**************************
Laurenna Phoebe Valiente
Yesterday's event was great, pag tapos ianunsyo ni Mrs. Alonzo na si Dawn na ang bagong CEO ay nagkaroon pa ng kaunting salo-salo sa loob ng kumpanya pero hindi pa doon nag tatapos ang selebrasyon dahil inimbita pa nila kami sa manyon nila para naman ipagdiwang ang kaarawan niya.
Siyempre sumama kami ni Jared dahil may regalo kami kay Dawn, a limited edition Chanel bag from Italy. Si kuya Luther ang pumili non dahil alam naman nilang lahat na hindi ako magaling pag dating sa mga ganong klaseng pilian. My style doesn't match theirs, I'm still me after all and we all know that I don't dressed up like a woman sometimes.
Jared and I paid for the bag, si kuya Luther lang ang pinapili namin dahil may choices doon. We don't know what she wanted or which one is which so we asked him and I think we did a right thing since she loved the bag, mabuti na lang expert ang kapatid ko no?
Unang umalis si North at Elisa kahapon, magka relasyon pala talaga sila or what. Hindi ko kase naitanong kahapon kaya hanggang ngayon ay wala pa rin akong ideya, sumunod naman ang mga kaibigan ni Dawn na tumakas lang pala para makasama sa pagdiriwang.
Nang umalis kami ni Jared, late na rin iyon pero naiwan pa sina Psyche, Eros, West atsaka Cece. Siguro umalis din ang dalawa sa kanila matapos namin, si West at Cece kase ang huling umuwi base na rin kay Cece dahil nakausap ko pa siya kagabi bago ako matulog.
Oh and by the way, si Ava Maxine Zepeda? She slept with my eldest brother. Yes! I'm damn serious about it and I think something is going on between the two of them. It's not like I would bother to ask but I'm glad that my brother had finally moved on from that gold digger and I don't have to worry about Ava cause she's different, she's like Dawn with Cece's attitude.
Kaka-simula lang naman talaga ng law firm namin, yes! It's ours! But I'm still a damn student. I'm not a licensed lawyer yet unlike Jared and the rest, I'm glad that they were able to become one and I know I'll be one someday. I'm working really hard to make my dreams come true and I'm sure mom and dad are both delighted to know that I'm doing pretty well.
Dawn's birthday celebration and the announcement of her being the new CEO of Cc was party time for each and everyone of us, at least kahit papaano ay nakapag pahinga si Jared pero ngayon? Back to normal na kaming lahat at oras na para magising kami sa realidad.
Medyo maraming nainom si Jared kagabi, mabuti na nga lang at nakauwi pa iyon sa kanila. I called him last night but after a few minutes of talking? He slept alone! He didn't even say good night to me but it doesn't really matter. I knew he's worn out from driving back and fourth, mula sa bahay namin patungo sa kumpanya tapos mula doon hanggang sa mansyon ng mga Alonzo then pauwi pa...
They say, a perfect man doesn't exist which is why I though so too but then a certain person made me believed that it wasn't true after all. Sa tuwing naririnig ko iyon, ang ginagawa ko lang ay pinag mamasdan ko si Jared at sasabihin ko sa sarili ko na palibhasa mga single sila.
Now that I've mentioned Jared, come to think of it? He's my first boyfriend and my soon-to-be husband but not the first person who lied and hurt me. He's also my first love or it's the other way around though that part doesn't matter, what matters is he and I are back!
Umaga naman ang schedule ng pasok ko hanggang sa tanghali kaya pag tapos ng klase ko ay didiretso ako sa Agoncillio para tumulong sa kaniya, I'm his part time secretary!
I wanted him to hire a full time secretary so he won't have to bear too much work but he said this to me.
'Lauren, ayokong kumuha ng sekretarya kase baka pag selosan mo pa yon. Naalala mo ba si Lance atsaka Nikka? Pati si Freya pinag selosan ni Nikka! Kaya ayun magka-away ata yung dalawa ngayon' and that's what he said to me.
I think, a week before Dawn's birthday ay nag punta yung Lance sa law firm tapos nagka taon naman magkaka kilala pala silang lahat nila Jared. After a few minutes of chit-chating with everyone since lunch break during at that time, that Nikka called Lance and she probably heard Freya laughing about Lance's statements.
