**************************
Laurenna Phoebe Valiente
Tulad ng inaasahan namin, maraming silang kliyente. Wala silang pahinga buong mag hapon, ni hindi na nga sila nakapag miryenda man lang kahit sandali dahil ang iba ay talagang nag pupumilit na kitain si Jared este Atty. Chavez pala. Of course, he's not the type of guy who would refuse lalo na kapag nakikita niya talaga na nangangaylangan.
Ala siyete na ng gabi pero hindi pa rin tapos sina Atty. Freya, Atty. Owen at ang boyfriend kong si Atty. Jared Chavez. Dinalahan ko sila ng makakain kanina pero hindi ko alam kung naubos na nila iyon, I'm hoping that they did dahil siguradong mamaya pa sila makakapag hapunan.
Hindi ko maiwasang mapabuntong hininga dahil tapos na ako sa mga gawaing pinagawa nila sa'kin, nag tungo na rin ako sa presinto atsaka sa Supreme Court para manood ng mga trial. Imbis na si Jared, ako na lamang ang nag tungo kanina dahil hindi siya maka alis sa pwesto niya.
Pakiramdam ko nga naka super glue na ang pantalon niya doon.
Ni hindi man lang tumatayo para jumingle o sumagot ng tawag ni kalikasan, buong mag hapon na siyang nag sasalita sa at nag papaliwanag pero parang hindi man lang siya natutuyuan ng lalamunan. Partida, may hangover pa yan dahil maraming ininom sa party kahapon.
I wonder kung ano na ang ginagawa ni Attorney ngayon, sigurado akong naka kunot nanaman ang noo niya kapag nalilito na siya sa sarili niyang penmanship. Natatawa na lang ako kapag naalala ko ang nang yari last month, he literally cried!
Not because he's tired, it's because he couldn't comprehend his own handwriting. Those notes are important because it's related to a murder case, he was hired to be the lawyer of the victim. Sobrang frustrated at stress siya noong mga panahon na iyon kaya kapag may ipapasulat siya? Ako na ang gumagawa para siguradong malinis at hindi parang nag sabong.
Jared can be a baby sometimes habang ako naman ang nanay niyang walang sawa sa pag aalaga sa kaniya, nag aalala nga ako ngayon dahil hindi pa nawawala ang sinat niya pero nag pumilit siyang pumasok.
I should check him now, ala siyete na ng gabi. Oras na para mag off siya sa trabaho para makapag pahinga na ulit siya, kaylangan niyang mag bawi ng lakas para kinabukasan ay maging okay na siya. Hindi niya dapat inaabuso na palagi siyang malakas, you will pay the price someday.
I was about to stand up but I remembered that Jared told me not to disturb him, he's busy and not hungry. Muli kong umayos ng upo at nagpaikot-ikot sa swivel chair ko, all I can do is spin around and look outside.
Bago mag ala singko kanina, nag tungo ako sa opisina niya para mag iwan ng kape dahil wala pa siyang kinakain then he uttered this words to me. 'Lauren, don't come in here unless I called you. I'm fine okay? Just watch the trial for me, we'll discuss it later'.
He didn't even got a chance to finish his lunch because of a client, nag mamadali ang taong iyon kaya wala na ring nagawa si Jared kung hindi ang kitain siya. Nag tuloy-tuloy na iyon hanggang ngayon.
I bet Jared haven't noticed that I was already here waiting for him to call me, I know that I'm not needed here but he should at least let me do some works instead of me being a hassle or a burden to everyone. Tatlo lang silang abogado dahil nag sisimula pa lang ang law firm ngayon, mabibigla sila kung agad silang mag hahanap ng ibang tao na makakasama nila.
Ngayong naalala ko ang mga sinabi niya sa'kin kanina, nag tatampo ako pero kaylangan kong kumalma dahil baka masakal ko siya mamaya. Ayokong dumating sa punto na magkikita-kita kami sa korte tapos ako ang suspect sa kaso, I can't imagine myself wearing an orange t-shirt tapos may naka tatak na 'inmate' sa likod.
