(Multimedya: Araz)
3 AY SONRA...
ASLI ATABEYLİ
Koca 3 ay geçmişti ben ilik nakli olalı. Şimdi size bu koca 3 ayı özetleyeceğim. Hastalığım zamanla gerilemeye başlamıştı ve vücudum iliği kabul etmişti.. Bu hepimiz için muhteşem bir haberdi. Şimdilerde hastanede son günlerimdi. Bir haftadır ilaçlarımın dozu minimum seviyeye inmişti. Saçlarım artık enseme kadar uzamıştı ve sanırım en güzel şeylerden biriydi bu.
Bu süre zarfında ailemle ne kadar uzak kalmış olursam olayım her an iletişimdeydik. Özlemim çok ağırdı ama yine de hastalığı çabucak yenmem için sabretmiştim. Zamanla alışmıştık buna. Elbette özlüyorduk birbirimizi ama yine sabrediyorduk. Her aradığımda hastaneden çıkınca yapacaklarımızdan bahsediyorduk. Eve gidince yapmak istediğim şeyler biriyse benim için aldıkları şeyleri koydukları odaya girmek olacak. Her aramamızda yaptıkları şeylerden biri de buydu. 'Aslı görünce aklıma sen geldin.' diyerek hepsi bana bir sürü hediye almıştı. Kuzenlerim, amcamlar, yengemler, babam, annem ve abilerim dahil hepsi.
Mete ile neredeyse her gün konuşmuştuk. Onu da çok özlemiştim. Doğum günü ben hastanede olduğum zamana denk geldiği için ona özel bir pasta yaptırıp canlı bağlanarak doğum gününü kutlamıştık. Yanında abimler ve kuzenlerim de vardı. İlk kez bu denli büyük yapmıştık doğum gününü. Çünkü genelde ikimiz olurduk. Bu sefer biraz buruk olsa da çok güzeldi doğum günü.
Poyraz abim her an yanımdaydı. Bana her an destek olmuştu. Her kustuğumda tiksinmeden bana kova tuttu, kanayan burnumu sildi, üstümü değiştirmeme yardım etti, sırf biraz moral olsun diye defalarca saçıyla oynama izin verdi. Bazı günler bedenimi hiç oynatamayacak şekildeydim, bilincim açık olmasına rağmen. O zamanlarda hiç susmadan konuşup bir şeyler anlattı. Onun hakkını asla ödeyemezdim.
Yasemin yengemin bebeğinin cinsiyetini öğrenmiştim. Aile klasiğini bozan tek kişi ben kalmıştım. Yani oda erkekti. Sağlıklı doğsun da cinsiyeti önemli değil. Dengiz cinsiyeti ilk ben öğrendiğim için ortalığı birbirine katıp ağıtlar yakmıştı. Yengem videoya alıp bize atmıştı.
Mercan ile arkadaşlığımız çok ilerlemişti. İkimizin de iyi hissettiği neredeyse her saati beraber geçirip birbirimize moral oluyorduk. Birbirimiz hakkında pek çok şeyi öğrenmiştik. Onun dışında Mercan uyumlu bir böbrek bulduğu için nakil olup hastaneden ayrılmıştı. İyileşmesine çok sevinmiştim ama hastaneden ayrılmasına biraz üzülmüştüm çünkü artık yalnız kalmıştım burada.
"Ne düşünüyorsun öyle dışarı bakarak?" dedi yanıma oturan abi.
"Hiç burada yaşadıklarımı. Geçen 3 ayımı." dedim.
"Geçti sonunda miniğim. Artık kavuşuyorsun sağlığına. Baksana saçların bile çıktı." dedi abim. Gülümsedim.
"Evet çok mutluyum." dedim. "Bende miniğim bende." dedi abim.
"Abi şimdi okullar açıldı ya. Ben hala gidemiyorum. Ne yapacağız?" dedim. Hem bu sene sınav senemdi.
"Buradan yakında çıkacaksın. O zaman hoca tutarız. Bizde çalıştırırız seni. Eksik kaldığın yerleri tamamlarsın. Endişe etme. Okula başlamanın riskli olduğunu biliyorsun. Nakil ilk senesi bedenin her zamankinden daha fazla açık enfeksiyona o yüzden evden çalışacaksın." dedi abim.