Speaking of Nikka, she already apologized to me but every single time that I'll see her? I still want to slap her face even if all of it were already in the past and it's over now. Ewan ko ba, kusang kumukulo ang dugo ko kapag nakikita ko siya.
May boyfriend na siya ngayon, she's the jealous type so I pity that guy. Swerte lang siya dahil maganda si Nikka, bonus na rin dahil nakatapos na siya ng dalawang kurso at isa siyang dean's lister though she didn't study here. Sa ibang bansa siya nag aral since elementary? I'm not sure either.
Kakatapos lang ng klase ko ngayon, hindi na ako dito kakain dahil aabutin na ako ng isang taon bago ko pa marating ang Agoncillo kung sakaling kakain ako dito ngayon.
Sigurado akong marami nanamang ginagawa si Jared kaya hindi pa nakakatawag man lang o text, ganon naman ang sistema namin kapag parehas kaming abala sa mga bagay-bagay.
He doesn't want me to run around either kaya ang ginagawa ko lang talaga sa loob ng law firm ay aliwin siya buong mag hapon hanggang sa mag sara, pretty basic right? Though I'm not happy because I feel like a burden to him.
Gusto kong maging istrikto siya sa'kin pero hindi niya ako magawang sungitan, nakakainis! Ako tuloy ang nag tataray sa'ming dalawa. Hindi naman ako yung boss, siya ang boss ko at ako ang sekretarya niya pero parang hindi pa rin ako nag i-exist dahil siya pa rin ang gumawa ng gawin ko.
Mabuti pa si Eros eh! Kaya niyang sungitan si Psyche kahit mahal na mahal niya yung tao, si Jared? Mas takot pa siya kaysa sa'kin! Hindi dapat ganon diba?!
Natatawa na nga lang si Atty. Freya atsaka Atty. Owen sa kaniya, paano? Sa tuwing ako na yung galit, titiklop na siya. Akala mo ay parang papel na bilang tinapakan o nilukot gamit ang mga kamay, ganon si Jared at ako na lang ang nafu-frustrate dahil wala akong magawa. Jared is Jared, period.
"Lauren? Gusto mo bang sumama mag lunch?". Tanong ni Safira sa'kin. Palabas pa lang ako ng classroom namin, nandito pa ang iba dahil abala pa silang mag usap-usap tungkol sa sari-sarili nilang mga buhay.
Itinuon ko ang atensyon ko sa kanila. "Uh, salamat sa pag imbita pero tatanggi muna ako ngayon kase may lakad pa ako". I was a bit hesitant but I did say it anyway.
"Actually, it wasn't us who's inviting you. It was Kurt, he just asked us to invite you". Masaya niyang pag lilinaw. That guy? Oh hell no...
First of all, he's creepy. Second, ew. Third, I'd rather chew some bugs than eat lunch with that obsessed son of female dog. So thanks but no thanks...
"I'm really sorry but I can't, may trabaho pa ako at mahuhuli na ako kaya kaylangan ko nang mag madali". Sagot ko sa kaniya. Palibhasa hindi sila ang iniimbita non kaya wala silang mga pakealam, subukan kaya nilang maging ako kahit minsan diba? Kahit isang oras lang.
Narinig kong tipid na tumawa si Safira pati na ang mga kaibigan niyang mukhang nevermind, I shouldn't ruin my mood like this. I'm busy, I have to help Jared so I better go there now or he'll suffer the consequences of me being too late.
"You're still working despite being having two rich siblings? What are you? Obsessed with money?". She asked. I find her words too offensive, should I slap her now or do it tomorrow?
Well, that will depend on her next move and answer...
Itinataas ako ang isa kong kilay sa kanilang tatlo. "Kung mayaman man ang mga kapatid ko ngayon, dahil sa sipag, hirap at tiyaga nila iyon. Ako ba ang nag trabaho at kumita o nagpaka puyat para kitain ang bawat sentimong meron sila?". Mataray kong tanong.
I'm really offended by her statement so I didn't end it there, tiningnan ko pa siya mula ulo hanggang sa paa at napag tantong puro mamahalin ang mga suot niyang damit ngayon. Some of her clothes came from countries like US, Canada, UK, Australia or Japan.
Hinakawan ko ng bahagya ang collar ng damit niya. "You see? I'm no leech like you Safira. I don't need my brothers to support me unlike you, I'm hundered percent sure that you'll die if your parents are both six feet underneath the ground". I added.
