Now a published book under Life Is Beautiful Printing Corp. Tagalog. Now available in all bookstores nationwide! :)
Book 1 is 128 pages. :) P99.75 only!
Book 2 is 256 pages. P129.75 only.
Book 3 is 104 pages. P99.75 only.
Book 4 is 160 pages. P109.75 only.
Book 5 is 160 pages. P109.75 only.
Join the facebook group: http://www.facebook.com/groups/AineTan/
Follow me on twitter and Instagram: @JeraldineTanL
COPYRIGHT © 2014 by Life Is Beautiful Printing Corp.
----------------------------------------
(Reposted again using the unedited version. Buy a copy of the book to read the edited version. The book version is different from the Wattpad version.)
Chapter 52: Confused
Jin’s POV
January 3. Tuesday.
Nakabihis na ako. Excited ako pumasok e. 6:30 pa lang pero 7:30 pa yung class. Papasok na lang ako agad. Si kuya naman, nakaalis na. Susunduin niya pa daw si Jessica. Yiiiie! Edi sila na sweet! Ako kaya susunduin ni Gab? Asa naman ako! Half day lang din ako papasok. Medyo okay na sina Mommy and Daddy e. Out of town na naman sila para sa business. March pa daw balik nila tapos mamaya na yung alis nila. Hindi ko man lang nasulit yung time na nandito si Daddy.
"Mommy, Daddy. Papasok na po ako"
"Wait baby, ihahatid ka na ni Vince" -Dad
"No, thanks daddy. Lalakarin ko na lang. Malapit naman yung school ee"
"Charel, sabay na kayo ni Vince. Doon din naman siya papasok" -Mommy
"What?! Mommy! NO! Ayoko!"
"Sit-in lang siya. Naisip namin na mas maganda kung pumapasok na din siya compare sa home study lang. Then if he's busy, hindi na niya kailangan pumasok. Isn’t that great? Mas makikilala niyo pa isa’t isa. Andito na pala siya. Ingat kayo okay?" -Mommy
Nakakainis naman. Sit in? Akala ko ba nagmomodel siya at nagaasikaso din siya sa mga business namin dito sa Philippines? Bakit kailangan niya pa pumasok? Doon na lang siya sa bahay -___-
"Ingat kayo ah? Ingatan mo siya Vince okay?" -Mommy
"Sabay na din kayo mamaya. Maglalunch tayo together" -Daddy
Pagpasok namin sa car, kinausap niya agad ako. Ang aga aga ang panget na ng araw ko.
"Smile? Ang panget mo na oh"
"Paano ako mag-iismile? Ang aga aga sinira mo agad araw ko!"
"Jin. Kapatid mo naman ako diba? Just try?"
"That's the point. Kapatid kita"
"Alam ko na hindi mo pa din matanggap pero pwede ba na umayos ka naman?"
"Maayos naman ako ah? Okay. Let’s have a deal. Just pretend na hindi kita kilala pagdating natin sa room. Just endure it. Ayoko na pakikialaman mo ako habang nasa school. Starting bukas yan and in return, I'll be nice"
"Deal"
Ang sama ko >__< Hinding hindi ako to. Mukha naman siyang mabait talaga e. First impression ko nga sa kanya masungit pero baka sa mga hindi niya lang kilala yun kasi gusto ko din malaman kung paano niya ko pakikisamahan. Natatanggap ko naman na siya kahit papano pero hindi ko pa din maiwasan mainsecure. Mas gwapo kasi siya kay kuya at mukha din siyang matalino. He's half korean and half Chinese. Ayaw niya na maging Tan kasi gusto niya na dala dala niya yung last name ng mom niya. Pagkapark niya ng car, sabe niya siya na lang magdadala ng gamit ko kaya pumayag na lang ako. Naka civilian siya at ako naka uniform. Pinagtitinginan siya ng mga students. Sabagay, kasabayan niya si Terrence sa pagmomodel.
"Sikat ka ata ah?" bulong ko
"Hindi. Mas sikat si Terrence sakin. Bihira lang ako magmodel. Hindi ko na din kailangan ng disguise kagaya niya. Tara na"
"Sunod ka na lang sakin ah?"