"Tamam." dedim. Sessizce dışarıyı izlerken çalan telefon ortamdaki sessizliği bozdu. Benim telefonumdu. Ayağa kalkıp yatağıma ilerleyip üstündeki telefonumu elime aldım. Mercan'dı.
"Alo?" dedim.
"Alo canım. Nasılsın?" dedi Mercan klasik enerjisiyle.
"İyiyim canım. Sen nasılsın?" dedim.
"Bende iyiyim. Seni merak edince aradım. Ne zaman çıkacaksın?" dedi Mercan.
"Çok yakında tatlım çok yakında." dedim.
"O zaman çok yakında en yakın arkadaşımla sabahtan akşama kadar alışveriş yapacağım anlamına mı geliyor bu?" dedi gülerek.
"Sanırım öyle." dedim. Biraz sohbet ettik.
"Seni seviyorum tatlım." dedi Mercan kapatmadan önce. Ben daha cevap vermeden bir bağırtı duydum.
"Mercan doğruyu söyle yine sevgili mi yaptın? Yine kimi döveceğim? Ver o telefonu bana. Göstereyim kardeşimle sevgili olan o piçe." dedi ses. Sanırım abisi Buluttu bu. Mercan'ın anlattığına göre aynı benim abilerim gibi çok kıskançmış ve ne zaman Mercan'ın sevgilisi olsa gidip Mercan'dan ayrılana kadar dövüyormuş çocuğu.
Telefondan birkaç hışırtı geldi. Sonra ise Bulut'un bağırtısı. "Bana bak piç. Kimsin bilmiyorum ama adresi ver geleceğim. Seni bir güzel döveceğim ve sonrada sen Mercan'dan ayrılacaksın." dedi Bulut.
Kahkaha attım. "Bir dakika sen kız mısın?" dedi Bulut dumura uğramış sesiyle. "Evet kızım ve Mercan'ın hastaneden arkadaşıyım Aslı." dedim gülerek.
"Aslı kusura bakma. Seni Mercan'ın erkek arkadaşı sandım." dedi şaşkınlığını üzerinden atarken.
"Sıkıntı değil. Benimde abimlerim var ve hepsinin böyle tepki vereceğini biliyorum." dedim.
"E sen nasılsın? Mercan yakın zamanda hastaneden çıkacağını söyledi." dedi Bulut.
"Evet çıkacağım ve iyiyim. Sen?" dedim.
"Bende iyiyim. Neyse ben Mercan'a verim konuşun. Tekrardan kusura bakma." dedi Bulut.
"Önemli değil." dedim. Birkaç hışırtı geldi ve Mercan tekrar konuştu. Daha doğrusu kahkahaları arasından konuşmaya çalıştı.
"Ay Aslı Bulut'un yüz ifadesini görmen lazımdı. Senin sesini duyunca bir şok oldu ki. Keşke fotoğrafını çekseydim. Yayınlamakla tehdit ederdim." dedi Mercan. Bulut ile aralarında 2 yaş vardı ama Mercan abi demiyordu. Daha doğrusu sadece işi düşünce abi diyordu.
"Neyse bebek benim gitmem gereken bir özel ders var. Sonra görüşürüz." dedi Mercan. Geçen seneyi hastanede geçirdiği için sınava girememişti. Şimdide özel ders alıyordu eksik olduğu konuları tamamlamak için.
"Görüşürüz canım." dedim. Ve kapattık. Telefonu cebime koyup abimin yanına geri döndüm.
"Mercan ile konuştuğunu düşünüyordum. Bulut'la ne zaman konuşmaya başladın?" dedi abim. Oy seni kıskanç şey. Yerim seni.
" Beni Mercan'ın sevgilisi sandı ondan telefonu Mercan'dan alıp konuşunca ben olduğumu anladı." dedim.
"Anladım. Neyse hadi ilaç vaktin geliyor bir şeyler atıştır." dedi abim. Onaylayıp masanın üstüne benim için bırakılan kuruyemiş ve meyvelerden yemeye başladım.
"Abi?" dedim.
"Miniğim?" dedi.
"Abi iyi ki beni bulmuşsunuz." dedim. Durup dururken aklıma gelmişti ve söylemek istemiştim.
"İyi ki bulmuşuz." dedi abimde.
"Abi bir şey soracağım." dedim. Bu uzun zamandır merak ettiğim bir şeydi ama bir türlü soramamıştım.
"Sor tabi." dedi.
"Abi ben neden kaçırıldım? Yani kim daha doğduğum gün beni sizden ayırdı?" dedim. Bir şeyler biliyordum ama tamamını merak edip bilmek istiyorum.
"Neden soruyorsun Aslı?" dedi abim. Bu konu onu geriyordu. Belki de hala kendini suçluyordu. Bilmiyorum.
"Merak ediyorum." dedim ağzıma bir tane ceviz atarken.
Derin bir nefes alıp konuşmaya başladı. "Annem, babam ve Cemil adında bir adam üniversitede arkadaşmış. Annem ve Cemil önceden arkadaşmış. Babam sonradan katılmış aralarına. Cemil anneme aşıkmış. Annem babama, babam anneme. Annem ve babam sevgili olup evlenmişler. Cemil denen şerefsiz o zaman bir intikam yemini etmiş. Aradan yıllar geçmiş. Babam ve annemin 5 çocuğu olmuş Cemil hala intikam alacağı günü bekliyormuş. Annem tekrar hamile kalmış ama bu sefer bir farkla. Bir kız çocuğuna hamileymiş. Babamın kız çocuğu olmasını çok istediğini bilen Cemil şerefsizi harekete geçmiş ve sen doğduğun gün ardında sadece bir not bırakarak seni kaçırdı." dedi.
Dünyanın ne kadar iğrenç insanlara yuva olduğunu şimdi daha iyi anlıyorum. O şerefsize hiçbir zaman hakkımı helal etmeyecektim. Ne istemişti bizden?
"Merakın geçti mi?" dedi abim. Evet anlamında kafamı salladım. "O zaman al bakalım ilacın." diyerek ilacımı uzattı. Neden bu konu üzerinde durmamı istemiyordu?
"Abi neden bu konu hakkında konuşmamı istemiyorsun?" dedim.
"Çünkü yaşadıklarımı, yaşadıklarını düşünmek beni geriyor. Keşke diyorum o gece seni kucağımdan hiç bırakmasaydım. Belki o zaman seni kaybetmemiş olurdum. Sen yıllarca onca şey yaşamazdın." dedi abim.
"Abi daha ne kadar kendini suçlamaya devam edeceksin? Bir suçlu varsa o da o Cemil denen kişiliksizdir." dedim. Anlamıyordum neden bu denli kendine acı çektiriyordu.
"Abi bana söz ver bir daha kendini suçlamayacaksın. Suçlarsan seninle hiç konuşmamak üzere küserim." blöf yapıyordum. Umarım abim anlamazdı.
"Yalan konusunda daha beceriksizini görmedim. Bari gözlerime bakıp söyle. Bir tık inanayım." dedi abim.
"Tamam belki küsmem ama senle eve gidince bir daha uyumam." dedim. İşte bu bir tık daha iyiydi. Dediği gibi gözlerinin içine bakarak söylemiştim.
"Hala yalan söylüyorsun." dedi. Bir şey demeden gözlerinin içine bakmaya devam ettim. Ciddi olduğumu anlamış olacak ki derince yutkundu.
"Tamam." dedi.
"Tamam ne?" dedim.
"Bir daha kendimi suçlamayacağıma söz veriyorum." dedi. Gülümseyip kafa salladım. İşe yaramıştı. Umarım sözünü tutardı.
"Abi sözünü tutman gerekiyor sonsuza dek." dedim.
"Sözümü sonsuza dek tutmaya çalışacağım." dedi.
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
Ben geldim.
İşte beklenen bölüm geldi. Alkış bana.
Nasılsınız?
Bölüm nasıldı?
Aslı yakında çıkacak o zaman ne olacak sizce?
Aramıza yeni katılacak bebişin cinsiyetini öğrendik. Ne düşünüyorsunuz?
Bir daha ki bölüm görmek istediğiniz şeyler?
Yıldızı aydınlatıp yorum yapmayı unutmayın.
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
"Sizin istediğiniz gibi konuşup yaşamaktansa, kendi istediğim gibi konuşup ölmeyi tercih ederim."
-Sokrates
Her an kendiniz gibi konuşup yaşadığınız bir hayatınız olması dileğiyle...