" ကျေးဇူးတင်ပါတယ်နော်အစ်ကို ကျွန်တော်ကဗီဒီယိုဖိုင်ပြန်မရတော့ဘူးထင်နေတာ "
" အစ်ကိုလည်းအစကမရတော့ဘူးထင်ခဲ့တာ...ဒါပေမယ့်အစ်ကို့သူငယ်ချင်းကအဲ့အပိုင်းနဲ့ပတ်သတ်ပြီးကျွမ်းကျင်တဲ့သူမို့ အဆင်ပြေသွားတယ်ပဲပြောရမှာပေါ့ "
" ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ကျေးဇူးအများကြီးတင်ပါတယ်အစ်ကို "
ရှိုင်းက မြို့တော်၀န်ဆီမှပြန်လာပြီးနောက် သူ့စီနီယာအစ်ကိုထံမှမြို့တော်၀န်ရဲ့အသံနှင့်ဗီဒီယိုမှတ်တမ်းပါ၀င်သည့်သက်သေအား အချိန်မှီသွားယူလိုက်တာဖြစ်သည်။ထို့နောက် အပြင်သို့ပြန်ထွက်ခဲ့ကာ နာရီအားတစ်ချက်ငုံ့ကြည့်လိုက်၏။ညရှစ်နာရီကျော်သွားပြီဆိုသော်ငြား မင်းခန့်နှင့်အလုပ်ကိစ္စနဲ့ပတ်သတ်ပြီး ချိန်းဆိုထားတာမို့ ရှိုင်းကသူတို့နှစ်ယောက်ဆုံနေကြဖြစ်သော convenience storeဘက်သို့ထွက်လာခဲ့သည်။ထိုရောက်မှပဲ ရှိုင်းညစာစားဖို့ ကြံစည်ရတော့မှာဖြစ်၏။ယခုချိန်၌ အချစ်ကလေးတစ်ယောက် သူပို့ခိုင်းလိုက်သည့်ထမင်းဘူးအား ကုန်အောင်စားပါစေဟူ၌လည်း ရှိုင်းစိတ်ထဲ၌ဆုတောင်းနေမိတာဖြစ်သည်။
" ဆန်းရှိုင်းစည်သူ "
သူ့အရှေ့မှပိတ်ရပ်ကာ တားဆီးလိုက်တဲ့မြို့တော်၀န်ရဲ့လူယုံတစ်ယောက်ကြောင့် ရှိုင်းကသူယူလာသည့်သက်သေခံစတစ်လေးအား ဘောင်းဘီအိတ်ထဲသို့ထိုးထည့်လိုက်သည်။ထိုလူက မြို့တော်၀န်ရဲ့လူယုံတစ်ယောက်ဖြစ်မှန်း ရှိုင်းအသေအချာမှတ်မိနေတာဖြစ်သည်။
" စကားခဏလောက်ပြောကြမလား "
တစ်ဖက်လူက ရှိုင်းအနားသို့ကပ်ကာပြောလာတာမို့ ရှိုင်းကပတ်၀န်းကျင်အနေအထားကိုအကဲခတ်လိုက်သည်။လူသူရှင်းသည့်အပြင် လမ်းမီးတိုင်အနည်းငယ်သာရှိတာမို့ ရှိုင်းကလက်သီးကိုဆုပ်ကာ ထိုလူအားစိုက်ကြည့်လိုက်၏။
" ငါနဲ့မင်းနဲ့ကြားမှာ ဘာစကားမှပြောစရာမရှိဘူးထင်တယ် "
" စုံထောက်ကြီးက မြို့တော်၀န်ကိုသစ္စာဖောက်ဖို့ကြံစည်နေတာလား "
တစ်ဖက်လူက ဓားချွန်တစ်ခုအားထုတ်ယူကာ ရှိုင်းကိုရန်မူလာတာမို့ ရှိုင်းက ထိုလူရဲ့လက်ကိုဆွဲလိမ်ကာ တွန်းထုတ်လိုက်သည်။သို့ပေမယ့် မြို့တော်၀န်ရဲ့နောက်လိုက်တွေက အထူးလေ့ကျင့်သင်ပေးထားသည့်သူများဖြစ်တာကြောင့် ထိုလူကရှိုင်းကိုပြန်လည်တိုက်ခိုက်လာသည်။ရှိုင်းရဲ့ရင်ဘတ်ကိုဆောင့်ကန်လိုက်သည့် အရှိန်ကြောင့် ရှိုင်းကအသက်ပင်မနည်းလုရှုလိုက်ရ၏။ရင်ကျပ်ရောဂါအခံရှိတာမို့ ရှိုင်းကအနည်းငယ်မောပန်းလာကာ ထိုလူအားလှမ်းကြည့်လိုက်သည်။
" ခင်ဗျားအိတ်ကပ်ထဲက သက်သေကိုကျုပ်ကိုပေး "
တစ်ဖက်လူက သူ့လက်ထဲမှဓားဖြင့်ခြိမ်းခြောက်ကာ တောင်းလာသော်လည်းရှိုင်းကမပေးပေ။သူ့လိိုစုံထောက်ကိုသတ်လိုက်ရင် ယခုမြို့တော်၀န်ရင်ဆိုင်နေရသည့်ကိစ္စတွေက ပိုမိုကြီးထွားသွားတော့မှာမို့ ခြိမ်းခြောက်ရုံမျှသာခိုင်းစေလိုက်မှန်း ရှိုင်းရိပ်မိသည်။ထို့ကြောင့်လည်း တမင်မပေးပဲပေကပ်နေတာဖြစ်၏။
" ခင်ဗျားကအတော် ခေါင်းမာတာပဲ "
တစ်ဖက်လူက ရှိုင်းအနားသို့ကပ်လာဖို့ကြံသော်လည်း ချက်ချင်းဆိုသလိုခြေလှမ်းတွေက ရပ်တန့်သွား၏။အကြောင်းမှာ မင်းခန့်ကရှိုင်းအနောက်မှရပ်ကာ သွေးအေးစွာဖြင့်ကြည့်လာတာကြောင့်ဖြစ်သည်။တစ်ဖက်လူက သူ့လက်ထဲမှဓားကိုမသိမသာပြန်ဖွက်လိုက်ရင်း အခြားလမ်းထဲသို့ပြေး၀င်သွား၏။ထိုအချိန်မှသာ ရှိုင်းက အနောက်သို့လှည့်ကြည့်ရင်း မင်းခန့်အားအံ့သြစွာဖြင့်မျက်လုံးလေးပြူးပြလိုက်တာဖြစ်သည်။
" မင်းဘယ်လိုဖြစ်ပြီး... "
" အစ်ကိုက သတ္တိတွေသိပ်ကောင်းချင်နေတဲ့ပုံပဲ "
မင်းခန့်က ရှိုင်းရဲ့ဂျာကင်အင်္ကျီပေါ်မှ ပေကျံသွားသည့်ဖုန်တွေကိုသူ့လက်ဖြင့်ခါထုတ်ပေးရင်း ရှိုင်းကိုခုံတန်းတစ်ခုပေါ်တွင်ထိုင်စေလိုက်သည်။