Maya-maya pa ng kaunti, mayroong kumatok sa pintuan ng opisina ko. It's Atty. Freya Del Luna, she smiled at me then immediately went to my direction. May dala siyang mga macarrons, agad niya akong inabutan ng red velvet flavor dahil alam niyang paborito ko ang mga iyon.
"Nag tatampo ka pa rin ba kay Atty. Chavez?". She asked.
I sighed heavily. "Gusto ko lang naman makatulong atsaka nag aalala kase ako sa kaniya, masama ba yon?". I replied then asked her a question.
Naupo siya sa upuan na nasa harapan ko, tipid siyang tumawa habang pinag mamasdan ako ng maigi. She's not taking her eyes off of me which is making me a bit uncomfortable but I can still handle it, I guess?
"Lauren, you're terrified. Why?". Muli niyang tanong.
"Ako? Takot? Saan naman?".
"You're terrified that he might leave you too because that's what you did to him before, you got sick and tired of everyone's shits so you decided to take a break from everything including Jared himself".
"Siguro nga tama ka, takot akong mawala ulit siya".
At this point, I can't deny how I really feel about everything. Oo, natatakot akong mawala si Jared sa'kin. Natatakot ako na baka iwan niya rin ako dahil iyon ang ginawa ko sa kaniya noon, ni hindi ko nga siya hinayaang mag paliwanag o nilingon sa huling pag kakataon.
Kung kinaya kong gawin yon noon sa kaniya, walang imposible na maaari at kaya niya ring ibalik iyon sa'kin. I can do it so why can't he? bakit siya hindi diba?
"Lauren, my job may be related to law and stuff but I was once a psychology student".
Hindi ko alam kung bakit niya ito ikinukwento sa'kin pero sigurado akong maski sina Jared at Atty. Owen ay hindi ito alam dahil masekretong babae si Atty. Freya, she doesn't really share her feelings, thoughts or anything about herself. She rarely does that for sure.
"The reason why I chose this profession is because I couldn't defend my father, he was accused of doing something ridiculous. They said that he was a rapist of a ten year old girl with a mental problem".
"I was just fifteen years old at that time, I thought that I already knew everything, that I understand how the world works but I was wrong".
"I studied psychology because of that girl, she's still alive and well until now but my father? He's no longer around".
Habang pinakikinggan ko ang kwento niya, nararamdaman ko rin na nasasaktan pa rin siya dahil sa mga nang yari. Ang hustisya sa bansang ito ay para lang sa mayayaman, kung wala kang pera? Wala ka ring kapangyarihan o karapatan na makamit ang hustisya.
I saw a tear fell from her eye as she continues to tell me her story and her past. "He committed suicide inside the prison cell because he doesn't want to be a burden to my mother and to everyone around him".
"His lawyer wasn't able to help him because that girl's family are rich and powerful, they knew that my father didn't raped her but they still insisted so he ended up having an unfair punishment".
"Reclusión perpetua".
"This story is unrelated to our current topic but somehow, I know what you're feeling right now".
Sa madaling salita, nag aral siya ng psychology para sa batang babae na ni-rape ng ibang tao. If that girl has a mental problem then that's the problem itself, people won't know if she's telling the truth or not but I'm not blaming her either.
If only the police and the prosecutor investigated properly then his father wouldn't have to think that he's a burden to everyone around and and would still be alive right now, baka sakaling nakita niya pang naging abogado si Atty. Freya ngayon. I'm sure he'll be the proudest father alive in the whole world.
"I can see right through your eyes how terrified and worried you are about your current status with Atty. Chavez".
"I know how much he loves you Lauren, he won't leave you".
Hearing those words from her made me smiled a bit, at least kahit papaano ay gumaan ang nararamdaman kong bigat dahil sa labis na pag aalala. May tiwala naman ako kay Jared pero hindi ko pa rin maiwasang makaramdam ng takot dahil sa hindi malamang kadahilanan.
