"Wees niet bang... ik zal niet meer mijn controle verliezen." fluister ik. Snel stopt ze al met trillen. Ik plaats mijn voorhoofd tegen die van haar. "Zorg ervoor dat je de goeie beslissing maakt en ik geef dan een kus op haar hoofd en wrijf met mijn duim over haar wang.
Daarna schiet ik weg. Zonder om te kijken. Haar alleen achterlatend.
Pov Meredith
Jayden schiet op een onmenselijke snelheid weg.
Ik zucht. Een steek gaat door mijn hoofd. Dit heb ik al de hele tijd. Het doet pijn. Ook is mijn zicht wazig. Maar ja...
Kiezen word lastig want mijn gevoelens voor Jayden lopen hoog op.
1 week later
Ik leef van pijnstillers en alles. Het gaat steeds slechter. Maar vandaag maak ik de beslissing. Luke of Jayden.
Ik loop snel naar de aula. Als ik Roos zie loop ik snel naar haar toe.
"Hey, waar is Luke." vraag ik aan haar.
"Hai, hij is buiten met iemand" antwoord ze.
"Ik denk dat ik me ziek ga melden. Ik ga ook nog even doei zeggen tegen Luke... Ik ga heb even zoeken." zeg ik tegen haar.
"Kan je morgen wel nog bijles volgen voor Wiskunde?" vraagt ze.
Normaal gesproken geeft Roos me bijles op Dinsdag.
"Ja tuurlijk, ik moet wel overgaan. Tot morgen!" ik geef haar een knuffel.
"Tot morgen en zorg goed voor jezelf. Ik neem morgen ook wel de notities van Geschiedenis mee." zegt ze en dan laat ze me los.
"Doei!" zeg ik en dan loop ik weg. Dan word mijn hand vastgepakt en ik word tegen iemands borstkas geduwd. Ik voel de spieren door diegene zijn shirt. Ik weet wie het is door de tintelingen.
"Waar ga je heen?" vraagt een hese stem.
Jayden...
"Ik voel me niet zo goed. Ik ga me ziekmelden." zeg ik zacht
Waarom is mijn stem altijd zacht als ik met hem praat?!
"Oke, moet ik je naar huis brengen? Ik ben toch uit want ik moet naar de tandarts."
Ik kijk hem eindelijk aan en vraag waarom hij naar de tandarts gaat. "Controle natuurlijk." lacht hij. "Maar zal ik je brengen? Het zou namelijk niet slim zijn om te fietsen als je wazig ziet." zegt hij droog.
"Hoe weet je dat ik wazig zie?" vraag ik verbaasd.
"De verbinding... Ik voel me hetzelfde als jij." zeg hij zacht. Ik knik.
"Okey graag, en mijn fiets dan?" zeg ik. Zodra ik ja zeg zie ik een twinkel in zijn ogen.
"Je fiets kan achterin." zegt hij en dan lopen we de school uit.
Ik hoor stemmen. Een meisjes stem en Lukes stem. Ik stop met lopen en draai me om. Daar staat Luke met zijn armen om een meisje heen.
"Ik hou zo veel van je." zegt Luke tegen het meisje. Het meisje giegeld.
"En Meredith dan?" vraagt ze dan met een pruillip.
"Ze is te gebroken, te beschadigd, ze huilt te vaak en ik ben dat zat, jij bent beter. We houden dit wel geheim voor haar oke?" zegt hij dan. Het meisje knikt en ze kussen elkaar.
Ik sta aan de grond genageld en kijk, met tranen in mijn ogen, naar de twee voor me.
Luke ziet me staan en gelijk duwd hij het meisje weg en loopt naar me toe.
"Mere, het is niet wat het lijkt." zegt hij.
Ik schud mijn hoofd en sla hem in zijn gezicht en zeg iets wat ik eerder had moeten doen: "Het is over."
Tranen lopen over Lukes wangen, en ook over die van mij.
"Zeg dat niet, Mere." zegt hij dan zacht.
"Noem me nooit maar dan ook echt nooit meer zo." zeg ik boos.
Ik draai me om naar Jayden. Ik zie dat Jayden probeert zijn woede te verbergen.
Ik leg mijn handen op mijn borstkas. "Kunnen we alsjeblieft gaan..." fluister ik.
Hij knikt en trekt me mee Naar de auto. Ik ga zitten en Luke klopt op het raam. Ik doe gelijk de deur op slot.
"Laat het me uitleggen." roept hij.
"Alsjeblieft ga rijden. " zeg ik zacht en ik sluit mijn ogen.
De auto begint te rijden. Ik hoor Luke nog roepen maar ik negeer het. Ik ben klaar met hem.
Pov Jayden.
Ik zie voor me hoe Luke met een ander meisje zoent. Hoe kan hij dat haar aandoen. Dan slaat ze hem in het gezicht. Zijn kaak is gelijk rood. Black lacht heel erg hard en ik glimlach.
Net wat hij verdient, die klootzak
"Het is over..." zegt dat een zachte stem. Ik kijk Mere aan. Dan weer naar Luke. Tranen rollen over zijn wangen.
Nu nog even zielig doen ook!
Ik wil hem in elkaar slaan maar dan voel ik handen op mijn borst. Het maakt me rustig.
"Kunnen we asjebliefd gaan..." fluistert Mere.
Ik knikt snel en trekt haar mee naar de auto.
Ik ga zitten en Luke klopt op het raam. Mere doet de deur op slot en kijkt voor zich uit. Ze maakt geen geluid maar de tranen rollen over haar wangen.
"Laat het me uitleggen." roept Luke.
Pfff, alsof Mere uitleg nodig heeft!
Ik wil de auto uitstappen en zijn nek eraf rukken.
"Asjebliefd ga rijden. " zegt ineens een stem zacht.
Ik word meteen rustig als ik hoor dat het Mere is. Ik kijk haar aan en ze sluit haar ogen. Ik start de auto en kijk haar nog een keer aan. Haar ogen zijn alweer open en staren doelloos voor zicht uit.
Ik hoor Luke nog roepen: "Ik zei dat je uit zijn buurt moest blijven!"
Hahaha, Mere doet dat lekker niet.
"Mere..." begin ik.
"Asjeblieft rijd door... ik wil nu even niet praten... sorry." dan kijkt ze me aan. Haar ogen zijn rood. Ik knik en kijk weer naar de weg. De drang om om te draaien is nu heel erg groot
"Wat hij deed is niet goed." ga ik alsnog verder. "Hij had dat nooit mogen doen. Vooral niet bij jou. Haal asjebliefd mijn gedachte bij hem weg zodat ik hem niet ga vermoorden vanavond!" zeg ik terwijl ik mijn handen strak om het stuur heen klem.
"Ik kies voor jou..." hoor ik dan de stem naast me zeggen.
_________
DIT IS TOCH.... BSDINOPWEHDAOFOPWHH. MINDBLOWN!!! YEEEEY. IK WAS ALTIJD AL VOOR JAYDEN.
HEEL ERG BEDANKT VOOR DE 400+ READS<3 HOU VAN JULLIE!!
XXXX LINDA
VRAAG VAN HET HOOFDSTUK: WILLEN JULLIE LUKE EN MERE TERUG??
DOEIII <3