Hoofdstuk 32

3 0 0
                                    

Ik leg mijn bestek neer op het bord, naar rechts toe om te laten weten dat ik genoeg heb gehad. Dan kijk ik open zie dat Don ook net klaar is met eten. Hij doet precies het zelfde met zijn bestek en kijkt dan op naar mij.

'Je hebt lekker gekookt, Don!' zeg ik tegen hem.

'Dankje, Vi.' glimlacht hij naar me.

Ik geeuw even en sla daarna per direct mijn hand voor mijn mond.

'Sorry.' mompel ik van achter mijn hand.

'Gee- eeft nie- iet.' geeuwt hij en meteen schiet ik in de lach.

'Heb ik je aangestoken?' lach ik en hij knikt.

'het is gewoon aanstekelijk.' zucht Don moe en geeuwt nog eens.

Ik grinnik en geeuw automatisch mee. Snel kijk ik op mijn telefoon om te kijken hoe laat is. Het is al 20:30 uur! Oei, ik moet het niet al te lat maken vanavond.

'Wat ga jij morgen doen?' vraag ik aan hemen hij haalt zijn schouders op.

'Ik heb nog geen idee, wat ga jij morgen eigenlijk doen?' vraagt hij dan aan mij.

'Naar een vriendin om 10:10 uur. Ze gaat verhuizen naar België en ze werkte bij de bakkerij.' vertel ik en Don knikt minzaam.

Ik rol met mijn ogen en een geeuw verlaat mijn mond. Volgens mij moet ik maar beter naar huis gaan, ik ben versleten van vandaag.

'Zeg in welke straat woont ze nu nog?' vraagt hij nieuwsgierig.

'In de Steenlaan.' antwoord ik en hij springt op.

'Maar dat is maar 2 straten verder. Blijf hier anders vanavond slapen.' stelt Don voor. Meteen begin ik te stralen van zijn voorstel.

'Das een super idee!!!' gil ik enthousiast en spring op van mijn stoel. Per direct geef ik hem een stevige knuffel en laat hem dan weer los.

'Dan kunnen we misschien nog film kijken samen?' vraagt hij vrolijk.

'En welke film wil je dan wel niet kijken?'

'SPIJT!!!' schreeuwt hij meteen.

Ik zucht en schud mijn hoofd, die film heb ik al zo'n 15 keer gezien. Mijn lichaam is trouwens op, ik ben te moe om nog film te kijken.

'Nee, ik ben moe. Welterusten.' zeg ik en loop naar de logeerkamer.

Ik laat me op het bed vallen en voel me al snel weg vallen. Voor een keer poets ik mijn tanden en dan val ik letterlijk in slaap, met mijn kleren nog aan.

Het gevaar op de campingWhere stories live. Discover now