" ဘယ်နားထိသွားသေးလဲ "
" ရတယ် ကြီးကြီးမားမားမဟုတ်ဘူး ရင်ဘတ်ကိုအကန်ခံလိုက်ရတာမို့ ငါနည်းနည်းလေးအသက်ရှုကျပ်သွားရုံပဲ ကျန်တာဘာမှမဖြစ်ဘူး"
ရှိုင်းကအဆင်ပြေသည့်ပုံစံဖြင့် ခေါင်းကိုညိတ်ပြနေသော်လည်း ပါးစပ်နှင့်ပါအသက်လုရှုနေရသည့်ပုံစံမျိုးဖြစ်နေတာကြောင့် မင်းခန့်ကသူ့မျက်ခုံးတွေကို အလိုမကျစွာဖြင့်စုကြုတ်လိုက်သည်။ထို့နောက် တစ်ဖက်လူထွက်ပြေးသွားခဲ့သည့်လမ်းကျဥ်းထဲသို့ လှမ်းကြည့်ကာပတ်၀န်းကျင်အခြေအနေကို အကဲခတ်လိုက်၏။
" ဘေဘီ စိတ်မရှိရင်ဒီမှာခဏလောက်စောင့်ပေးမလား "
မင်းခန့်ရဲ့စကားကြောင့် ရှောင်းကဆွံ့အသွားသည့်ပုံစံဖြင့် မင်းခန့်အားမော့ကြည့်လိုက်သည်။ထိုသို့သောအသုံးအနှုန်းဖြင့် သူ့ကိုမခေါ်ဆိုဖို့ အကြိမ်ကြိမ်သတိပေးခဲ့သော်လည်း မင်းခန့်ကနားထောင်သည့်ပုံမပေါ်ပေ။အသံကိုတည်ငြိမ်စွာခေါ်ဆိုရင်း ရှိုင်းမျက်လုံးကိုသေချာစူးစိုက်ကြည့်ကာပြောလာပုံက တမင်စနောက်ပြီးခေါ်ဆိုသည့်ပုံစံမျိုးမဟုတ်။
" မင်းခန့် နောက်တစ်ခါငါ့ကို.... "
" ခဏအတွင်းပြန်လာခဲ့မယ် "
မင်းခန့်က ရှိုင်းကိုထိုခုံတန်းတွင်ထားခဲ့ကာ မြို့တော်၀န်ရဲ့လူယုံထွက်ပြေးခဲ့သောလမ်းကျဥ်းရဲ့ဆန့်ကျင်ဘက်လမ်းထဲသို့ ပြေး၀င်ကာကွယ်ပျောက်သွားသည်။ရှိုင်းကတော့ သူ့အင်္ကျီအိတ်ကပ်ထဲမှ Asthma inhalerဘူးအားထုတ်ယူကာ ထိုအငွေ့တွေကိုအဆုတ်ထဲရောက်သည်အထိရှုသွင်းလိုက်၏။သူ့အနေဖြင့် အခြားလူတစ်ယောက်နှင့် တော်ရုံသင့်ရုံပြန်လည်တိုက်ခိုက်နိုင်ပါသော်လည်း သူ့ရင်ဘတ်သို့ပြင်းပြင်းထန်ထန်ထိခိုက်မိပါက ရှိုင်းရဲ့ရောဂါက ပြန်ဖောက်လာတာဖြစ်သည်။ထိုအားနည်းချက်ကိုလည်း ရှိုင်းစိတ်ပျက်မိတာအမှန်။
.
.
.
.
" ဟိုင်း "
မြို့တော်၀န်ရဲ့လူယုံက သူ့ကားထားခဲ့သောနေရာသို့ဦးတည်ကာ ပြန်လာခဲ့သော်လည်း မင်းခန့်ကထိုကားကိုမှီကာ ပေကပ်ကပ်ဖြင့်လှမ်းနှုတ်ဆက်လိုက်တာဖြစ်သည်။သည်နယ်မြေက မင်းခန့်နေထိုင်သည့်ရပ်ကွက်ဖြစ်သည့်အပြင် ဘယ်လမ်းမှာဘာရှိတယ်ကအစ မင်းခန့်ကသိနေတာမို့ ဖြတ်လမ်းမှတမင်၀င်ရောက်ကာ တစ်ဖက်လူအားအဆင်သင့်စောင့်နေတာဖြစ်၏။
" အဲရိုး "
" ဘယ်သူများလဲဆိုပြီးကြည့်နေတာ မြို့တော်၀န်ရဲ့နောက်လိုက်ခွေးလေး သက်နိုင်ဖြစ်နေတာပဲ "
သက်နိုင်က မင်းခန့်ကိုပြန်လည်ခုခံရန်သူ့လက်ထဲမှ ဓားချွန်အားအဆင်သင့်အနေအထားဖြင့် ထောင်ထားတာမို့ မင်းခန့်ကလက်ပိုက်ကာ ခပ်ရွဲ့ရွဲ့ကြည့်လိုက်သည်။
" ဆယ်မိနစ်ပဲအချိန်ရတာဆိုတော့ ခပ်မြန်မြန်ပဲလက်စသတ်လိုက်မလား "
မင်းခန့်က သက်နိုင်ထံသို့ချဥ်းကပ်လာတာမို့ သက်နိုင်ကသူ့လက်ထဲမှဓားဖြင့်မင်းခန့်အား လှမ်းထိုးလိုက်သည်။သို့ပေမယ့် ဓားနှင့်အကျွမ်းတ၀င်ရှိသည့်မင်းခန့်က တစ်ဖက်လူရဲ့လက်ထဲမှဓားကိုဖြတ်လုကာ ပြောင်းပြန်အနေအထားကိုင်လိုက်၏။ထို့နောက်တစက္ကန့်တောင် တွေ၀ေခြင်းမရှိပါပဲ တစ်ဖက်လူရဲ့လည်ပင်းထောင့်သို့ထိုးသွင်းကာ သူ့လက်ကိုအမြန်ဖယ်ရှားလိိုက်သည်။သို့မှသာ သူ့ကိုယ်ပေါ်သို့ အရောင်အစွန်းအထင်းမပေကျံတော့မှာဖြစ်သည်။
တစ်ဖက်လူကမြေပြင်ပေါ်လဲကျကာ ငြိမ်ကျသွားပြီဆိုကာမှ မင်းခန့်က တစ်ဖက်လူရဲ့အိတ်ကပ်ထဲမှဖုန်းကိုထုတ်ယူကာ နံပါတ်တစ်ခုအားခေါ်ဆိုလိုက်၏။ထိုလူက မြို့တော်၀န်ပင်ဖြစ်သည်။
" Hello "
" သိပ်မကြာခင် လာတွေ့မှာမို့လို့စောင့်နေ "
မင်းခန့်က အသံကိုပြတ်ပြတ်သားသားပြောကာဖုန်းချလိုက်၏။ဒါကလည်း မြို့တော်၀န်ကိုသတိပေးလိုက်ခြင်းတစ်မျိုးပင်။
~~~~
" ခေါက်ဆွဲထဲကြက်ဥပြုတ်ပါထည့်လာပေးတယ် ဘီယာကတော့ အစ်ကို့အကြိုက်ပေါ့ "
