CHAPTER 46

3.9K 83 16
                                    

JAMES POV

Mabilis akong napatayo sa kinauupuan ng makita kong pumasok sa loob ng opisina ko si Shakeera. Agad ko siyang niyakap, I'm so worried about what happened this morning.

"You scared me to death babe." Bulong ko sa kanya, And I hold her face. All I want to do is to kiss her and keep her in my arms.

"Hey! I'm still here dude." Nainis ako ng biglang magsalita ang lalaking kasama namin. Muntik ko ng makalimutan may kasama pala kami.

"Kumusta ka na? Ok ka na ba? May masakit ba sayo? Oh God, pinag-alala mo ako sweety." Hindi ko pa rin maiwasan ang mag-alala sa kanya.

And She's blushing when I give her a smack on her lips. She looks so cute when her face become red as tomato.

"Ehemm, tama na muna ang lambingan ninyo. Mamaya niyo na lang sa bahay ituloy iyan. I need to talk to her first, bro." Sabi nito ng hindi ko pa rin ito pinansin.

Saka ko lang naisip na kailangan naming magplano ng mga dapat gawin. Inakay ko na ang asawa ko sa upuan upang makaupo na and I sat beside her, inakbayan ko siya to make her feel relax. And slowly squezing her hands while holding it.

"Ano bang pag-uusap natin?" Parang nagugugluhan ito, as she ask Arthur.

"It's about what happened to you this morning Sha. You need to be carefull." Halatang nagulat ito, I know she didn't expect na alam nito ang nangyari. 

"Hanggat hindi pa natin nakikilala ang taong may tangka sayo. But don't worry, meron na akong itinalagang mga taong magbabantay sayo. Nasa paligid mo lang sila. Laging nakasunod at nakamasid sayo kahit saan ka man magpunta." As he contenue explaining.

Napansin kong natahimik na ang asawa parang may malalim itong iniisip. And I feel relieved sa sinabi nito na meron na itong itinalagang mga magbabantay sa asawa ko.

Talagang maasahan ko ito sa setwasyong tulad nito. Dahil sa dalubhasa ito sa paglutas ng mga ganitong klase ng kaso. And he has a lot of connections too.

Pero hindi pa rin gaano kapanatag ang loob ko hangat hindi pa nahuhuli kung sino man ang may pakana ng lahat nang ito. Ng mapagkasunduan na namin ang mga dapat gawin ay hindi na ito nagtagal pa.

Lalo na ng may matangap itong tawag mula sa isang tauhan nito. Mukhang may lead na ito sa kaso, agad na itong nagpaalam sa amin pagkatapos  nitong kausapin.

"I have to go bro, Sha don't worry. Everything will be fine." Sabi niya sa amin.

"Thanks bro." Sabi ko sa kanya.

"Don't mention it bro." And he immidiately evaporate the room after he said.

Tahimik pa rin ang asawa ko, mukhang napakalalim ng iniisip nito. "Babe, are you ok?"

Hindi ito sumagot ni hindi rin ito tiumingin sa akin. Napabuntong hininga na lang ako, and I decided to hug her. I know she's not fine. Nagulat naman ako ng bigla itong humagulgol.

"Shhh, it's ok babe. Magiging maayos din ang lahat, I promise you. Hindi ko hahayaang may mangyari sayo ok. Hindi ako papayag. Ako munang makakalaban nila kung sino man sila. Patayin muna nila ako bago ka nila malapitan, kayo ng anak natin. Tahan na, Please babe. Narinig mo naman ng sinabi ni Arthur diba? Magtiwala lang tayo sa kanya. Matatapos rin ito." Mas lalo naman itong humagugol.

"Babe." Sabi ko sa kanya. Habang hinahagod ko ang likod nito. Basang basa na ang suot kong suit sa bandang dibdib sa luha niya. But it does'nt matter to me, as long as maibsan ang nararamdaman nito.

Ilang saglit rin kami sa ganoong ayos. Hinayaan ko na lang itong umiyak. Hangang sa tumigil na ito sa pag-iyak.

"I'm sorry." Nahihiyang Sabi nito sa akin. Saka ito kumalas sa pagkakayakap ko sa kanya.

The Man Behind The Mask( Completed)حيث تعيش القصص. اكتشف الآن