Winds Of Fate (Completed)

CHAPTER TWENTY-ONE

Chapter 21   

                      ALEX

Nakarating kami ng manila ng pasado ala una ,nagpasya na agad akong dumiretso sa bahay dahil pagod ako sa byahe at kulang pako sa tulog.

Pagpasok ko sa bahay malinis iyon kaya ansarap sa mata,iidlip muna ako sandali. Dumiretso ako sa kwarto ko at nahiga sa kama

(Kring kring)

Napabaling ako sa telepono sa gilid ko,kinuha koyon natawag si lolo. Agad kong sinagot iyon.

"Lolo,musta?si mama ?" sunod sunod kong tanong,pero tanging buntong hininga lang nya ang narinig ko

"Lolo?may problema ba?" 

"A-Ayos naman kami apo..ikaw ba?" sa sinabi nyang yon ay naka hinga ako ng maluag.

"Lo,pwede koba makausap si mama?" pakiusap ko,maya maya ay tumahimik.

"Mama,kung nakikinig ka pasensya na hindi ako nakaka tawag. Miss na miss kona kayo ma" 

"Ma,gusto kong marinig yung boses mo ma..." ngunit wala paring nag sasalita,tanging tunog lang ng makina ang naririnig ko.

"Lo, kumain naba si mama?"

"A-Apo.." ilang sandali pa ay narinig ko ang ilang hikbi ni lolo. Kinabahan ako.

"Lo? Anong problema?"

"K-Kanina kasi..galing ako sa office at iniwan ko ang mama mo sa bahay. P-Pag balik ko nadatnan ko syang naka handusay sa sahig at dumurugo ang pulso" hikbi ni lolo,bigla akong natulala. No..

"N-Nasa hospital ako,binabantayan ko sya.."

"Anong lagay nya? Okay nadaw ba sya?" tanong ko,pilit na pinapatatag ang boses.

"Stable na sya..."

"Pupunta ako dyan lo---"he cut me off.

"Apo. Alam ko ang pag aalala mo,pero huwag kana pumunta--"

"No! Thats my mom where talking about!"

"I know! And she's my daughter too. I cared for her I loved her! Pero kailangan mo mag hunos dili apo. Lalo na at palapit na ang Board Exam mo!"

"Listen lo--"

"No! YOU listen to me!" sigaw nya,bigla akong napatigil sapag sasalita.

"Listen apo,kailangan mo pagigihin dahil sa nalalapit mong Exam, focus on it,ayoko na dimo ituloy 'yan!alam ko na araw araw karin nag hahanda para diyan,do it! Live your dream. Don't worry too much to your mother,aalagaan ko sya." doon ay napaka sinsero ng boses nya.

"I-Im being paranoid here lo,hindi ko alam ang gagawin,I want to comfort her, kasalanan koto--"

"Hindi mo kasalanan apo! Walang may kasalanan. Please. Dont worry too much this won't happen again" he said with finality.

I don't know if this make any sense,I'm scared. Mom is depress,I want to be with her. Pero tama si lolo. Pinaghandaan kong mabuti ang darating na Board Exam.

Pero paano ako makakapag focus kung si mom ang laman ng isip ko. Hindi alam pero lalo akong kinabahan sa maaari pa nyang gawin dahil sapag iwan sa kanya ni dad. That asshole!

                            GIO

Alas dos na ng hapon at inaayos kona ang iilan kong gamit..

"Pag igihin mo hane,wag kang mang lalake ng mang lalake sa manila sinasabihan kita Gio."  sermon ni mama sa tabi ko.

Like wtf! Wala akong oras dyan.