မင်းခန့်က စတိုးဆိုင်ထဲမှခေါက်ဆွဲပြုတ်နှင့် ဘီယာဘူးနှစ်ဘူးအား လက်ထဲယူဆောင်ကာ ထိုဆိုင်အရှေ့မှစားပွဲပေါ်တွင်ချပေးလိုက်သည်။ရှိုင်းကတော့ မင်းခန့်ယူလာပေးသည့်ခေါက်ဆွဲဘူးအား တူဖြင့်မွှေနှောက်ကာ အအေးခံလိုက်၏။
" အဲ့တော့ အစ်ကိုဘာဆက်လုပ်ဖို့စဥ်းစားထားလဲ "
" ခွန်းသန့်က သဘက်ခါဆိုရင်ပြန်လွှတ်တော့မှာ အဲ့တာကြောင့်သူ,မထွက်ခင်ငါဒီကိစ္စတွေအမြန်ဖြေရှင်းချင်တယ် "
" အင်း "
" ခွန်းသန့်ကပြန်လွတ်လာတာနဲ့ မြို့တော်၀န်ကိုလုပ်ကြံတော့မှာငါသိနေတယ် ဘယ်လိုနည်းနဲ့ပဲဖြစ်ဖြစ်ငါချစ်တဲ့လူရဲ့လက်ကိုတော့ အစွန်းအထင်းမခံနိုင်တာအမှန်ပဲ။နောက်ပြီးခွန်းသန့်ကသာ မြို့တော်၀န်ကိုဆိုးဆိုး၀ါး၀ါးလက်စားချေလိုက်မယ်ဆိုရင် သူကလည်းအဲ့ဒီအယုတ်တမာတွေနဲ့တန်းတူဖြစ်သွားတော့မှာလေ အတိတ်မှာနစ်နာခဲ့တယ်ဆိုပေမယ့် ဒါကပြဿနာကိုကောင်းစွာဖြေရှင်းတဲ့နည်းလမ်းမဟုတ်ဘူး "
" အဲ့တော့အစ်ကိုက မြို့တော်၀န်ကိုတရားဥပဒေနည်းနဲ့ပဲအရေးယူချင်တယ်ပေါ့ "
" အင်း "
" ဒါပေမယ့်ဦးစစ်ချန်းက တစ်နည်းမဟုတ်တစ်နည်းနဲ့ပြန်ပြီးလွတ်မြောက်အောင် လုပ်နေဦးမှာပဲ သူဘယ်လောက်ကောက်ကျစ်သလဲဆိုတာ အစ်ကိုကသေချာမှမသိသေးတာ "
" ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ငါကတော့သူ့ရဲ့မတရားမှုတွေကိုလူအကုန်သိအောင်လုပ်ပြီး ထောင်ထဲထည့်မှာပဲ "
ဦးတည်ချက်ခြင်းမတူသော်လည်း မင်းခန့်ကရှိုင်းပြောသမျှကို ဂရုတစိုက်နားထောင်ပေးကာ စားပွဲပေါ်မေးထောက်ရင်းခပ်ပြုံးပြုံးကြည့်နေ၏။ရှိုင်းကတော့ သူဆက်လုပ်မည့်အစီအစဥ်တွေကို မင်းခန့်အား ရှင်းပြပေးနေတာဖြစ်သည်။
" အစ်ကို မြို့တော်၀န်ကိုသေစေချင်လား ကျွန်တော်မေးတာကိုအကျယ်ချဲ့စဥ်းစားမနေပဲ အစ်ကို့စိတ်ထဲကအတိုင်းဖြေကြည့် "
" သူ့လိုလူမျိုးက သေခြင်းနဲ့ပဲထိုက်တန်တာဆိုပေမယ့်.... "
" အစ်ကိုက ခွန်းသန့်ရှိန်၀ါရဲ့လက်ကိုအစွန်းအထင်းမခံနိုင်လို့ မြို့တော်၀န်ကိုထောင်ထဲထည့်ချင်တာမလား "
" အင်း "
" ဒါဆိုကျွန်တော်သတ်ပေးမယ်လေ အစ်ကိုကျွန်တော့်ကိုဖမ်းမှာလား "
မင်းခန့်က ရှိုင်းကိုမေးထောက်ကာငေးကြည့်ရင်း ထိုမေးခွန်းအားမေးလိုက်တာဖြစ်သည်။ရှိုင်းကတော့ အလိုမကျဖြစ်သွားသည့်ပုံစံဖြင့် မင်းခန့်အားစူးစိုက်ကြည့်လိုက်၏။
" ငါပြောခဲ့တယ်မလား အဲ့လိုလုပ်တာကပြဿနာကိုအကောင်းဆုံး ဖြေရှင်းတဲ့နည်းလမ်းမဟုတ်ပါဘူးလို့ "
" ဟုတ်ပါပြီ ကျွန်တော်အစ်ကိုနဲ့ပြိုင်မငြင်းရဲပါဘူး "
မင်းခန့်က စားပွဲပေါ်မှဘီယာဘူးအားဖောက်ကာ ရှိုင်းဘက်သို့တွန်းပို့လိုက်၏။ရှိုင်းကလည်း ထိုဘီယာဘူးအားချက်ချင်းဆိုသလိုမော့သောက်လိုက်တာဖြစ်သည်။
" ငါအခုထိလက်မလျှော့ပဲ မြို့တော်၀န်ကိစ္စကိုဆက်လုပ်နေမှန်းခွန်းသန့်သာသိရင် ငါ့ကိုစိတ်နာသွားလောက်မလား "
ရှိုင်းက စိတ်မကောင်းဖြစ်နေသည့်ပုံစံဖြင့်ရေရွတ်လာတာမို့ မင်းခန့်ကသူ့အောက်နှုတ်ခမ်းတွင်ဖောက်ထားသည့် သံကွင်းကိုလျှာနဲ့ထိုးကလိလိုက်သည်။
" စိတ်မနာလောက်ပါဘူး သူလည်းအစ်ကို့ကိုချစ်တာပဲ "
" အင်း အဲ့လိုဆိုပေမယ့်နည်းနည်းတော့စိုးရိမ်မိသားပဲ "
" အစ်ကိုသူ့ကိုအရမ်းချစ်တာလား "
မင်းခန့်က ရှိုင်းရဲ့မျက်၀န်းပေါ်တွင်အဖြေရှာရင်းမေးလာတာဖြစ်သော်လည်း ရှိုင်းရဲ့မျက်၀န်းအကြည့်တွေက မိုးကောင်ကင်ပေါ်မော့ကြည့်ကာ တစ်စုံတစ်ယောက်အား လွမ်းဆွတ်သွားပုံရသည်။
" မင်းခန့်"
ရှိုင်းက စားပွဲပေါ်လက်နှစ်ဖက်ထောက်ရင်း မင်းခန့်အားပြန်လည်စူးစိုက်ကြည့်လာတာမို့ မင်းခန့်ကတံတွေးမြိုချကာ ရှိုင်းအားမေးငေါ့ပြလိုက်သည်။
