Sorry dat ik niet had geüpdate gisteren. School gaat voor. Sorry. Hier komt een hoofdstuk en vanavond ook nog een.
____________
Ik loop heen en weer door de gang en dan ineens komt Noa aangelopen. "Wat is er gebeurd?" vraagt ze met grote ogen en met een piep stemmetje... Noa is mijn ex. "Ik heb het verkloot..." zucht ik. Ze loopt op me af en slaat haar armen om mijn nek. "Is het nu over?" vraagt ze. Ik sla haar armen van me af. "Ga weg en nee het is niet over!" roep ik en ik stuur haar weg
Pov Jayden
Ik loop naar mijn kamer en ga achter mijn bureaustoel zitten. Ik pak de brieven van van de weerwolven. Er zijn steeds minder roedels. Ik lees de brieven snel door maar al snel word er op de deur geklopt.
"Ja, kom binnen." zeg ik. De deur gaat open en Mere komt binnen. Haar ogen zijn rood en glazig. Ik sta meteen op en loop naar haar toe. Ik wil haar knuffelen maar ze legt haar hand op mijn borstkas. Haar hoofd hangt
"Ik wil naar huis..." fluistert ze.
"Wat? Nee, het is nog niet eens kerst geweest..." zeg ik verbaasd.
"Breng me asjebliefd naar huis. Ik kan dit niet meer..." zegt ze weer.
"Wat is er aan de hand?!" vraag ik en ik stap naar achter.
"Ik weet het gewoon niet meer." eindelijk tilt ze haar hoofd op.
"Wat weet je niet meer?!" roep ik naar haar. Ze schrikt even maar al snel herpakt ze zich.
"Alles... of ik dit alles wel wil en of ik dit wel aan kan. Ik weet niks meer zeker." zegt ze.
"Maar ik heb je gemarked, we kunnen niet zonder elkaar dan." zeg ik met gefronste wenkbrauwen. Ze zucht en dan komt Adam binnen.
"Ik heb daar iets tegen. Ik kan die verbinding verbreken. Jullie zijn dan nog mates en alles. Maar de verandering is dat jullie niet in de heat zitten en jullie kunnen zonder elkaar zonder ziek te worden. Alleen die verbinding word verbroken als jullie elkaar aanraken." legt hij uit.
Ik zucht en ik laat mijn hoofd hangen.
"Ze gaat weg... ze wil ons niet." piept Black en hij huild zachtjes.
"We moeten doen wat ze wil zodat we haar niet kwijt raken." zeg ik zacht.
"We kunnen haar toch ook gewoon hier houden." zegt Black wat vrolijker.
"En je denkt dat ze dan nog voor ons wil gaan?" lach ik.
Ik kijk weer op en kijk Mere aan. Tranen lopen over haar wangen. "Alsjeblieft blijf hier..." smeek ik.
Ze schud haar hoofd.
"Weet je zeker dat je dit wil?" vraag ik.
Ze knikt en dan zegt Adam: "Ik weet niet of jullie nog elkaar knuffelen want ja... het zou ander lang niet mogen." ik knik en Adam verlaat de kamer.
"Jayden..." begint ze maar ik pak haar gezicht en ik kus haar vol op haar mond. Na een tijdje laat ik haar los.
"Wil je dit niet... mijn aanraking, mijn liefde, mijn liefde voor jou?" vraag ik.
"Jayden... ik wil het wel maar ik wil gewoon niet het volgende meisje zijn." zeg ze.
"Wat?" vraag ik verbaasd. Dan komt Adam binnen.
"Ik moet het nu doen. Het kan alleen tussen 20.30 en 21.00 uur." zegt hij. Mere knikt.
Hij steekt zijn handen uit en we pakken ze vast. Dan begint hij te praten. Het is een taal die ik niet begrijp. Dan gaat er een steek door mijn hart. Bij mij doet het minder pijn doordat ik snel heel maar bij mensen...
Mere schreeuwt het uit en zakt bijna door haar benen. Het doet me pijn om haar zo te zien maar ik mag haar niet aanraken. Haar ogen draaien en dan zakt ze in elkaar. Net op dat moment is de spreuk klaar. Ik snel naar haar toe.
"JAYDEN!" schreeuwt Adam. Ik stop en kijk hem boos aan. "Je mag haar niet aanraken." zegt hij. Ik ga met mijn handen door mijn haar.
Dan komt Mere bij. "Is het gedaan?" vraagt ze als ze is opgestaan.
Ik knik. Een bediende komt binnen lopen.
"Uwe Hoogheid, uw koffers zijn klaar." zegt ze. Mere knikt en loopt achter haar aan. Ze laat haar jas achter.
"Ik kan haar niet laten gaan..." zeg ik als ze weg is.