But right now? Kanina pa ako hindi kumportable sa kinauupuan ko dahil pakiramdam ko ay kanina pa ako umiihi sa suot kong pang ibaba, ano bang araw ngayon?
"Atty. Freya? What's the date today?". I asked.
"It's the 30th, why?". Pag tataka niya ring katanungan sa'kin.
I sighed relieved, kinabahan ako ng sandali. Hindi ko pa red days ngayon, wala akong dalang spare pants or undergarments. Nasa locker ko sa campus ang mga gamit ko dahil palagi akong dinadatnan kapag nasa school, palagi na lang akong nang hihiram sa mga kakilala ko kaya naka isip ako na mag dala naman ng sarili kong gamit.
"It's nothing, naitanong ko lang". Masaya kong sagot sa kaniya.
"Okay, I'll go ahead now. Thanks for listening to my story, hope you keep it between us". She reminded me.
I smiled and nodded to her then she left my office and immediately closed the door, ngayon? Ako na lamang ang mag isa dito ngayon. Out of the blue, bigla akong dinalaw ng antok kaya tumungo muna ako sa lamesa ko at doon umidlip dahil siguradong mamaya pa naman matatapos si Jared.
Siguro dahil na rin sa pagod kanina kaya ako biglang dinalaw ng antok, the traffic was heavy earlier. Mabuti na nga lang at sakto lamang ang dating ko sa korte kanina, may mga dati rin akong ka-batchmates na nandoon. Katulad ko, nag tungo din sila doon para manood ng trial.
Hindi ko alam kung bakit nila kaylangang panoorin at kung para kanino dahil hindi naman na kami masyadong nag usap-usap kanina, naka tuon lamang ang atensyon ko sa mga nang yayari atsaka bawat salitang binibitiwan ng isa't isa. Jared assigned me to watch and observe properly, I wrote down some notes for him because I knew he'll ask for it.
Hindi ko alam kung ilang oras akong naka tulog sa opisina ko pero naalimpungatan ako dahil sa tunog ng pintuan kong unti-unting bumubukas, wala akong masyadong makita dahil madilim at mini lampshade lamang ang naka bukas ngayon.
"W-Who's there?". I immediately asked.
Someone pressed the switch button for the light, si Atty. Chavez atsaka Atty. Owen lang pala ang nandoon. Kapwa sila parang mga daga na hindi mo maintindihan, bakit kaya ganito ang mga itsura nila ngayon? Para silang mga kriminal na hindi mo maipinta. They looked surprised because I woke up right after hearing my door opened.
"Gago talaga to si Atty. Del Luna, sabi niya sa'min ay tulog ka kaya nag dahan-dahan pa kami para lang hindi ka magising". Agad na sagot ni Atty. Owen.
"Were you asleep earlier? I'm sorry, I didn't mean to disturb you". Atty. Chavez uttered with apologetic tone.
I yawned a bit. "Ayos lang, hindi na rin kase ako kumportable sa upuan ko kaya nagising rin ako". I lied about that part. Nagising talaga ako dahil para silang mga daga ni Atty. Owen.
"Kumain na ba kayo? Atsaka anong oras na?". Sunod-sunod kong tanong sa kanilang dalawa.
Nag tataka ang ekspresyon ni Atty. Owen habang pinag mamasdan ako. "Ala una na ng madaling araw Lauren, akala ko nga nakauwi ka na rin eh". Sagot niya sa tanong ko. I immediately sat properly and checked my phone, oh shit!! It's really 1 a.m!!
"Let's go home Lauren, you can't stay inside this office. It's not officially yours yet". Muling sambit ni Jared. Ngayong nakikita ko na siya ulit, bigla ko nanamang naalala ang mga sinabi niya kanina kaya blangko lamang ang ekspresyon ko.
"I can go home alone, may dala rin naman akong sasakyan ngayon kaya nga ako naka punta dito kanina diba?". Sagot ko sa kaniya.