" မင်းအမြတ်တနိုးစိုက်ပျိုးခဲ့တဲ့ပန်းပင်လေးကနေ အဖူးအပွင့်တွေ၀ေဆာအောင်ထွက်လာရင်မင်းဘယ်လိုခံစားရမလဲ "
" ကြည်နူးမိမှာပေါ့ "
" အင်း ငါခွန်းသန့်ရှိန်၀ါအပေါ်ထားတဲ့ချစ်ခြင်းမေတ္တာကလည်းအဲ့လိုပဲ ငါအမြတ်တနိုးစိုက်ပျိုးခဲ့တဲ့မေတ္တာပန်းကလေး ကောင်းမွန်ရှင်သန်ကြီးထွားစေဖို့ တစိမ့်စိမ့်ငေးကြည့်ရင်း မြတ်နိုးနေမိတာမျိုးလေ "
ရှိုင်းရဲ့စကားကြောင့် မင်းခန့်ကခေါင်းကိုအသာညိတ်ကာ ပြုံးပြလိုက်သည်။သို့ပေမယ့် သူ့ရင်ဘတ်ထဲတော့အနည်းငယ်နာကျင်သွားရတာဖြစ်၏။
" မင်းကကော အချစ်ကိုဘယ်လိုသတ်မှတ်ထားလဲမင်းခန့် "
ရှိုင်းက ခေါက်ဆွဲကိုပလုတ်ပလောင်းစားရင်းမေးလာတာမို့ မင်းခန့်က ရှိုင်းခေါက်ဆွဲမနင်အောင် အသင့်၀ယ်လာသည့်ရေဘူးအားရှိုင်းလက်ထဲသို့ထည့်ပေးလိုက်သည်။
" ကျွန်တော်သတ်မှတ်ထားတဲ့အချစ်ကတော့ရိုးရှင်းတယ် သူပျော်နေရင်ရပြီမို့ ကျွန်တော့်နှလုံးသားနဲ့အတိုက်အခံလုပ်ပြီး လောဘတက်ဖို့ကြိုးစားမိမှာမဟုတ်ဘူး "
" ကောင်းပါတယ် "
ရှိုင်းက လက်မတစ်ဖက်ထောင်ပြကာ ခေါက်ဆွဲဘူးထဲမှခေါက်ဆွဲရည်တွေအားမော့သောက်လိုက်သည်။မင်းခန့်ကတော့ ရှိုင်းရဲ့အပြုအမူတစ်ခုချင်းစီတိုင်းကို ခပ်ပြုံးပြုံးသာငေးကြည့်နေမိ၏။
" အစ်ကိုအရင်တစ်ခေါက်က ကျွန်တော့်ကိုပြောခဲ့တဲ့စကားလေးမှတ်မိလား ချမ်းဌေးဆိုတဲ့နာမည်အတိုင်းအေးချမ်းချင်ရင် ကျွန်တော့်ရဲ့ကြမ်းတမ်းနေတဲ့စိတ်တွေကိုအရင်ရအောင်ပြင်တဲ့လေ"
" အင်း မှတ်မိတယ်လေ အဲ့နေ့ကဒီဆိုင်ရှေ့မှာအစာလာတောင်းနေတဲ့ခွေးလေးကို မင်းကရန်ပြုနေလို့ငါတောင်စိတ်ဆိုးသွားသေးတယ်"
" ကျွန်တော်အဲ့နေ့အပြန်မှာပဲ အဲ့ခွေးလေးကိုကျွန်တော့်အိမ်မှာမွေးထားလိုက်တာ...အစ်ကို့စကားနားထောင်ချင်လို့ "
မင်းခန့်က တစ်ဖက်ကိုမျက်နှာလွှဲရင်းပြောလာတာမို့ ရှိုင်းကအံ့သြသွားသည့်ပုံစံဖြင့် မင်းခန့်အားခေါင်းစောင်းကြည့်သည်။
" မင်းတကယ်အဲ့ခွေးလေးကို မွေးလိုက်တာလား "
" အင်း "
" နှိပ်စက်ဖို့တော့မဟုတ်လောက်ပါဘူးနော် "
" နှိပ်စက်ဖို့အတွက်နဲ့ တကူးတကမွေးစရာမှမလိုတာ ကျွန်တော်ကသေချာဂရုစိုက်ပြီးမွေးထားတာပါ "
" လိမ္မာတယ် "
ရှိုင်းက မင်းခန့်ရဲ့ခေါင်းကို သူ့ညီလေးတစ်ယောက်သဖွယ်ပွတ်ပေးကာချီးကျူးလိုက်၏။ထိုအချိန်ခဏလေးအတွင်း၌ မင်းခန့်ရဲ့၀ဲဘက်ရင်အုံတွင် တုန်ယင်နေသည့်နှလုံးခုန်သံတို့က စတင်အရှိန်ပြင်းလာတော့တာဖြစ်သည်။မင်းခန့်က တစ်ခါမှမပြုံးဖူးသောအပြုံးမျိုးနှင့် ပါးချိုင့်လေးတွေထင်းထွက်နေအောင်ပြုံးရယ်ရင်း တစ်ဖက်ကိုအကြည့်လွှဲလိုက်၏။
" အစ်ကိုကဗျာ~~ "
5.11.23
Grey
~~~~~~~
" ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္အစ္ကို ကြၽန္ေတာ္ကဗီဒီယိုဖိုင္ျပန္မရေတာ့ဘူးထင္ေနတာ "
" အစ္ကိုလည္းအစကမရေတာ့ဘူးထင္ခဲ့တာ...ဒါေပမယ့္အစ္ကို႔သူငယ္ခ်င္းကအဲ့အပိုင္းနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီးကြၽမ္းက်င္တဲ့သူမို႔ အဆင္ေျပသြားတယ္ပဲေျပာရမွာေပါ့ "
" ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္အစ္ကို "
