The Man Behind The Mask( Completed)

CHAPTER 21

Parang may mga dagang naghahabulan sa loob ng aking dibdib. Habang tinitingnan ang resulta ng bidding sa monitor dito sa loob ng isang kwarto. Halos hindi na ako makahinga sa kaba. Panay sa pagtaas ang amount sa bidding. Kahit ang iba ko pang kasama sa loob ganon din ang nararamdaman ngayon. Kita sa mga mukha namin. Adito kaming sampo, nanonood sa monitor. May mga nagdarasal pa na naririnig ko. Iyong iba naman panay ang tayo, paroot-parito. Naiintindihan ko naman ang mga nararamdaman nila kasi pariho lang kami.

Pariho din kaming nakasuot ng mga magagara at eliganting night wear na ibat ibang style. Na bumagay naman sa amin. Mga nakasuot na rin ng mask. Napatingin na naman ako sa photo ko at sa amount na nasa ibaba nito. And I was shock kasi tama ang sinabi nung bakla. Nagpapaligsahan sa pagtaas ng amount.

Doon na rin na focus ang attention ko. Hanggang sa huminto na iyon sa paggalaw. Ibig sabihin non may nakakuha na sa akin. Nilapitan ako ng bakla na nakangiti.

"Congrats girl, ang taas ng bidding mo ha. Sabi ko naman sayo diba na pag-aagawan ka. See? Hindi lang sampo ang pumila sayo. Kundi labing lima pa. Grabe ka girl, ang haba ng hair mo. So be ready na, kasi in moment my susundo na sayo dito para dalhin ka na sa kanya. Anyways pinuprosiso na rin ang bayad sayo sa account mo ngayon. Buti na lang at my ATM card ka. So paano good luck na lang sayo ha." Nakangiting sabi sa akin ng bakla. "I'm so proud of you darling, napakaswerte ng kapatid mo sa iyo. Imagine? Andito ka ngayon para sa kanya, bihira lang ang mga tulad mo.

Tulad ninyong lahat, kaya gamitin niyo ang matitirang halaga sa pagbabagong buhay ninyo. Alam kong may kanya kanya kayong mabibigat na dahilan kung bakit kayo narito ngayon. At sana nakatulong ako sa inyo, sa ganitong paraan nga lang. And I hope I will not see you in here again. But I hope magkikita pa tayo sa labas." Madamdamin niyang sabi sa amin.

Naiyak na lang kami sa sinabi niya sa amin. Kakatapos lang magsalita ni bakla ng may kumatok na sa pinto ng kwarto. Pero bago niya buksan iyon maysibibulit siya sa amin.

"Girls always remember sa mga bilin ko sa inyo ha. And don't talk to them. Take care"

Nakirinig ko ang sinabi ng lalaki sa labas ng pinto. BLACK LAVANDER. Iyon ang pangalan na ibinigay nila sa akin. Ako and sinundo nila. Isang sulyap at tipid na ngiti muna ang ibinigay ko sa mga kasama ko. Bago man lang ako lumabas, gaya ko ganon din ang ginawa nila and they whisper ingat. I thank to them.

Sa labas naghihintay na ang magdadala sa akin sa client ko. Kung saan pagsisilbihan ko siya ng buong gabi. Kinakabahan man pero wala na akong magagawa pa. My decision is final. At wala ng atrasan to. It's a matter of life and death. For her, lahat wala akong hindi kayang gawin. I love her so much, and she's the only one I have.

*****

Napakasaya ko dahil sulit ang ginawa ko. Dahil Naging successful naman ang operation ng kapatid ko. At nagging maayos na rin ang lagay niya. Medyo malaki laki pa rin ang natira sa akin. Kahit malaki ang ginastos ko sa hospitalization ng kapatid ko.

Namalagi lang muna siya ng isang linggo doon bago siya nadischarge. At laking pasasalamat ko dahil naging maayos na ang lagay niya. Parang walang operasyong nangyari. Naging masigla na muli siya.

Agad naman kaming sinalubong ng mga kapitbahay namin, at talagang nakakatouch ang ginawa nila. May di kahabaang misa na may mga pagkain sa labas ng bahay namin, at may banner pang nakasabit na may nakalagay na "WELCOME HOME SHAINA"

Naiyak tuloy kami ng kapatid ko sa tuwa. "Salamat po sa inyong lahat nag abala pa po talaga kayo, maraming salamat po." Lumuluhang sabi ng kapatid ko.

