Hoofdstuk 22

4 0 0
                                    

Samen met Laura achter op mijn fiets, fiets ik naar haar huis. Ik ben blij dat ik Bobbie kon troosten en we nu kennissen zijn.

'Vivi, stop we zijn er al!' hoor ik Laura zeggen. Blijkbaar was ik te diep in gedachten en bijna voorbij haar huis gefietst.

'Moet ik jou morgen komen helpen, met het inpakken van je koffer?' vraagt Laura lief en meteen schud ik mijn hoofd.

'Morgen heb ik geen tijd om mijn koffer in te pakken. Wanneer ga je weg?' vraag ik.

'Vrijdag al.' antwoord Laura op mijn vraag. Ik hoor haar zuchten en ze stapt van mijn fiets af.

'Ik kom vrijdag even langs, is dat goed?'

'Jaa! Wij vertrekken vrijdag om 11:35 uur, voor die tijd moet je komen.' vertelt Laura en ik knik.

'Is goed, doei Laura tot vrijdag.' zeg ik en stap van mijn fiets en keer mijn fiets om.

Ondertussen loopt Laura naar de voordeur, waar ze nog even blijft staan en mij uit zwaait. Ik stap weer op mijn fiets en zwaai nog even terug, dan fiets ik de straat uit op weg naar mijn huis.

Als ik mijn straat in fiets sla ik na een meter linksaf en dan gauw rechts af, de brandpoort in. Direct kom ik aan bij de poort en stap af, waarna ik de poort open met de sleutel.

Ik loop met mijn fiets aan de hand de tuin in en ruim mijn fiets op in de schuur. Met de fietssleutel en huissleutel in mijn hand, loop ik nog even naar de poort die ik op slot draai. Dan loop ik naar de achter deur en open de deur, vervolgens stap ik naar binnen.

Ik wend een blik op de klok en zie dat het al 22:48 uur is. Snel loop ik naar de keuken en maak gauw een boterham met smeerkaas voor mezelf klaar. Gauw eet ik hem op en loop dan snel naar boven.

Ik loop de badkamer in en poets mijn tanden snel. Daarna pak ik mijn borstel en borstel mijn haar klitvrij. Dan loop ik de badkamer uit en loop naar mijn slaapkamer. Ik kleed me om en kruip dan in mijn bed. Mijn telefoon leg ik op het nachtkastje.

Dan leg ik mezelf neer en staar naar het plafond. Wat een dag vandaag! Hoe zou het morgen bij het concert van 5sos gaan? Owh, ik ben zo nieuwsgierig! Dan vallen mijn ogen dicht en al snel lig ik te slapen.

Het gevaar op de campingWhere stories live. Discover now