ရႈိင္းက ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ဆီမွျပန္လာၿပီးေနာက္ သူ႔စီနီယာအစ္ကိုထံမွၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ရဲ႕အသံႏွင့္ဗီဒီယိုမွတ္တမ္းပါ၀င္သည့္သက္ေသအား အခ်ိန္မွီသြားယူလိုက္တာျဖစ္သည္။ထို႔ေနာက္ အျပင္သို႔ျပန္ထြက္ခဲ့ကာ နာရီအားတစ္ခ်က္ငုံ႔ၾကည့္လိုက္၏။ညရွစ္နာရီေက်ာ္သြားၿပီဆိုေသာ္ျငား မင္းခန္႔ႏွင့္အလုပ္ကိစၥနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ခ်ိန္းဆိုထားတာမို႔ ရႈိင္းကသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဆုံေနၾကျဖစ္ေသာ convenience storeဘက္သို႔ထြက္လာခဲ့သည္။ထိုေရာက္မွပဲ ရႈိင္းညစာစားဖို႔ ႀကံစည္ရေတာ့မွာျဖစ္၏။ယခုခ်ိန္၌ အခ်စ္ကေလးတစ္ေယာက္ သူပို႔ခိုင္းလိုက္သည့္ထမင္းဘူးအား ကုန္ေအာင္စားပါေစဟူ၌လည္း ရႈိင္းစိတ္ထဲ၌ဆုေတာင္းေနမိတာျဖစ္သည္။
" ဆန္းရႈိင္းစည္သူ "
သူ႔အေရွ႕မွပိတ္ရပ္ကာ တားဆီးလိုက္တဲ့ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ရဲ႕လူယုံတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ ရႈိင္းကသူယူလာသည့္သက္ေသခံစတစ္ေလးအား ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲသို႔ထိုးထည့္လိုက္သည္။ထိုလူက ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ရဲ႕လူယုံတစ္ေယာက္ျဖစ္မွန္း ရႈိင္းအေသအခ်ာမွတ္မိေနတာျဖစ္သည္။
" စကားခဏေလာက္ေျပာၾကမလား "
တစ္ဖက္လူက ရႈိင္းအနားသို႔ကပ္ကာေျပာလာတာမို႔ ရႈိင္းကပတ္၀န္းက်င္အေနအထားကိုအကဲခတ္လိုက္သည္။လူသူရွင္းသည့္အျပင္ လမ္းမီးတိုင္အနည္းငယ္သာရွိတာမို႔ ရႈိင္းကလက္သီးကိုဆုပ္ကာ ထိုလူအားစိုက္ၾကည့္လိုက္၏။
" ငါနဲ႔မင္းနဲ႔ၾကားမွာ ဘာစကားမွေျပာစရာမရွိဘူးထင္တယ္ "
" စုံေထာက္ႀကီးက ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ကိုသစၥာေဖာက္ဖို႔ႀကံစည္ေနတာလား "
တစ္ဖက္လူက ဓားခြၽန္တစ္ခုအားထုတ္ယူကာ ရႈိင္းကိုရန္မူလာတာမို႔ ရႈိင္းက ထိုလူရဲ႕လက္ကိုဆြဲလိမ္ကာ တြန္းထုတ္လိုက္သည္။သို႔ေပမယ့္ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ရဲ႕ေနာက္လိုက္ေတြက အထူးေလ့က်င့္သင္ေပးထားသည့္သူမ်ားျဖစ္တာေၾကာင့္ ထိုလူကရႈိင္းကိုျပန္လည္တိုက္ခိုက္လာသည္။ရႈိင္းရဲ႕ရင္ဘတ္ကိုေဆာင့္ကန္လိုက္သည့္ အရွိန္ေၾကာင့္ ရႈိင္းကအသက္ပင္မနည္းလုရႈလိုက္ရ၏။ရင္က်ပ္ေရာဂါအခံရွိတာမို႔ ရႈိင္းကအနည္းငယ္ေမာပန္းလာကာ ထိုလူအားလွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။
" ခင္ဗ်ားအိတ္ကပ္ထဲက သက္ေသကိုက်ဳပ္ကိုေပး "
တစ္ဖက္လူက သူ႔လက္ထဲမွဓားျဖင့္ၿခိမ္းေျခာက္ကာ ေတာင္းလာေသာ္လည္းရႈိင္းကမေပးေပ။သူ႔လိိုစုံေထာက္ကိုသတ္လိုက္ရင္ ယခုၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ရင္ဆိုင္ေနရသည့္ကိစၥေတြက ပိုမိုႀကီးထြားသြားေတာ့မွာမို႔ ၿခိမ္းေျခာက္႐ုံမွ်သာခိုင္းေစလိုက္မွန္း ရႈိင္းရိပ္မိသည္။ထို႔ေၾကာင့္လည္း တမင္မေပးပဲေပကပ္ေနတာျဖစ္၏။
" ခင္ဗ်ားကအေတာ္ ေခါင္းမာတာပဲ "
တစ္ဖက္လူက ရႈိင္းအနားသို႔ကပ္လာဖို႔ႀကံေသာ္လည္း ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုေျခလွမ္းေတြက ရပ္တန႔္သြား၏။အေၾကာင္းမွာ မင္းခန္႔ကရႈိင္းအေနာက္မွရပ္ကာ ေသြးေအးစြာျဖင့္ၾကည့္လာတာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။တစ္ဖက္လူက သူ႔လက္ထဲမွဓားကိုမသိမသာျပန္ဖြက္လိုက္ရင္း အျခားလမ္းထဲသို႔ေျပး၀င္သြား၏။ထိုအခ်ိန္မွသာ ရႈိင္းက အေနာက္သို႔လွည့္ၾကည့္ရင္း မင္းခန္႔အားအံ့ၾသစြာျဖင့္မ်က္လုံးေလးျပဴးျပလိုက္တာျဖစ္သည္။
" မင္းဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး... "
" အစ္ကိုက သတၱိေတြသိပ္ေကာင္းခ်င္ေနတဲ့ပုံပဲ "
မင္းခန္႔က ရႈိင္းရဲ႕ဂ်ာကင္အက်ႌေပၚမွ ေပက်ံသြားသည့္ဖုန္ေတြကိုသူ႔လက္ျဖင့္ခါထုတ္ေပးရင္း ရႈိင္းကိုခုံတန္းတစ္ခုေပၚတြင္ထိုင္ေစလိုက္သည္။
" ဘယ္နားထိသြားေသးလဲ "