"Woah! Ngayon ko lang nakitang nag taray si Lauren sa'yo Atty. Chavez!! Kaya niya pala iyon!!". Atty. Owen sounded amused.
"Hey, did I do something wrong? Tell me". Jared spoke nonchalantly.
"Nothing, I'm fine". I didn't lie, talaga namang okay lang ako kaso bigla ko nanamang naalala ang mga sinabi niya.
I'm sorry kase masyado akong sensitive ngayon, I'm sorry kase nag aalala ako at concern ako sa'yo and I'm sorry kase hindi ko makalimutan ang mga sinabi mo sa'kin kanina!!
"Kung mag aaway pa kayong dalawa, mauuna na ako ha? Baka madamay pa ako sa gulo ninyo". Natatawang paalam ni Atty. Owen sa'min pero parehas kaming walang kibo.
Napakamot na lang si Atty. Owen habang pinag mamasdan kaming dalawa atsaka lumabas sa opisina ko, kami na lamang ang naiwan dito ngayon. Wala pa ring nag sasalita sa'min at sinasadya kong hindi siya pansinin, kunwari na lang ay ka-text ko si kuya Luther.
He can leave if that's what he wants, I don't care!
Nag sent ako ng mensahe kay kuya Landon, sinabi ko na sa kaniya na baka hindi ako makauwi ngayong gabi dahil masyado ng malalim ang gabi para mag byahe pa ako ng napaka layo.
He rest assured me that he'll handle kuya Luther but there's a condition, he will tell me tomorrow when I got back home so I agreed and now I feel like I made a deal with the devil.
Magre-reply pa sana ako kay kuya Landon dahil may sinabi pa siya kaso biglang hinatak ni Jared ang telepono ko, itinago niya ito sa bulsa niya tapos nag tungo siya sa harapan ko kaya bigla ulit akong napa-upo sa swivel chair ko.
"Tell me, what's wrong?". He spoke.
I tried to get out but it was no use, bigla niyang hinarang ang dalawa niyang braso so I'm trapped here.
"I said I'm fine Jared, gusto ko nang mag pahinga. Uuwi na ako kaya umalis ka diyan". Sagot ko sa kaniya.
"You're not going anywhere unless you tell me what's wrong Lauren, Is this about what I said earlier? Hm?".
"I'm sorry my Lauren, I didn't mean to shout at you or made you feel like you're not needed here. I need you, I really do. I'm so sorry, please don't be mad at me".
"I wanted to talk to you since earlier but our clients were all hard-headed, they won't let me go unless they get what they wanted from me".
"Jared, I said I'm fine okay? Pagod lang din siguro ako ngayon kase traffic kanina". Sagot ko sa mga sinabi niya.
He was apologizing genuinely, should I give in or not?
He's too handsome, I can't resist him..
"I'm still feeling sick since earlier but I have to work hard so we can pay the rest of the remaining balance, I haven't fully paid your brothers yet". Mahina niyang paalala sa'kin. His tone was a bit off, hindi magandang pakinggan.
Since nasa harapan ko siya, kinapa ko ang noo niya ngunit agad ko rin namang inalis dahil mainit nga siya. Pwede na sigurong pag lutuan ng itlog, kawali atsaka mantika na lang ang kulang tapos hintayin mong maluto then voila! Instant sunny side up by Atty. Chavez's forehead.
"Sana hindi ka na muna nag trabaho, and about the debt? I can help, I still have money. Pwede tayong mag tulungan, we own this place so we should pay it together". Malumanay kong sambit.
"No ifs, no buts Atty. Chavez. I will transfer the money first thing tomorrow in the morning, now let's go home. I'll drive you home this time". Bulontaryo kong pag anyaya sa kaniya.
Malawak na ang ngiti niya ngayon, akala niya siguro ay okay na kaming dalawa. Well, we are but C'mon! Nag tatampo pa rin ako pero hindi ko alam kung bakit!!
