A/N: Semi short chapter ahead, Happy reading!!
**************************
Laurenna Phoebe Valiente
Hanggang ngayon ay nasa himpapawid pa rin kami, wala akong ideya kung saan ako dadalhin ngayon. I was just here, sitting quietly while watching everyone fought for their lives and to saved the ones they loved and cherish. Marami akong nakikita na agent, naka sakay sila sa isang hindi pangkaraniwan ngunit modernong sasakyan.
Are those real-life force fields?!
This is just insane, hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala na totoo ang mga nakikita ko. Napapaisip lang ako dahil napag sama-sama ko na ang mga nawawalang bahagi tungkol sa mga kinikilos ni Jared, he's disappearing because he was probably busy with these things.
He's a part of a secret organisation along with West, Eros, Aurora, Nikka and I'm sure Thor is also involved. Everyone except for me, Psyche, Cece and Avi but I can't help but wonder, how the hell did this happen?
And why did he chose to keep it from me? I mean, why would he do that? Don't they trust me? Why?
Talaga bang iniisip niya na magagalit ako o hindi ko maiintindihan?
He lied to me about everything, I mean almost but I still forgave him at hinayaan ko siyang bumawi sa'kin. Noong nagkita ulit kami ni Nikka ay muntikan na kaming mag sabong, kung wala lang sila? Baka literal na nagkaroon ng world war sa loob ng law firm at maabutan na lang nila na magulo na ang lahat.
Neither of us would probably stopped unless one of us is either badly injured or dead, mamimili lang kami sa dalawa. Agad naman siyang humingi ng tawad sa'kin, lasing lang daw talaga siya noon kaya si Jared ang napagtripan niya.
Pero hindi ako naniniwala sa palusot niya, bakit? Kase kung lasing siya then bakit dumiretso siya sa school imbis na sa bahay niya o kung saan man siya nananatili? Atsaka bakit ang linis niyang tingnan? ni hindi man lang magusot yung suot niyang uniforme at hindi sa kaniyang pangalan ang naka lagay doon, iyan ang basehan ko.
Tumayo ako mula sa kinauupuan ko para panoorin ang nang yayari sa ibaba, sa tingin ko ay muli kaming babalik papunta sa direksyon nila Jared. Nakikita ko na ang Golden Gate Bridge ngayon, medyo malabo ang mata ko pero kitang-kita ko kung nasaan si Psyche at Cece.
Parehas silang naka tali, ginawa silang patibong kaya sa ilalim nila ay puro mga zombie na nag hihintay na mahulog sila parehas. Ako lamang ang nandito pati na ang mismong piloto, wala na siyang co-pilot dahil bumaba si kuya Landon kanina para tumulong sa mga kasama niya.
Kung si Kuya Landon ay isang agent, si kuya Luther din ba ay katulad niya??
If the answer to that question is yes then why isn't he here today? Nasaan kaya siya?
Our helicopter stopped at the top of a building, nandoon si Jared pati na ang iba pa niyang kasama. This scene is quite funny and absolutely unbelievable, para kaming nasa school service patungo sa school tapos sinusundo na ng driver ang ibang estudyante pero ang kaibahan lang ngayon ay sasakyang pang himpapawid ang gamit namin.
"Jared!!". I immediately embraced him tight.
He wrapped me around his arms. "Hey, you okay? Hmm?". He asked while softly careesing my hair.
I nodded. "I'm fine, are you?".
"Siyempre naman Lauren, ako lang 'to". He uttered and even made that silly posing. I chuckled, sigurado akong ayos lang siya kahit naliligo na siya sa pawis at puro galos ang iba't ibang parte ng katawan niya.
Hinawakan ko ang sugat niya pisngi habang pinipigilan kong huwag lumuha sa harapan niya, sigurado akong hindi rin naman siya matutuwa na makita akong umiiyak dahil lang sa sugat. Nasa pisngi na 'to pero bakit diyan pa? Nakakairitang tingnan at baka bigla itong maging peklat.
"How's everyone? Si Cece atsaka Psyche? Okay na ba sila?". Pag iiba ko ng usapan namin.