" ရတယ္ ႀကီးႀကီးမားမားမဟုတ္ဘူး ရင္ဘတ္ကိုအကန္ခံလိုက္ရတာမို႔ ငါနည္းနည္းေလးအသက္ရႈက်ပ္သြား႐ုံပဲ က်န္တာဘာမွမျဖစ္ဘူး"
ရႈိင္းကအဆင္ေျပသည့္ပုံစံျဖင့္ ေခါင္းကိုညိတ္ျပေနေသာ္လည္း ပါးစပ္ႏွင့္ပါအသက္လုရႈေနရသည့္ပုံစံမ်ိဳးျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ မင္းခန္႔ကသူ႔မ်က္ခုံးေတြကို အလိုမက်စြာျဖင့္စုၾကဳတ္လိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ တစ္ဖက္လူထြက္ေျပးသြားခဲ့သည့္လမ္းက်ဥ္းထဲသို႔ လွမ္းၾကည့္ကာပတ္၀န္းက်င္အေျခအေနကို အကဲခတ္လိုက္၏။
" ေဘဘီ စိတ္မရွိရင္ဒီမွာခဏေလာက္ေစာင့္ေပးမလား "
မင္းခန္႔ရဲ႕စကားေၾကာင့္ ေရွာင္းကဆြံ႕အသြားသည့္ပုံစံျဖင့္ မင္းခန္႔အားေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။ထိုသို႔ေသာအသုံးအႏႈန္းျဖင့္ သူ႔ကိုမေခၚဆိုဖို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္သတိေပးခဲ့ေသာ္လည္း မင္းခန္႔ကနားေထာင္သည့္ပုံမေပၚေပ။အသံကိုတည္ၿငိမ္စြာေခၚဆိုရင္း ရႈိင္းမ်က္လုံးကိုေသခ်ာစူးစိုက္ၾကည့္ကာေျပာလာပုံက တမင္စေနာက္ၿပီးေခၚဆိုသည့္ပုံစံမ်ိဳးမဟုတ္။
" မင္းခန္႔ ေနာက္တစ္ခါငါ့ကို.... "
" ခဏအတြင္းျပန္လာခဲ့မယ္ "
မင္းခန္႔က ရႈိင္းကိုထိုခုံတန္းတြင္ထားခဲ့ကာ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ရဲ႕လူယုံထြက္ေျပးခဲ့ေသာလမ္းက်ဥ္းရဲ႕ဆန္႔က်င္ဘက္လမ္းထဲသို႔ ေျပး၀င္ကာကြယ္ေပ်ာက္သြားသည္။ရႈိင္းကေတာ့ သူ႔အက်ႌအိတ္ကပ္ထဲမွ Asthma inhalerဘူးအားထုတ္ယူကာ ထိုအေငြ႕ေတြကိုအဆုတ္ထဲေရာက္သည္အထိရႈသြင္းလိုက္၏။သူ႔အေနျဖင့္ အျခားလူတစ္ေယာက္ႏွင့္ ေတာ္႐ုံသင့္႐ုံျပန္လည္တိုက္ခိုက္ႏိုင္ပါေသာ္လည္း သူ႔ရင္ဘတ္သို႔ျပင္းျပင္းထန္ထန္ထိခိုက္မိပါက ရႈိင္းရဲ႕ေရာဂါက ျပန္ေဖာက္လာတာျဖစ္သည္။ထိုအားနည္းခ်က္ကိုလည္း ရႈိင္းစိတ္ပ်က္မိတာအမွန္။
.
.
.
.
" ဟိုင္း "
ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ရဲ႕လူယုံက သူ႔ကားထားခဲ့ေသာေနရာသို႔ဦးတည္ကာ ျပန္လာခဲ့ေသာ္လည္း မင္းခန္႔ကထိုကားကိုမွီကာ ေပကပ္ကပ္ျဖင့္လွမ္းႏႈတ္ဆက္လိုက္တာျဖစ္သည္။သည္နယ္ေျမက မင္းခန္႔ေနထိုင္သည့္ရပ္ကြက္ျဖစ္သည့္အျပင္ ဘယ္လမ္းမွာဘာရွိတယ္ကအစ မင္းခန္႔ကသိေနတာမို႔ ျဖတ္လမ္းမွတမင္၀င္ေရာက္ကာ တစ္ဖက္လူအားအဆင္သင့္ေစာင့္ေနတာျဖစ္၏။
" အဲ႐ိုး "
" ဘယ္သူမ်ားလဲဆိုၿပီးၾကည့္ေနတာ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ရဲ႕ေနာက္လိုက္ေခြးေလး သက္ႏိုင္ျဖစ္ေနတာပဲ "
သက္ႏိုင္က မင္းခန္႔ကိုျပန္လည္ခုခံရန္သူ႔လက္ထဲမွ ဓားခြၽန္အားအဆင္သင့္အေနအထားျဖင့္ ေထာင္ထားတာမို႔ မင္းခန္႔ကလက္ပိုက္ကာ ခပ္႐ြဲ႕႐ြဲ႕ၾကည့္လိုက္သည္။
" ဆယ္မိနစ္ပဲအခ်ိန္ရတာဆိုေတာ့ ခပ္ျမန္ျမန္ပဲလက္စသတ္လိုက္မလား "
မင္းခန္႔က သက္ႏိုင္ထံသို႔ခ်ဥ္းကပ္လာတာမို႔ သက္ႏိုင္ကသူ႔လက္ထဲမွဓားျဖင့္မင္းခန္႔အား လွမ္းထိုးလိုက္သည္။သို႔ေပမယ့္ ဓားႏွင့္အကြၽမ္းတ၀င္ရွိသည့္မင္းခန္႔က တစ္ဖက္လူရဲ႕လက္ထဲမွဓားကိုျဖတ္လုကာ ေျပာင္းျပန္အေနအထားကိုင္လိုက္၏။ထို႔ေနာက္တစကၠန္႔ေတာင္ ေတြ၀ေျခင္းမရွိပါပဲ တစ္ဖက္လူရဲ႕လည္ပင္းေထာင့္သို႔ထိုးသြင္းကာ သူ႔လက္ကိုအျမန္ဖယ္ရွားလိိုက္သည္။သို႔မွသာ သူ႔ကိုယ္ေပၚသို႔ အေရာင္အစြန္းအထင္းမေပက်ံေတာ့မွာျဖစ္သည္။
တစ္ဖက္လူကေျမျပင္ေပၚလဲက်ကာ ၿငိမ္က်သြားၿပီဆိုကာမွ မင္းခန္႔က တစ္ဖက္လူရဲ႕အိတ္ကပ္ထဲမွဖုန္းကိုထုတ္ယူကာ နံပါတ္တစ္ခုအားေခၚဆိုလိုက္၏။ထိုလူက ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ပင္ျဖစ္သည္။