"Jayden, ze wil dit... ze heeft dit nodig." zegt Adam. Ik zucht en ga tegen de muur staan.
"Jai gaat haar naar huis brengen." zeg Adam.
"Wie zei mijn naam?" vraagt de stem van Jai.
"Mere staat klaar buiten. Als je ook maar iets flikt dan ruk ik persoonlijk je hoofd eraf." zeg ik maar.
"Gast, ik zou dat nooit doen en ze is niet weg weg. Ze is alleen even weg van jou." zeg Jai wanneer hij een hand op mijn schouder legt. Ik grom en loop naar het raam.
"Vergeet haar jas niet." zeg ik. En ik staar uit het raam.... Kijkend naar Mere.
Pov Meredith
Ik loop naar buiten met een tas in mijn handen. Dan ineens lopen er 2 bediendes met kisten in hun handen naar buiten. Ik schrik.
"Dat is niet van mij." zeg ik snel.
"Dit zijn al Uw jurken. Onze koning wilde dat u ze meenam." legt een man uit. Ik knik en draai me om. Ineens staat Jai achter me.
"Ben je klaar?" vraagt hij. Ik kijk om me heen op zoek naar Jayden. "Hij is er niet... hij kon het niet aan." zeg Jai zacht.
Ik knik en er loopt een traan over mijn wang.
"Zeg tegen hem dat het me spijt en dat ik van hem houd." Jai knikt en glimlacht.
"Je was je jas vergeten. Ik zou hem maar aan doen als ik jou was." zegt Jai.
Ik knik en trek hem aan. Jai tilt me op en ik laat me tegen zijn borstkas aan vallen. Alle momenten vliegen door mijn hoofd. Als we net weg vliegen hoor ik iemand roepen.
"MEREDITH!" Jai stopt met vliegen en draait om. Ik zie Jayden staan. Tranen rollen over zijn wangen. "Ik houd van je..." fluister ik. Ik weet dat hij het hoort vanwege zijn betere zintuigen. "IK HOUD MEER VAN JOU!" roept hij terug.
Ik glimlach en tranen stromen een voor een over mijn wangen. Jai draait weer om en vliegt weg... op naar huis.
We landen op de grond en Jai zet me neer.
"Dankje...voor alles." zeg ik tegen hem.
Hij glimlacht en zegt: "Ik snap dit wel... maar doe dit niet voor lang. Hij heeft nog nooit een mate gehad." en dan vliegt hij weg.
Ik voel dan ineens iets in mijn jaszak zitten. Ik open mijn zak en haal het er uit. Het is een brief. Ik open hem en begin te lezen:
Lieve Meredith,
Het is kerst. We vieren samen kerst... dit is als een droom voor me. Ik houd zo zielsveel van je. Ik heb nog nooit zo er van iemand gehouden. Je hebt zo je trekjes. Zoals dat als je 'wat' zegt, dan kantel je je hoofd. Of de kuiltjes in je wangen. Of als je fluisterd als je verlegen ben. Alles daarvan maakt jou gewoon perfect.
Je bent perfect. Ik wil de rest van mijn leven het liefst met jou delen. Ik zal je beschermen voor alles. Ik zal iedereen beschermen van wie jij houd. Ik zal er voor je zijn als je dat wil. Ik zal je beschermen tegen Steven.
Je hebt me veranderd. Ik ben niet de klootzak zoals vroeger. Ik houd van jou en niemand anders. Ik neem dingen serieus en ik ben liever. Jij bent de oorzaak en ik ben je daar erg dankbaar voor. Ik zou niet weten wat ik zonder je moet doen. Door jou ben ik hier nog.
Ik ben blij om jou de mijne te noemen. Fijne kerst, lieveschat. Ik hou van je, onthoud dat.
Heel veel kusjes van Jayden.
P.S. druk op het diamantje!
Diamnantje? Er zit nog iets in mijn zak. Ik haal het er uit. Het is een klein doosje. Ik maak het open en sla een hand voor mijn mond. Het is de mooiste ring ooit.
Ik pak het vast en doe hem om mijn vinger... hij past perfect. Ik druk op het diamantje. Dan hoor ik een stem... Jaydens stem.
"Hey Mere, ik wil dat je weet dat ik er altijd ben voor je. Ik zal je beschermen. Ik zal je altijd vinden. Ik hou zo veel van je... je wil het niet weten. Ik houd van je weet je dat? Had ik al gezegd dat ik van je hou? Nou alsnog ik hou van je. Hahaha, oke ik hou van je. Heel veel liefs van mij."
Ik begin te huilen. Wat heb ik gedaan? Ik zak door mijn benen en ik klam me vast aan een kist.
______
Een beetje erg zielig... sorry daarvoor maar het moest wan thet hoorde bij mijn plan. Morgen weer!
xx Linda