Ben geldim kuzular. Nasılsınız bakalım? Malum pazartesi ve bunun üzerine bölümümüz geldi. Evet birbirine açılıyorlar. Farklı yönleri ortaya çıkacak arkadaşlar. Evet şuanda da başladı yakınlaşmalar ama benim aklımda olan şeyler de var ve bir an önce yazıp paylaşmak istiyorum. Umarım bu bölümü de seversiniz♥
Sizleri çok seviyorum ♥ iyi okumalar ♥ 》 》 》 》 》 》 》 》 》
Kendini kimsesiz hissederken ilk defa gerçekten yanında birisi varmış gibi hissediyordu. Dediği gibi kollarını kaldırıp sarıldı ve yanağını omzuna yasladı. Zaten bu adamın yanında defalarca ağlamıştı ve hep kendini çok daha iyi hissetmişti. Peşindeki keder onun yanındayken yakasını bırakıyor gibiydi. Elini gözlerine getirip yaşları sildi ve başını kaldırdı. Bu sefer gözlerini kaçırmadan baktı gözlerine.
_ Ben... İnanıyorum sana. Bu eylemi uzun zaman önce bırakmıştım ama sana inanıyorum. İlk defa böyle birinin yanında hislerimi ortaya çıkartıyorum. Sana inandığım gibi güveniyorum da. Kendimi kimsesiz gibi yapayalnız gibi hissetmiyorum yanında. Kimsenin yapamadığını yapıyorsun. Nasıl oluyor bilmiyorum ama öyle.
Aralarında mesafe yokken iki elini de tuttu Kerem. Gözlerine, derinlerine baktı konuşması boyunca. Ne kendinden beklenilen oluyordu ne de karşısında ki kadından.
_ Sende öyle yapıyorsun işte. Nasıl oluyor bilmeden. Bak. Ben bir kadının gözlerine bakarak ilk defa diyorum seni seviyorum diye. Ben hiç bir kadınla birlikte uyumadım. Hiç bir kadın bu eve gelmedi, buraya girmedi. Hiç böyle konuşmadım. Kendimi bu kadar anlatmadım. Kendimi böyle hissetmedim. Sen yaralısın. Senin ruhunu, kalbini kırmışlar. Ben senin gözlerinin arkasındaki acıyı da kederi de üzüntüyü de görebiliyorum. Sen hiç aklın bir yere gitmeden gülmedin.
Yeniden onun gözlerinde ki buğuyu görünce ellerini bırakıp yüzünü aldı elleri arasına. Baş parmaklarının denk geldiği elmacık kemiklerini okşadı.
_ Ben senin yaralarını iğleştireceğim. Gözlerindeki acıyı da kederi de üzüntüyü de kaldıracağım. Zor olacak belki ama yapacağım. Ben.. Bende iyi hissettiriyorum. Ama senin yanında iyi hissettiriyorum. Ben senin yaralarını kapatırken sende benimkileri kapatacaksın. Duygu kapatacak.
Uzanıp dudaklarını alnına yasladı ve öpüp gözlerini kapattı. Evet yaralarını saracaklardı. Birlikte olacaktı bu.
_ Seni seviyorum.
Gerçekten o kadar içten söylemişti ki Kerem kalbinde hissediyordu. Soğuk havaya rağmen içi sıcacıktı. Hiç olmayacak şekilde. Zeynep bu laf üzerine gözlerini kapatırken dudaklarını birbirine bastırıp ellerini onun kollarına koydu.
_ Sev beni. Duyguyu sev. Bizi kimsesiz bırakma. Ben senin yaralarını kapatırım sen benim yanımdayken. Kızın da kapatır. Ona bizimki gibi bir hayat vermeyelim. Sevgi hissederek büyüsün. Bizi hissederek büyüsün.
Gözlerini açmadan dudaklarını çekmeden kollarını doladı ona. Kollarındaki kadını sararken derin bir nefes alıp verdi.
_ Öyle olacak. Kimsesiz değiliz benim için siz, sizin için ben varım.
Gözlerini araladıktan sonra kolunu omzuna atıp kendine çektikten sonra çıktılar. Odanın önüne gelince kolunu çekip elini tuttu.
_ İyi geceler.
_ İyi geceler.
Uzanıp yeniden alnından öptükten sonra odasının kapısını açtı. Zeynep gülümsedikten sonra odaya girdi ve yavaşça gözlerine bakarak kapattı. Kapatır kapatmaz derin bir nefes verip hızla atan kalbiyle birlikte ilerledi ve kızını beşiğinden alıp yatağa geçti. Onu kendine çekip öptü ve düşünmeye başladı. Bir sürü şey aklından geçerken gözleri çoktan kapatmıştı.
