın girişine defnedilir. Bugün, halâ daha bu tabutun üstünde iki delik vardır.
Kuran-ı Kerim'de, Kehf suresinde Hz. Hızır'la Hz. Musa'nın buluşmasından ve yol arkadaşlığına ait sırlardan bahsedilir. Hz. Hızır mahlukatın sırrına eşyanın görünmeyen ilmine vakıftır. Hz. Musa ise dış aleminin rehberi ve bilgesidir.
Bu ayetlerde Hz. Hızır'la, Hz. Musa'nin buluştuğu iki denizin birleştiği yerden bahsedilir. Ancak coğrafya, açık bir şekilde belirtilmez.
İsrail Kohenleri'nin de bildiği bir sır şu ki Hz. Musa ile Hz. Hızır bu Kız kulesinin bulunduğu bölgede buluşuyor. Karadeniz ve Marmara'nın buluştuğu; yani iki denizin birleştiği yer burası.
Ayrıca Hz. Hızır Batın ilimde bir denizdi, Hz. Musa ise zahir ilimde. "İlmin deryası iki adam ve iki deniz" iki sır bir noktada cem oldular.
Bir de bu birleşmenin mührü gerekiyordu. Zamanla kulpuna oturtturulup bu mühür, Boğaz'ın bu mutena yerine dikildi. Hikayesi ne olursa olsun Kız kulesi de işte bu mühürdür, Kız kulesi onun bahanesidir.
Hz. Musa'nın yardımcısı, askeri deha; Hz. Yuşa'nın makam kabri, kulenin teğetini alan tepededir.
Günümüz film, dizi ve video oyunlarında da kuleye sıkça yer verilmektedir bunlardan en çarpıcı olanı ise Assassin's Creed serisinin İstanbul da geçenidir. Oyunun kız kulesin de geçen bölümün de aslında kulenin sırları hakkında son derece çarpıcı detaylara yer verilmiştir.
Kız kulesinin içindeki Sırlar
Büyük bir antika koleksiyoneri olan İngiliz Sir Francis Crick'in malikanesinin kapısını gizemli bir adam çalar, adamın son derece bozuk bir aksanı vardır ve muhtemelen Araptır.
Elinde bir defter göstererek defteri Sir'e satmak ister, deftere göz atan Francis Crick içinde bazı teknik çizimler ve Arapça yazılar olduğunu görür adamın ısrarı üzerine birkaç sterlin vererek adamı gönderir.
Sonraki günlerde çizimlere baktığında gözüne tanıdık geldiğini fark eder ve kısa bir süre sonra çizimlerin kız kulesine ait olduğunu anlar.
Ancak bir farklılık vardır. Kule, 3 katlı olarak resmedilmiştir. Kule ile alakalı bulabildiği tüm bilgileri toplayarak karşılaştırır, ilk başta çizimlerin yanlış olduğunu düşünür fakat sonra merakına yenik düşerek notları tercüme ettirmeye karar verir.
Notlara göre kız kulesinin mahzeninde aşağıya inen bir geçit vardır ve bu geçitten deniz tabanı altında bulunan bir başka yapıya ulaşılmaktadır.
Yapı eski bir mağaranın içerisine inşa edilmiştir, geçidi açan anahtar ise tam olarak tasvir edilmiştir. Ayrıca bu yapının bazı odalarını farklı amaçlarla kullanmak için tasarlanmış suyu doldurup boşaltma prensibi ile çalışan birde antik mekanizmadan bahsedilmektedir.
Öğrendikleri sir'i iyice meraklandırır ve bu defteri kendisine satan o gizemli adamı araştırmaya başlar, hatta bunun için özel bir arama emri dahi çıkarttırılır ancak bir sonuç alınamaz.
Bunun üzerine sir notlarda tarif edilen anahtarın aynısını bir demir ustasına yaptırır. İleri ki yıllarda "Anahtarı elime aldığım da İstanbul'a gitmekten başka hiçbir şey düşünemiyordum" diyecektir.
Anahtarını yaptırmasının ardından İstanbul'a gelip yapıyı yakinen incelemek hatta mümkünse ve eğer gerçekse altta bulunan bu saklı bölümün fotoğraflarını çekmek istemektedir.
Sir yüksek bağlantılarını kullanarak İngiltere'nin Türkiye büyük elçiliği vasıtası ile dönemin Türk hükumetinden Mimari İnceleme adı altında 5 günlük bir izin alır ancak yanına birde koruma memuru verilecektir.
1960 Ağustosun'da yardımcısı ile İstanbul'a varır kısa bir hazırlığın ardından koruma memuru, sir ve yardımcısı kuleye varırlar.
Sir hemen etrafı dolaşmaya başlar defter de söylenen giriş tam kulenin tabanındadır. Buraya vardığında yerde koca bir kayadan başka bir şey göremez, ilk gün keşif çalışmaları ile geçer.
