Will you be able to stay in a school where murder is legal?
Alysson Stewart, accompanied by her friends, unexpectedly discovered a school they never could have imagined existed.
Will they last here? Will they survive or will they die? And how can th...
Oups ! Cette image n'est pas conforme à nos directives de contenu. Afin de continuer la publication, veuillez la retirer ou télécharger une autre image.
ALYSSON
Gaya ng sabi ni Commander, alas otso ng umaga ay pumunta ako sa office ng Student Council. Noong una, nag-aalangan pa akong sumipot kaso sapilitan akong pinapunta nila Sam. Sila pa nga ang gumising sa akin para lang makapunta ako.
I was standing in front of the door of the Student Council's office, when I heard two familiar voices. They were talking about something that I couldn't hear clearly. So, an idea popped up in my head.
I was about to lean my ear at the door when it suddenly opened. Rowena, came out from inside, wiping her tears. When she saw me, her expression quickly changed. She rolled her eyes before she walked away. My eyes followed her back until my eyes couldn't reach her.
"You're here."
Nabalik ako sa katinuan nang marinig ang boses ni Commander. Agad akong lumingon sa kaniya, nasa harapan ko na siya ngayon. Kanina pa pala ako narito sa harap ng pintuan, sayang ang lamig na galing sa aircon!
"S-sorry I'm late." Niyuko ko pa kaonti ang ulo ko saka binalik sa kaniya ang tingin.
Walang pinagbago ang facial expression niya, kung ano ang mukha niya noong una ko siyang makita, gano'n pa rin hanggang ngayon.
Hindi ba siya marunong ngumiti man lang?
He nodded. "Come in, I'll introduce you to others," sabi niya, nilawakan ang buka ng pinto para makapasok ako.
I gave him a small smile bago pumasok sa loob. Tumunog ang pinto, hudyat na sumarado na iyon. Lahat ng tao sa office ay napatingin sa gawi namin ni Commander. Napansin siguro nila ang presensya ko.
"She's Alysson Stewart, our new Secretary," casual niyang pagpapakilala sa akin. Ngumiti lang ako sa mga tao roon, ngumiti rin naman sila sa akin.
Malaki ang silid, parang mas malaki pa ito sa isang classroom e. May mga paintings din sa wall, may cubicles rin ang bawat isa pero iyong iba ay walang tao. Siguro 'di pa dumarating o baka nasa klase na. May pintuan sa likod, siguro iyon ang comfort room. May water dispenser sa tabi no'n, may refrigerator din and may aquarium.
Ang ganda at ang linis ng office nila!
Hindi naman marami ang tao, nasa lima lang ata? Hindi ko na nagawang bilangin dahil tinawag na ako ni Commander para sumunod sa kaniya. Pumasok kami sa isang kwarto, ito na ata ang sarili niyang office. In fairness, siya lang ata ang may ganito, 'di tulad sa ibang nakita ko sa labas, by cubicle lang sila. Talagang pinabongga itong sa President ng Student Council.
"We have rules here..." he sat on his swivel chair. Placing his elbow over the table while his plam is on his chin.
"I know," I answered before taking a sit in front of his table.
"Only one for you," he said. My brow arched as I heard the word 'for you'. What's with that?