"Ligtas na silang dalawa, nakuha na sila ni West at Eros kaya huwag ka nang mag alala hmm?". Paalala niya sa'kin.
"Hindi ako sasakay diyan, mauna na kayo!". Sigaw ng isang babaeng hindi ko kilala pero maganda siya.
"Kaibigan, mauna na daw tayo sabi ni Manang Alicessa". Natatawang sambit ni Jared. Siya na ang nag sarado ng pintuan ng helicopter, ngayon hindi na ako mag isa dahil nandito na siya!
Mapapanatag na ang loob ko pero siyempre, hindi mawawala ang pag aalala ko kay kuya Landon kaya agad akong nag tanong kay Jared kung nagkita ba sila. Nasa kabilang bahagi daw ang ibang mga agents, hindi naman daw sila magka grupo kaya wala siyang ideya kung nasaan na ang kapatid ko.
He tried to call him but he didn't answer twice, muli niyang sinubukan sa pangatlong pag kakataon ngunit voice mail lamang ang natanggap niya mula kay kuya Landon.
"Fuck you Jared, stop making my sister worry about your stinky ass!!". Sigaw ng kapatid ko. Rinig na rinig ko ang malalakas na putok ng baril sa background niya, sigurado akong nakikipag laban pa rin siya sa mga zombie hanggang ngayon.
"Say something". Jared uttered. Itinapat niya sa bibig ko ang relo niya, ilang segundo pa akong nag alangan habang tahimik siyang pinag mamasdan.
Huminga ako ng malalim. "Your language kuya! Isusumbong kita kay mom at dad! Palagi niyo na lang binubully yung boyfriend ko!!". Sigaw ko sa relo niya.
Mag sasalita pa sana ako kaso... "Ehem! Fiancé!!". Sabat ni Jared at sigurado akong narinig din iyon sa recording.
Tinaasan ko lamang siya ng isang kilay, ano nanaman kaya ang nasa isip netong taong 'to? Is he going nuts? O baka nakagat di siya ng mga zombies habang nakikipag laban siya kanina kaya nagiging kutong lupa nanaman siya?
"Fiance? Are you insane?". Nalilito kong tanong sa kaniya.
"Yes, I am insanely and madly in love with the most beautiful girl I've ever met in my entire life". Malambing na sagot ni Jared.
He paused for a second. "Her name is Laurenna Phoebe A. Valiente and now, I'm about to ask her to marry me". He added.
He took my hand and smiled. "Will you be my partner, my best friend, my lover and my life for the rest of our lives?". He asked without hesitations.
Using his other hand, he took out a small red box from his pocket where he's supposed to put his extra bullets then he opened that box. Mayroong singsing doon, it's a vintage style Sapphire and diamond ring. I'm no ring expert but this one is a rare engagement ring, ngayon lang ako nakakita ng ganitong klaseng singsing.
I chuckled. "What if I say no?". I asked.
Kumunot ang noo niya at tila mukhang naging dismayado habang ako naman dito ay nag pipigil sa pag tawa ng malakas.
"You can't, we're married legally". He suddenly announced.
"What do you mean? Legally married?". Nalilito kong tanong sa kaniya. Siyempre, hindi ako naniniwala dahil una sa lahat ay wala naman siyang hawak na marriage certificate.
He flashed a sweet smile. "Ipapakita ko sa'yo yung marriage certificate kapag um-Oo ka sa alok ko, magpa kasal na tayo misis ko". Malambing niyang sambit sa'kin.
"Since the day we met for the first time after a long time, you never left by my side. You really made that I won't go anywhere else except to you, marrying you is probably the best decision I have ever made in my entire existence". I uttered.
"My answer is yes, I will marry you. Papakasalan kita kahit minsan gusto na kitang ibaon sa lupa maski na buhay at humihinga ka pa.". Natatawa kong sagot kay Jared.
He pouted his lips. "Ang brutal talaga ng misis ko".
"Jared, ganito na talaga ako mula noon pero ngayon mo lang ata napag tanto ang bagay na iyan". I suddenly noticed.
Tipid siyang tumawa. "Lauren, hindi ka pa bumabalik sa'kin noon pero alam ko na ang bagay na iyan". He replied as he slowly inserted the ring to my fourth finger.
Napangiti ako habang pinag mamasdan ang suot kong singsing at napag tantong hindi lang pala ito ang bagay sa'kin, pati rin pala ang mismong nag bigay. I badly wanted to capture this moment but my belongings were fucking stolen, I swear Skylar is a dead meat to me. I'll skin him alive!
"I love you, my Lauren". He mouthed.
"I love you more, Attorney Jared Vincent S. Chavez". He replied.
"Hoy! Mga hangal!! Kukutusan ko kayo kapag nag halikan kayo diyan!!!". It seems like kuya Landon heard everything.
Akala ko ba voice recorder lang iyon? Bakit naririnig niya kaming dalawa? Oh wait, shit!! Yung parang walkie-talkie nila ay naka turn on pala!!!
"Ikakasal na yung kapatid mo? Congrats!". Narinig kong aniya ng isang lalaki sa tabi ng kapatid ko.
"Lauren, nalulungkot ako". Jared randomly spoke.
I stared at him with confused expression. "Huh? Bakit naman? Nag bago na ba kaagad ang isip mo? Ayaw mo ng magpa kasal tayo?". I asked him.
"Halos anim na taon mo pa lang nagagamit yang apelyido mo tapos mapapalitan na kaagad ng panibago". Paliwanag niya sa'kin. Malungkot ang boses niya pero naka ngisi siya sa'kin.
"That's the payment for stealing my heart". Sabi ko.
"Lauren, ilang beses ko bang sasabihin sa'yo na ikaw ang unang nag nakaw? Bata pa lang tayo kinuha mo na yung sa akin!". He protested.
"Well, I'm so sorry but it's mine now". Natatawa kong sagot sa kaniya tapos dumila ako.
He pulled me closer to him and kissed my forehead, he loves to do that often. Mas matangkad kase siya sa'kin at mababa daw masyado ang labi ko, hindi niya maabot kaya sa noo na lang daw para mas malapit pati sign na rin iyon ng respeto habang hindi pa kami kasal.
Akala ko ay ayos na ang lahat pero hindi pa pala, pag tingin namin sa labas ay tila gumawa ata ng malaking bula si SpongeBob doon. I think this is the one, mukhang eto ata ang tinutukoy ni Skylar sa'min. This is freaking giant gas bomb?!
"KINUHA NA NINYO ANG LAHAT SA'KIN!! KAYA NARARAPAT LANG NA WALA RING MATIRA SA INYONG LAHAT!! MAG KIKITA KITA TAYO SA IMPEYERNO!!". Matigas na sigaw ng isang lalaki.
I suddenly felt terrified, my whole body won't stop from shaking but all I can do was frozed. I couldn't even react until Jared embraced me, he started humming to calm me down.
You've got that smile
That only heaven can make
I pray to God everyday
That you keep that smile
The song is entitled 'Next to you' by Justin Bieber, his original version is awesome but Jared's version is much better because it's acoustic. Ang lamig pakinggan ng boses niya, he's not the main vocal of their band pero ang ganda din ng boses niya. Mas lalo tuloy akong nahuhulog!
Yeah, you are my dream
There's not a thing I won't do
I'll give my life up for you
'Cause you are my dream
This song reminds me of our current situation, nasa kalagitnaan kami ng laban at tila mag tatapos na ang mundo pero ang gusto lang namin ay ang makasama ang isa't isa kahit gumuguho na ang lahat.
And baby, everything that I have is yours
You will never go cold or hungry
I'll be there when you're insecure
Let you know that you're always lovely
Girl, 'cause you are the only thing that I got right now
Nananatili lamang akong naka yakap ng mahigpit sa kaniya habang siya naman ay patuloy lamang sa pag kanta para mapakalma ako at maituon ang atensyon ko sa boses niya imbis na sa boses na nakaka takot, nang gagaling ito sa labas.
One day when the sky is falling
I'll be standing right next to you
Right next to you
Nothing will ever come between us
'Cause I'll be standing right next to you
Right next to you
That song lasted for almost one and a half minute, hindi niya naman tinapos ng buo pero salamat sa kanta niya dahil bahagya na akong kumalma. Hindi na ako nanginginig sa takot at pakiramdam ko ay maayos na ang lahat, alam kong ligtas ako dahil kasama ko siya.