" Hello "
" သိပ္မၾကာခင္ လာေတြ႕မွာမို႔လို႔ေစာင့္ေန "
မင္းခန္႔က အသံကိုျပတ္ျပတ္သားသားေျပာကာဖုန္းခ်လိုက္၏။ဒါကလည္း ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ကိုသတိေပးလိုက္ျခင္းတစ္မ်ိဳးပင္။
~~~~
" ေခါက္ဆြဲထဲၾကက္ဥျပဳတ္ပါထည့္လာေပးတယ္ ဘီယာကေတာ့ အစ္ကို႔အႀကိဳက္ေပါ့ "
မင္းခန္႔က စတိုးဆိုင္ထဲမွေခါက္ဆြဲျပဳတ္ႏွင့္ ဘီယာဘူးႏွစ္ဘူးအား လက္ထဲယူေဆာင္ကာ ထိုဆိုင္အေရွ႕မွစားပြဲေပၚတြင္ခ်ေပးလိုက္သည္။ရႈိင္းကေတာ့ မင္းခန္႔ယူလာေပးသည့္ေခါက္ဆြဲဘူးအား တူျဖင့္ေမႊေႏွာက္ကာ အေအးခံလိုက္၏။
" အဲ့ေတာ့ အစ္ကိုဘာဆက္လုပ္ဖို႔စဥ္းစားထားလဲ "
" ခြန္းသန္႔က သဘက္ခါဆိုရင္ျပန္လႊတ္ေတာ့မွာ အဲ့တာေၾကာင့္သူ,မထြက္ခင္ငါဒီကိစၥေတြအျမန္ေျဖရွင္းခ်င္တယ္ "
" အင္း "
" ခြန္းသန္႔ကျပန္လြတ္လာတာနဲ႔ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ကိုလုပ္ႀကံေတာ့မွာငါသိေနတယ္ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ငါခ်စ္တဲ့လူရဲ႕လက္ကိုေတာ့ အစြန္းအထင္းမခံႏိုင္တာအမွန္ပဲ။ေနာက္ၿပီးခြန္းသန္႔ကသာ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ကိုဆိုးဆိုး၀ါး၀ါးလက္စားေခ်လိုက္မယ္ဆိုရင္ သူကလည္းအဲ့ဒီအယုတ္တမာေတြနဲ႔တန္းတူျဖစ္သြားေတာ့မွာေလ အတိတ္မွာနစ္နာခဲ့တယ္ဆိုေပမယ့္ ဒါကျပႆနာကိုေကာင္းစြာေျဖရွင္းတဲ့နည္းလမ္းမဟုတ္ဘူး "
" အဲ့ေတာ့အစ္ကိုက ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ကိုတရားဥပေဒနည္းနဲ႔ပဲအေရးယူခ်င္တယ္ေပါ့ "
" အင္း "
" ဒါေပမယ့္ဦးစစ္ခ်န္းက တစ္နည္းမဟုတ္တစ္နည္းနဲ႔ျပန္ၿပီးလြတ္ေျမာက္ေအာင္ လုပ္ေနဦးမွာပဲ သူဘယ္ေလာက္ေကာက္က်စ္သလဲဆိုတာ အစ္ကိုကေသခ်ာမွမသိေသးတာ "
" ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါကေတာ့သူ႔ရဲ႕မတရားမႈေတြကိုလူအကုန္သိေအာင္လုပ္ၿပီး ေထာင္ထဲထည့္မွာပဲ "
ဦးတည္ခ်က္ျခင္းမတူေသာ္လည္း မင္းခန္႔ကရႈိင္းေျပာသမွ်ကို ဂ႐ုတစိုက္နားေထာင္ေပးကာ စားပြဲေပၚေမးေထာက္ရင္းခပ္ၿပဳံးၿပဳံးၾကည့္ေန၏။ရႈိင္းကေတာ့ သူဆက္လုပ္မည့္အစီအစဥ္ေတြကို မင္းခန္႔အား ရွင္းျပေပးေနတာျဖစ္သည္။
" အစ္ကို ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ကိုေသေစခ်င္လား ကြၽန္ေတာ္ေမးတာကိုအက်ယ္ခ်ဲ႕စဥ္းစားမေနပဲ အစ္ကို႔စိတ္ထဲကအတိုင္းေျဖၾကည့္ "
" သူ႔လိုလူမ်ိဳးက ေသျခင္းနဲ႔ပဲထိုက္တန္တာဆိုေပမယ့္.... "
" အစ္ကိုက ခြန္းသန္႔ရွိန္၀ါရဲ႕လက္ကိုအစြန္းအထင္းမခံႏိုင္လို႔ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ကိုေထာင္ထဲထည့္ခ်င္တာမလား "
" အင္း "
" ဒါဆိုကြၽန္ေတာ္သတ္ေပးမယ္ေလ အစ္ကိုကြၽန္ေတာ့္ကိုဖမ္းမွာလား "
မင္းခန္႔က ရႈိင္းကိုေမးေထာက္ကာေငးၾကည့္ရင္း ထိုေမးခြန္းအားေမးလိုက္တာျဖစ္သည္။ရႈိင္းကေတာ့ အလိုမက်ျဖစ္သြားသည့္ပုံစံျဖင့္ မင္းခန္႔အားစူးစိုက္ၾကည့္လိုက္၏။
" ငါေျပာခဲ့တယ္မလား အဲ့လိုလုပ္တာကျပႆနာကိုအေကာင္းဆုံး ေျဖရွင္းတဲ့နည္းလမ္းမဟုတ္ပါဘူးလို႔ "
" ဟုတ္ပါၿပီ ကြၽန္ေတာ္အစ္ကိုနဲ႔ၿပိဳင္မျငင္းရဲပါဘူး "
မင္းခန္႔က စားပြဲေပၚမွဘီယာဘူးအားေဖာက္ကာ ရႈိင္းဘက္သို႔တြန္းပို႔လိုက္၏။ရႈိင္းကလည္း ထိုဘီယာဘူးအားခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုေမာ့ေသာက္လိုက္တာျဖစ္သည္။
" ငါအခုထိလက္မေလွ်ာ့ပဲ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ကိစၥကိုဆက္လုပ္ေနမွန္းခြန္းသန္႔သာသိရင္ ငါ့ကိုစိတ္နာသြားေလာက္မလား "