Naglakad na lang ako at sumunod lang siya.
"Ano meron doon? May pinagkakaguluhan oh!" girl 1
"Sabi nila, model daw" girl 2
"New student siguro?" girl 3
"Gwapo daw siya e! Puntahan natin dali!" girl 4
Paglingon ko, nawala na si Vince?! May nagkukumpulan din na tao malapit dito. Naiwan siguro siya. Ano ba naman yan? >__< ang hirap naman oh. Nagmadali ako pumunta kay Vince tapos nakisiksik ako sa kanila at hinila siya. Tumakbo na lang kami kasi mahirap na. Puro rumors na naman to.
"Hey! Watch where you’re going!" si Mika
"Sorry. Let’s go Vince"
"Hey Jin. Wait" -Mika
"Bakit? May kailangan ka?"
"Hindi mo man lang ba ako ipapakilala sa kanya? Nanggaling ka lang sa korea, pagbalik mo, may dala ka nang korean. I really can’t believe it. When will you ever change? Hindi talaga makuntento?" -Mika
"Mika, enough. Charel, sorry about kay Mika. Sige na, umalis na kayo" -Zeke
Lalakad na sana ako pero hinila ako ni Vince kaya nadulas ako pero sinalo niya ako pati ni Zeke.
"Just look how careless you are" -Mika
"Miss, if you don’t have anything nice to say, tigilan mo na siya dahil ako ang makakalaban mo" -Vince
"I pity Gab. May bago ka na namang tagapagtanggol. You are one of a kind Jin. At ikaw, who are you para pagsabihan ako ng ganyan?" -Mika
"Mika, tara na nga! Tigilan mo na nga si Charel!" -Zeke
"I’m Vince Lee" -Vince
"Vince Lee. Model ng clothing line?" -Mika
"Yes. We better get going" -Vince
Si Vince na yung unang naglakad. Siya na ngayon may hawak sa kamay ko.
"Iba na naman dinedate ni Jin? Kawawa naman si Gab" girl 1
"Dapat pala ako na lang naging girlfriend ni Gab. Niloloko na naman siya ni Jin" girl 2
"Ang landi talaga. Kala mo kung sinong maganda" girl 3
"Ang gwapo kaya ng kasama niya!" girl 4
"Dati si Terrence, iba naman ngayon. Si Vince Lee yun diba? Yung model?" –girl 5
Naiiyak ako :'( ang sasakit naman nila magsalita.
"Dito na tayo Vince"
Pagkapasok sa room, wala pang tao. Bigla niya naman akong hinila at niyakap.
"Vince, ano ba?"
"Alam kong naiiyak ka. This is all my fault kaya ka nasasabihan ng kung ano ano. Iiwas na ako bukas since I know the consequences. Iiyak mo lang. Nandito lang ako"
"Ayoko nga. Di pa tayo close"
"Anong hindi close? Magiging close din tayo. Kapatid mo naman ako diba? Wag ka na ngang maginarte dyan. Kung naiiyak ka, iiyak mo. Masakit sa dibdib yan kapag hindi mo nilabas. Makikinig ako"
"Kasi Vince, ang sakit nila magsalita. Hindi naman ako malandi e. Nakakainis na. Ang judgmental nila. Konting mali na kilos mo, kung ano ano sasabihin nila. Hindi naman ako robot. Nasasaktan din naman ako"
Tuloy tuloy lang ako sa pagiyak. Mas lalo namang humigpit yung yakap niya sakin. Napayakap na din ako sa kanya tuloy.
"Thank you ah? I know na kakakilala pa lang natin pero andyan ka na agad. Alam ko naging masungit ako sayo. Sorry" sabi ko
"It’s okay. Tama si tita. Kailangan nga kitang protektahan"
"Enough! Hoy ikaw Jin, ginag*go mo ba si Gab?!" -Steven
Napahiwalay naman ako agad kay Vince. Tipong susuntukin na ni Steven si Vince pero pinigilan ni Gab. Lumapit agad si Gab at KL sakin. Magkakasabay sila dumating dito.