"I'll always stand next to you Lauren, you don't have to worry or be terrified about anything". He whispered lastly.
He made me sat down and drank some water, huwag ko na daw pakinggan ang boses na iyon. Isipin ko na lamang daw ay nanonood kami ng isang palabas at malapit na itong matapos kaya matatalo na ang kontrabida, pinipilit kong gawin ang sinasabi niya pero parang ang hirap ata non.
"Wear your seatbelt Lauren, everything will be fine. I promise". He uttered and smiled sweetly to assured me.
Maayos kong naririnig ang lahat, ang mga bagay na ni minsan ay hindi ko nalaman noon. Mga lihim ng nakaraan na pilit ibinabaon sa limot at nais ng kalimitan pero kahit anong gawin nila ay sadya talaga itong naka dikit sa kanilang lahat, walang sekreto ang hindi mabubunyag o mananatiling naka tago kahit na anong mang yari.
Puro ingay, malalakas na pag sabog, putok ng baril at sigawan ang naririnig ko at pakiramdam ko ay masisira na ang eardrums ko dahil sa kanilang lahat. Maya-maya pa ng kaunti ay naupo na rin si Jared sa tabi ko pero hindi siya nag suot ng seatbelt, inalis niya rin ang sa'kin atsaka sumenyas.
Tinatapik niya ang binti niya, ibig sabihin non ay mahiga ako doon para makapag pahinga ako. Nag dalawang isip ako dahil alam kong masakit ang buong katawan niya pero sadya talagang makulit siya, he still insisted so I ended up sleeping on his lap while he was caressing my hair.
Muli niya akong kinantahan hanggang sa maka tulog ako at tuluyan ng kumalma, hindi ko alam kung bakit ako dinalaw ng antok sa kabila ng mga nang yayari. Siguro mas mainam na matulog na lamang ako para maiwasan kong marinig ang mga bagay na hindi ko gusto.
Pakiramdam ko ay ang tagal ko nang natulog pero halos dalawang oras pa lang pala iyon base kay Jared, naalimpungatan ako dahil sa ingay ng isang sasakyan.
Tila malapit lang ata ito sa'min kaya rinig na rinig, tumayo ako at muling sumilip. A weird spaceship like is flying above and probably causing that noise, apat ang mga iyon. Narinig kong nag pakilala si Skylar.
He's one of them?! Seriously?! Now he's really a dead meat!!
"Lauren, come back here and just calm down. Let them do their part". Pagod na sambit ni Jared.
Pinag masdan ko ang kalagayan niya, he looks like a worn out t-shirt. Halatang-halata na sobrang pagod at bugboh na ang buong katawan niya, mata lang ata ang hindi kasama.
"Alam mo bang kasapi niyo si Skylar?". Seryoso kong tanong sa kaniya habang nag lalakad ako pabalik sa pwesto ko.
"Lauren, palagi akong naka dikit kay Vice Commander kaya malabong may makakalusot na sekreto sa'kin kaya Oo ang sagot diyan sa tanong mo". Diretsahan niyang paliwanag sa'kin.
"Humanda sa'kin ang impakto na iyon, huwag lang siyang magkakamaling magpa kita sa'kin!!". Iritado kong reklamo.
Umiling si Jared.
"Hindi niya itinapon iyon, sigurado akong tinago niya lang sa kung saan pero baka wala na rin iyon dahil gumuho na ang gusali kung saan ka namin nakita".
"Pwede ka namang bumili ulit ng panibago, ako na ang bahala sa mga nawala mong gamit kong iyon lang naman ang problema mo o dahilan kung bakit mo siya gustong ilibing ng buhay".
I pouted my lips. "So kinakampihan mo pa siya kaysa sa'kin? Ganon ba yon ha?". Muli kong tanong sa kaniya. Napakamot siya sa likod ng ulo niya ngunit parehas nang naka pikit na ang mga mata niya.
"Misis ko, bakit ba puro ka tanong? Inaantok na ako tapos ang daldal mo pa rin diyan". Walang gana niyang sambit.
