Het gevaar op de camping

Hoofdstuk 34

'Hey, goed dat je er bent! kom maar naar boven toe!' hoor ik Laura roepen boven mijn hoofd.

'Is goed, kom er aan!' roep ik naar haar en stap naar binnen. Ik loop de trap op en eenmaal boven sla ik linksaf en vervolgens nog een keer. Dan kom ik aan bij een houtendeur, waaraan in goudenletters op de naam: Laura hangt.

Op het moment dat ik de deur wil open doen, gaat de deur al open en komt Laura door de deuropening vliegen.

'Vivi! Ik mis je nu al!' huilt Laura, die haar gezicht in mijn shirt begraaft. Langzaam word mijn shirt natter en natter.

'Rustig maar, Lau. Het is niet het einde van de wereld, die pas over miljoenen jaren zou komen. Ook al weet men het niet 100 procent zeker.' zeg ik en wrijf rustgevende rondjes op haar rug.

Al snel is ze weer bij gekomen en we lopen samen haar slaapkamer in. Het is helemaal leeg, op 2 dingen na.

'Moet je nog stofzuigen en dweilen?' vraag ik aan Lau.

'Ja en dweilden kan ik al helemaal niet.' zucht ze wanhopig.

'Dan weet ik het makkelijker te maken, dan doe jij stofzuigen en ik dweil voor je.' stel ik voor en Laura juicht. Ze rent naar de stofzuiger en steekt de stekker in het stopcontact. Dan zet ze hem aan en begint te stofzuigen.

Na een poosje is ze klaar en brengt de stofzuiger naar haar ouders. In die tijd dweil ik haar kamer en zodra ik klaar ben komt Laura weer binnen lopen.

'Lau, ik ben klaar met dweilen.' zeg ik en van blijdschap vliegt Lau in mijn armen.

'Super bedankt!' schreeuwt ze in mijn oor. Ik grinnik om haar reactie.

'Lau, ik moet even op mijn telefoon kijken als je het niet erg vindt.' zeg ik in de hoop dat ze me ook los laat.

'Tuurlijk!' antwoord ze vrolijk en laat me abrupt los.

Ik pak mijn telefoon snel uit mijn broekzak en zie dat ik vol ben gespamd met whatsapp berichten. Dat was dus de reden dat ik mijn telefoon voelde trillen, tijdens het dweilen.

Meteen open ik de app van de groepsapp. Wat is er nou weer aan de hand?

'Jongens, wat is er allemaal aan de hand? Ik word helemaal vol gespamd.' schrijf ik in de groep.

'Joost en Don zijn aan het ruzie maken.' schrijft Jeremy.

Ik zucht een beetje geïrriteerd en Laura merkt het op. Ze wilt wat zeggen, maar sluit haar mond weer toe. Fijn, dat wordt gezellig vanavond!