"Sige na Vince. Ako na bahala sa kanila" -Gab
"Bessy, ano bang nangyayari? Bakit ka umiiyak? Sino siya?" -KL
"Ka-" -Gab
"Kaibigan ko siya. New friend. Transferee siya dito" sagot ko
"Ikaw na kumausap sa kanila KL. may paguusapan lang kami ni Jin" -Gab
"Ikaw na din bahala kay Vince ah? Baka bugbugin yan ni Steven e"
"Don’t worry"
Hinila ako ni Gab palabas ng room. Ang higpit ng kapit niya sa wrist ko. Nasasaktan na ako. Ano na naman bang problema?
"Aray Gab! Masakit"
"Anong nangyari? Bakit mo siya iniiyakan? Pwede mo naman akong tawagan kung may problema ka ha?!"
"Di mo na kailangan malaman"
"Ano ba ako sayo? Panakip butas kapag wala kang matakbuhan?!"
*slap*
"Ganun ba talagang klaseng babae tingin mo sakin Gab? Kapatid ko yun! Pinagsabihan ako ng kung ano ano ng mga tao dahil sa kasama ko siya. Nasaktan ako kaya kinomfort niya ako. Nakakainis ka! Kung ganito lang din naman tayo, tama na. Pinalagpas ko yung sa inyo ni Risa kahit masakit pero kapatid ko yun e! Bakit ba ang big deal sayo nun ha?! Ayoko na! Tama na!"
Naglakad na ako pero bigla na lang may yumakap sakin. Nasasaktan din kasi ako :( Ako itong loyal sa kanya nung nasa Korea ako tapos gumawa siya ng kalokohan pero hinayaan ko lang tapos ganito kaliit na bagay, pinapalaki niya. Umiiyak na naman tuloy ako ngayon :'(
"Jin. Nagseselos ako"
"Bitaw"
Bumitaw din naman siya agad at dumeretso na ako sa room pagtapos. Umupo ako agad sa upuan ko at tumungo.
"Bessy, okay ka lang?" -KL
"Bessy, maya na lang tayo magusap. Gusto ko muna makapagisip"
Dumating na din yung teacher namin. Pinapunta niya naman sa harap si Vince para magpakilala.
"I’m Vincent Lee. It’s nice to be here"
Pagkatapos nun, may mga kumakausap sa kanya pero sinusungitan niya lang. Masungit nga talaga siya. Sa piling tao lang siya nakikisama. Inexplain din samin ng teacher na sa 3rd week of January, may exams na ulit then the following week, intramurals naman. Inaabangan naming doon lagi yung basketball game. Daming supporters ni Zeke and Im one of them :) Natapos yung class ng hindi nagpapakita si Gab. Ano na ba yung nangyari dun >__< kasalanan ko to e. Since wala pa namang teacher, tatawagan ko nga siya. Agad niya naman sinagot.
[ Okay ka na? ]
"Asan ka ba? Pupuntahan kita"
[ Basta. Hindi ka na galit sakin? ]
"Hindi na. Bumalik ka na nga dito. Wala akong makausap e"
[ Makikipagbreak ka pa din ba? Sorry. Hindi ko kaya ng wala ka. Kung ikaw kaya mo, ako hindi ]
"Bumalik ka na nga lang dito"
[ Hindi ako babalik hanggang hindi mo sinasabe na tayo pa din ]
"Oo na. Tayo pa din"
[ Napilitan ]
"Hindi kaya. Bumalik ka na dito. In 5 minutes, pag wala ka pa dito, break na talaga tayo"
*toot toot toot*
Binabaan ako? Ang sama talaga nun. Magsusungit na naman siguro yun. Hindi ko din naman kaya kapag wala siya e. Nafall na talaga ako sa kanya. Love na love ko yung masungit na nilalang na yun ee.
"Bessy, anong break? Nagaway kayo ni Gab?" -KL
"Ha? H-hindi ah! Joke lang yun"
"Akala ko naman kung ano e. Pakilala mo naman sakin yang gwapo na yan! Dude siya! Crush ko na bessy! Swerte mo! Ikaw unang nakilala niya. Para ngang kayo nun kanina. Selos siguro si Gab kaya hindi pumasok. Hahaha!"