Kumunot ang noo ko. "Che! Edi matulog ka diyan!". Sagot ko sa kaniya. Hindi ko naman hawak ang mga mata o utak niya kaya bakit siya nag pipigil?
"Kahapon pa ako walang tulog, hindi ako dinadalaw kase wala ka sa tabi ko". He softly uttered then opened his eyes again.
"Jared, we don't live in the same house so how is that possible?".
"Kaya nga pero mas sanay akong nasa tabi kita kapag magkasama tayong dalawa".
"Gusto ko tuwing sasapit ang umaga, ikaw ang una kong makikita at ikaw pa rin ang huli bago ako matulog sa gabi".
Habang binabanggit niya ang mga salitang iyon ay hindi ko maiwasang mapangiti ng malawak, as if naman hindi ako ang unang natutulog kapag gabi. Siya tong madaldal at maraming tanong kapag magkasama kaming dalawa sa iisang kwarto, kung ano-ano pa man din ang ginagawa niya pero bilib ako sa kaniya.
Bakit?
Kase kahit na magka tabi kami, he never forced me to have sexual intercourse with him. Tinanong ko na to sa kaniya noon kung bakit, nabaliktad pa nga dahil akala niya ay gusto ko na mayroong mang yari sa'min kahit hindi pa kami kasal.
His reasons were funny but it's his real reasons.
When he found me, hindi niya talaga kaagad iyon sinabi kay kuya Luther. Tinago niya muna ng halos dalawang taon din tapos noong nagka bukingan, doon niya lang sinabi sa kapatid ko na nahanap niya na ako at mukhang doon nagalit si kuya Luther sa kaniya.
"Wala namang ibang tatabi sa'yo sa pag tulog kung hindi ako lang, alam mo ba kung bakit?". Natatawa kong tanong sa kaniya.
"Bakit?". He retired the question.
"Kase ako lang ang tao sa tabi mo". I don't know why but I felt like saying corny stuff like these, tumawa naman siya dahil sa sinabi ko. Ako lang naman ang kaligayahan ni Jared at wala ng iba pa kaya marahil tumawa siya dahil ako ang nag sabi.
Everything is still the same outside, noises are everywhere and it felt like non-stop. It's torturing one after another's ears but no one was able to do anything to make it stop or disappear, I wished I could just end this catastrophe in a single snap like what villains can do.
Inaaliw ko na lang ang sarili ko habang nag lalaro sa telepono ni Jared, he let me borrowed it since I don't have my own phone as of this moment. Inasar niya pa nga ako dahil kawawa naman daw ako, wala akong cellphone tapos wala pa lahat pati na ang mga credit cards, passport, IDs and a few of my lipstick collections.
Ipinaalala niya pa talaga ang mga bagay na iyon sa'kin, parang gusto niya rin talaga akong mainis kay Skylar para ituloy ko ang binabalak kong gawin sa kaniya.
Matapos ang oras, tila tumahimik na ang paligid. Ingay na lamang mula sa helicopter ang maririnig, some units are starting flew away. I think, everything is fine now. I hoped so.
Hinayaan ko munang maka idlip si Jared dahil alam kong pagod at bugbog ang katawan niya, halos kalahating oras siyang nakaidlip pero agad din naman siyang gumising. Mula sa radyo ni Jared, naririnig na namin ang biruan ng isa't isa.
Nag sisimula ng mag hasik ng lagim si North at napili niyang pag tripan si Thor na kakabalik lang matapos ang matagal na matagal na panahon, marami na daw kase siyang utang.
They were busy arguing about Thor's so-called debt to everyone since he was gone for quite some time but then, a girl interrupted and reminded them of how much they owe her for destroying her creations. I don't know her but I'm sure she's a part of Jared's team.
"Assholes!! And you, welcome back". She added.
Napailing si Jared. "Napaka bipolar talaga nito ni Gabby, palibhasa single tapos walang buhay pag ibig". Natatawa niyang bulong sa sarili.
Binatukan ko siya. "Alam mo ikaw, porque engaged ka na ay ang lakas na ng loob mong mang husga ng single. Gusto mo bang lumakad mag isa sa altar?". Seryoso kong tanong sa kaniya pero sa loob ko ay gusto ko nang tumawa.
"Hindi niyo ba alam na habang nagda drama tayo dito, etong si Jared nag propose na kay Lauren?". That's ate Trinity's voice.
"Ano?! Um-Oo ba siya?". Hindi makapaniwalang tanong ni North.
Jared was about to reply but I immediately took his walkie-talkie. Mas mabuti na ako na lang ang mag sasalita dahil natatakot ako na baka kung ano ang sabihin niya sa mga ito. Everyone can hear us, these so-called walkie-talkie are all connected to one another so chances are higher that my brother can hear us.
"I said yes, may problema ba?". I asked.
"Wala naman, akala ko kase hihindi ka sa alok niya pero anyways, congratulations!!". He delightedly replied.
"Congratulations Jared, you too Lauren!!". Aurora spoke.
"Another girls night out?!". Agad na aniya ni Elisa.
"No girls night out!!". The kutong lupa squad yelled at the same time. I chuckled, maski si Jared ay naka kunot ang noo habang pinag mamasdan akong nakangisi.
"What the hell? No girls night out? What are we? Kindergartens?". Walang ganang tanong ni ate Trinity.
"You're not allowed to go on a girls night without me, that's an order from your boyfriend". Reidly interrupted.
"Woah!!!! Sana lahat may label!!". Jared spoke.
Binatukan ko siya at tiningnan ng masama. "Eh anong tawag mo sa'kin? Ha? Kaibigan mo?!". Iritado kong tanong sa kaniya.
"Dude, you just proposed to her and she just said yes. You're literally making her mad. What more if the two of you started living together?". Tanong ni Thor.
"Baka maibaon ko na siya sa ilalim ng lupa". Seryoso kong sagot.
"Mauuna na kami, wala naman kaming mga boyfriend". Mataray na sambit ni Gabby.
"Let's just spend time with each other next time, we have to rest". Sabat ni West. Sigurado akong magka sama silang dalawa ni Cece ngayon at mabuti iyon para hindi mataranta tong kaibigan ko.
Jared pressed the off button and stared at me, he smiled genuinely. Fuck butterflies, I feel the whole zoo when I'm with Jared. I used to hate Disney stories, a lot but now? I think that is not bad at all...
"Uwi ka na sa'kin". Malambing niyang sambit.
Yumakap ako ng mahigpit sa kaniya at ibinaon ang sarili ko sa dibdib niya.
"Ikaw ang tahanan ko kaya sa'yo lang ako uuwi, kapag kasama kita, alam kong nakauwi na ako". I replied.
The helicopter flew to San Francisco International Airport, nandoon ang private plane na sasakyan namin pauwi. Each plane can accommodate at least two hundred passengers so we went back to the Philippines along with everyone.
It's a long flight but we managed to rest a bit, matapos ang labing limang oras na byahe ay nabalik na kami sa Pilipinas. Doon na kami nag kaniya-kaniya dahil hindi naman kami nakatira sa iisang bahay, Thor and Aurora will probably head to the quarters where they left the twins.
Cece, West, Eros and Psyche will also go back to their own home to rest or perhaps, try to forget everything that had happened today. It's honestly traumatizing but this event itself thought me a lesson, revenge will never become a solution.
And never judged a book by it's cover. Remember that every demon was once an angel, they were casted out and become the most unexpected creature that can destroy the world in a snap. Monsters are not born, they were created.
Hopefully everthing will go back to normal now, kahit paunti-unti lang para makabangon ang ibang tao. Sana matapos na ang lahat ng kaguluhan, nakaka sawa makakita ng mga taong nakahandusay sa kalsada, mga taong lumuluha at nawawalan ng pag asa at mga taong hindi na alam kung para saan pa sila bumabangon.
Matiwasay kaming nakabalik sa tahanan namin, hindi muna ako uuwi sa mansyon ngayon. Mas gusto kong manatili dito kasama si Jared, my brothers can breath just fine kahit wala ako sa mansyon namin kaya sigurado akong ayos lang silang dalawa ngayon.
**************************