Inalis ko ang mga braso niyang nakaharang atsaka ako tumayo mula sa swivel chair ko, unti mong mga braso niya ay mainit kaya talagang sigurado na akong nilalagnat siya ngayon at dapat na siyang mag pahinga.
Ako ang naunang nag lakad palayo, alam ko namang susunod siya sa'kin eh. I was about to step forward once more but then he suddenly grabbed my wrist and stopped me, tumingin ako sa direksyon niya habang nag tataka ang reaksyon.
After stopping me, he took off his coat and put it around my waist. I'm not following, what the hell is up with him? Anong meron? What's with the coat??
"You're bleeding, do you have any spare pants?". He whispered.
Agad akong napahawak sa likuran ko, hindi ako makatingin ng diretso sa kaniya. Tama nga ang hinala ko, sinasabi ko na nga ba at red days ko ngayon. Kaya pala ang bilis kong mainis pati nag tatampo ako kahit wala namang dahilan, iisipin ko na sana na nababaliw na ako pero I guess, I don't have to think that way because the answer is right there!
I stained my own fucking swivel chair!!
"Hey, don't be shy. This is not the first time that this has happened to us, remember?". He reminded me.
He sighed then chuckled. "Luckily, I'm always prepared for these kind of situations. Let's go to my office". He spoke then took my hand delightedly.
Wala na akong magawa kung hindi ang sumunod sa kaniya patungo sa opisina niya, pag pasok namin doon ay agad siyang dumiretso sa mga cabinets para kumuha ng sinasabi niyang 'red days emergency kit' or whatsoever.
Una niyang inabot sa'kin ang isang buong pack ng sanitary napkins with wings, this is exactly what I'm using whenever I'm on my lady's days. Paano niya kaya to nalaman? Tsk.. Palibhasa stalker!!
Pangalawa naman ay pamalit na comfortable pants, may sweater na rin para daw terno at hindi awkward tingnan which make sense naman kaya tinanggap ko iyon.
Pangatlo, comfortable undergarments and I'm not surprised that he knew what's my size. Sa puntong ito, unti mong cup size ko ay alam niya na rin kaya bakit pa ako magugulat?
And last but not the least, tig-iisang balot ng mga tsokolate katulad ng KitKat, Ferrero Rocher, Hersheys, Reese's peanut butter cups atsaka yung punyemas na Toblerone na yan. I used to love Toblerone but not anymore, pinapainit niyan ang dugo ko kaya pwede bang ilayo mo yan sa'kin??!
Tinaasan ko si Atty. Chavez ng isang kilay. "What's with these chocolates? What do you want me to do with those? Put it inside my uterus?". Sarkastiko kong tanong.
Bigla siyang tumawa ng malakas, halos hindi na siya makahinga dahil masyado siyang masaya. Nag tanong lang naman ako kung anong gusto niyang gawin ko sa mga tsokolate, bakit siya natatawa na parang wala ng bukas?
"L-Lauren, mag palit ka na para makauwi na tayo. Tama na yang kalokohan mo". Natatawa niyang sambit.
Sinamaan ko na lang siya ng tingin tapos agad akong lumabas sa opisina niya, hanggang sa maka labas ako ay rinig na rinig ko pa rin ang halakhak niyang nakakairita..
Pag pasok ko sa banyo, agad akong nag palit doon. From head to toe dahil terno ang binigay ng boyfriend kong may kulang na turnilyo sa utak niya, nasa kaniya ang mga tsokolate ngayon at sigurado akong tawa pa rin siya nang tawa hanggang ngayon.
Hindi pa kaagad siya makaka move on kaya magpapa tuloy pa rin siya hanggang sa mainis ako at tuluyan ko na siyang tapusin gamit ang sarili kong mga kamay pero kaylangan kong mag timpi kase mahal ko siya at ayokong maging kriminal.
Matapos kong ayusin ang sarili ko, muli akong lumabas sa rest room at nag tungo pabalik sa opisina niya. I noticed that he already stopped laughing but as soon as he saw me, he instantly bursted into laugher.