What I said just now left her speechless, naka-bukas ang mga bibig nila kaya isinarado ko muna dahil baka mapasukan ng mga kung ano-anong insekto. Kawawa naman yung mga papasok sa bibig nila, automatikong mamamatay kase nabubulok na ang mga bunganga nila. Puro shit na yung lumalabas doon.
Pati ba naman ang personal kong buhay ay papakealaman nilang apat? Seryoso?
I don't even know those other three, basta alam ko ay kaklase ko silang apat. Wala akong pakealam sa kanila, for as long as ganon din sila sa'kin. Kung ano man ang sinabi ko, totoo lang naman iyon kaya hindi na siya naka sagot.
Kung tutuusin, may karapatan ako sa kumpanya namin dahil anak din naman ako at naka lagay sa last will ng mga magulang namin na may parte ako doon kahit na anong mang yari. Kuya Luther told me that I have the biggest part of the share while the two of them doesn't have a lot, that surprises me...
Kahit naman hindi ako mayaman noon, nabuhay naman ako at lumaking tama kaya kahit hindi ko kunin ang para sa'kin ay mabubuhay pa rin ako. I decided to give them a part of mine para pantay-pantay ang meron kami, ipinaliwanag ko sa kanila kung bakit at agad naman nilang naintindihan ang bagay na iyon kaya pare-parehas kaming masaya.
And besides? My future husband is goddman lawyer! He's a handsome, funny, multi talented and loving man. What more can I ask for? Sobra-sobra na si Jared...
Money is not everything for me, although some people with financial problems can have a different perspective but for me? Even if I wasn't a Valiente, I won't be a slave for golds. Working hard, doing your best and learning from your mistake is the key to success.
Matapos kong makipag sagutan sa mga impaktang iyon, iniwan ko na silang lahat at agad akong nag tungo sa parking lot. Hindi ko gamit ang Aventador S dahil sa school at law firm ang pupuntahan ko, hindi naman ako gagala o didiretso sa mall para mag liwaliw. Nagiging issue din iyon kaya gamit ko ang isa ko pang sasakyan, a Black Toyota Vios.
I bought is last year, I was with Jared during that time. Nagsa-sawa na kase akong marinig ang mga opinyion ng mga tao kaya ako na ang nag adjust, napagastos pa tuloy ako ng wala sa panahon. Even kuya Luther and kuya Landon were wondering why I had to bought a new one kung maayos pa naman ang sasakyan ko.
To make the long story short, I explained everything to them. Siyempre pera ang usapan at alam naman natin na hindi mura ang mga kotse lalo na sa Pilipinas, mas makakabuti na rin na hindi ko gamit ang mamahalin kong kotse dahil ginagawa nilang background which is hindi naman masama pero...
Nagugulat na lang ako minsan dahil napag kakamalan akong mag nanakaw o car-napper, akala nila ay gusto kong nakawin yung sasakyan kaya silip ako nang silip sa bintana. Hindi nila alam na tumitingin ako dahil gusto kong ma-siguradong wala na akong naiwan sa upuan ko o sa shot gun seat, tinted ang bintana kaya hindi ko makita ng maayos.
Nabanggit ko rin kay Jared ang kwentong iyon at halos maubusan na siya ng hininga dahil sa kaka-tawa, take note lang ha? Ako pa yung sinabihan niyang bobo!!!
Bakit ba daw kase ako sumisilip ng ganon sa kotse ko? Eh pwede ko naman daw buksan at tingnan ng maayos kaysa para akong magnanakaw na nag mamasid.
Agad akong pumasok sa loob ng driver's seat matapos kong buksan ang pintuan, gusto ko na ring umalis dahil anong oras nanaman. Hindi pa naman kumakain ng tanghalian si Jared lalo na kapag marami siyang ginagawa, kahit naman paalalahanan siya ni Atty. Freya at Atty. Owen ay baliwala talaga.
Ang hirap mag alaga ng pasaway na abogado...
Mabuti na lang at mahaba ang pasenya ko ay sanay akong mag alaga ng mga pasaway dahil isa rin akong ganon dati, ngayon alam ko na ang pakiramdam ng mga tao sa paligid ko noon. Ganito pala iyon, minsan nakaka ubos ng lakas.
Ang kaibahan lang naman namin ni Jared ngayon, siya nagta-trabaho at nag lilingkod sa mga taong nangangailangan ng serbisyo niya. Sayang naman ang pagpapa gawa ko ng tarpaulin kung hindi niya gagamitin ang mga pinag aralan niya ng higit sa walong taon.
