The Reader and Protagonist Definitely Have to Be in True Love [BL]

Bölüm 36

Vücudunun parçalanıp sonra yeniden birleştirildiğini hissettiği için midesi bulanan Du Ze gözlerini açtı ve çevresindeki manzaranın değiştiğini gördü. Artık etrafı Cüce Harabeleri'nin gümüşî gri rengi değildi. Boş bir taş odadaydı. Yere büyük bir ışık büyüsü dizisi çizilmişti.

Son dakikada ölümden kaçan paralı asker ekibi hâlâ panik içindeydi. Eric kırık kolyeyi yere fırlattı, eliyle alnındaki kanı sildi ve açıkladı: "Burası Işık Tapınağının bir dalı."

Du Ze, düşman bölgesinde olduğunu anında fark etti. Rakibinin ilk ortaya çıkışının bu kadar kolay çözülmeyeceğini ve hayatta kalacağından emindi ama... Bay Rakip, nasıl oldu da bir grup insanla kaçtın? Hedefin her zaman baş kahraman olmuştu, yani bu genç adam sadece masum bir seyirci mi? Bu ne lan! Bir dahaki sefere bu genç adam titanyum alaşımlı bir dizlik giymek zorunda kalacak!

"Hey! Eric, istediğin adamı çaldım!" Enoch'un sesi gururla doluydu: "Bu hırsızın çalamayacağı hiçbir şey yok."

Du Ze şaşırmıştı. Bart'a üst düzey  tedavi uygulayan Eric, Enoch'a teşekkür etti. Eric, Bart'ı iyileştirmeye odaklanmadan önce bir an Du Ze'ye baktı. Honey endişeyle yakından izliyordu. Elf, sırtında yayıyla, çatlaklarla kaplı yüzüğünü inceliyordu. Belki de savaş çok şiddetli olduğu için hasar görmüştü.

Du Ze, etrafında merakla dönüp duran Enoch'a boş boş baktı.

"Adın ne? Benim adım Enoch. "

Merhaba küçük kardeş, bu genç adam senin büyüğün.

"Elindeki o kitap ne? Bu ne? Bir cüce makinesi mi? "

Bu, bu kişinin ahlaki bütünlüğünün ölmesine neden olan kitap, üzüntümü anlayamazsın.

"O cüceyle ilişkin nedir? Doğruyu söylemek gerekirse, cücelerin bu kadar korkunç yaratıklar olduğunu ilk kez fark ettim. Mizacı, cüceler hakkında sandığımdan daha korkunçtu."

Baş kahraman, küçük erkek kardeşini dört yıl bekledi bu yüzden öfkesi tarif edilemez. Tam baş kahraman patlamak üzereyken geldiniz - bu genç adam yerine aile içi şiddete karşı çıktığınız için teşekkür ederim.

"Neden konuşmuyorsun?"

Bu genç adam sana yürekten minnettar.

Hırsız yüksek sesle bağırdı, "Eric! Bu adamın gerçekten mekanik kukla değil de bir insan olduğundan emin misin? Tek kelime etmedi ve yüzünde hiçbir ifade yok! "

Eric hafifçe öksürdü. Elindeki ışık söndü. Bart'ın durumu çok daha iyi hale gelmişti. Honey, Bart'ın elini dikkatlice kavradı, ağlarken gülmesi hem tuhaf hem de sevimliydi.

Eric ayağa kalktı. Sağ eli hâlâ uyuşuktu ama sarışın genç umursamadı. Du Ze'ye doğru yaklaştı ve alçak sesle konuştu: "Seni yanımda götürmek amacıyla böyle bir yöntem kullandığım için üzgünüm".

Eric, Du Ze'ye saygılı gözlerle baktı. "Senin için yaptım-"

"Eric! Nefesini tut!" Enoch'un ifadesi aniden değişti ve çaresizce bağırdı: "Kayıp Çiçek kokluyorum."

Ama çok geçti. Enoch tehlikeyi algıladığı anda diğer herkes yere düştü. Du Ze vücudunun zayıfladığını hissetti, o kadar güçsüzdü ki tutunamıyordu. Bir çamur birikintisi gibi yavaşça yere doğru aktı, tüm vücudu gevşedi. Enoch, o kadar etkilenmese de, elf ona bir sopayla vurarak bayılttığı için ayakta kalamadı.

Eric biraz güçlükle başını kaldırdı ve elfin ne yaptığını görünce yüzü şaşkınlık ve üzüntüyle doldu.

"Simon... Neden...?"