The Man Behind The Mask( Completed)

CHAPTER 39

SHAKEERA'S POV

Were on our way papunta sa bahay nila Sir. Ang kapatid ko naman ay ipapasundo na lang daw nito kay Jhon mamaya sa hospital.

Sa isang exclusive subdivision pumasok ang sasakyan nito. Naglalakihan naman ang mga bahay dito. Nagpapabungahan. Parang may paligsahan sa laki at gara ng mga ito. Lahat ng madadaanang bahay.

Actually it's not a house, it's a mansions to be exact, ang mga nakatirik dito. Entrance palang ng subdivision puno na ng eligance. Parang nakakahiyang tumapak rito.

"Papa are you living in here po?" Narinig kong tanong ng anak ko.

"Yes son I'm living here, why did you ask buddy?" Sabi naman  nito sa anak namin.

"That means po papa your house were also big as those houses?" Curious na tanong ng anak ko sa papa niya.

"Hmm, not so son." Nakangiting sabi naman nito sa anak ko.

Natahimik naman ito sa sagot ng ama niya. Pero alam ko nag-iisip pa rin ito sa sinabi nito. Panay pa rin ang tingin nito sa labas ng sasakyan. Kita sa mukha ng anak ko ang paghanga sa mga nakikita nito.

"Mama when I grow up, and have my own company. I will build you a very very big house like this." Sabi sa akin ni Shawn at itinuro pa nito ang picture ng isang mansion na nasa magazine.

Naalala kong bigla ang sinabi sa akin noon ng anak ko. His only three years old at that time.

"We're here." Hindi nagtagal ay huminto ang sasakyan nito sa tapat ng isang napakalaking bahay. Ito yata ang ang pinakamalaki at pinkamaganda sa lahat ng nasa loob ng subdivision na ito.

Biglang bumukas ang gate nito kahit na walang nagbubukas. Napakalawak ng bakuran nito. At ang paligid, napakanda. Punong puno ng ibat ibang klase ng mga bulaklak.

Agad naman itong bumaba at umikot lang patungo sa side ko at binuksan iyon.

"Thank you." Sabi ko sa kanya pagkababa ko.

Agad naman niyang kinuha at kinarga ang anak namin.

"You're always welcome babe." Nakangiting sabi pa nito.

Saka ako inakay papunta sa loob ng bahay. Kung gaano man kaganda ang labas ng bahay, mas lalong maganda ang loob nito. Napakalinis.

Napakakintab ng sahig. The furnitures, are full of eligance. At napakalawak nito. And even the chandelier halatang napakamahal  ng halaga nito.

And the two stair ways na magkahiwalay pero magkatagpo pagdating sa dulo. Napakasosyal nitong tingnan.

"Papa, is this your house po?" Narinig kong tanong ng anak ko. Puno ng paghanga at pagkamangha sa boses nito.

"No son, it's my parents house. Our house are still on going son. But later soon will be finnish." Nakangiting sabi nito sa anak ko.

"Really papa? We have our own house po?" Tanong uli ng anak ko.

"Yes, son." He said.

"Is it big as this papa?" Curious na tanong ng anak ko. Kita kong tumango naman ito sa tanong nito. "Yes, Shawn"

"Did you hear that mama? Papa said he build our house as big like this." Tuwang tuwa na sabi sakin ni Shawn.

"Yes I heard, Shawn." Nakangiti ring sabi ko sa anak ko.

"Thank you Papa, for making my dream come true for mama." Sabi niya sa papa niya.

"Making your dream come true?" Gumuhit naman ang pagtataka sa mukha ni Sir.