Returning back (Damon Salvatore / The Vampire Diaries)

33. Is he Dead?

"En toen?"Vroeg Rebekah nieuwsgierig wat er verder gebeurd was.

"Er stond een stoel in de hoek. En ik sloeg hem kapot en stak hem in zijn hart met een houten poot."Zei ik. Ik wist niet of ik trots moest zijn dat ik Caroline had beschermd of mij moest schamen om wat er gebeurd was. Dat was echt niks voor mij..

"Hij ligt nu in de cel?"Vroeg Damon aan mij en ik knikte.

"Kom we moeten snel wezen."Zei Elijah en we liepen snel met ze alle naar benden. We liepen de cel ik en Mikael lag er nog. Je zag dat zijn grijze aders aan het verdwijnen waren en dat betekende dat hij aan het wakker worden was. We moesten opschieten. Klaus ging in vampieren snelheid naar Mikael en trok de houten poot eruit en verving hem met het vervloekte mes. Iedereen keek naar Mikael maar er gebeurde gelukkig niks.

"Volgens mij is het gelukt."Zei Rebekah die naast Klaus ging staan.

"We zijn eindelijk van hem af."Zei Klaus opgelucht dat hij niet meer voor zijn vader hoefde te vluchten.

"Gaat het Cas?"Vroeg Elena aan mij.

"Ja... Ik schrok gewoon van mij zelf. Toen Mikael zei dat hij Caroline zou meenemen. Ik werd gewoon zo boos."Zei ik. Ondanks ik nog ruzie met Caroline had mocht haar niks overkomen en zeker niet door Mikael.

"Je hebt het goed gedaan Cas. Echt waar."Zei Stefan die naast Elena stond. Damon kwam naast mij staan.

"Ik ben trots op je. Ondanks wast er allemaal aan de hand is heb je toch Caroline beschermt. En zijn we nu van Mikael af. En dat komt door jou."Zei Damon. Hij gaf mij een kus om mijn wang en sloeg zijn arm om mij heen. Hij keek trots naar mij dat ik dit in mijn eentje had gedaan.

"Laten we wat met ze alle gaan drinken in The Grill."Zei Rebekah die ook blij was dat ze van al dat gedoe met haar vader af was. 

"Ja. Ik en Elijah komen wat later."Zei Kol en hij keek naar zijn vader. Ik had geen idee wat ze met hem zouden doen en heel eerlijk kon mij dat ook niet zo heel erg schelen. Ik was allang blij dat we van die man af waren. Nu nog al dat gedoe met die meiden en Kol nog.

"Kom laten we hier weg gaan. Het blijft hier spooky."Zei Bonnie en we liepen naar boven.

"Kunnen we straks praten?"Vroeg Caroline aan mij. Eerst wilde ik helemaal niet praten. Maar je ziet hoe makkelijk je iemand kan verliezen. En je wilt geen ruzie hebben... zeker niet met mensen waar van houd.

"Oke.. Laten we straks gaan praten. Laten we eerst wat drinken met ze alle en even ontspannen en dan kunnen we wel praten."Zei ik tegen Caroline en ze keek mij blij aan.

"Bedankt. Ik meen het. Ik vind het vreselijk om ruzie met je te hebben. Ik ben blij dat je ons een kans geeft om alles uit te leggen."Zei Caroline en ze gaf mij een snelle knuffel en liep naar Tyler toe.

"Alles goed?"Vroeg Damon die naar mij kwam toe lopen.

"Ja Caroline die wilt straks met mij praten en ik heb je gezegd. We lossen niks op met ruzie en ik moet ze een kans geven om het uit te leggen."Zei ik tegen Damon. 

"Als je dat wilt moet je dat doen. Ik sta altijd achter je maakt niet uit welke keuze je maakt"Zei Damon lief tegen mij en gaf mij een kus op mijn voorhoofd. Ik sloeg mijn arm om zijn middel. Ik was blij dat we voorlopig van Mikael af waren. En het met iedereen goed gaat en niemand net gewond is geraakt.

"Kom laten we gaan."Zei Tyler die zijn jas al aan had. Die had echt zin om wat te gaan drinken zo te zien. Iedereen liep naar buiten naar zijn auto toe. Ik liep met Damon naar zijn auto.

"We zien jullie zo bij The Grill."Zeiden we tegen elkaar en gingen allemaal onze eigen auto in en reden richting The Mystic Grill.

"Ik schrok echt toen ik je zo op de grond zag liggen."Zei ik tegen Damon. Ik was al erg geschrokken door wat ik Mikael had aangedaan en toen Caroline en ik boven kwamen lag iedereen op de grond. Geen pretje om te zien moet ik je eerlijk zeggen.