İki Deli : Biri güzel Biri yakışıklı [ TAMAMLANDI ]

104🖤🌸

Herkese merhaba...

Normalde bu kitabın , ikinci bir kitabı vardı. Onu iptal ettim ve bu kitaptan devam edeceğim. Ve kitabın sonuda değişti. Şimdiden okuyanlar için çok üzgünüm. Ama bence böyle daha güzel olacak.

İyi akşamlar...

"Bunu ben istemedim , beni mecbur ettiniz siz buna."
Gemi ateşe verilmeden son birkez daha bakmıştı Hüseyin arkasına.

Öyle derin öyle ihtirasla bakmıştı. Çenesi titriyordu. Gözleri kan çanağı gibi olmuştu. Geminin yavaş yavaş yandığını görünce pişmanlık duymuştu. Lakin bu pişmanlığı bir tek Kiraz içindi. Diğerlerinin ölmesi veyahut kalması umrunda bile değildi.

Hızla gemiye doğru yanaşacağı sırada polis sirenlerinin sesi tüm meydanı sarmıştı. Polis aracının arkasından  ambulans ve itfaiye aracı vardı. İtfaiye hızla durup geminin ipini bağlayarak alevi hızla söndürmeye çalışıyordu. Bu esnada Hüseyin'in tüm adamlarını polisler çoktan etrafını sarmıştı bile.

Hüseyin iyiden iyiye tedirginleşmeye başlayıp hemen orayı terk etmeye çalışmıştı. Lakin arkasını dönmesiyle yüzüne sert bir yumruğun hızla ve şiddetlice gelmesi bir olmuştu. O kadar hızlı olmuştu ki Hüseyin ne olduğunu bile anlamadan kendini soğuk betonun üstünde bulmuştu. Ağzından muhteşem derece kan akmaya başlamıştı. Öksürük eşiğinde ağzındakini dışarıya atmıştı. Kafasını kaldırdığında karşısında Cemil'in o dehşet verici sinirli ifadesini görmüştü.

Cemil öyle bir bakıyordu ki ona, adeta kendini yavru bir ceylan oraya görmeye başlamıştı.

Cemil hızla yakasından tutup kaldırmıştı. Sağ yanağına da bir tane yumruk geçirip diyaframına şiddetli bir şekilde vurmuştu. Hüseyin yerde iki büklüm olmuştu. Nefes almakta zorlanıyordu.

Cemil yakasından tutup üzerine doğru eğilmişti.

" Lan şerefsizin evladı, p*ç seni öldürürüm oğlun. " Diyerek saçından tutup arkaya doğru çekerek yumruklamaya başlamıştı Cemil. Kendini tutamıyordu aslında tutmak bile istemiyordu. Adeta onu öldürmek istiyordu. Hiçbir şeyi bu kadar çok belkide istememişti.

Cemili ayıran kişi polis memurları olmuştu. Hüseyin'in kolundan tutup araca koyup kelepçelemişlerdi.

Cemil yeni yeni kendine gelerek hemen gemiye doğru hızla gitmişti. Nefes almakta çok fazla zorlanıyordu. Adeta nefes aldığında göğüs kafesine dehşet verici bir acı saplanıyor gibiydi. Ama yinede ayakta durabiliyordu. Gemideki alevin söndüğünü ve ATT ve paramedik görevlilerin tek tek sedyeyle taşıdığını görünce hızla oraya doğru gitmişti.

İlk baş gördüğü yüz Aslan in yüzü olmuştu. Solunum tüpü takmışlardı yüzüne ve yüzü dumandan kapkara olmuştu. Cemil ağlamamak için kendini çok zor tutuyordu.
Daha sonra Sinan aynı şekilde iki ambulansa katıp gitmişlerdi.

Bir sonraki sedyedeki kişi ise Kirazdı. Solunum tüpünden ziyade boğazında boyunlukta vardı. Beti benzini atmış bir şekilde onuda araca kalmışlardı.

Cemil, Yanan Ali'nin yokluğunu farketmişti. Görevlilerden birine hızla yanaşarak" biri daha olması lazım. Adı Yanan , uzun boylu esmer. Birinin daha olması lazım." Diye bağırmıştı.

" Başka kimse kalmadı. Önceki ambulansta gitmiş olabilir. "

" Hangi hastane peki , hangisi?"

" Şehir hastanesi "

Cemil hızla park ettiği aracına binerek ambulansın peşinden gitmişti.

                                   104. Bölüm Sonu...

🖤🌸