(Multimedya: Araz)
ASLI ATABEYLİ
Uzun süredir Metehan ile vakit geçiremediğim için bu günkü amacım ona kendimi affettirmekti ancak okula gelmemişti. Bende zaten babamdan izin aldığım için okul çıkışı Metehan'a gidecektim. Ayaz abim arabayı durdurunca yanağını öpüp arabadan indim.
Hızla Mete'nin evine çıkmaya başladım. Bugün için çok iyi planlarım vardı. Ona sürpriz yapacağım. Elimdeki poşetlerle kapıya varınca hemen kapıyı çaldım. 2 dakika sonra Metehan açtı. Ben görünce beklemediği için şaşırdı ancak sonra hemen yüzünü ifadesiz hala getirip arkasına bile bakmadan içeri geçti. Haklıydı o bana böyle bir şey yapsaydı bende kırılırdım. Resmen çocuğu satmış gibiyim. Bir şey demeden eve geçip kapıyı kapattım. Elimdekileri indirip peşimden salona girdim. İçeride televizyon izliyordu. Yavaşça yanına oturdum. İnatla yüzüne bakmama rağmen o bana bakmıyordu. Bakmamaya devam edeceğini anlayınca kafasını elime alıp bana doğru çevirerek konuşmaya başladım.
"Bak haklısın, biliyorum eşeklik ettim. Seni bu kadar ihmal etmemeliydim istersen kız, bağır, çağır ama susma. Seni çok ihmal ettim. Beni affet lütfen." dedim. Kafasını ellerim arasından alarak konuşmaya başladı.
"Ben haklı olmak istemiyorum. Sadece seninle olmak istiyorum. Eskiden birbirimizin tek ailesiydik ama şimdi senin kocaman bir ailen var ama benim hala tek ailem sensin Aslı. Biz birbirimizi hiç bırakmamaya söz vermiş, birbirimize asla yalan söylemeyen insanlarız. Her şeyini eskiden ilk ben bilirdim ama şimdi en son ben öğreniyorum. Kaçırıldığını bile sonradan öğrendim. Neden? Ben kimim ki zaten? Metehan kim Aslı? Bu kadar mı değersizim senin için. Benle konuşmuyorsun, görüşmüyorsun. Eski her an yanımda olan Aslı nerede? Şu son birkaç aydır ne halde olduğumu bir kere sordun mu? Dur sen sormadan söyleyeyim hiç iyi değilim. Nedeni ne biliyor musun yıllar önceki yalnızlığımı geri döndüm." dedi gözleri dolu bir şekilde. Ben zaten ağlamaya başlayalı çok olmuştu. Her kelimesinde haklıydı. Ona bunu yapanın ben olması çok kötüydü.
"Özür dilerim Mete. Çok özür dilerim. Sen olmasan ben ne yaparım. Lütfen affet beni. Biliyorum haksızım. Ama sana söz bir daha asla böyle bir şey yapmayacağım." dedim ağlarken.
"Söz mü?" dedi.
"Kardeş sözü. Bundan sonra beni kovsan da yanından ayrılmayacağım." dedim. Yanıma yanaşıp kollarını belime sarınca beklemeden bende sarıldım. "Seni çok özledim güzelim." dedi. "Bende seni yakışıklım." dedim. Ve ondan ayrılıp ayağa kalktım. "Hadi bakalım bu gece sabahlayacağız." dedim heyecanla. Gözlerini kocaman yapıp bana baktı. "Burada mı kalacaksın?" dedi. "Kabul edersen eski günlerdeki gibi parti yapacağız." dedim gülümserken. Kafasını sallayıp "Kabul etmez olur muyum ama bir sorunumuz var malzemelerimiz yok." dedi. "Hah! Sence ben hiç onu unutur muyum? Elimdeki poşetlerde ne var sanıyordun?" dedim sırıtarak. Hemen gülümseyip "E ne duruyoruz o zaman. Hadi önce giyinelim." dedi.
Metehan ile yaptığımız pijama parti geleneklerinden biride hayvanlı tulumlarımızdı. Onlar yoksa pijama partisi de olmaz demektir. Yerimden kalkıp poşetlerin içinden çok beğenerek aldığım pijama takımlarını çıkarıp ona uzattım. Gülümseyerek eline aldı. Giyindikten sonra birbirimize bakıp gülümsedik. Komik ama güzel olmuştuk.
Ve parti başlasın. "Ne yapalım ilk?" dedi. "Bence ilk oyunlarla başlayalım sonra yemek yeriz, film falan izleriz. Sonrasını da düşünürüz." dedim. Oda evde bulunan kutu oyunlarından birini getirdi ve oynamaya başladık. Ancak pislik benim bir türlü oynayamadığım oyunu olan Kontrolünü Kaybetmeydi. Oyunda kafanı yerleştirdiğin nabız ölçen bir alet var ve rakibiniz sizi güldürmeye veya nabzınızı yükseltmeye çalışıyor eğer gülerseniz alet ötüyor ve kaybediyorsunuz. Maalesef bu oyunda Mete beni çok kolay yeniyor. "Ama ya ben bu oyunu oynayamıyorum ki. Bilerek getirdin değil mi?" sadece sırıtmakla yetindi. Beliydi bilerek yaptığı.