"Baliw ka KL! Hahaha! Tara pakilala kita"
Hinila ko si KL dun kay Vince.
"Vince"
"oh?"
"May papakilala ko sayo"
"Ge"
"Si KL pala, bestfriend ko"
"Ah"
"Nice meeting you Vince!" -KL
"okay"
Hinila ko na ulit si KL pabalik sa upuan ko. Ang sungit naman nun kay bessy tapos pati ako sinungitan na. Ganun nga yata talaga siya. Pinapakisamahan niya lang ako kahit papano naman gumaan na loob ko sa kanya.
"Bessy. Ang sungit naman nun! Bakit sayo kanina ang sweet niya? Kayo ah! May something sa inyo" pangaasar ni KL
"Wala kaya! Ano ka ba naman? Friends lang yun."
"Okay. Ayan na pala si Gab e. Usap na kayo. Dun na muna ko kina Babe. Byiiiie!"
Pagupo ni Gab, hingal na hingal siya. Di ko lang siya pinansin. Babaan ba naman ako?
"Sabe ko na hindi mo ko matitiis e. Tingnan mo tumawag ka oh"
"Sobra na 5 minutes"
"Pinilit ko makarating dito ng mabilis. Ang arte mo. Dami mong alam"
"Nakakainis ka"
"Okay. Ayoko ng lumalapit ka pa dun sa lalaking yun. Nagseselos ako"
"Kapatid ko lang yun"
"Kahit na"
"Ang labo mo Gab. Nung una gusto mo magkasundo kami. Ngayon, gusto mo naman na iwasan ko. Ang gulo mo din ano? At isa pa, we’ll act like friends. Don’t worry okay?"
"Oo na. Sabihan mo sina Steven na kapatid mo yan dahil baka mabugbog yan ng wala sa oras. Magsisi ka pa"
"Ayoko nga. Tinatago ko nga yun tapos sasabihin naman. Kasama mo naman sila lagi e. Ikaw na lang kumausap"
"Oo na"
"Thank you honey!"
"Ge"
"Gab, kasali ka sa basketball ah? Kalaban natin ibang sections. Sa intrams yan. Marunong ka naman diba?" si Mark, yung classmate namin
"Oo pero ayoko sumali" -Gab
"Wag ka kj pare. Sumali ka na. Payag ka naman Jin diba?" -Mark
"Ha? Bakit ako? Sakin ayos lang"
"Okay lang naman pala kay Jin e. Sali ka na. Kasali din naman sina Spencer at Steven. Thanks Jin! Loveyou!" -Mark
Umalis na si Mark. Basketball? Let's see. Nakakatuwa naman yun :) excited na tuloy ako. pagtingin ko kay Gab, nakatungo na naman. Antok?
"Ui honey. Inaantok ka?"
"Oo. Wag ka maingay. Istorbo"
"Sungit"
Nung Recess, kasabay namin si Vince kumain. Sinabe ko na din sa kanila na kapatid ko siya. No choice e. Mahirap na dahil baka ano pa gawin nina Steven sa kanya.
"Babe, dito ka nga sakin tumingin" -Spencer
"Ang gwapo kasi nya! Hindi ako makapaniwala, kapatid mo pala siya Jin. Punta ko lagi sa inyo ha?" -KL
"Pinagpapalit ka na dude" -Steven
"Hoy KL!" -Spencer
*pak*
"Ayan bagay sayo! Maka hoy ka dyan!" -KL
"Makabatok ka naman! Batukan din kaya kita dyan?" -Spencer
"Kaya mo?!" -KL
"OO!" -Spencer
"Kayong dalawa awat na nga! Dito pa kayo magtatalo e"
"Pero bessy, pwede ako pumunta sa inyo lagi? Kahit sa room mo lang" -KL
"Ayoko. Maingay" -Vince
"Bakit? Maaapektuhan ka ba dun crush?" -KL
"Para matapos na, wag ka na lang pumunta sa kanila. Isang room lang sila ni Jin. Nagseselos na si Spencer oh" -Gab
"Sorry babe!" -KL
"Oo na lang. Pasalamat ka hindi kita matiis" -Spencer
"Hoy! Nilalanggam na kayo dito. Ino-OP niyo ko. Wala lang dito si Maeghan e! Makapaghanap nga ng chicks mamaya" -Steven
"Ayan ka na naman Steven. Kala ko ba nagbago ka na?"
