Tired of Loving You (Completed)

Chapter 8

Ava's POV

Dahan dahan kong minulat ang mga mata ko. Masakit ang likod ko tila isang buong araw akong nakahiga.

Tumingin ako sa paligid, nakita kong natutulog si Evan sa gilid ko.

It's already 3:30PM, hindi ito pumasok sa trabaho para bantayan ako. Napatitig ako sa maamong mukha nito, wala na yung Evan na kilala ko noon. Nabalutan na ito ng galit at sakit nang dahil sakin.

'Bakit ko siya sinasaktan? Gusto niya lang naman mahalin ang babaeng nilayo ko sa kanya. Ang sakit lang kasi ako yung naging thirdwheel sa love story nila.'

"Your awake. Tatawag ako ng Doctor." Nagaalalang sabi niya.

"No need. Pahingi nalang ng water please."

"Sure ka?" Tanong niya, halatang wala pa itong tulog. "Here, ubusin mo yan."

"Thank you." Pasasalamat ko.

"Ava. May kailangan kang malaman." Malungkot nitong sabi.

Nagtataka akong tumingin dito. "Bakit?" Wala akong idea sa nangyari, ang alam ko lang nahilo ako at nawalan ng malay. "What happen Evan?"

"You were 3 weeks pregnant. We loss the baby." Napaawang ang bibig ko, hindi makapaniwala sa sinabi nito. "I'm sorry."

Nagsimula nang tumulo ang luha ko. "Gusto ko muna mapagisa Evan."

"But--"

"Please. Hayaan mo muna ako."

Tumango ito at lumabas ng kwarto. Hinawakan ko ang tiyan ko. "M---my baby, bakit kailangan madamay ka pa. Ang sakit sakit! Hindi man lang kita naramdaman." Umiiyak na sabi ko.

Ilang minuto rin akong umiyak hanggang sa napagod at nakatulog.

----------

"You should eat a lot of fruits anak, kailangan mong magpalakas. Hinihintay kana ng mga apo ko."

Huminga ako ng malalim. "Mom, Dad." Napatingin sila sakin. "Totoo po yung sinabi kong gusto ko na makipaghiwalay kay Evan."

"Are you crazy Ava? Nagaway lang kayo, part ng relationship yan. Kapag okay kana think again." Kalmadong saad ni Daddy.

"No need Dad, hindi ko na po mahal si Evan. Desisyon ko po ito, walang kinalaman si Evan dito." Umiiyak na sabi ko.

Huminga ito ng malalim. "Paano ang mga bata? Lalaki silang walang buong pamilya."

"We can be parents kahit na hiwalay kami. Gusto ko lang din muna makahinga, alam kong mali na nagmadali ako. Hindi ko naman mababalik ang nakaraan pero may pagasa pa akong itama ang lahat."

"Fine. It's your life, siguraduhin niyo lang na hindi makakaapekto sa mga bata ang desisyon niyo."

"Thanks Dad." Yumakap ako dito. Kahit galit palagi ang Daddy sakin, ramdam ko na mahal na mahal niya ako. Ginagawa niya lang ang nakakabuti sakin na anak niya.

----------

Nakauwi na ako ng bahay, hindi alam ni Evan na nakalabas na ako ng hospital.

Ayoko siyang istorbohin kasi birthday ni Kylie bukas, sigurado akong naghahanda ito ng surprise para sa babae.

"Mommy welcome home. I missed you." Pagsalubong ni Elli sakin.

Napangiti ako nang may hawak pa itong bond paper. She's really cute, yung mga ganitong bagay nalang ang nagpapasaya sakin.