It took him at least nine years to become what he is today, he should be proud of himself and I'm glad that I was to be by his side when he achieved his dreams. Akala ko noon ay talagang magkaka hiwalay na kami pero siguro mali ako, hindi naman siya ang problema eh. Ako...
But come to think of it, lahat ng iyon ay tapos na kaya hindi na dapat iniisip o pinoproblema. Nagka balikan na kami ni Jared at masayang-masaya na kami ngayon, for now? I have to focus driving. Palabas pa lang ako ng campus, sobrang daming nag lalabasan kaya aabutin ako ng ilang minuto bago makaalis.
Wala pa ako sa highway neto pero ganito na kaagad, nakaka frustrate na hindi ko maintindihan. Mainit pa naman ngayon kahit naka bukas yung AC ng sasakyan ko, or perhaps I was just too stressed out kaya ako nagkaka ganito. I better calm myself down, makakarating din ako doon...
Habang nag hihintay ako na umandar ang mga sasakyan sa harapan ko, I decided to dial Jared's phone number. I'm pretty sure he'll still answer kahit busy siya, hindi niya naman ako matitiis eh.
Sa tuwing sinusubukan ko siyang tawagan, naka patay daw ang telepono niya. Why the hell can't I reach him? Anong nang yayari sa taong to?
I'm not being paranoid, sigurado naman akong wala siyang kabit or what. Bihira nga siyang tumanggap ng babaeng kliyente eh, minsan pinapasa niya Kay Atty. Freya o kay Atty. Owen most of the time dahil gusto niya rin naman.
I was about to call Atty. Freya but then I realized that it's her day off today, hindi rin siya sasagot dahil may 'part time' job daw siya at ayaw niya ng kahit na sinong iistorbo sa kaniya kapag may ginagawa siya.
While Atty. Owen? He's out today, nasa meeting siya kasama ng isang negosyanteng kliyente so I can't disturb him either.
Wala akong cellphone number ni Manong Joel, hindi ko pa nakukuha eh. Look, I don't save someone else's phone number on my device specially if they don't mean anything to me pero empleyado si kuya Joel kaya dapat meron din akong numero niya.
He's the manager of the security department, he controls the cameras at siya rin ang gumagabay sa mga newly hired na guards ng law firm. Bakit kami may ganito? Well...
A group of so-called gangsters went inside our law firm and they were looking for a lawyer, si Jared at ako lang din ang tao noong mga panahon na iyon.
Wala pa kaming mga gwardya o kahit sinong kasama dahil wala rin yung dalawa pero sa totoo lang, pare-parehas naman kaming walang magagawa kahit kasama namin sila diba?
Those gangsters are not just bare handed, may mga dala silang baril atsaka baseball bats. Nasa pito ata ang pumasok kasama ang boss pero may tao pa sa labas, sila ang naka bantay doon.
Nakapatay ng negosyante yung lider at balak silang idemanda ng naiwang pamilya nung biktima, wala silang kawala doon kaya kaylangan daw nila ng magaling na abogado at may nakapag sabi na dito daw nagta trabaho ang isa kaya nag tungo silang lahat dito.
Kalmado lang si Jared kahit na nakikita niya ang mga hawak nilang armas, hindi ko rin alam kung papaano niya nagagawang ngumiti at makipag biruan pa ng ganon kahit alam niyang maaari kaming mapahamak.
Pumayag naman si Jared na kausapin ang lider pero ang kapalit non ay lalabas ako at hindi madadamay, ayoko sanang umalis pero siya mismo ang nag taboy sa'kin at naka ngiti pa siya bago niya ako tuluyang paalisin.
I have my own office despite the fact that I'm still a law student and not a licensed lawyer like them, kung saan siya natulog dati? Sa'kin palang opisina iyon!
After they talked inside Jared's office, lahat sila ay takot na takot at kapwa pare-parehas na nag mamadaling umalis. Siyempre nag tataka ako kung anong nang yari, instead of explaining? He kissed my forehead and embraced me tight..
What happened alone left me traumatised, that's the reason why we had to hire at least a few people to guard us. Mabuti na nga lang at dalawa lang kami ni Jared, wala sina Atty. Owen at Atty. Freya. Kung nandoon sila? Malamang pare-parehas kaming nasa ilalim na ng lupa habang kinakain ng mga uuod.