"Minsan lang e! Hahaha! Basta hindi kayo magsusumbong kay Maeghan" -Steven
Nakakamiss naman talaga yung ganito na nagkukulitan. Kaso itong kapatid ko, masungit. Hindi nakikiride at wala kaming magagawa. Pagkatapos kumain, nagbihis na ako ng civilian at dumeretso na kami agad sa kung nasaan sina mommy. Aalis na naman sila. Mamimiss ko na naman sila ng sobra. Naglalakad na kami ngayon palabas ng school. Ang bango naman nitong si Vince. Siya nagdadala ulit ng gamit ko e. Sabi niya wag daw ako magpaapekto kasi hindi naman daw totoo mga sinasabe nila kaya go lang.
"Vince!"
Napalingon kame dun sa tumawag kay Vince. Si Zeke. Tumakbo papunta samin si Zeke.
"Hi Charel. Oo nga pala Vince, sumali ka na ba sa basketball team ng section niyo?" -Zeke
"Hindi pa. Bakit?" -Vince
"Samin ka na lang sumali. Sit-in student ka naman kaya pwede ka sumali sa group ko. Kulang kasi kami ng isang player" -Zeke
"Wait lang ah? Matagal na ba kayo magkakilala?" tanong ko
"Oo Charel. Nakalaban ko na din siya dati sa mga laro. Magaling kasi siya kaya kailangan namin siya" -Zeke
"Ganun pala yun. Small world naman"
"So ano Vince?" -Zeke
"Sige. Sasali ako" -Vince
"Oo nga pala Zeke, yung coat mo nasakin pa. Punta ka na lang sa bahay mamayang uwian. Di ko nadala e"
"Sure. Di na din ako magtatanong kung bakit kayo laging magkasama. Sige alis na ko. Hinihintay na ako ni Mika" -Zeke
Umalis na siya. Kami naman ni Vince pumunta na sa kung nasaan nakapark sasakyan niya. Grabe mga tingin ng tao kanina. Parang gusto nila akong tunawin porket gwapo lang si Vince e. Parang ganun lang din sila dati nung naging close kame ni Gab. Mga tao nga naman talaga.
***
Nandito na kami sa bahay ngayon. Si kuya Hiroshi, nasa school. After namin ihatid sina Mommy sa airport, bumalik na din siya sa school. Bale kaming dalawa lang ni Vince yung nandito. At ayun na naman siya, tulog. Ang antukin niya pala. Ipinagkatiwala ako nina Mommy and Daddy kay Vince. Siya daw magbantay sakin dahil busy si kuya and dahil same school lang naman daw kami ni Vince. Naiintindihan ko sina Mommy. Gusto lang nila ako protektahan at gusto lang nila maging close kami ni Vince. Maya maya dumating na din naman si Zeke. Nandito lang din siya sa room namin ni Vince pero iniwan muna kami ni Vince kasi bibili lang daw siya ng drinks.
"Katabi mo pala matulog si Chaser" -Zeke
"Oo naman. Alam mo naman na mahilig ako sa stufftoys diba? Yung coat mo nga pala"
"Maya mo na lang ibigay. Mag-iistay din naman muna ako dito. Kakausapin ko pa si Vince. Namiss ko to Charel. Yung ganito, nasa room mo tayo tapos mamaya magkukulitan na naman"
"Zeke"
"Hayaan mo na nga. Si poofles pala nasaan?"
"Nandoon sa may pool area banda. Gusto mo siya makita?"
"Sure"
Pumunta kami doon sa kung nasaan si Poofles. Nilaro lang din naman siya ni Zeke. Ang kulit nga nila e. Parang gustong gusto siya ni poofles.
