7.Date Night?

788 23 0
                                    

Cassidy pov:

"Hoe lang ben je ongeveer eigenlijk weg geweest?"Vroeg Damon.

"Anderhalf, 2 jaar ongeveer. Hoe lang zijn jullie hier?"Vroeg ik aan Damon. Ik wist eigenlijk helemaal niks over hun behalve dat ze een gigantisch huis hebben. En Damon een super mooie auto rijd die heerlijk zit.

"Een klein jaartje nu. Maar we kwamen hier ook vandaan alleen we zijn toen verhuist en nooit meer echt terug gekomen. Tot dat Stefan het weer een goed idee vond om terug te komen."Vertelde hij mij.

"Je zei laatst dat je de Sheriff zocht. Waarom eigenlijk."Ik hoorde van Elena dat Stefan nog naar school ging maar Damon is natuurlijk ouder en daar al hoogst waarschijnlijk al klaar mee.

"Ik help haar gewoon een beetje met de kleine dingetjes. Het is een klein stadje maar er gebeuren veel dingen. Dus heb ik een tijdje geleden mijn hulp aangeboden en nu help ik haar wanneer ik haar kan helpen."Zei Damon. Wel raar, zonder iets en dan gewoon de politie kunnen helpen. Maar ging er niet verder op in toen ik besefte dat ik mijn sport kleren nog aan had.

"Damon zou je mij eerst thuis af kunnen zetten. Wil graag eerst nog wat andere kleren aan doen aangezien we niet eerst gingen hardlopen."En hij keek mij vreemd aan. Hij dacht toch niet dat ik in m'n sport kleren op een date ging... Wacht wat was dit eigenlijk? Een Date? 

"Is niks mis mee toch?"Zei hij plagerig.

"Ik heb m'n sport kleren nog aan... Als je mij afzet kan jij er alvast heen gaan kom ik er daarna gelijk aan. Ik moet trouwens ook nog spullen pakken voor vanavond."Zei ik tegen hem in de hoop dat hij mij naar huis zou brengen en ik wat leukers aan kon trekken.

"Owja natuurlijk. Je slaapt weer in mijn huis vanavond"Zei hij en ik gaf hem een duwtje tegen zijn schouder. Maar hij had wel gelijk heb nog geen eens thuis geslapen.

"Caroline vertelde mij dat jullie toch nog een kamer over hadden en ik die misschien mocht over een tijdje. Zo kan  ik gelijk wennen. Dus haal je maar niks in je hoofd Salvatore."Zei ik lachend tegen hem en zag een glimlach bij hem verschijnen. Ik zag dat hij The Mystic Grill voorbij reed  dus hij bracht me gelukkig eerst nog naar huis.

"Ja hoor, je bent altijd welkom. Maar je moet niet verwachten dat dat bed net zo lekker ligt als die van mijn natuurlijk"Zei Damon met een knipoog.

"Zo lekker lag hij niet hoor, stonk een beetje naar arrogantie"Zei ik lachend tegen hem en hij lachte dit keer met mij mee. Ik snap dus echt niet wat Caroline nou zo vervelend vind aan hem.

"Damon is er ooit iets tussen jou en Caroline gebeurd?"Vroeg ik aan hem. Ze kan hem echt niet uitstaan. Net ook toen we samen weg gingen keek ze echt super chagrijnig.

"Nee hoor. We kunnen het gewoon niet echt vinden met elkaar. Eerlijk gezegd kan ik het nooit echt met iemand vinden. Maar met jou heb ik daar geen last van."Zei hij en keek mij in me ogen aan toen hij het laatste gedeelte zei. Wow hij heeft echt mooie ogen dacht ik bij mezelf maar draaide mij snel weer om en keek naar buiten.

"We zijn er"Zei Damon en parkeerde vlak voor de deur.

"Oke ik kleed me even om en pak wat spullen voor vanavond en dan zie ik je zo"Zei ik en wilde uitstappen maar de deur klemde en kreeg hem dus niet open. Ik hoorde Damon achter mij lachen en hij stapte uit. Ik schaamde me dood. Hij deed de deur voor mij open met gemak en ik stapte uit. Ik bedankte hem snel en liep het laatste stukje naar huis en pakte m'n sleutels en telefoon uit mijn zak en deed de deur open.

"Hallo"Riep ik maar tante Liz was niet thuis aangezien niemand antwoordde. Ik liep naar mijn kamer en pakte de dozen met kleren uit en hing het op in m'n kast. Ik pakte alvast een tas om spullen in te doen voor vanavond en pakte wat spullen in, oplader, make up, kleren, school spullen en nog wat andere spullen die ik dacht nodig te hebben. Ik verstopte onder in mijn tas nog een vervain wapen en deed de tas dicht. Net toen ik hem op de grond zetten hoorde ik de deur dicht gaan.

Returning back (Damon Salvatore / The Vampire Diaries)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu