CHAPTER 6

5.2K 103 2
                                    

JAMES POV

"Charry, contact the receptionist now. And tell her to get every one ready. Did you inform her?" I ask Charry through entercom. My brother's secretary.

"Yes Kuya I already informed her earlier." She said. Charry is my cousin, first cousin in my mother side. Her mom is my moms younger sister. "Ok thanks, you can go now."

At exactly eight in the morning, I heard the voice calling the attention of all the employees. I just wait ten minutes before I go down. To make sure that everyone are already there.

I get out in the office and walk through the elevator. Kumunot ang noo ko ng makita kong umaandar ito. I did not press yet.  But according to monator, its going down. Someone is using my elevator. Did they didn't know? This elevator is private!?

"Check who's using my private elevator now!?" Uminit bigla ang ulo ko, so I call the control  room.

Agad namang sinabi sa akin ang pangalan kung sino. At nagulat ako ng marinig ko ang pangalan niya. "So His also here, ano naman kaya and trip ng isang ito?" Napailing na lang ako at napangiti.

A minute later narinig ko na ang tunog ng bumukas na pinto ng elevator. I immediately get inside.

Marami ng tao sa lobby when I get down. I guess everyone is already here. Kaya naglakad na ako papuntang harap. Lahat ng tingin nasa akin.

At hito na naman ang kakaibang damdamin. Parang nag paltipate ang puso sa lakas ng tibok into. Isang malalim na buntong hininga muna, before I look around.

Then my eyes pinned on her, she's the woman from yesterday at the mall. The woman na hindi halos nagpatulog sa akin. The woman na ang siyang dahilan, kung bakit biglang lumakas ang tibok ng puso ko.

Ngunit napakunot ako ng noo ng mapansin ko ang lalaking katabi niya. His arm on her shoulder, ngumisi lang sa akin ang loko.

"Good morning, I hope everyone is already here now." I cleared my throat before I speak, my eyes are still on her "To those who don't know me yet. I'm James Smith, older son and a brother of your Boss Jason  Smith. I know you are already informed by my father about his condition. So for now, I will be your BOSS until he get well." As I continued my speech.

Then I notice the other two girls besides of him. The girls pouted on them, then I saw her laughing at the girls. Shit mas lalo siya gumanda, bagay na bagay sa kanya ang nakangiti.

Ang loko tawa lang ng tawa habang ang dalawa naman ang inakbayan. Nakatitig pa rin ako sa kanya, at bigla siyang natigilan at nawala ang ngiti ng mapadako ang tingin niya sa akin.

Nawala ang attention ko sa kanya  ng may magsalita sa likuran ko. "Sir, want to inform, you have a meeting with the board after ten minutes." It was Charry.

"OK" I told her. "Everyone, get back to your work now". As I dismissed them. Agad naman akong tumungo sa elevator " Charry come with me." Mabilis naman siyang sumunod sa akin.

Before the elevator close I saw them laughing while walking through the other elevator.

I call him after my meeting. "Hello" he answer my call after two rings. "Hello your self! Come to my office now!" I just heard him chuckled and said "OK".

After few minutes I hear a knock
From my office door. Hindi pa ako nakasagot ng bumukas na ito. Pumasok na ang lalaking nakangisi sa akin. "Kuya James welcome back to back to the Philippines." Nagawa pang magbiro ang loko. While Hugging me.

"So what's your trip this time,huh? Ano na namang kalukuhan yang pumasok sa utak mo?" Sermon ko sa kanya.
"Kuya what are you talking about? Trip? Kalukuhan? Nuh ah?" Iiling iling pa niyang sabi sa akin.

"So what is that earlier, huh?" Tinawanan lang ako.
"Kuya James, those ladies are my friends. If that's what you mean. They are like a sisters to me, specially  Sha. She's like an Ate you know." Paliwanag pa niya.
"I know what your thinking kuya, I'm a good boy now."

"Just make it sure Mike, kung hindi lagot ka talaga sa akin. Ayaw na ayaw kung makarinig na gumagawa ka ng kalukuhan dito Mike. Anyways, I miss you little boy." Sabi ko sa kanya sabay gulo sa bohok niya.

Pumalatak na man siya sa ginawa ko. Ayaw na ayaw niya kasi ginugulo ang bohok niya.
"Tsk!Don't you ruin my hair!"

Bumukas bigla ang pinto, "Can I join?" She pouted na parang bata. "Ang Daya daya niyo, huh!" Mukha pang nagtatampo.

Natawa nalang kami sa inasal nito. "Come on little sis, shu out! Your not allowed here!"  Pang iinis pa nito sa kapatid.

"You! Ugly asshole! Hmmp. Sumbong kita kay mommy! I will ruin your party tonight!" Nagdadabog na itong lumabas ng office.

Napatingin na man ako kay Mike na nakakunot noo. "Party?" Tanong ko sa kanya.
"Yes party, kuya its my birthday. My twenty fifth birthday. You should be there. Sa bahay lang naman, seven ang start." Sabi niya sa akin sabay exit.

Napapailing na lang ako, namiss ko din ang magkapatid na ito ang gugulo. At ang kukulit.

Binaling ko na ang atensyon ko sa trabaho. And I got busy. When Charry get in the office. And remind me its already time for lunch break.

So I decide to go down at the cafeteria for lunch. Paglabas ko wala na si Charry sa pwesto niya.
Tinungo ko na ang elevator.

When I'm on my way to cafeteria, agad na nagkagulo ang mga empleyado. Kanya kanyang bati at yuko ng ulo. Napaghahalataan naman ang iba na nagpapacute. Nagpapansin. They give a way when I order a foods.

Bitbit ang tray ng pagkain, I'm looking for a vacant table. Then I saw Mike with the girls. Kumunot ang noo ko, ang loko hindi ako pinansin. Parang walang nakita.

Good there's a vacant table next to them. I immediately go to there. Dumaan ako sa tabi nila, then the two girls greet me. I just node at them. But the other girl parang walang nakita. Bigla along nainis.

I took my phone and texted him.

Me: so what's your drama huh! AMecting like you don't know me huh.

I saw him took his phone at kumunot pa ang noo na napasulyap sa akin.

Mike: oh come on Kuya, just keep your mouth shut. Just eat your lunch and enjoy. Hahaha

He put down his phone on the table.
Rinig na rinig ko ang pag uusap at tawanan nila. Lakas makahalakhak nong dalawa. Isa naman, panay lang ang ngiti.

Then I saw them stand, tapos na silang kumain. "Mauna na po kami Sir." Sabi nong dalawang babae. They look so young, mga nasa early twenties. Pero iyong isa mukhang mas matanda ng kaunti sa dalawa. Tumingin lamang siya sa akin at kiming yumuko at ngumiti na parang nahihiya pa bago lumabas.

Natulala akong bigla sa ginawa niya. Parang may mainit na kamay ang humaplos sa puso ko. Mas lalong lumakas and tibok ng puso ko.

But ang loko kong pinsan, ayon kumaripas na sa labas. And I decided to finish my foods. At lumabas na rin.

The Man Behind The Mask( Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon