Returning back (Damon Salvatore / The Vampire Diaries)

30. Broken heart's.

Cassidy Pov:

Iedereen keek nu geschrokken naar Kol. Hij stond hier gewoon voor mijn neus. Dat had ik nooit verwacht om hem nog ooit terug te zien. Maar hij stond er toch echt.

"Kol"Zei Rebekah blij en ze rende naar hem toe en gaf hem een knuffel. Ze was blij om haar broer weer te zien.

"Bekah."Zei Kol blij maar hij keek nog steeds naar mij. Ik stond naast Damon en ik wist niet wat ik moet doen. Ik wist niet wat ik moest voelen. 

"Shit hij is al weg."Zei Klaus. En ik draaide mij weer om. En inderdaad er was geen spoor meer te bekennen van Mikael. Waarom heeft hij Kol wakker gemaakt? Wat wilde hij hier meer bereiken? En waar is Katherine nu? Ik had zoveel vragen.

"Broertje."Zei Elijah en hij liep nu naar Kol toe en ze gaven elkaar een knuffel en klopte op elkaar's rug. Dat is echt een mannen ding volgens mij.

"Wat is er in godsnaam aan de hand?"Zei Klaus. Een goede vraag. Die niemand kon beantwoordden. Mikael weg. Katherine weg. En Kol terug.

"Niet blij om mij te zien Nik."Zei Kol. Het was echt raar om zijn stem weer te horen. Ik voelde dat Damon gespannen naast mij stond. Hij wist ook niet wat hij moest doen. Ik keek naar Elena, niet dat ze mij op dit moment kon helpen alleen ik had geen idee wat ik moest doen.

"Tuurlijk."Zei Klaus en hij liep naar Kol toe. Hij wilde hem een knuffel geven maar voor ik het wist had Kol, Klaus in zijn buik gestoken met een tak.

"Ugh."Dat was het enigste wat je van Klaus hoorde en hij trok de tak eruit.

"Denk maar niet dat ik jou heb gemist Nik."Zei Kol boos tegen hem en hij keek weer naar mij. Ik keek naar de grond.

"Dit is denk ik meer familie zaken.."Zei Elena. 

"Laten we maar gaan."Zei Stefan. Maar voordat iemand ook een stap kon zetten stond Kol voor mij. Ik schrok ervan en ik hoorde Damon zwaar ademhalen van woede.

"Kol"Zei ik. Ik had geen idee wat ik moest doen. Het enigste wat er uit kwam was zijn naam. 

"Cassidy."Zei Kol. En ik hoorde aan zijn stem dat hij niet meer boos was en hij trok mij in een knuffel. Ik wist niet zo goed wat te doen. Maar ik knuffelde hem wel terug. Ondanks alles had ik hem wel gemist. En hij weet niet beter dat wij een stel zijn. Alleen er is aardig wat tijd over heen gegaan, terwijl hij in een kist lag.

"uhg"Ik hoorde Damon hoestte en ik liet Kol los.

"Goed je weer te zien Cas."Zei Kol en hij lachte naar mij. Ik lachte terug maar ik wist niks te zeggen. Het was raar om hem terug te zien aangezien ik dacht dat, dat nooit meer zou gaan gebeuren.

"Laten we gaan."Zei Damon nors.

"Damon goed je weer te zien."Zei Kol sarcastisch. Top... die kunnen het dus ook niet goed vinden met elkaar.

"Jammer dat ik niet het zelfde kan zeggen."Zei Damon en ze stond neus aan neus.

"Laten we gaan Kol."Zei Elijah die nu geen ruzie wilden maken.

"Oke. Maar Cassidy gaat met ons mee."Zei Kol vastberaden. En hij pakte mijn hand vast. Ik trok hem alleen terug en hij keek mij raar aan.

"Dat is geen goed idee Kol. Ik denk dat het beter is als je nu met je familie bent."Zei ik tegen hem en hij keek mij raar aan. Hij snapte het niet. Daar kon ik hem geen ongelijk in geven. Er is zoveel gebeurd in de tussen tijd. Hij heeft vast ook geen idee hoelang hij in die kist heeft gelegen.

"Je hoort Cassidy, Kol. Ga met je familie mee."Zei Damon. En voor ik het wist vloog Damon door de lucht door Kol.

"WAAR BEMOEI JIJ JE MEE."Zei Kol boos. Ik had hem nog nooit zo gezien. Ik schrok er van..