Isa isa namamg lumapit sa kanya ang mga kapitbahay namin at niyakap siya.
"Masaya lang kami Shaina at naging ok ka na. Saka pagpasinsyahan niyo na itong nakayanan namin." Sabi ng isa pa naming kapitbahay na babae.

"Maraming salamat po talaga sa inyo. Kung tutuusin nga po sobrang malaking tulong na po ito sa amin." Taos puso kong pasasalamat sa kanila.

"Naku Shakeera, maliit na bagay." Sabi naman noong isa pang medyo bata pa."Isa pa kasali rin naman kami sa pag-ubos nitong mga pagkain noh,! Hindi niyo naman to mauubos na dalawa. Kunwari lang sa inyo pero para talaga ito sa amin." Dugtong pa nito at tumatawa pa. Napatawa na rin kami.

"Sige po ipapasok lang namin itong mga gamit namin at machebugan na tayo." Natatawang sabi ko sa kanilang lahat.

"Hay! Salamat! Kanina ko pa gustong marinig yan." Sabi na naman noong medyo bata pa.

"Takaw talaga!" Narinig kong sinabi ng katabi niyang lalaki. At binatukan pa ito. Napaaray naman ito at nagkatawan pa.

*****

Nanghihina na ako sa kakaduwal isang umaga pag-gising ko. Parang hinahalukay ang sikmura ko. Suka ako ng suka, wala namang lumalabas.

"Ate anong nagyari sayo? May dinaramdam kaba? Masama ba pakiramdam mo?" Nag alalang tanong sa akin ng kapatid ko.

"Hindi ko nga rin alam Ina eh, pagkagising ko bigla na lang akong naduduwal. Biglang sumama ang pakiramdam ko, nanghihina ako." Sabi ko kay Ina habang dumuduwal pa rin.

"Ate magpa check up kana baka kung ano yan. Samahan na kita. Pagkaalmusal pumunta tayo ng hospital ha." Puno pa ring pag aalala sa mukha niya habang hinahagod ang likod ko.

Nginitian ko siya "Ok lang ako huwag kang mag-alala baka may nakain lang akong ikinasama ng tiyan ko. O baka naman nalamigan lang to. Pero para hindi kana mag-alala pa magpapa-check up ako mamaya, ok?"

Tumango naman siya sa akin, at inabot pa sa aking ang bimpo pamunas sa mukha at bibig ko.

"Congratiolation Miss Alcantara your nine weeks pregnant." Nakangiting sabi sa akin ng doctor.

I was shock, napanganga pa ako sa narinig ko buntis ako. "I'm pregnant." Mahinang sabi ko.
"Yes Miss Alcantara." Marami pa siyang sinabi sa akin pero Hindi na nag sink in sa isip ko.

Buntis ako sa isip ko. Nagbunga ang isang gabing iyon. Napahawak ako sa impis kong puson. Marami habilin sa akin ang doctor, niresitahan din ako ng mga vitamins at gatas na iinumin ko. At sinabi din niya ang mga dapat at hindi dapat na pagkain.

Nakita ko rin ang pagkagulat sa mukha ng kapatid ko. At ang mga nagtatanong na mga mata. Nagpaalam na kami sa doctor at nagpasalamat bago kami umalis. Binili ko na rin and mga neresita sa akin. Tahimik pa rin ang kapatid ko.

"Ate?" Tawag niya sa akin pagkadating namin sa bahay. Nginitian ko siya, at sinabi ko sa kanya and lahat kung paano ako umabot sa ganito. Nong una umiyak siya ng umiyak at sinisi pa ang sarili niya pero ipinaliwanag ko sa kanya. "Ina don't blame your self please, this is a blessing for us. Ayaw mo ba non may bago na tayong makakasama? Tulungan mo na lang akong alagaan siya ok ba yon?" Sabi ko sa kanya habang yakap niya ako.

Pero bago pa lumaki ang tiyan ko napag disisyonan naming dalawa na umalis at lumipat sa ibang lugar. Umalis na rin ako sa pinapasukan ko dahil naging masilan ang pagbubuntis ko. Ang perang natira sa akin iyon ang ginamit namin. At lagi namang nakaalalay si Shaina sa akin hangang sa makapanganak na ako. Isang malusog at napakacute na batang lalaki. At pinangalanan ko nga siyang Shawn Arch Alcantara.