İki Deli : Biri güzel Biri yakışıklı [ TAMAMLANDI ]

22🖤🌸

" Mesut koltukları biz içeriye götürelim. Çamaşır makinasını da Aslan ve Sinan götürür. Yanan ve Kiraz 'da masayı götürsün. "

" Tamam abla herkes kendine göre şeyleri götürsün zaten çabucak biter."
Züleyha hanım başını sallayıp mor koltuğun yan tarfindan tutmuştu. Zeliha hanım da Züleyha hanımın tarafından tutup Mesut bey karşısından tutup içeriye götürmüştü.

Aslan ve Sinan çamaşır makinasının her iki ucundan tutup taşımışlardı. Biraz ağırdı çünkü Sinan yüzünü buruş buruş yapmıştı.

Yanan Ali arabanın içine atlamış Kiraz 'a masanın ucunu uzatmaya çalışıyordu. Yüzünde sinir edici bir gülümseme koymuştu. Kiraz ise ona kötü bakışlar atıyordu.

" Kiraz ucundan tut." Kiraz Yanan Ali'nin dediği gibi masanın ucundan tutmuştu. Yanan Ali de masaya kavrayıp aşağıya inmişti. İkisi beraber taşımaya başlamışlardı.

Mesut beyin evinin şirin bir bahçesi vardı. Evinin rengi pembe ve lacivert karışımıydı çok tatlı bir evdi. İki katlıydı. İçeride ahşap merdivenler vardı.

Kiraz ve Yanan Ali masayı içeriye taşıyıp alt kata indirmeyi düşünüyorlardı. Yanan Ali masayı yere indirmişti. Kirazda diğer yerini indirirken masa ayağının üzerine değmişti. Kiraz ahh diye hafiften bağırmıştı. Yanan hemen Kiraz 'ın yanına gelip masayı ayağından çekmişti.

" Sen ne dikkatsiz bir kızsın be."
demişti sitem dolu sözleriyle.

" Bana bak sen çok oluyorsun. Dayımın oğlusun diye sana tolerans gösteriyorum ama bir yere kadar." diyip Yanan'ın üzerine doğru yürümüştü. Yanan da arka arkaya yürümeye başlamıştı.

" Benimle uğraşma ben sinir hastasıyım. Sinirli bir halime denk gelirsin sonra olacaklardan ben sorumlu değilim. "
Yanan ellerini iki yana açıp durması için işaret yapmıştı. Kiraz yerinde durup yüzüne kızgın bakışlar atıyordu.

" Kızım sen ne iltifata geliyorsun ne de bir söze. Sinir hastası olduğunu söylemiştin değil mi?"
Yanan iç cebinden bir kutu çıkarmıştı.

" Bu ilaçlardan mı içiyorsun?" Kiraz'ın bir anda yüz şekli değişmişti. Çünkü içtiği ilaçla aynıydı.

" Benim ilaçlarımın sende ne işi var?" diyip Yanan'ın elinden ilaçları almaya çalışıyordu. Yanan ise elini yukarıya doğru kaldırmıştı. Kiraz 'ın bu hali hoşuna gitmişti.

" Dur, bu senin ilacın değil benim ilacım. Bende de çok az sinir hastalığı var bilirsin bence. "
Kiraz olduğu yerde kalmıştı. Yeni yeni bazı düşünceler aklına geliyordu. Küçüklükten beri en çok kavga eden ikiliydi. Hüseyini saymazsak tabi.

Her diyarbakıra gidişlerinde Yanan Aliyle kavga etmeden dönmezlerdi.

" Kiraz tamam sana mesaj attım ama kötü bir maksadım yoktu. Belki küçüklükteki bazı anıları özlemiş olabilirim. Ondan mesaj attım ama sen hiç değişmemişsin. Karakter olarak."
Kiraz Yanan'ın nu halini yapmacık bulmamıştı. İçten gelerek söylediği çok belliydi.

" Tamam sende kusura bakma sana bir sürü laf söylediğim için. Ama yinede bana fazla sataşma. "
Kiraz'ın kaşları hâlâ havadaydı.

" Söz veremem kuzen." demişti. Alt katta kimse yoktu ondan dolayı onları duyanda olmamıştı.

Kiraz gözlerini devirip yürümeye başlamıştı. Arkasını dönüp Yanan Aliye bakarak " Biliyor musun senden hiç hoşlanmıyorum , ela. "
diyip sırıtarak yürümüştü.

Yanan da yüzüne kocaman bir gülümseme koymuştu. Çünkü küçükken birbirlerine söyledikleri meşhur sözdü "senden hiç hoşlanmıyorum . " devamlı birbirlerine söylerlerdi.

Yanan da Kiraz ' ın arkasında " bende senden hiç hoşlanmıyorum bela. " diyip gülerek arkasından gitmişti.

Kirazla Yanan birbirlerine taktıkları lakaplardan biride bela ve elaydı. Yanan Kiraz'ın hep kavga çıkardığı için ona bela derdi. Kiraz ise Yanan'ın ela olan gözleri için ona ela derdi.

22. Bölüm Sonu...

🖤🌸