Akşam otelinde kayayı kırması gerektiğini daha sonra tekrar örebileceğini düşünür ancak bunun için koruma memurundan kurtulmalıdır.
Ertesi günü tekrar kuleye gitmek için Üsküdar da memurla buluşurlar memura işlerinin ölçüp biçmek olduğunu onun gelmesine gerek olmadığını, yalnızken daha rahat çalışacaklarını söyler fakat memur vazifesi icabı bunu kabul etmez.
Bunun üzerine sir'in yardımcısı memura daha önceden kararlaştırdıkları çok yüklü bir miktarda altını memura verir, bu rüşvet memurun neredeyse 1 ömür alacağı maaş kadardır ve bu teklifi kabul eder.
Franchis Crick o günden şöyle bahsetmektedir; "memur ona verdiğimiz çantayı aldı ve ardınca yürümeye başladı, bizde hemen sandala bindik, yardımcıma sürekli kürekleri daha hızlı çekmesini söylüyordum.
Nihayet kuleye varınca artık benimsin diyerek küçük bir sevinç çığlığı attım."
Sir hemen girişin olduğu yere gider ve buradaki yaklaşık 20 cm kalınlığındaki kayayı kırmaya başlar, birkaç saatin ardından kaya kırılır, fakat büyük bir hayal kırıklığı yaşanır.
Çünkü kayanın altında bekledikleri gibi anahtar deliği olan bir giriş kapısı yoktur, bunun yerine daha da büyük ikinci bir kaya vardır.
Bu ikinci kayayı da parçalarlar onunda altından bir başka kaya çıkar bu arada yorgunluktan bitap düşmüşlerdir ve artık gitme vakti gelmiştir, basit bir alçı harcı hazırlayarak oyuğu kapatırlar.
Ertesi günü 3. Kayayı da parçalarlar ve nihayet demir kapağa ulaşırlar ancak yüzyıllardır orada bulunan bu kapak öylesine bir hal almıştır ki anahtar deliği dahi eğrilip bürünmüştür, ne kadar uğraşsalar da bir türlü açmayı başaramazlar.
Böylece 3. gününde sonuna gelirler. Otellerine döndüklerinde Sir kapağı nasıl açabileceği dışında hiçbir şey düşünememektedir.
Yardımcısı bir şekilde yüksek ısı ile açabileceklerini söylemişse de bu hem çok dikkat çekici hem de çok zahmetle bir yöntem olacağından kapağı kuvvetli bir asit kokteyli ile eritmeye karar verirler.
Ertesi gün kuleye vardıklarında bu yöntemle akşama doğru kapağı eritmeyi başarırlar, ancak geç kalındığından içeri girme kısmını bir sonra ki güne bırakarak kız kulesinden ayrılırlar.
Sabah erkenden yine kuleye rutin şekilde hareket edilir. Buldukları yöntemle kapağı eritip içeri girerler,
Geçit son derece karanlık ve dardır ip yardımı ile aşağıya kadar sarkar, derinlik neredeyse 35 metre civarındadır. Geçitten sarkarken su damlalarının sesleri duyulmaktadır.
Aşağı indiğinde lambasını yakar ve kendisini büyük bir girişte bulur, biraz daha dolaştıkça kemerli ve kubbeli olan bu yapının neredeyse 500 m2 genişliğinde olduğunu anlar.
Yapı bir çok bölüm ve odadan oluşmaktadır. Duvarlarda freskler vardır ancak bunlar yıllar içerisinde okunamaz hale gelmiştir.
Yerlerde daha önceden masa, sandalye, kitaplık olabilecek çürümüş tahtalar vardır. Ana oda da duvara oyulmuş bir sembol görür ancak bu sembol Osmanlı yada Bizans'a ait değildir.
Yapının bazı odaları çökmüştür. Çok eski bir kılıç bulur, kılıcın boyu kısa kabzası ise çok ufaktır. O anda bu kılıcı ancak bir cücenin kullanabileceğini düşünür.
Mekanı elinden geldiğince aydınlatır ve şu anda bazılarını gördüğünüz fotoğrafları çeker. Kılıcı'da yanına alarak tekrar yukarı çıkar ve çimento ile söktükleri taşlarla geçidin ağzını yeniden kapatırlar.
90'lı yıllar da kılıca karbon testi yaptırılır, test sonuçlarına göre kılıç 1600 ila 2000 yıl öncesine aittir. Sembolse kime gösterildiyse çözümlenemez yahut bir uygarlıkla bağdaştırılamaz.
Bu konu Francis Crick'in 2004 yılında ki ölümüne kadar saklı kalır ölümünün ardın dan bir bankada kiralık kasada Defter, Crick'in konu ile ilgili notları, Kuleden aldığı kılıç ve kulenin gizli kısmına ait 30 tane siyah beyaz fotoğraf torunu tarafından bulunur.