Duşa girip çıktıktan sonra yatağa gidecekken vazgeçti ve çıktı odadan Kerem. Kızının da karsının da kaldığı odanın kapısını açtığında birbirine girmiş olan iki güzel kokuyu aldı içine. Gülümsemeye başlarken yavaşça yaklaştı ve dikkat ederek yatağa uzandı. Onlara doğru döndüğünde neredeyse aynı olduklarını bir kez daha gördü. Uyurken yüz şekilleri bile aynıydı. Elini kızının yumuşak saçlarında gezdirirken ensesini koklayarak öptü. Derin bir nefes aldıktan sonra başını yastığa koydu ve onlara bakarak bıraktı kendini uykuya...
Zeynep gözlerini yanağında gezinen parmaklarla açarken çaşları çatılmıştı. Duygu bu kadar gelişemezdi değil mi? İmkansızdı. Gözlerini tamamen açtığında Kerem'in ve kızının yüzü ile karşılaştı. İşe gitmemiş miydi? Ve. Ve aynı yataktalardı. "
_ Günaydın.
Yüzü normale dönerken cevapladı.
_ Günaydın. İşe gitmedin mi?
_ Burda olduğuma göre gitmedim. Bugün gitmeyeceğim. Birlikte olmak bizimde hakkımız.
Yavaşça doğrulduktan sonra sırtını yatak başlığına yasladı ve kucağına gelen kızını alıp öptü.
_ Günaydın kuzu.
Duygu annesinin göğsüne başını yaslayıp babasına bakmaya başladı.
_ Daha çok senin hakkın. Çok çalışıyorsun.
_ Baba!
_ Efendim babacığım.
_ Bende!
Duygu'nun artık seslice bende demesinden öpücük istediğini anlıyorlardı. Annesinin göğsünden başını çekip babasına kollarını açtı. Kerem gülümseyerek kucağına aldı ve yatağa yatırıp yanaklarını boynunu öpmeye başladı.
_ Sen iste baba hep öper seni. Şeker gibi bir şeysin zaten. Pamuk şeker.
Daha sıkı öptükten sonra kaldırdı ve yatakta ayakta durdu Duygu. Hareket ettiğinde zıplaması hoşuna gidiyordu. Biraz daha hareket ederek dengesini babası sayesinde koruyordu. Kerem yukarı doğru oturunca Zeynep'in yanına oturmuş oldu. Duyguyu bacaklarının arasına alınca bıraktı ve Zeynep'in elini tuttu. Gözleri birbirine deyince gülümsedi.
_ İyi misin?
_ İyiyim. Sen?
_ İyiyim ama biraz gülsen daha iyi olurum sanki.
Zeynep istemeden de olsa zaten bu lafından sonra gülümsemeye başlamıştı. Elini tutan eli sıktı.
_ Aynen. Şimdi çok iyi oldum. Yanlız bir sorunumuz var.
Yüzündeki gülümseme düşerken tamamen ona döndü.
_ N'oldu?
_ Benim karnım çok acıktı.
Bir şey olmamasına sevinirken Duygu'nun düşüp babasının üstüne doğru emeklemesi ile elini çekmek zorunda kalmıştı.
_ Sen iyice babacı oldun Duygu.
_ Baba!
Kerem'in en sevdiği şekilde söylemesiyle Kerem dayanamayıp emeklemesini beklemeden kendine çekti ve öpmeye başladı.
_ Baba seni yer!
_ Bende yey!
Söylediği şeyle kahkaha atarken Zeynep de gülmüştü. Yavaş yavaş duyduklarını söylemeye başlamıştı.
_ Hadi bakalım ben seni yemeden kahvaltıya inelim. Ya da hazır bende evdeyken dışarı da kahvaltı edelim. Ne dersin?
_ Bilmem. Öyle istiyorsan...
_ Sana sordum Zeynep.
Çekinip başını öne eğerek çekindiğini belli etmiş ve Kerem'in istemediği bir şeyi yapmıştı. Hemen normale dönüp başını kaldırdı ve gülümsedi.
_ Peki. Bize de değişiklik olur.
Onun gülümsemesiyle kendisi de gülümsedi ve kızını öpüp ayağa kalktı.
_ Siz hazırlanana kadar bende giyinmiş olurum. Aşağıda bekliyorum.
_ Tamam geliyoruz.
Gitmeden geri döndü ve Zeynep'in başını tutup alnını öptü. Şaşkın yüz ifadesine bakarken gülümsedi ve odadan çıktı. Zeynep şaşkınlığı bir süre atamazken gülümsemeye başladı. Kızını alıp öpüp kokladıktan sonra kalktı ve üzerini giyinip kızını yeniden kucağına aldı. Odadan çıkınca Duygu yere inmek istedi. Zeynep elindeki montları kolunun üstüne koyup arkasından kızının iki eli tuttu ve merdivenlere kadar geldi.
