Why didn't say it?

ÖZEL BÖLÜM #1

"Hey, Rae, bana bu kutuları taşımamda yardımcı olabilir misin?" Kısa, beyaza yakın sarı saçlara sahip septumlu kız, kollarını etrafında sararak kar yağışlı havada üzerindeki kürklere daha çok sarılırken latin esmer kıza yaklaşarak sordu. Esmer, esmer sevgilisiyle vakit geçirmek için Arkadia'ya dönecekti. Polis'te her şey yolunda gidiyordu ve kendi kamplarında da her şeyin yolunda olduğundan emin olmak istediler.

"Bunu çok isterdim fakat..." kuzgun esmer, Polis kulesinin zeminle buluştuğu alçak merdivenlerinden inerek yanına yaklaşan sevgilisine odaklanınca sözleri yarıda kesildi.
"Gitmeye hazır mısın Rae?" esmerin yanına yaklaştı ve soğuktan adeta buz tutmuş yanağına ıslak bir öpücük kondurdu.

"Octavia, gitmeden önce bana yardım edebilir misiniz acaba?" İki esmerin arasındaki etkileşim, kısa saçlı sarışının sözleriyle yarıda kaldı. İç çekerek sarışından yana döndüler ve kurtulamayacaklarını bildikleri için başlarını salladılar. Aslında zorunda oldukları için değil, Mars'tan Dünya'ya geri dönmelerinde kızın onlara epeyce bir yardımı dokunmuştu. Sırf bu yüzden bile borçlandıklarını düşündüler, en azından bunu yapabilmelilerdi. Üstelik kibarca sormuştu.

"Pekala, ne konuda yardımcı olabiliriz?" Octavia, kısa saçlı sarışına doğru adımladı ve kuzgun saçlı esmerle ellerini kavuşturarak birbirlerine dolanan vücutlarıyla olabildiğince ısınmaya çalıştılar. Septumlu sarışın onları bir gülümsemeyle izledi, aralarındaki kimyayı her zaman benimsemişti.
Kafasıyla işaret ederek: "Şuradaki kutularım var, laboratuvarımdan kalma kullanılabilecek malzemelerim ve Becca'dan kalma notlarla birlikte eskiden yapılmış bilimsel buluşların..."

"Pekala, evet kutular, içindekileri merak etmiyoruz," kuzgun saçlı esmer sırıtarak cevaplayınca septumlu kız biraz bozuldu ancak yardım edecekleri için minnettardı. Kar yağışı tüm gün boyunca devam etti yeni yıla sayılı günler kalmıştı. Üzerini kar taneleri süslemiş kutulardan her birini ellerinden geldiğince kucaklamaya çalıştılar. Kızlardan bazı zorlanma sesleri çıksada Polis Kulesine girdiklerinde asansörün iş görüyor olması onları sevindirdi.

"Kaçıncı kata taşıyacaksın?" Octavia sordu.
"Otuz üç, Komutan, ilerlemiş teknolojilerle hastalıklar için daha etkili ilaçlar yapmamı kolay bir hâle getirdi, neredeyse katın tamamına sahibim,"

"Vay canına, Abby ile oldukça iyi anlaşacaksınız, tıp alanında oldukça iyisin, beni bağışla sonuçta Becca'nın asistanıydın," kısa sarı saçlı kız nazikçe başını salladı ve hafifçe gülümsedi.

Asansöre yerleştiklerinde, asansör muhafızları onları yukarı doğru güvenli bir şekilde gittiklerinden emin oldular.
"Peki, Arkadia diye bahsettiğiniz yerleşme alanında sizi nelerin beklediğini düşünüyorsunuz?"

"Açıkçası, ayrılmamızın üzerinden pek bir zaman geçmedi, sonuçta Mars ile Dünya'nın eksenleri ve güneşin etrafındaki tam bir dönüşleri hemen hemen aynı olduğundan kaynaklı. Yani son olarak onları barışçıl bir şekilde bırakmıştık, umarım gelişme kaydetmişlerdir," kuzgun fikirlerini sunarken bilimsel konuşmaktan çekinmedi, böylece esmerin ona doğru yaklaşarak kulağına sıcak nefesini vermesini ve sadece kuzgunun duymasını sağlayarak ona sözcüklerini fısıldadı.
"Biliyor musun? Bilimsel konuşunca çok seksisin,"

Asansörün kapısı uyarı ile açıldı ve otuz üçüncü kata giriş yaptıklarında, kattaki değişim ilgi çekici görünüyordu. Etrafı incelemek kuzgunun yapmaktan zevk aldığı bir şeydi ve elindeki üzeri düzgün bir şekilde bantlanmamış kutuyu kollarının arasında bir şekilde taşırken dalgınlıkla neye çarptığını bilmediği bir şeye çarparak yere çakıldı.

"Ah! Lanet!" Elini otomatik olarak kafasının üzerinde gezdirdi ve kafasını kaldırdığında ona endişeli gözlerle bakan iki kızı inceledi.
"İyi misin Rae? Kötü düştün?" Octavia sesine tüm endişesini enjekte ederek konuştu.
"Ben iyiyim ancak kutu için aynısını söyleyemem, üzgünüm Gaia umarım kutunun içerisinde kırılacak bir şey yoktur," Gaia umursamazca elini salladı.