Het gevaar op de camping

Hoofdstuk 36

'Hey, uhm... what's your name?'
NL: 'Hey uhm... wat is jouw naam?' vraagt Ash zachtjes aan me.

'My name is Viviane.'
NL: 'Mijn naam is Viviane.' antwoord ik op normale stem niveau, maar Ashton gebaard dat ik zachter moet praten.

Vragend kijk ik hem aan en uit het niets zie ik allemaal flitsen. Ik voel dat Ashton mijn hand vast pakt en merk op dat hij me probeert mee te trekken. Maar ik sta verstijft, alsof ik aan de grond genageld ben.

'Everyone gone! Leave us alone!'

NL: 'Iedereen weg! Laat ons met rust!' gilt Ashton tegen de paparazzi, die toe staan te kijken en foto's blijven maken.

'Stop taking pictures and go AWAY!!!'

NL: 'Stop met foto's maken en ga WEG!!!' schreeuwt Ashton nijdig. De paparazzi stopt gelijk met foto's maken en kijken toe.

'ARE YOU STILL LEAVING OR WHAT'S THAT?!'

NL: 'GAAN JULLIE NOG WEG OF HOE ZIT DAT?!' valt Ashton uit en in een mum van tijd zijn ze er allemaal vandoor. Alsof ze in een rookwolk opgegaan zijn.

'Hey, are you okay?'

NL: 'Hey, gaat het goed met je?' vraagt Ash bezorgd. Ik kan alleen voor me uit staren en kan niet meer helder nadenken. Er schiet van alles door mijn hoofd en het ene zinnetje spookt weer door mijn hoofd: 'Ik had je nooit alleen mogen laten. Het is mijn schuld dat je nu dood bent.' Een traan verlaat mijn ooghoek als ik terug denk aan die tijd. Die ene tijd, dat ik mijn enige lief hebbende zusje verloor!

'Viviane?' vraagt Ashton. Ik wil wat zeggen en open mijn mond, maar er komt geen geluid uit alleen gesnik. Snel sluit ik mijn mond weer toe en zie een beetje wazig.

'Here you are, Ash! Who is she?'

NL: 'Hier ben je, Ash! Wie is zij?' hoor ik een stem vragen, waarna ik voetstappen hoor komen aanrennen.

Langzaam ontstaat er een beeld voor mijn ogen en alles om me heen vervaagd. De stemmen hoor ik al niet meer en voel hoe mijn benen het begeven door mijn gewicht, wat lijkt alsof het steeds zwaarder word. Dan word alles zwart voor mijn ogen.