Sinamaan ko na lang siya ng tingin tapos kinuha ko yung paper bag na hawak niya, wala namang laman iyon kaya doon ko na lamang nilagay ang mga damit kong ginamit kanina.
"Let me carry those and let's go home". Natatawa niya pa ring pag anyaya sa'kin. He took my things and carried it along with his things, ngayon ko lang napansin na dalawa pala ang telepono niya pero mukhang hindi typical ang brand nung isa.
Sinikmuraan ko muna siya bago lumakad palayo, he immediately followed me kahit naka hawak siya kung saan tumama ang kamay ko. He's trying to put his hands on my shoulder but I kept on removing it, hindi kaya siya maagan!
Pag labas namin sa loob ng law firm, he locked the doors properly then we headed to my car since I'm the one who's driving. May inabot siyang papel sa'kin, an address was written there. Doon daw kami pupunta ngayon and I should trust him.
Waze naman ang gamit ko, pamilyar ang bawat inaraanan namin at pakiramdam ko ay naka punta na ko dito noon. Wala pang kalahating oras ang byahe namin, nasa fifteen minutes lang ata o sampu lang. Tumugil kami sa isang mataas na gate, it's the same old gate that I saw once. Nandito kami sa luma nilang mansyon.
This place is where everything started, where we met and made our vows to each other. I see na hindi niya pa rin pinapaalis yung matandang puno kung saan kami nag lalaro, the gate itself opened up and I was a bit surprised.
"This house will be our new home once we get married". Jared uttered even if his eyes were both closed.
Is he dreaming?
"Lauren, hindi ako nananaginip okay? Kanina pa ako gising dito kaso nahihilo na ako kaya sandali muna akong pumikit". He added. What he said made me felt like he can read my mind so I should be very careful.
"Sa susunod, uminom ka ulit ng marami okay?". Sarkastiko kong aniya kay Jared. He nodded then chuckled.
Nag maneho ako papasok sa loob at nag parada sa gilid ng mansyon, iba na ang kulay neto ngunit malinis at maayos na ang lahat katulad ng inaasahan ko. Eto ang isa sa mga pinaka importanteng project na ginawa ng mga kapatid ko, oh! And not to mention that my brothers were the ones who made the blueprint for Thorin and Aurora's future home!
Pinatay ko ang makina ng sasakayan ko. "Jared, we're here. Mauna ka nang pumasok sa loob, I'll just check everything then I'll follow you". I spoke nonchalantly.
I reached him and kissed his cheek before we went out of my car, dala niya pa rin ang mga gamit namin hanggang sa pag pasok niya sa loob. Ako naman ngayon ang lumabas sa sasakayan at agad itong isinarado ng maayos, I immediately followed Jared inside the mansion because it's quite dark here.
Nandito ang mga lumang litrato namin ni Jared, simula noong mga bata pa kami hanggang ngayon. Pati na rin ang mga kinuha namin noong panahong naaksidente si Thor at nasa penthouse kami ni West ay nandito din!
I was having fun by just staring at these priceless memories that he and I shared throughout the years, even though nagka hiwalay kami ng medyo mahabang panahon ay parang wala rin namang bago sa'min.
"I knew you'd love to see them so I placed it in here where you can see them right away". Jared spoke.
"Tayong dalawa lang ba ang tao dito?". I randomly asked.
"Yes baby, it's just the two of us. Why?". He asked.
"Gusto mo bang mag byaheng langit tayo?". He added then chuckled.
"Gusto mo bang ipasundo kita kay Satanas?". Seryoso kong tanong sa kaniya kaya siya tumawa sabay nag peace sign.
Nang matapos akong pag masdan ang mga litrato, agad akong nag tungo sa direksyon niya atsaka muli ulit siyang kinapa sa noo. Bakit kaya hindi pa siya magpahinga?
Ang ganda pa ng pag momodelo niya dito sa hallway habang pinag mamasdan ako, don't tell me na hinihintay niya pa akong sumunod sa kaniya?