ရႈိင္းက စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနသည့္ပုံစံျဖင့္ေရ႐ြတ္လာတာမို႔ မင္းခန္႔ကသူ႔ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းတြင္ေဖာက္ထားသည့္ သံကြင္းကိုလွ်ာနဲ႔ထိုးကလိလိုက္သည္။
" စိတ္မနာေလာက္ပါဘူး သူလည္းအစ္ကို႔ကိုခ်စ္တာပဲ "
" အင္း အဲ့လိုဆိုေပမယ့္နည္းနည္းေတာ့စိုးရိမ္မိသားပဲ "
" အစ္ကိုသူ႔ကိုအရမ္းခ်စ္တာလား "
မင္းခန္႔က ရႈိင္းရဲ႕မ်က္လုံးေပၚတြင္အေျဖရွာရင္းေမးလာတာေျဖေသာ္လည္း ရႈိင္းရဲ႕မ်က္၀န္းအၾကည့္ေတြက မိုးေကာင္ကင္ေပၚေမာ့ၾကည့္ကာ တစ္စုံတစ္ေယာက္အား လြမ္းဆြတ္သြားပုံရသည္။
" မင္းခန္႔"
ရႈိင္းက စားပြဲေပၚလက္ႏွစ္ဖက္ေထာက္ရင္း မင္းခန္႔အားျပန္လည္စူးစိုက္ၾကည့္လာတာမို႔ မင္းခန္႔ကတံေတြးၿမိဳခ်ကာ ရႈိင္းအားေမးေငါ့ျပလိုက္သည္။
" မင္းအျမတ္တႏိုးစိုက္ပ်ိဳးခဲ့တဲ့ပန္းပင္ေလးကေန အဖူးအပြင့္ေတြ၀ေဆာေအာင္ထြက္လာရင္မင္းဘယ္လိုခံစားရမလဲ "
" ၾကည္ႏူးမိမွာေပါ့ "
" အင္း ငါခြန္းသန္႔ရွိန္၀ါအေပၚထားတဲ့ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကလည္းအဲ့လိုပဲ ငါအျမတ္တႏိုးစိုက္ပ်ိဳးခဲ့တဲ့ေမတၱာပန္းကေလး ေကာင္းမြန္ရွင္သန္ႀကီးထြားေစဖို႔ တစိမ့္စိမ့္ေငးၾကည့္ရင္း ျမတ္ႏိုးေနမိတာမ်ိဳးေလ "
ရႈိင္းရဲ႕စကားေၾကာင့္ မင္းခန္႔ကေခါင္းကိုအသာညိတ္ကာ ၿပဳံးျပလိုက္သည္။သို႔ေပမယ့္ သူ႔ရင္ဘတ္ထဲေတာ့အနည္းငယ္နာက်င္သြားရတာျဖစ္၏။
" မင္းကေကာ အခ်စ္ကိုဘယ္လိုသတ္မွတ္ထားလဲမင္းခန္႔ "
ရႈိင္းက ေခါက္ဆြဲကိုပလုတ္ပေလာင္းစားရင္းေမးလာတာမို႔ မင္းခန္႔က ရႈိင္းေခါက္ဆြဲမနင္ေအာင္ အသင့္၀ယ္လာသည့္ေရဘူးအားရႈိင္းလက္ထဲသို႔ထည့္ေပးလိုက္သည္။
" ကြၽန္ေတာ္သတ္မွတ္ထားတဲ့အခ်စ္ကေတာ့႐ိုးရွင္းတယ္ သူေပ်ာ္ေနရင္ရၿပီမို႔ ကြၽန္ေတာ့္ႏွလုံးသားနဲ႔အတိုက္အခံလုပ္ၿပီး ေလာဘတက္ဖို႔ႀကိဳးစားမိမွာမဟုတ္ဘူး "
" ေကာင္းပါတယ္ "
ရႈိင္းက လက္မတစ္ဖက္ေထာင္ျပကာ ေခါက္ဆြဲဘူးထဲမွေခါက္ဆြဲရည္ေတြအားေမာ့ေသာက္လိုက္သည္။မင္းခန္႔ကေတာ့ ရႈိင္းရဲ႕အျပဳအမူတစ္ခုခ်င္းစီတိုင္းကို ခပ္ၿပဳံးၿပဳံးသာေငးၾကည့္ေနမိ၏။
" အစ္ကိုအရင္တစ္ေခါက္က ကြၽန္ေတာ့္ကိုေျပာခဲ့တဲ့စကားေလးမွတ္မိလား ခ်မ္းေဌးဆိုတဲ့နာမည္အတိုင္းေအးခ်မ္းခ်င္ရင္ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ၾကမ္းတမ္းေနတဲ့စိတ္ေတြကိုအရင္ရေအာင္ျပင္တဲ့ေလ"
" အင္း မွတ္မိတယ္ေလ အဲ့ေန႔ကဒီဆိုင္ေရွ႕မွာအစာလာေတာင္းေနတဲ့ေခြးေလးကို မင္းကရန္ျပဳေနလို႔ငါေတာင္စိတ္ဆိုးသြားေသးတယ္"
" ကြၽန္ေတာ္အဲ့ေန႔အျပန္မွာပဲ အဲ့ေခြးေလးကိုကြၽန္ေတာ့္အိမ္မွာေမြးထားလိုက္တာ...အစ္ကို႔စကားနားေထာင္ခ်င္လို႔ "
မင္းခန္႔က တစ္ဖက္ကိုမ်က္ႏွာလႊဲရင္းေျပာလာတာမို႔ ရႈိင္းကအံ့ၾသသြားသည့္ပုံစံျဖင့္ မင္းခန္႔အားေခါင္းေစာင္းၾကည့္သည္။
" မင္းတကယ္အဲ့ေခြးေလးကို ေမြးလိုက္တာလား "
" အင္း "
" ႏွိပ္စက္ဖို႔ေတာ့မဟုတ္ေလာက္ပါဘူးေနာ္ "
" ႏွိပ္စက္ဖို႔အတြက္နဲ႔ တကူးတကေမြးစရာမွမလိုတာ ကြၽန္ေတာ္ကေသခ်ာဂ႐ုစိုက္ၿပီးေမြးထားတာပါ "
" လိမၼာတယ္ "
ရႈိင္းက မင္းခန္႔ရဲ႕ေခါင္းကို သူ႔ညီေလးတစ္ေယာက္သဖြယ္ပြတ္ေပးကာခ်ီးက်ဴးလိုက္၏။ထိုအခ်ိန္ခဏေလးအတြင္း၌ မင္းခန္႔ရဲ႕၀ဲဘက္ရင္အုံတြင္ တုန္ယင္ေနသည့္ႏွလုံးခုန္သံတို႔က စတင္အရွိန္ျပင္းလာေတာ့တာျဖစ္သည္။မင္းခန္႔က တစ္ခါမွမၿပဳံးဖူးေသာအၿပဳံးမ်ိဳးႏွင့္ ပါးခ်ိဳင့္ေလးေတြထင္းထြက္ေနေအာင္ၿပဳံးရယ္ရင္း တစ္ဖက္ကိုအၾကည့္လႊဲလိုက္၏။
" အစ္ကိုကဗ်ာ~~ "
5.11.23
Grey
~~~~~~~