Sinampal ko ang sarili ko dahil nag sisimula nanaman akong matulala, naalala ko lang ang nang yari kaya bigla akong nawawala sa sarili. Nag sisimula na rin silang umandar kaya ganon din ang sasakyan ko.
Hindi naman masyadong traffic ngayong araw, mabuti na nga lang at ganon ang sistema. Kapag may malalang traffic, inaabot ng dalawang oras bago ako makarating sa Agoncillio. Naiintindihan naman ni Jared kaya lang nahihiya pa rin ako kahit na may relasyon kami, halatang-halata na masyado akong maraming privilege.
Halos isang oras lang ang byahe ko, pag dating ko sa law firm ay agad akong dumiretso sa underground parking para doon mag parada ng sasakyan ko.
Sigurado naman akong nandito si Jared ngayon, hindi naman siya nag sasarado ng basta-basta. Mag sasabi siya kapag wala kaming mga pasok o trabaho ngayon at agad niya kaming aabisuhan, hindi yung ganito na para kaming mga tanga sa kakahintay kung may gagawin ba kami o wala.
Pag labas ko sa Toyota Vios ko, nakasalubong ko pa si kuya Joel na may dalang mga package kaya agad akong lumapit sa kaniya.
He smiled at me. "Ms. Valiente, nandito na po pala kayo. May package po ako para sainyong dalawa ni Sir Chavez". He uttered then handed me a small brown box and a letter.
Agad ko iyong tinanggap para makabawas sa mga dala niyang iba pang package, para siguro kay Atty. Freya at Atty. Owen ang iba diyan pero parang ang dami naman ata.
I offered to help him but he refused, wala naman daw ito sa kaniya dahil malaki naman ang pasahod ni Jared. Sobra pa daw sa minimum kaya ang tanging magagawa niya na lang ay gumawa ng iba pang trabaho maliban sa pag babantay at pag tuturo sa iba pang mga guards.
Pag dating namin sa loob, agad akong nag tungo sa opisina ni Jared. Naabutan ko siyang nakahandusay sa sofa, hindi pa nakakapag palit ng damit at amoy alak pa rin hanggang ngayon. Literal na napa-face palm ako, nag aalala ako sa kaniya tapos eto lang ang maaabutan ko?!
Nilapitan ko siya atsaka kinalabit. "Hey, Jared. Wake up, tanghali na". I gently whispered. I'm annoyed but it won't help me in this situation so what's the point? I won't want to waste my time being mad at him.
His eyes widened and almost jumped out of the sofa, what? Too surprised to see me?
"L-Lauren? What are you doing here?". He asked. Tumayo ako at pinagmasdan ang kalagayan niyang hindi maipinta.
Tinaasan ko siya ng isang kilay. "What else, you asshole?". Sagot ko habang nakapamewang sa kaniya.
"A-Anong oras na? B-Bakit ang l-liwanag?". Muli niyang tanong sa'kin. Hindi ba pwedeng maging patatas na lang ako?
"Jared, it's 1 PM. You skipped your breakfast and lunch, you haven't changed your clothes yet and it looks like a pigsty in here. When are you planning to get up?". Sagot ko sa kaniya.
Naupo siya habang kinukusot ang mga mata niya, hindi ko alam kung maaawa ako o maiinis sa itsura niya ngayon. It's not about him not doing his job, it's about him making me worry like this. See? Kung hindi ako nag punta dito ay hindi ko malalaman kung ano na ang nang yari sa kaniya.
Hindi pa siya kumakain o nakakapag palit man lang ng damit tapos hindi niya pa sinasagot yung mga tawag ko, anong gusto niyang isipin ko?
Naglalaro lang siya ng board games dito? Nakikipag laro ng pustahan sa mga gangsters o kay kamatayan?
"I don't think I can work today, I feel like throwing up my whole internal organs". He uttered.
Agad kong kinuha yung trash bin dahil baka literal na mag kalat siya, puro papel lang naman ang laman neto kaya ayos lang kahit dito siya mag kalat ng 'internal organs' niya.
"Akala ko ba umuwi ka kagabi?". Tanong ko sa kaniya.
"I didn't went home last night, I stayed up all night in front of your house then I waited until you are asleep, after that? I headed straight here so I'll be early for today". Paliwanag niya sa nang yari.
"Did you sleep we-". He didn't get a chance to finish his last word because he's busy throwing up.