_ Burdan sonrası tehlike. Babanın güvenli kollarında uçma zamanı.
Kerem'in sesini duyduklarında ona bakmışlardı. Kerem merdivenleri hızlı hızlı çıkıp Duyguyu kucağına almıştı ve aynı şekilde geri aşağıya inmişti. Onun bu hızlı hareketiyle Duygu kahkaha atarak gülmüştü. Zeynep de onların bu haline neşelenirken inmişti aşağıya. Kerem Duyguyu tutarken montunu giydirip şapkasını ve atkısını takmıştı.
_ Bunalır bu çocuk bunların içinde.
_ Ev sıcak ama hava çok soğuk. Duygu'nun direnci biraz düşük yani çabuk hasta oluyor o yüzden önlemimizi alalım.
Onu giydirdikten sonra kendiside montunu giyerken dinledi Kerem'i.
_Neden direnci düşük?
_ Anne sütü yeterince alamadı. Bağışıklık sistemi kuvvetli değil. Bende önleyebildiğim kadar önledim. Benden de geçmiş olabilir aslında bende çok çabuk hasta olurum. Aynı bir nevi bende anne sütü alamamışım. Çocukluğum baya hastalıklarla geçiyordu ama artık destekleyici mamalar var bu yüzden Duygu biraz şanslı.
Yeni bir şey daha öğrenmişti onlar hakkında. Pür dikkat dinlemişti onu bir şey kaçırmadan.
_ İkinize de dikkat edeceğim yani. Üşütmeme konusunda haklısın. Geçen sefer doktor da Duygu için hasta olmasın demişti.
_ Evet bu yüzden. Neyse, çıkalım mı artık?
_ Çıkalım.
Evden çıktıklarında soğuk hava işlemeye başlamıştı içlerine. Kar yağmıyordu ama karla karışık yağmur yağıyordu. Bir an önce belli olmasını ve Duygu'nun karla tanışmasını istiyordu Zeynep. Arabaya bindiğinde kızını kucağına almıştı. Kerem de bindiğinde ısıtıcıları açtı ve aynı zamanda karşılarındaki demir kapı da açılmıştı.
_ Burda böyle başka korunan veya bu kadar önlem alınan ev var mı?
_ Yok. Kimseyi rahatsız etmiyoruz ama burası korunmak zorunda özellikle de siz varken ekstra korunmalı.
Bu Zeynep'in gerilmesine neden oluyordu çünkü her an bir şey olacakmış gibi hissettiriyordu.
_ Şuanda da birisi bizi takip ediyor mu mesela? Bir şey olur diye.
_ Hayır. Ben varken bir şey olmaz.
Ona dönüp yüzüne baktığında Kerem de kendisinr bakıp bir elini tutmuştu ve yola dönmüştü.
_ Merak etme ben varken bir şey olmaz.
Sesini çıkartmadan geri yaslandı ve elini sıktı. Çok geçmeden bir yerde durduklarında arabadan inip restorantın içine girdiler. Çok büyük bir yer değildi ama çok güzeldi. Cam kenarında bir masaya oturduklarında Zeynep Duygu'nun atkısını şapkasını çıkartıp önünü açtı ve rahat olmasını sağladı. Kerem yanındaki garson gidince masaya geri döndü.
_ Buranın kahvaltısı çok güzeldir. Eminim seversin.
Gülümseyerek karşılık verdiğinde kısa bir süre sonra kahvaltılar masaya gelmeye başlamıştı. Masa hazır olduğunda Zeynep Duyguya yedirmeye başlamıştı bile. Duygu bu sefer iştahlı yediği için annesini mutlu ediyordu. Zeynep artık biberon yerine bardaktan içirmeyi deniyordu.
_ Artık büyüdük biberonu emziği bırakalım değil mi anneciğim?
_ Daha önce bardaktan su içti.
Kerem'e döndüğünde şaşırmıştı. Böyle bir şeyi daha önce görmemişti.
_ Ne zaman?
_ Sen uyuyordun bizde meyve yedik biberon olmayınca bende bardakla denedim içti.
Önündeki portakal suyunu alıp yavaşça dudaklarına götürdü. Duygu biliyormuş gibi ellerini annesinin elinin üstüne koyup destek vererek içmeye başladı. Onun bu büyümeye yüz gösterek hareketleri Zeynep'in içine işliyordu. Hemen yüzünün gülmesine neden oluyordu. Masanın üzerine bıraktıktan sonra kendisi yemeye başladı bir şeyleri.
_ Sizi herşeyden koruyacağım. Herkesten koruyacağım. Böyle bir sorumluluğu hiç almamıştım. Zor olsada sizi hep koruyacağım.......