Returning back (Damon Salvatore / The Vampire Diaries)

28.I LOVE YOU.

Cassidy Pov:

Bonnie en Rebekah kwamen binnen lopen met wat spullen in hun handen. Ze hadden vast de spullen meegenomen wat kon helpen om Klaus te genezen. Alleen ze hadden niet het beste moment uit gekozen om binnen te komen.. Damon keek mij niet meer aan. Ik had dus geen idee wat hij dacht en dat maakte mij erg nerveus. Wat als hij niet hetzelfde voelde als wat ik voelde? Dan had ik het denk ik goed verpest met mijn speech. Ik was ook bang om hem aan te kijken nu.. ik wilde het echt niet verpesten tussen Damon en mij. Ik was net zo blij hoe het ging tussen ons. Ik hoop niet dat ik het nu heb verpest..

"Wat hebben jullie gevonden?"Vroeg Damon en hij stond op en liep langs mij terwijl ik nog op de bank zat. Ik voelde mij gelijk misselijk. Dadelijk wilt hij het uitmaken? Ik moest proberen om te ontspannen anders kon ik mij nooit concentreren om Klaus te helpen. Ik nam een diepe hap lucht op een beetje te ontspannen. Ik hoopte niet dat Bonnie aan mijn gezicht zag dat er wat aan de hand was. Ik stond ook op en keek Rebekah en Bonnie aan en wachten op een antwoord.

"De rest is nog onderweg hier heen. Laten we even wachten tot hun er zijn. Ze doen er wel lang over trouwens"Zei Bonnie en toen keek ze mij voor het eerst aan. En ze zag gelijk dat er wat aan de hand was. 

"Als ze maar opschieten."Zei Rebekah. Die bezorgt was waarom Klaus niet gewoon genas zoals normaal. Het was ook wel heel vreemd. En het was ook nog eens door hun vader gedaan. Daar ben je denk ook niet blij mee dat je eigen vader dit je broer aan doet. Rebekah keek mij nu ook aan en zelf zij zag dat er wat aan de hand was. Ik probeerde een lach op mijn gezicht te krijgen maar dat lukte niet echt.

"Wie is hier dood gegaan?"Vroeg Rebekah voor de grap om de gespannen sfeer een beetje te doorbreken. Helaas lukte dat niet echt... Het werd er eigenlijk alleen maar erger door. Damon die aan het drinken was. Ik wist niet waar ik moest kijken en Bonnie en Rebekah stonden er maar ongemakkelijk bij omdat ze geen idee hadden wat er aan de hand was.

"Hoezo?"Vroeg ik haar en lachte naar Rebekah en ze keek mij vragend aan en toen keek ze naar Damon die weer eens aan het drinken was. Zijn drankje was amper op of hij schonk al weer een nieuwe voor zichzelf in. Volgens mij was het niet zo goed gevallen bij hem dat ik zij dat ik van hem hield... wat moet ik nu doen? Ik had echt geen idee.

"Laat maar."Zei Rebekah ze zag aan mijn gezicht dat ik het er niet meer over wilde hebben. Gelukkig maar...

"Ow daar heb je ze eindelijk."Zei Rebekah. Ik keek haar vragend aan aangezien er niemand binnen kwam lopen. Toen wees Rebekah naar haar oren en toen snapte ik het. Ze hoorde ze natuurlijk al lang aankomen met haar goede gehoor. Best handig. Dat had ze best net kunnen gebruiken voordat ze met Bonnie kwam binnenstormen. Dan was het misschien niet zo awkward geweest tussen mij en Damon. En hadden we het gesprek af kunnen maken.

"Hey we zijn er."Zei Elena die met de rest binnen kwam lopen. Dat duurde echt lang.

"Dat duurde lang. Maar oke. Bonnie en ik hebben wat dingen gevonden."Zei Rebekah. Bonnie pakte een groot en dik boek van Rebekah aan.

"Ga je lekker?"Vroeg Caroline aan Damon die nog steeds aan het drinken was en verder niks meer had gezegd. Stefan keek ook naar Damon. Hij vroeg zich vast af wat er aan de hand was. Rick ging op de bank zitten waar Damon en ik net zaten en keek ook naar Damon. 

"Prima. Dit kunnen jullie best alleen aan toch."Zei Damon en liep richting zijn kamer.

"Wat is er met hem aan de hand?"Vroeg Tyler.

"Ik ga wel even bij hem kijken."Zei Rick en nam de fles bourbon mee naar Damon zijn kamer.

"Geen idee. Rebekah en ik kwamen zo binnen."Zei Bonnie en iedereen keek mij nu aan. Top..