"Let's go, you have to rest and get better". Sambit ko atsaka hinatak ko ang pulsuhan niya. I think I know where the master's bedroom is but I was completely unaware.
Itinuro niya pa sa'kin kung nasaan ang master's bedroom, it's a huge room with a queen size bed. Everything is arranged properly and honestly? Nakaka hiyang humiga sa kama dahil sobrang linis nito at maski maliit na kalat ay wala kang makikita sa paligid.
"This is our room? Dalawa lang naman tayong nandito, bakit parang pwede na atang matulog ang buong barangay dito?". Pag tataka kong tanong sa kaniya.
"Lauren, etong kwarto na ito ay nandito na bago pa tayo mabuo ng mga magulang natin atsaka malay mo maka isip ka na gusto mo ng isang dosenang anak diba?". Natatawa niyang sagot sa tanong ko.
Hindi ko tuloy maipinta ang sarili kong ekspresyon. "Hindi pa nga tayo bayad sa mga kapatid ko tapos gusto mo pa ng isang dosenang anak?". I reminded him.
"May mauutangan naman tayo eh, nandiyan si North".
"Ha? Mas makunat pa sa chicharon yon eh!".
"Hindi naman masyado, slight lang".
"Tsk, palibhasa parehas kayo eh".
"Kapag sa kanila, kuripot ako pero kapag sa'yo? Siyempre hindi pwede kase lahat ng meron ako ay pag aari mo rin pati na tong katawan ko".
Kumunot ang noo ko dahil sa sinabi niya. "Masama ka pa lang nilalagnat". I almost whispered.
"Bakit naman??". He asked.
"You're acting like North but unfortunately, I'm not Elisa so let's stop this nonsense. We have to rest". Paalala ko sa kaniya.
"Are you gonna sleep beside me?".
"Bakit? Saan mo ba ko gustong matulog? Sa ibabaw mo?".
"Lauren, pwede ka naman kaseng matulog sa guest rooms o sa sala pero bakit sa ibabaw ko ang sinabi mo?".
Gusto ko na talagang tanggalan ng dila si Jared pati na rin ako dahil etong dila ko, masyadong wild ngayong gabi. Wala pang kasalan kaya wala pang magaganap na milagro, baka multuhin siya ni mom at dad kapag bigla niya akong nabuntis.
Before you have sex with your partner, make sure that you're wearing the safest protection which is a wedding ring and not a condom. May utak naman ako, hindi na rin ako bata pero mas gusto ko rin na kasal muna.
"Iyon ang lumabas sa bibig ko eh! Mag palit ka na ng damit mo atsaka matulog na tayo!!". Pasigaw kong sagot sa kaniya.
Naupo siya sa kama habang naka tayo ako sa harapan niya then out of the blue, he suddenly pulled me closer to him kaya parehas kaming napahiga sa kama. Ngayon literal na nasa ibabaw niya na ako, I tried to get out but I couldn't.
"Stay Lauren, don't move". He whispered.
"Jared, let me go. We have to rest". I replied.
He didn't reply a thing, he was just staring at me.
"Huwag mo nga akong tingnan".
"Palagi naman akong nakatingin sa'yo, ngayon ka pa nag rereklamo?".
"Let me go now atsaka bakit mo ba ako tinititigan? May dumi ba ako sa mukha?".
"Naisip ko lang...".
"Ano nanamang naiisip mo?".
"Mahal na mahal kita".
I tried to hide my smile. "I love you more, My Attorney".
"Let's sleep now?". He asked. I just nodded to him and smiled genuinely, he gently put me down so I can lie down beside him.
"Good night, Attorney".
"Sweet dreams, my love".
He kissed my forehead for the last time as I closed my eyes to sleep, nararamdaman ko pang hinahaplos niya nang dahan-dahan ang buhok ko at iyon ang dahilan kung bakit mas mabilis akong naka tulog sa tabi niya.
**************************