"Gusto mo ilabas natin siya?" -Zeke
"Wag na Zeke"
"Okay. Ikaw bahala"
Binalik niya na si poofles sa cage niya. Bigla naman siyang lumapit sakin at niyakap ako.
"Zeke.."
"Just for 3 minutes Charel. Namiss lang kita"
"Zeke. Ano na naman ba to?"
"Kung sabihin ko na kaya ko igive-up si Mika para sayo, will you still accept me?"
"Zeke naman. Masaya na kayo ni Mika. Ganun din naman ako kay Gab. Bakit ba bigla ka na namang bumabalik? Tama na oh. Mahal ko si Gab. Yung satin tapos na yun e"
"Hindi ko na kaya ugali ni Mika. She's too much. Makikipagbreak na din ako sa kanya. Hinihintay ko na lang na siya yung umayaw and I’m planning to court you again. Alam ko na okay na kayo ni Gab. Ayoko na sana makigulo pa but I need you Charel. I want you back"
Bigla siyang kumalas sa hug. Hinawakan niya gamit ng left hand niya yung waist ko at nakahawak naman sa mukha ko yung right hand niya. He pulled me closer and kiniss niya ako sa gilid ng lips. Nashock ako sa binulong niya.
"Just give me another chance and this time, I promise you that you'll be happy. I can’t promise na hindi ka masasaktan pero gagawin ko lahat for you. Just another chance Charel. I love you. Andyan na pala si Vince. Tara"
Nginitian niya na lang ako at umalis. He left me dumb founded. Masyado akong nagulat sa mga sinabe niya. Ano na naman ba gusto niya? Bahala na nga >.< basta si Gab pa din yung gusto ko at sigurado ako dun.
"Charel? Tulala ka dyan? Wag mo na nga isipin yun"
Ginulo niya yung buhok ko at hinila ako papasok.
"Zeke. Sa labas na lang siguro tayo magusap?" -Vince
"Sure" -Zeke
"Kukunin ko muna yung coat mo. Wait lang ah?"
Umakyat na ako sa room ko, kinuha yung coat niya at nagmadali na bumalik.
"Aaaaaahhhhh!"
Nadulas ako. Buti na lang at nasalo ako ni Zeke. Ang lapit ng mukha niya sakin. Ano ba yan? Ang gwapo pa din talaga niya.
"Wag ka matakot mafall ulit kasi sasaluin naman kita"
Ngumiti lang siya at itinayo ako. Pagkatapos nun, umalis na sila.
***
Matutulog na ako. 10 pa lang pero gusto ko na matulog. Parang sobrang dami ng nangyari sa araw na to. Nakakapagod. Yakap yakap ko ngayon si Gab, yung teddy bear. Gabriel na lang itatawag ko sa kanya. Naguguluhan ako. Ano ba naman to? Alam ko na magulo talaga isip ko ever since. Masyado akong nadadala sa kasweetan ng isang tao pero iba ngayon ee. Alam ko na si Gab naman talaga yung love at gusto ko pero naguguluhan pa din ako. Maya maya pumasok na din naman si Vince sa room at humiga na din siya agad.
"Jin?"
"Bakit?"
"Kung mahal mo si Gab, hindi ka na dapat naguguluhan ngayon at dapat hindi mo na pinapansin yung mga ginagawa sayo ni Zeke. Isn’t it obvious? Gusto ka ni Zeke. Nakita at narinig ko din yung pinagusapan niyo kanina. Nakausap ko din siya kanina"
So alam niya? Nakakahiya naman to oh.
"Kung naguguluhan ka, mamili ka na lang. Hindi yung alam mong gusto mo din si Zeke pero si Gab yung sinasamahan mo. Sana wag mo na paasahin si Zeke kung wala naman talaga. Make up your mind Jin. Goodnight"
May point si Vince. Si Gab yung gusto ko pero hindi ko kaya na saktan si Zeke. Hindi ko alam kung paano sasabihin sa kanya na wala na at hindi na pwede. Madami na kaming pinagdaanan ni Gab. Ayoko na dahil lang sa ganun, igigive up ko na naman siya. Gugulo na naman yung lahat. Matutulog na nga lang ako.