"E ben acıktım ne yiyelim?" dedi oyunlar daha yeni bitmişken Metehan. "Hım madem sabahlayacağız o zaman hem pizza hem hamburger söyleyelim. Tamamen doyup eğlencemizi bir daha bölmeyelim." dedim. Kafasıyla onaylayıp telefonunu eline aldı. Yaklaşık yarım saat sonra kapı çalınca adeta kapıya uçtum. Adam benim halime bakıp kocaman bir kahkaha attı. Bunu sıkıntı etmeyip yemekleri elinden alıp teşekkür ederek kapıyı kapattım.
"Allah'ım cennete düşmüş gibiyim ya. Şunlara bir baksana. Of nasıl da güzelsiniz." dedim ağzıma yemekleri tıkıştırırken. "Kızım resmen yemeğe yürüyorsun. Hangi aşamadasın şuan flört mü?" dedi Mete sırıtarak. Omuz silkip yemeğe devam ettim. Vallahi çok açtım. Onu tınlayamam şuan.
Yemekten sonra üç saat kadarda kendi kendimize eğlenmiştik.
Sonra salona geçmiş ne izleyeceğimize karar veriyorduk. Genelde sezonluk dizi izlerdik sabahladığımız zaman. "Her zaman ki gibi yapalım." deyince kafamı sallayıp "Ne izleyelim o zaman?" dedim. "Stranger Things'in üçüncü sezonunu izledin mi?" deyince kafamı olumsuz anlamda salladım. Diğer sezonlarını büyük bir hızla bitirirken üçüncü sezona daha başlamamıştım. "O zaman onu izleyelim çünkü bende daha izlemedim." dedi ve kolunu omzuma atıp koltuğa yerleşti. Bende rahat bir pozisyona geçip ona iyice sokuldum. Eline kumandayı alıp başlattı.
"Ah bu kıza hayranım. Kız hem güzel, hem akıllı, hem eğlenceli. Ah Eleven ne güzelsin be sen." diyerek Millie Bobby Brown hayranlığımı dile getirdim. Bu kadının oynadığı her role bir hayranlık beslerken en sevdiğim karakteri Eleven'dır. "Kızım bir sus en heyecalı yerinde giren reklam gibisin." dedi gözlerini filmden ayırmadan. Ona göz devirip izlemeye devam ettim.
Gözyaşlarım teker teker akıyordu. Çünkü Hopper ölmüştü. Aslında ölmemişti ama öyle gösteriliyordu bu sahnede. Dizinin 3. sezonunun son sahnesiydi. Başımın üstüne bir baş düşünce Mete'ye baktım. Uyuya kalmıştı. Haklıydı çünkü saat şuan sabahın 5 idi. Yavaşça koltuğa uzatıp bende yanına uzandım. Üstümüze de yanda olan pikeyi örtüp telefonumu elime alarak çektiğimiz fotoğraflara bakmaya başladım.
Zorla da olsa ona maske yapmayı başarmıştım.
PlayStation oynarken zorla çekmiştim bunu da.
Bunu da sırf kaybetsin diye zorla çekmiştim ama o yine kazanmıştı.
Diziye başlamadan hemen önce çekmiştim bunu da.
İşte o muhteşem hayvanlı tulum pijamalarımız.
Diziyi izlerken tekrar acıkıp yemek yemiştik.
İşte bir maske daha. Sürerken ki yüz ifadesi çok komikti. Gülmekten karnım ağrımıştı.
Ah ne kadar tatlış çıkmışız öyle.
Şunun yaptığı güç gösterisine bakar hele. Sen büyüdün de kas mı yaptın lan?
Midem ağzıma gelmişti vallahi o an.
Ve buda bugünün son fotoğrafı. Ah yine muhteşem çıkmışız.
Yüzümde oluşan bir gülümsemeyle Metehan'ın yanağına bir öpücük bıraktım. Oda bunu hissetmiş olacak ki kolunu belime atıp beni iyice kendine çekip sarıldı. Bende ona sarılıp gelen uykumla mutlulukla gözlerimi kapattım.
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
Selam okuyucu kuşlarım.
Nasılsınız? Umarım iyisinizdir.
Bölüm nasıldı?
Aslı bence kendini iyi ki affettirdi çünkü özlemiştik Metehan'ı. Değil mi?
Arkadaşlar artık bölümlere sınır koymaya başlayacağım. Çünkü okuma ne kadar fazla olursa olsun oy ve yorumlar çok az oluyor. Bundan sonra sınır geçilmeden yeni bölüm gelmeyecek bilginize.
Sınır: 300 OY ⭐180 YORUM✍.
SİZİ SEVİYORUM.
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>