Luckily, nasa harapan niya lang ang basurahan kaya hindi mag durusa ang mga janitor dito. Dahan-dahan kong hinahaplos ang likod niyang basang-basa ng pawis, mabuti na lang at amoy pabango pa rin ang damit niya kahit ganon.
"Nag iinom ka ng sobra tapos hindi mo naman pala kaya, ano ka ngayon?". Seryoso kong tanong sa kaniya. He chuckled then continued his business, karma is really a bitch if you're an asshole. Hayst...
Magkaka sakit siya lalo kung hindi pa siya mag papalit, naalala kong may mga gamit nga pala siya dito sa opisina niya kaya agad akong nag tungo papalapit sa cabinet niya at kumuha ng kumportableng pamalit doon. Now, I'm his mom and not his secretary...
Matapos kong maka kuha, inilapag ko yon sa tabi niya tapos kumuha naman ako ng tubig para mahimasmasan siya ng kaunti pa dahil baka natutulog pa siya pati na ang diwa niya hanggang ngayon.
"Kanina pa ako nag-aalala sa'yo, hindi mo sinasagot ang mga text atsaka tawag ko kanina pa". Sambit ko.
"Im sorry Lauren, forgive me...". He spoke in a baby tone.
"Jared, hindi ako galit sa'yo. Nag alala lang ako kase anong petsa na tapos hindi mo man lang sinasagot maski ang text ko".
"Ikaw nga kapag hindi ko sinasagot maski isang segundo ay nagiging baliw ka kaagad".
"Ano sa tingin mo ang mararamdaman ko kapag ikaw naman ang hindi nag paparamdam?".
Nakatayo ako sa harapan niya ngayon tapos bigla niya akong hinatak kaya napaupo ako sa binti niya, matatamis ang mga ngiti niya ngayon habang pinag mamasdan ako. His eyes were full of happiness then he mouthed 'I love you' to me, I couldn't help myself so I smiled widely.
His lips and mine were about to collide against each other but the door suddenly opened, we saw Atty. Freya and Atty. Owen standing and their eyes are widened. Both of them are smirking at us so I immediately stood up and fixed myself.
"Really, Atty. Chavez? Get a private room, will you?". Sambit ni Atty. Freya.
"Dude, this is an office and not a motel room so don't do it here okay? And don't forget to wear a protection, I have a lot so do help yourself or I can deliver it myself. Just say a word". Dagdag pa ni Atty. Owen.
"I-It's not w-what you t-think it is, this is j-just a m-misunderstanding". I stuttered too much, halatang-halata na guilty ako. Can't the soil eat me now?
"Oh don't worry Lauren, we know. We're fully aware that you and Jared are too in love with each other". Natatawang aniya ni Atty. Freya.
"Atty. Eya, alam mo ikaw? Ang bitter mo, pabayaan mo nga lang silang dalawa". Muli namang sabat ni Atty. Owen.
Atty. Freya gave him a hard punch in his guts, I'm sure madadala na siya pag tapos non. Parang ako ang sinikmuraan niya dahil naramdaman ko rin ang sakit, buti pa tong si Jared ay tawa lang nang tawa habang pinag mamasdan si Atty. Owen na mamilipit sa sobrang sakit.
Hindi na muling nag salita si Atty. Owen matapos masikmuraan ni Atty. Freya, ang bilis niyang matauhan. Ngayon, inaasikaso ko na si Atty. Chavez dahil napaka bait niyang employer at boyfriend. Sukat akalain mong nakipag sabayan sa hari ng mga alak?
Parang nag didilim ang paningin ko ngayon pero nag pipigil lamang ako dahil sinisinat siya, kapag mag patuloy pa ito ay maaari pang lumala kaya dapat ngayon pa lang ay maagapan na kaagad para gumaling siya.
It's not like he's not allowed to be sick, alam ko kaseng hindi pa rin siya mag papahinga kahit may sakit na siya at talagang magta trabaho pa rin. Hindi ko naman siya literal na mapigilan dahil hindi ako nananalo kapag nakikipag talo sa kaniya, ako pa nga itong asar talo palagi.
Ngayon, kaylangan kong masigurado na mawawala ang sinat niya dahil maaari iyong lumala. I'm sure he wouldn't want that to happen either so I know he'll listen to me this time, alam niya naman ang mang yayari kapag nag matigas at naging pasaway siya sa'kin eh.
**************************